OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
...................quote:Op woensdag 7 oktober 2009 21:26 schreef Joshua. het volgende:
Morgen zal ik mijn verhaaltje wel plaatsen.
quote:
weer terug onder steen kruipt...quote:Op zaterdag 10 oktober 2009 23:05 schreef Joshua. het volgende:
Na het weekend pas had het druk en het is bijna af.
Heben julie geen gedult als ik wist dat het in een keer af moest zijn.
Dat hebben julie er niet bij vertelt.
Ik ben ook weer ondergedokenquote:Op maandag 12 oktober 2009 00:04 schreef mijsje het volgende:
[..]
[..]
weer terug onder steen kruipt...
Joh, dat verhaal komt er toch nietquote:
Of het bestaat uit 10 zinnen. Dat zou dan wel dr langste post ever zijn
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Zeg dames is het nu niet genoeg? Als jullie zo doorgaan komt dat verhaal er zeker niet.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
* Vlindur is al stil..quote:Op maandag 12 oktober 2009 11:37 schreef Lois het volgende:
Zeg dames is het nu niet genoeg? Als jullie zo doorgaan komt dat verhaal er zeker niet.
♡ Sa fier as de moanne, - en werom ♡
Hallo ik ben de moeder van Joshua,
Ik ben nu 29 jaar oud en mijn zoon is ruim 8 maanden oud.
Ik ben geboren in Noord Holland daar wonen we nog steeds.
Ik heb een redelijke normale jeugt gehad ik heb een oudere broer en een jongere broetje ik ben de midelste van de 3.
Mijn ouders gingen toen mijn jongste broetje geboren was vrij snel scheiden van elkaar.
Wij 3 zijn ook voornamelijk door mijn moeder opgevoedt toen mijn ouders gescheiden waren zag ik mijn vader weinig of nooit.
Het ging ook steeds slecher met mijn vader omdat hij ons weinig of nooit zag.
Tot ik wat ouder werd en steeds een betere band kreeg met mijn vader. Mijn moeder had het ook erg zwaar om voor 3 kinderen te moeten zorgen en dat met een uitkering maar ze redden het wel.
Het enige wat zei erg belangrijk vond was dat wij gezond waren en ze wou elk jaar met ons op vakentie draaide elk dubbeltje om om het te kunnen betalen.
We gingen ook elk jaar op vakantie met de fiets naar het zelfde huisje ik heb er erg veel respect voor dat ze dat deed met 3 kleine kinderen op de fiets naar Texel toe. Nu ga ik nog steeds elk jaar met mijn moeder naar Texel toe voorheen ik alleen samen met mijn moeder en afgelopen jaar voor het eerst met mijn kleine mannetje.
Maar om nog even terug te komen op mijn vader helaas ging het zo slecht met hem ondanks dat ik nu wel wat vaker bij hem kwam was hij gewoon niet gelukig. En heeft hij toen ik 16 jaar was zelf moord gepleegt mijn broer was net 18 en kon voor alle schulden op draaien en hij was nog gok verslaaft en had een alcohol probleem.
Ondanks dat heb ik toch met heel veel moeite mijn vbo diploma gehaalt daarna heb ik mijn Assitent diplama gehaalt daarna heb ik de opleiding voor helpende gedaan. Toen ben ik eerst een jaartje gaan werken in de thuiszorg bij ouderen mensen thuis om het huishouden te gaan doen. Daarna had ik toch zo iets van is dit het nu en omdat ik nog thuis woonde en lekker had gespaart dacht ik laat ik toch maar weer naar school gaan om de opleiding spw te gaan doen.
Bij mijn laaste stage in een peuterspeelzaal hadden ze gezegt als je klaar bent met je opleiding kun je hier wel aan de slag en dat heb ik ook gedaan.
Op 21 jarige leeftijd ontmoeten ik mijn vriend nog steeds mijn huidige partner.
Wij hadden 1 jaar met elkaar en gingen toen al samen wonen. Ik zal even in het kort vertellen wie hij is mijn vriend is nu 33 jaar oud.
Komt uit Oost Berlijn hun zijn toen gevlucht uit Berlijn net voor dat de muur viel. Zijn ouderen broer en zus zijn daar gebleven want die hadden al een gezin met kinderen.
Ze zijn hier naar toegekomen nog met zijn zus en zijn broer en natuurlijk zijn ouders dat was natuurlijk ook allemaal niet zo heel erg makkelijk.
Dus hij is de jongste van de 5. Dat even kort over mijn vriend .
