Huilbaby's / prikkelbare baby's

Aangezien er geen specifiek topic is over dit onderwerp open ik er een.

Onze eerste, nu bijna 4 jaar, was een huilbaby. Door begeleiding van de kinderfysiotherapeut, kinderpsycholoog en de kinderarts zijn wij door de periode heengekomen. Behoorlijke heftige periode waarin je je aan een strak ritme van eten, spelen en slaap moet houden om het huilen zoveel mogelijk "tegen" te gaan. De oudste bleek ook nog eens reflux en koemelkallergie te hebben en heeft ruim een week in het ziekenhuis gelegen.
Gelukkig is het met de oudste helemaal goed gekomen... echter herhaalt de geschiedenis zich.

Gisteren hebben we ons kleinste meisje naar het ziekenhuis gebracht voor een geplande opname.

Het huilen van Tess was niet meer te troosten, soms huilde ze wel 4 uur achter elkaar.
Ze krimpt soms in elkaar van de pijn, is heel gespannen, balt haar vuistjes en kromt haar teentjes... ergens zit er iets niet lekker.

We hebben alles geprobeerd wat binnen onze macht lag om het Tess zo behagelijk mogelijk te maken maar het einde is zoek.. het emmertje is meer dan vol.

Tess ligt nu dus voorlopig in het ziekenhuis zodat ze geobserveerd kan worden om te kijken of er een reden is waarom ze huilt. Daarnaast zullen ze gaan proberen Tess in een ritme te krijgen. Nu doet ze steeds hazeslaapjes en is ze te moe om haar flessen te drinken. Halverwege valt ze in slaap maar als we haar dan in bed leggen is ze meteen weer wakker.
Gisteren hebben we gesprekken gehad met de verpleging, kinderarts en pedagogisch medewerker. We hebben 3x ons verhaal moeten doen. De pedagogisch medewerker heeft de grote lijnen uitgelegd.

Het is een hele moeilijke/zware beslissing geweest, het is zwaar, maar we weten waar we het voor doen.

Vandaag zijn we naar het ziekenhuis geweest. Tess had 2x een uur gehuild. Ze had geslapen van 22.00 tot 1.00 en van 2.00 tot 6.00 ongeveer. Drinken doet ze verder goed. Gistermiddag hadden ze nog een plaszakje opgeplakt om haar urine te kunnen controleren op ontstekingen, maar haar urine was gelukkig schoon. De verpleging had al gezegd dat de 1e 2 dagen een vertekenend beeld zouden kunnen geven m.b.t het huilen omdat het voor Tess een andere omgeving is.

In principe moet Tess een week in het ziekenhuis blijven. Gaat het goed, dan mag ze eerder naar huis, gaat het minder, dan blijft ze langer.


Wederom zullen we weer rust en regelmaat in moeten gaan voeren thuis. Prikkels moeten we zoveel mogelijk wegnemen, 1 of 2 speeltjes in de box, geluid van tv/radio op laag niveau..

Ik heb van een van de FOKsters al een PM gehad met haar ervaring tot een geplande opname.

Zijn er nog meer ouders met ervaringen??

[ Bericht 0% gewijzigd door Vicky op 07-08-2009 11:33:54 ]

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 20:42 schreef method21 het volgende:
De jongste en de middelste (van 3) waren huil babys waarvan de jongste (nu bijna 2) ook reflux en een koemelk allergie heeft gehad, ook diverse keren mee naar ziekenhuis geweest, maar bij ons heeft niets geholpen.... totdat hij na een maand of 10 ineens niet meer huilde en tot nu toe een voorbeeld kindje is, de middelste was een ander verhaal die heeft tot haar 2de jaar gehuild, ze sliep 5 uur per dag en de rest was huilen, ook dit ging ineens(weliswaar na 2 jaar) over en tot nu toe doen ze het alle 3 uitstekend ....De oudste was ook een heerlijk kindje, die heeft echt nooit zomaar gehuild, alleen als ze honger had ofzo (dies nu 9)
Ik kan je alleen maar succes wensen en laat je (of jullie) niet gek maken, en laat je niet van kastje naar de muur sturen, bij ons zeiden ze , tsja je weet dat kindjes kunnen huilen. Sterkte...

deze opmerking heb ik ook al te vaak gehoord.. maar dan vooral van mensen ZONDER kinderen..
Maar we laten ons echt niet gek maken Hebben met de 1e meer dan genoeg problemen gehad waarbij we niet serieus genomen werden.

Peaceful en Pixels, bedankt voor jullie verhalen!

Amber ontwikkelt zich gelukkig heel erg goed. Ik zie bij haar geen spoortje van ADHD, ja ze is aanwezig, maar dat zijn volgens mij alle bijna-kleuters. Daarnaast heeft ze gelukkig geen last van overprikkelingen.

