Pink Floyd XIV

Deels heeft WF absoluut gelijk. Tel daar een flinke tournee bij op plus enkele, voor die tijd, zeer mooie visuele promotie.

Verder is TDB absoluut prachtig. Ontzettend goed geproduceerd!

quote:

Op zaterdag 14 november 2009 13:44 schreef DrDurden het volgende:

[..]

In 7 jaar, Momentary Lapse of Reason zat er nog voor. Maar hoe goed deed MLoR het dan? Dan zou je een punt hebben.

Oeps, die vergat ik voor het gemak
Je hebt gelijk, 7 jaar. MLoR deed het aardig, 3e plaats in UK en US.

Maar mijn punt blijft hetzelfde: er zat een lange pauze tussen, en een grote periode van inactiviteit. Men zag het als een comeback. Pink Floyd werd meer geboost dan ooit tevoren. Ze deden hun grootste en meest spectaculaire wereldtour ever. Volkswagen bracht ter gelegenheid een (overigens zeer wanstaltige) 'Pink Floyd'-auto op de markt. De meeste PR sinds 1979 met The Wall. Het was gigantisch, in tegenstelling tot het ietwat ondergesneeuwde MLoR en Final Cut.

quote:

Op zaterdag 14 november 2009 16:18 schreef Sloggi het volgende:

[..]

De productie is inderdaad erg goed. De plaat klinkt ontzettend warm en vol. Maar dat is bij de meeste Floyd-platen zo. De helft van het 'truukje' van DSOTM is de productie: die bepaalt voor een groot deel de genialiteit van die plaat. De muziek is ook goed, maar een plaat als DSOTM kan worden gemaakt of gebroken door de productie.

Misschien een beetje vaag geformuleerd, maar ik hoop dat jullie me begrijpen.

Ja, ik volg je idd. Wie weet zouden "Radio KAOS" en "A momentary lapse of reason" wel populairder zijn geweest als ze niet zo'n afschuwelijke gladde 80's productie hadden.

jaa over jaren 80 producties ik kom eigenlijk tot de ontdekking dat ik niet één jaren 80 plaat goed vind

quote:

Op zondag 15 november 2009 14:47 schreef Sloggi het volgende:

[..]

Thriller.

gatver zelfs voor een jaren 80 productie is die nog te goedkoop. "Kayleigh" van Marillion mag er wel zijn, net als "To a different corner" van George Michael en "Sacrifice" van Elton John maar daarbij houdt het wel op..

Pink Floyd had wel mogen stoppen na "The Wall" (David Gilmour had toen solo moeten gaan) en artiesten als Madonna, had zich moeten beperken tot de Playboy,en Michael Jackson tot plastischirurgische ingrepen..maar niet tot muziek.

quote:

Op zondag 15 november 2009 16:02 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]
. "Kayleigh" van Marillion mag er wel zijn, .

KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.

quote:

Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.

Ik ben ook geen Marillion kenner..tot mn schaamte, want ik hoor positieve dingen over deze band. Ik zou me er is meer in moeten verdiepen maar eerst wil ik álle ins en outs van Pink Floyd kennen Tegen die tijd dat ik daar alles over weet ga ik me maar is storten op andere mogelijk interesante rockbands.

quote:

Op zondag 15 november 2009 19:21 schreef Jordiaantje het volgende:

[..]

Ik ben ook geen Marillion kenner..tot mn schaamte, want ik hoor positieve dingen over deze band. Ik zou me er is meer in moeten verdiepen maar eerst wil ik álle ins en outs van Pink Floyd kennen Tegen die tijd dat ik daar alles over weet ga ik me maar is storten op andere mogelijk interesante rockbands.

Veel succes.
En mocht het zover zijn, hier een Marillion tip: begin met "Brave", "Afraid of sunlight", of "Marbles".

quote:

Op zondag 15 november 2009 18:11 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

KAYLEIGH???!!! Ken je nog andere Marillion-nummers? Dat nummer valt in dezelfde categorie als "Another brick in the wall"....goed voor het gewone volk, maar de echte fans weten dat er betere nummers bestaan.

Als je Kayleigh met ABitW vergelijkt heb je het niet zo goed begrepen. Het nummer is zeer toegankelijk, maar in de context van Misplaced Childhood is het gewoonweg een goed nummer. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.
Daarnaast is het post-Fish geneuzel, welke jij aanraadt, pas toegankelijke meuk.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:16 schreef elcastel het volgende:

[..]

Aha dus hits zijn voor het gewone volk en de echte fans zijn de verhevenen die precies weten welke muziek wel en niet goed is.

Wel, als jij het niet vervelend vindt om constant te moeten uitleggen dat Floyd meer is dan alleen maar dat eeuwige "Another brick in the wall"...

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:20 schreef Gatenkaas het volgende:
. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.

WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.

En de vergelijking "Kayleigh"- "Another brick" is heel logisch. Twee uitstekende bands maar afgezien van de fans kan bijna niemand een ander nummer van die bands noemen. (Zoals bijvoorbeeld ook Yes met "Owner of a lonely heart")

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:20 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Als je Kayleigh met ABitW vergelijkt heb je het niet zo goed begrepen. Het nummer is zeer toegankelijk, maar in de context van Misplaced Childhood is het gewoonweg een goed nummer. Dit in tegenstelling tot ABitW, die onder druk van de platenmaatschappij was geschreven.
Daarnaast is het post-Fish geneuzel, welke jij aanraadt, pas toegankelijke meuk.

Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:39 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.

Ik doelde specifiek op Part 2 en niet op het anthem in het geheel. Dit leek mij duidelijk omdat dit ook het enige deel is van het anthem dat gedraaid wordt op de radio. Het succes van het tweede deel was te danken aan de tekst, welke lekker subversief en makkelijk te verteren is. Waters vermeldde ooit eens in een interview dat hij deze tekst onder druk van de platenmaatschappij moest schrijven en eigenlijk een totaal andere tekst bij Part 2 voor ogen had.

quote:

En de vergelijking "Kayleigh"- "Another brick" is heel logisch. Twee uitstekende bands maar afgezien van de fans kan bijna niemand een ander nummer van die bands noemen. (Zoals bijvoorbeeld ook Yes met "Owner of a lonely heart")

Afgezien deze correlatie loopt de vergelijking mank. De situaties waarin deze bands zich bevonden(helemaal in het geval van Yes, die ten tijde van 90125 een totaal andere band was dan ten tijde van Fragile). In zekere zin was dit ook het geval bij Marillion, die door de platenmaatschappij eigenlijk werd gehinderd in het maken van een toegankelijke plaat, omdat anders de fans weg zouden lopen.

Om terug te gaan op mijn eerdere argument: binnen Misplaced Childhood past Kayleigh perfect. Het is een album die met het oog op toegankelijkheid is gemaakt. Waters schreef The Wall totaal niet met het oog op toegankelijkheid. In dit perspectief is de 13 in een dozijn tekst van ABitW totaal ongepast.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:42 schreef Ereinion het volgende:

[..]

Dat ben ik echt niet met je eens. ABitW is (samen met Money) natuurlijk het meest overschatte nummer van Pink Floyd, maar juist in de context van The Wall past hij erg goed.

Het anthem past zeker wel bij The Wall, maar met de tekst van Part 2 werd gewoonweg geprobeerd makkelijk te scoren. Dat vind ik vrij kwalijk voor een band met een dergelijk formaat.

quote:

Op maandag 16 november 2009 11:39 schreef Mostlyanthony het volgende:

[..]

WABLIEF??? Zulke onzin heb ik nog nooit gehoord. "Another brick" is altijd een essentieel deel geweest van "The Wall". Vandaar dat er ook drie delen van zijn. het is de 'main theme' van het album. De melodie komt ook terug in de andere nummers (outro van "Waiting for the worms" bijvoorbeeld). Dus stellen dat het onder druk van de platenmaatschappij is geschreven is totale kolder.

Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.

Het lijkt me evident dat ABitW part 2 niet meer is dan een goeie poging de hitlijsten te bestormen. Het was de eerste Floyd-single in jaren, en het meest commerciële Floydnummer ooit. Zelfs Waters was niet te beroerd dat toe te geven.

Het is vanuit vele opzichten een on-Floydiaans nummer. Het valt volledig buiten hun stijl, en het buitengewoon elementaire thema (We Don't Need No Education... 3 noten) lijkt louter geschreven voor de herkenbaarheid en het hoge meelal-gehalte. En da's niet erg natuurlijk. Ik heb niks tegen commercie. Maar het blijft één van hun zwakste wapenfeiten tot op de dag van vandaag. En het frustrerende is dat heel veel mensen Pink Floyd louter kennen van één van hun zwakste nummers.

quote:

Op maandag 16 november 2009 12:24 schreef scanman1 het volgende:

[..]

Inderdaad, volkomen onzin. Maar sommigen gaan wel erg ver om een wereldalbum als The Wall naar beneden te halen.

Is natuurlijk subjectief.
Jij vindt het een wereldalbum. De PR, de film en de omvang van de liveshows deden dat ook suggereren. Maar meningen kunnen verschillen.

Ik vind The Wall een goeie plaat, maar hij staat bijvoorbeeld niet in mij Floyd albums-top 5. En ondanks dat het sterke plaat is, heb ik er meer op aan te merken dan op andere albums. Wat is daar mis mee? Het is geen onschendbaar werk ofzo. David Gilmour is er ook niet zo gek van, zou je 't hem ook verwijten?

quote:

Op maandag 16 november 2009 12:20 schreef Gatenkaas het volgende:
In zekere zin was dit ook het geval bij Marillion, die door de platenmaatschappij eigenlijk werd gehinderd in het maken van een toegankelijke plaat, omdat anders de fans weg zouden lopen.

Ja de platenmaatschappij baalde enorm, dat de toegankelijke popsong Kayleigh miljoenen in het laatje deed stromen.
Gelukkig was opvolger Lavender al een minder grote hit. De alternatieve fans zouden eens boos kunnen worden.

En wat betreft ABITW II: als het nou had misstaan op de plaat, een duidelijke creatieve knieval was geweest: dat is het absoluut niét. Het is een bijzonder nummer, de zingende kinderen pasten fantastisch in het concept. De tekst hóórt eenvoudig te zijn, binnen deze context. En de plaat sluit af met een fantastische solo. Het is na duizend keer horen misschien niet meer voor te stellen, maar het is een heel bijzonder, krachtig nummer. Zowel creatief als commercieel een groot succes.