Nu nog weer over mij zelf ik heb jaren an stijldansen gedaan en daar heb ik mijn meeste vrienden ontmoet. Mijn vriend heb ik daar niet ontmoet die heb ik ontmoet via een vriendin van mij.
Maar goed ik dwaal af bij mijn verhaal we gingen dus samen wonen dat ging allemaal harstikke goed toen ik op mezelf ging wonen kreeg ik een nog betere band met mijn moeder. Tot vorig jaar toen ik terug kwam van vakantie vroegen een paar colega,s of ik mischien zwanger was en ik zei nog wel nee ik werd ook elke maand gewoon ongestelt en was aan de pil toch maar een test doen en ja hoor volgens de test was ik zwanger.
Heb meteen maar een afspraak gemaakt met de verloskundige om te kijken of het echt waar was want ik geloofte er niks van. Na de echo bleek dat ik al 24 weken in verwachting was kreeg ook een foto mee en heb de hele dag bedacht hoe ga ik dit mijn vriend vertellen. savonds na het eten heb ik het hem vertelt hij schrok net zo als ik en geloofte me in eerst niet. De eerste beste keer met de echo ging hij mee toen besefte hij het steeds meer ik wordt vader. Toen zijn we maar direct aan de slag te gaan op een andere woning hebben we gereageert en gelukig ook gekregen. Toen zijn we nog maar snel verhuist terwijl ik 7 maanden in verwachting was we wouden altijd al naar een betere buurt maar nu hadden we wat meer haast. Alles was gelukig op tijd af voor dat de baby er was. Ik wou altijd al kinderen maar hij niet dus hij moest er helemaal aan wennen.
Net dat de baby geboren was had ik mijn vriend nog nooit zo emotioneel mee gemaakt hij is nu harstikke gek op hem.
Alleen jammer dat mijn schoon ouders heel erg raar er over denken maar in het begin trok hij zich heel veel aan van wat zijn moeder er van vind maar dat wordt gelukig steeds minder.
Hij is nu onderhand wel een heel stuk bij gedraait en wil zelfs wel een tweede .
We hebben nu ook besloten om in 2011 te gaan trouwen en dan zijn wij 10 jaar bij elkaar. Mijn leven is nu ook erg verandert met de kleine maar ik wist niet dat een kindje je zo gelukig kon maken mijn leven is compleet. Dat was het wel zo een beetje als julie nog wat willen weten dan vragen julie maar.
julie krijgen allemaal de groetjes en kusjes van mijn zoon Joshua.
Ik ben nu 29 jaar oud en mijn zoon is ruim 8 maanden oud.
Ik ben geboren in Noord Holland daar wonen we nog steeds.
Ik heb een redelijke normale jeugt gehad ik heb een oudere broer en een jongere broetje ik ben de midelste van de 3.
Mijn ouders gingen toen mijn jongste broetje geboren was vrij snel scheiden van elkaar.
Wij 3 zijn ook voornamelijk door mijn moeder opgevoedt toen mijn ouders gescheiden waren zag ik mijn vader weinig of nooit.
Het ging ook steeds slecher met mijn vader omdat hij ons weinig of nooit zag.
Tot ik wat ouder werd en steeds een betere band kreeg met mijn vader. Mijn moeder had het ook erg zwaar om voor 3 kinderen te moeten zorgen en dat met een uitkering maar ze redden het wel.
Het enige wat zei erg belangrijk vond was dat wij gezond waren en ze wou elk jaar met ons op vakentie draaide elk dubbeltje om om het te kunnen betalen.
We gingen ook elk jaar op vakantie met de fiets naar het zelfde huisje ik heb er erg veel respect voor dat ze dat deed met 3 kleine kinderen op de fiets naar Texel toe. Nu ga ik nog steeds elk jaar met mijn moeder naar Texel toe voorheen ik alleen samen met mijn moeder en afgelopen jaar voor het eerst met mijn kleine mannetje.
Maar om nog even terug te komen op mijn vader helaas ging het zo slecht met hem ondanks dat ik nu wel wat vaker bij hem kwam was hij gewoon niet gelukig. En heeft hij toen ik 16 jaar was zelf moord gepleegt mijn broer was net 18 en kon voor alle schulden op draaien en hij was nog gok verslaaft en had een alcohol probleem.