Gisterochtend zijn we met z'n allen naar Tess gegaan. Amber vroeg maar steeds of we Tess nu weer mee naar huis gingen nemen want ze vond het helemala niet leuk dat Tess in het ziekenhuis ligt.. en dat doet wel ff pijn. Uitgelegd waarom Tess in het ziekenhuis is..
M. heeft gister een fles gegeven en die ging er goed in. Op een gegeven moment kwam er een flinke poepluier en die stonk verschrikkelijk, zo erg dat ik er misselijk van werd. Thuis hebben we dat nooit gehad. Daarnaast was het weer niet mooi van kleur en structuur. Doorgegeven aan de verpleging en ze zouden het in de gaten houden.
's Nachts had ze op zich wel goed geslapen, wel ff wakker geweest maar daarna weer in slaap gevallen. Tja, tis daar een hele andere omgeving he. Ze heeft een kamertje voor zich alleen en er lopen geen gillende/stampende kindren voorbij.
Gisteravond ben ik weer naar het zh gegaan om Tess in badje te doen en een fles te geven. De verpleging zei al dat ze verschrikkelijk aan het winden is. Ik merkte het ook en wederom was de geur niet te harden. De verpleeging had het ook geroken en vond het ook verschrikkelijk stinken
Na het flesje nog ff geknuffeld en d;r weer in bed gelegd.
Ze wordt heel strak ingebakerd en blijkbaar werdt dat goed inhet zh.
Vanmorgen weer gebeld en ze had wederom een rustige nacht gehad, wel weer ff wakker geweest maar met een speentej weer gaan slapen.. Volgens de verpleging is ze een voorbeeldige baby. Fijn natuurlijk maar ik zou toch ook wel graag willen dat Tess in het ziekenhuis doet wat ze thuis ook doet.. HUILEN!
De verpleegkundige zei vanmorgen wel dat ze toch de ontlasting van Tess op kweek laten zetten vanwege de kleur/geur/stuctuur. Uitslag is op zijn vroegst maandag.
Vandaag komt ook de kinderfysio even langs om te kijken. Ik heb al aangegeven dat ik vind dat Tess alleen maar naar links kijkt, zowel in bed als op schoot. Dat ws de verpleging ook al opgevallen.

Om 13.30 uur moet ik weer in het ziekenhuis zijn voor een flesje enzo.

Ik vind het nog steeds vreemd dat Tess er niet is, het is ineens zo stil in huis. M. was ook wakker geworden omdat ie dacht dat ze lag te huilen.

Een ding is wel zeker, zodra Tess thuis komt gaat ze slapen in haar eigen kamertje. Daar is het rustiger.

we hebben iig geen huisdieren meer. Hebben de parkieten al weggedaan omdat ze te veel herrie maakten.

Sjak, bedankt voor de link, ik ga daar eens kijken.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 12:13 schreef Rewimo het volgende:
Vicky, ik wil je eerst sterkte wensen, wat een moeilijke beslissing joh.

Wat me opvalt is dat je nu zegt dat Tess als ze thuiskomt in haar eigen kamertje gaat slapen, was dat tot nu toe niet het geval dan?

nee ze sliep nog in een wiegje naast ons bed.

Tess wordt al ingebakerd. We waren zelf begonnen met de bakerzak maar vorige week zijn we bij de kinderfysio geweest en die zei dat we strak moestn gaan inbakeren.

Vanmiddag weer bij Tess geweest. Ze was wat onrustig geweest, maar nog niet zoals thuis.
De kinderfysio is ook geweest en die had van de verpleging ook doorgekregen dat Tess eenlichte voorkeurshouding heeft. Ze houdt het in de gaten. Dinsdag komt ze weer langs om te kijken hoe het gaat. Mocht Tess bij ontslag uit het zh nog steeds veel spanning in d'r lijfje hebben, dan krijgen we fysio aan huis.

Vanmiddag weer gesprek gehad met de pedagogisch medewerker en de kinderarts is vanmiddag ook nog langs geweest.
Vanmorgen hebben 3 kinderartsen naar d'r billetjes gekeken omdat ze er nou niet zeker van waren of ze luieruitslag heeft of een schimmelinfectie. Gelukkig is het luieruitslag.
Vandaag is ze ook nog gewogen, in het zh. weegt ze 5045, maandag bij het cb was het 5050.
Ze wordt iig ook goed in de gaten gehouden door de kinderartsen...

Tinuviel, de ped. med. had het er vanmiddag ook al over dat er in het zh. nog geen praatgroepen zijn. Zou best wel eens kunnen dat dit gaat komen.
OP internet heb ik nog niet gekeken.

De verpleging is heel erg lief/aardig/geduldig dus dat is wel heel erg fijn.