Recreatief Wielrennen #26 met zomerse Ritten

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 18:58 schreef ultra_ivo het volgende:
Heel verhaal over LEL

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 08:29 schreef Kadooosh het volgende:
Eindelijk ga ik wedstrijden rijden , net een amateur B licentie aangevraagd.
Afgelopen zondag gemiddeld 27.2km/h gereden met een toch van 160km.. is volgens mij mijn snelst tot nu toe.
Had nog wel op de terugweg windkracht 4 a 5 tegen me en ging 20km/h , op de oostvaardersdijk bij Almere vang je nogal veel wind .

Een paar maanden geleden was ik nog gebroken van 130km en nu heb ik nergens last van .

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 06:48 schreef ultra_ivo het volgende:

[..]

LEL is een randonneurstocht. Randonneurs zijn lange afstandsfietsers die binnen een bepaalde tijd een bepaalde afstand moeten afleggen. De limieten veranderen per afstand.
200, 300, 400 en 600 moeten afgelegd worden met een gemiddelde (inclusief alles) tussen de 15 en 30km/u, 800, 1000 en 1200 met een gemiddelde tussen de 13,3 en 30km/u, boven de 1200km gaat het laagste gemiddelde omlaag naar 12km/u. Maar let wel op, dat is inclusief eten, slapen en alle andere dingen die je moet doen. Ook mag je tussen de controleposten door geen volgwagens zien. In de praktijk is het een mix van vakantierit en wielerkoers. Je moet toch redelijk blijven doorrijden of je slaap vrijwel helemaal opofferen. Sommige routes zijn echte klassiekers als Parijs-Brest-Parijs.

quote:

Hylarische column van Mathieu Heijboer :lol: Pijnlijk raak zo af en toe.

De toerfietser vs. de wedstrijdfietser; slechts één overeenkomst

Hoewel het nu weer meer dan een week geleden is dat ik op de fiets heb gezeten, zijn de pijnlijke bultjes op het zitvlak nu pas echt verdwenen. Dat komt omdat ik voor de operatie nog zoveel mogelijk getraind heb om straks bij mijn ‘reprise’ zo min mogelijk achterstand te hebben. Door het mooie weer vorige week was het geen opgave om de lange duurtrainingen af te haspelen. Alleen soms was het wel wat alleen, omdat de meeste collega’s gewoon aan het koersen waren. Maar met de komst van het mooie weer lost dit probleem zich vanzelf op. Want zodra in het voorjaar de zon gaat schijnen wordt de fiets van de toerfietser alias wielertoerist van stal gehaald. Met de fiets heb ik ook meteen de enige overeenkomst tussen de wedstrijdfietser en de toerfietser genoemd. Verder zijn er louter verschillen. Dat merkte ik vorige week ook, want toerfietsers zijn vaak gezellige mensen die zonder scrupules naast je komen fietsen om een praatje te maken. Dus tijdens de eenzame trainingen had ik toch dagelijks onverwacht gezelschap.

Allereerst is er de klederdracht. Waar de wedstrijdfietser pas bij tropische temperaturen overweegt om de beenstukken uit te doen (ik ken uitzonderingen, maar ik zal ze ter bescherming niet noemen), kiest de toerfietser steevast voor de korte broek en de korte mouwen. Logisch, zou je zeggen, want meestal beginnen toerfietsers pas te fietsen als de zon gaat schijnen en hebben ze in de winter alleen maar ‘gespind’. Echter, de serieuze toerfietser onderscheidt zich van de wedstrijdfietser door dikwijls op de fiets te springen zodra het ’s ochtends licht wordt. Ook hier zijn er natuurlijk uitzonderingen. Ik weet dat Roger de Vlaeminck naast zijn klassiekerperiodieke onthouding van seks en zijn taartjesdieet ook wel eens ging dauwtrappen, omdat hij meende dat de opoffering van het vroege opstaan hem uiteindelijk winst zou opleveren in de koersen. Maar de koude in de vroege uurtjes is voor de toerfietser duidelijk geen reden om iets warms aan te trekken. En ik heb geen idee waarom dat is.

Ten tweede hebben de wielertoeristen zo’n ander jargon dat het een wonder is dat zij dezelfde hobby als ik beoefenen. Hierbij enkele voorbeelden van vragen of opmerkingen van cyclosportievelingen waar ik tijdens een training op kan reageren: ‘Wat is nu een beetje jouw kruissnelheid?’, ‘Hoeveel bar stop jij in je wielen?’, ‘Hoe lang oefen jij nou op een dag?’, ‘Waar heb jij dat wielrenshirt gekocht?’, enzovoorts. Daarnaast heeft de toerder het altijd over trappers of (minstens even erg) pendalen.