Ondanks dat heb ik toch met heel veel moeite mijn vbo diploma gehaalt daarna heb ik mijn Assitent diplama gehaalt daarna heb ik de opleiding voor helpende gedaan. Toen ben ik eerst een jaartje gaan werken in de thuiszorg bij ouderen mensen thuis om het huishouden te gaan doen. Daarna had ik toch zo iets van is dit het nu en omdat ik nog thuis woonde en lekker had gespaart dacht ik laat ik toch maar weer naar school gaan om de opleiding spw te gaan doen.
Bij mijn laaste stage in een peuterspeelzaal hadden ze gezegt als je klaar bent met je opleiding kun je hier wel aan de slag en dat heb ik ook gedaan.
Op 21 jarige leeftijd ontmoeten ik mijn vriend nog steeds mijn huidige partner.
Wij hadden 1 jaar met elkaar en gingen toen al samen wonen. Ik zal even in het kort vertellen wie hij is mijn vriend is nu 33 jaar oud.
Komt uit Oost Berlijn hun zijn toen gevlucht uit Berlijn net voor dat de muur viel. Zijn ouderen broer en zus zijn daar gebleven want die hadden al een gezin met kinderen.
Ze zijn hier naar toegekomen nog met zijn zus en zijn broer en natuurlijk zijn ouders dat was natuurlijk ook allemaal niet zo heel erg makkelijk.
Dus hij is de jongste van de 5. Dat even kort over mijn vriend .
Nu nog weer over mij zelf ik heb jaren an stijldansen gedaan en daar heb ik mijn meeste vrienden ontmoet. Mijn vriend heb ik daar niet ontmoet die heb ik ontmoet via een vriendin van mij.
Maar goed ik dwaal af bij mijn verhaal we gingen dus samen wonen dat ging allemaal harstikke goed toen ik op mezelf ging wonen kreeg ik een nog betere band met mijn moeder. Tot vorig jaar toen ik terug kwam van vakantie vroegen een paar colega,s of ik mischien zwanger was en ik zei nog wel nee ik werd ook elke maand gewoon ongestelt en was aan de pil toch maar een test doen en ja hoor volgens de test was ik zwanger.
Heb meteen maar een afspraak gemaakt met de verloskundige om te kijken of het echt waar was want ik geloofte er niks van. Na de echo bleek dat ik al 24 weken in verwachting was kreeg ook een foto mee en heb de hele dag bedacht hoe ga ik dit mijn vriend vertellen. savonds na het eten heb ik het hem vertelt hij schrok net zo als ik en geloofte me in eerst niet. De eerste beste keer met de echo ging hij mee toen besefte hij het steeds meer ik wordt vader. Toen zijn we maar direct aan de slag te gaan op een andere woning hebben we gereageert en gelukig ook gekregen. Toen zijn we nog maar snel verhuist terwijl ik 7 maanden in verwachting was we wouden altijd al naar een betere buurt maar nu hadden we wat meer haast. Alles was gelukig op tijd af voor dat de baby er was. Ik wou altijd al kinderen maar hij niet dus hij moest er helemaal aan wennen.
Net dat de baby geboren was had ik mijn vriend nog nooit zo emotioneel mee gemaakt hij is nu harstikke gek op hem.
Alleen jammer dat mijn schoon ouders heel erg raar er over denken maar in het begin trok hij zich heel veel aan van wat zijn moeder er van vind maar dat wordt gelukig steeds minder.
Hij is nu onderhand wel een heel stuk bij gedraait en wil zelfs wel een tweede .
We hebben nu ook besloten om in 2011 te gaan trouwen en dan zijn wij 10 jaar bij elkaar. Mijn leven is nu ook erg verandert met de kleine maar ik wist niet dat een kindje je zo gelukig kon maken mijn leven is compleet. Dat was het wel zo een beetje als julie nog wat willen weten dan vragen julie maar.
julie krijgen allemaal de groetjes en kusjes van mijn zoon Joshua.
Moedig dat je zo'n open verhaal vertelt, ondanks de voorgaande reacties!
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
datquote:Op maandag 12 oktober 2009 13:30 schreef Grijs het volgende:
Moedig dat je zo'n open verhaal vertelt, ondanks de voorgaande reacties!
Joshua. Ik vond het ook erg fijn om iets meer over je te lezen.
En wat een moeilijke tijd heb je gehad zeg met je vader.
Dat geld trouwens voor alle meiden hier. Mooi geschreven allemaal.
En wat een moeilijke tijd heb je gehad zeg met je vader.
Dat geld trouwens voor alle meiden hier. Mooi geschreven allemaal.