Naast het verschil in taalgebruik zie ik bij de toerfietser ook altijd een obsessieve fixatie op de gemiddelde snelheid. Prestaties op welk parcours ook (of het nu de toerversie van de AGR is of slechts een rondje door de polder) worden afgemeten aan het gemiddelde. Tijdens een training vorige week nam het ongeloof in de ogen van mijn tijdelijke fietsvriend echt angstaanjagende vormen aan, nadat ik hem vertelde dat mijn gemiddelde trainingssnelheid ergens rond de 33km/u ligt. Aanvankelijk vreesde ik dat hij dat gemiddelde absurd laag vond voor een prof maar uiteindelijk bleek dat hij vooral verbaasd was dat ik niet mijn precieze gemiddelde (d.w.z. met cijfer achter de komma) kon noemen. Deze toerder was verder nog wel uitzonderlijk goed geïnformeerd want hij begreep zonder te vragen dat ik dat fietsen beroepsmatig deed. Meestal is de reactie, nadat ik heb uitgelegd dat ik prof ben: “Oh, dus je rijdt bij Rabobank?” Dan antwoord ik ontkennend en leg uit dat ik bij het Franse Cofidis rij. Dit doet negen van de tien keer geen belletje rinkelen en dan wijs ik ter verduidelijking op mijn shirt, mouwen, broek of beenstukken en dan hoor ik: “Nooit van gehoord”.

Wat me ook altijd opvalt is dat de toerder altijd vrolijk is. Altijd goed gemutst de weg op en nooit heb ik de indruk dat hij of zij ’s ochtends met tegenzin vertrokken is. Dit verbaast mij dan weer, maar het verschil zit ‘m waarschijnlijk in het feit dat een wielertoerist nooit móet fietsen. Het is in ieder geval erg aanstekelijk want ondanks de bovengenoemde verschillen zijn de rijdende ontmoetingen met collega-fietsers altijd zeer gezellig. Bij een kleine groep toerfietsers verdwijnt dit goede humeur echter als sneeuw voor de zon, wanneer er iemand in het verkeer in de weg rijdt. Deze kleine groep toerfietsers wordt gekenmerkt door een groot gebrek aan stuurmanskunst en zo mogelijk nog groter gebrek aan realiteitszin. Meestal hebben ze koersambities die ze nooit hebben waargemaakt en nooit zullen waarmaken. Het is werkelijk tenenkrommend om te zien hoe medeweggebruikers worden afgesnauwd of uitgescholden, omdat de denkbeeldige finish altijd nabij is. Of misschien omdat het gemiddelde naar 30,49 km/u dreigt te zakken. Het dieptepunt van dit gedrag was vorig jaar de situatie met twee Beverwijkse toerders die in Limburg een echtpaar aftuigden omdat ze hun auto niet snel genoeg aan de kant stuurden. Maar helaas zie ik ook nu nog te veel onnodige agressie. Maar dat schijnt weer een breed maatschappelijk probleem te zijn. Hoe dan ook, dat korte lontje is volgens mij echt niet nodig. Laat je goede humeur niet verpesten door een ander, maar knijp in Campanjola-rem en rijd om het obstakel heen of wacht gewoon even en neem een slok uit je drinkfles! De zon schijnt en ondanks alle verschillen doen we allebei wat we het leukst vinden.


Mathieu (27/05/2008)

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 10:09 schreef FerreroNutella het volgende:
Mooi verhaal over de LEL!

Een wat oudere column over wielrennen, en dan vooral al dat geneuzel over de gemiddelde snelheid:
[..]

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 09:17 schreef guitarguru het volgende:

[..]

Ben zelf net begonnen met fietsen en woon in Lelystad. Rij telkens op die Oostvaardersdijk richting Almere. Staat verdorie altijd een harde wind! Moet ook maar eens een ander rondje bedenken, want dat gekrabbel met 17-20 km/h wordt je niet vrolijk. Heb nog geen gemiddelde kunnen halen van boven de 23 km/h Stadsverkeer meegerekend dan...

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 22:25 schreef ursel het volgende:
Zo ook weer terug van Nijmegen..
Lekker gefietst met hetsjhokleek
uiteindelijk 50 km weggefietst.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 19:14 schreef hetsjhokleek het volgende:

[..]

Volgende week zaterdag ga ik naar Maastricht toe. Iemand nog goede adviezen voor routes in Zuid Limburg (Uiteraard wil ik de Cauberg op)

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 19:32 schreef nodisch18 het volgende:

[..]

Ik weet niet hoeveel je van plan bent om te gaan fietsen maar je zou kunnen overwegen om de mergellandroute te gaan fietsen. Deze is in totaal ± 130 km maar is gemakkelijk in te korten omdat ie min of meer uit verschillende lussen bestaat.

[ afbeelding ]

Enig nadeel is het ontbreken van de cauberg in het parcours, maar die kun je zelf makkelijk toevoegen aangezien die midden in Valkenburg ligt.

Ik heb begin augustus een gedeelte van de route gefietst en over het algemeen is de route makkelijk te volgen via de overal aanwezige bordjes. Een landkaart, (fietskaart van Falk) maakt het helemaal goed te doen!

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 20:58 schreef No-P het volgende:
Vanavond met de Wedrenners mee gefietst, met de 30 k/h groep. Snelheid mocht van mij wel wat hoger, maar het was vooral om er aan te wennen in een grote groep te fietsen. Volgende keer weer in deze groep en daarna een groepje hoger.

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 22:42 schreef cyclechick het volgende:

[..]

Uhm, tjsa.. vanaf utrecht 'gewoon schuin omhoog' zegmaar!

Amsersfoort, nunspeet, Zwolle, hoogeveen, westerbork, pekela, winschoten
Ik ben benieuwd of ik het kan vinden, kan fietsen enz