Joshua, fijn dat je je verhaal geplaatst hebt!
Maar een ding snap ik niet zo goed. Je zegt dat jij kinderen wilde maar hier zeg je juist dat jullie helemaal geen kinderen wilden
is overigens niet om te rellen/stoken, maar het was het eerste wat me opviel gewoon na het verhaal; dat ik me kon herinneren dat je in het foto-topic dat toen zo expliciet gezegd hebt.
Maar een ding snap ik niet zo goed. Je zegt dat jij kinderen wilde maar hier zeg je juist dat jullie helemaal geen kinderen wilden
is overigens niet om te rellen/stoken, maar het was het eerste wat me opviel gewoon na het verhaal; dat ik me kon herinneren dat je in het foto-topic dat toen zo expliciet gezegd hebt.
Zelfde als bij jou toch, hij wil (nog) niet werd waarschijnlijk ook daar wij willen niet.quote:Op maandag 12 oktober 2009 15:05 schreef _Ingrid_ het volgende:
Asyniur, daar moest ik ook aan denken.
Maar Joshua wel fijn dat je toch je verhaal geplaatst hebt.
Dapper dat je toch het toch nog hebt gepost Joshua
Je zou er haast een boek over schrijven!
Ik ken Joshua haar voorgeschiedenis niet qua posts (ik lees al een paar weken nauwelijks meer in [OUD] ) maar als ik haar verhaal nu lees, dan lees ik daar toch dat ze aan de pil was en dat ze ondanks ongesteldheid zwanger bleek te zijn. En tegen de tijd dat ze er achter kwam was dat al 24 weken. Volgens mij heb je dan niet zo heel veel keuze meer... Of je nou wil of niet.quote:Op maandag 12 oktober 2009 14:16 schreef Asyniur het volgende:
Joshua, fijn dat je je verhaal geplaatst hebt!
Maar een ding snap ik niet zo goed. Je zegt dat jij kinderen wilde maar hier zeg je juist dat jullie helemaal geen kinderen wilden
is overigens niet om te rellen/stoken, maar het was het eerste wat me opviel gewoon na het verhaal; dat ik me kon herinneren dat je in het foto-topic dat toen zo expliciet gezegd hebt.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
dat stuk had ik wel begrepen, maar ze zegt nu dat zij wel kinderen wilde maar haar vriend niet. Maar in het foto-topic zei ze toen dat ze allebei geen kinderen wilden. Omdat ze dat toen zo expliciet gezegd heeft, was me dat zo bijgebleven. Vandaar dat ik het even terug gezocht heb omdat ik even dacht dat ik het verkeerd had onthouden.quote:Op maandag 12 oktober 2009 15:30 schreef Pandora73 het volgende:
[..]
Ik ken Joshua haar voorgeschiedenis niet qua posts (ik lees al een paar weken nauwelijks meer in [OUD] ) maar als ik haar verhaal nu lees, dan lees ik daar toch dat ze aan de pil was en dat ze ondanks ongesteldheid zwanger bleek te zijn. En tegen de tijd dat ze er achter kwam was dat al 24 weken. Volgens mij heb je dan niet zo heel veel keuze meer... Of je nou wil of niet.
Maar ik vind het fijn om te lezen dat voor Joshua en vriend alles op z'n plek is gevallen
En trouwen is leuk!
Dat had ik toen verkeerd neer gezet ik bedoelde toen ook dat ik wel kinderen wou en hij niet maat nu is hij er blij mee.quote:Op maandag 12 oktober 2009 15:35 schreef Asyniur het volgende:
[..]
dat stuk had ik wel begrepen, maar ze zegt nu dat zij wel kinderen wilde maar haar vriend niet. Maar in het foto-topic zei ze toen dat ze allebei geen kinderen wilden. Omdat ze dat toen zo expliciet gezegd heeft, was me dat zo bijgebleven. Vandaar dat ik het even terug gezocht heb omdat ik even dacht dat ik het verkeerd had onthouden.
Maar ik vind het fijn om te lezen dat voor Joshua en vriend alles op z'n plek is gevallen
En trouwen is leuk!
Mooi mooi mooiquote:Op maandag 12 oktober 2009 15:38 schreef Joshua. het volgende:
[..]
Dat had ik toen verkeerd neer gezet ik bedoelde toen ook dat ik wel kinderen wou en hij niet maat nu is hij er blij mee.
Wanneer gaan jullie trouwen? Precies op de dag dat jullie 10 jaar samen zijn?
