De DSM is er gekomen, zodat overal ter wereld alle psychiaters een bv. paranoïde schizofrenie als hetzelfde zouden herkennen (voorheen was dat niet zo, wat ze in Amerika een schizofrene stoornis vonden, vonden ze in Engeland en Zweden vooral borderline!!). Het is dus niet meer dan een soort van afsprakenboek. Dit is depressie en dit niet (kort door de bocht natuurlijk).quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:19 schreef iteejer het volgende:
[..]
Is geen theorie
Zijn psychoses (symptomen van) een ziekte? Het bestaan van psychoses bewijst alleen maar dat het menselijk organisme als zodanig kan reageren.
Die manier van reageren kan je ook induceren met medicatie of chemicals, daar was men al vroeg achter.
Dus was het een logische aanname om uit te gaan van een fausse route in het hersenmetabolisme, maw, het brein zou zijn eigen halucinogeen produceren.
Geen nood, we bedenken een stofje dat daar iets aan doet - beetje simpel gezegd.
En inderdaad, dat doet wonderen.
Maar in veel gevallen blijkt toch na enige tijd dat het zijn werkzaamheid verliest. Of dosering moet aangepast, of er moet op andere medicatie worden overgeschakeld.
Bekeken vanuit het hersenmetabolisme, kun je stellen dat het brein op zoek ging naar een andere manier om tóch weer 'gek' te kunnen zijn.
Natuurlijk kun je dat herformuleren als 'lichaam bestrijd vreemd ingebrachte stoffen' etc, maar de feiten blijven hetzelfde: je zou zeggen dat het lichaam meewerkt met die (poging tot) genezing.
Op zeker niveau kun je stellen dat dus de natuurlijk staat van dat individu is het streven naar dat effect.
Je kan zeker stellen dat een neurose een zich tot in de pathologie uitstrekkende verlenging is van een hysterische karaktereigenschap cq persoonlijkheidseigenschap.
En net zo dat een psychose een tot in het extreme doorgevoerde staat is van het schizoide karakter of persoonlijkheid.
Wat is dan ziekte, en wat is dan nog persoonlijke variatie of excentriciteit? Waar zit die grens? Veel duidt er op dat je pas spreekt van een ziekte wanneer het leidt tot uitval.
Sterker nog, heel DSM IV bv is ingericht op die basis: gefinancierd en gestuurd door de amerikaanse farmaceutische industrie, zodanig dat bepaalde gedragingen en ervaringen geduid konden worden als ziekte of zelfs al als voorfase van een ziekte. Waarmee het dus een te behandelen storing is, te vergoedingen door de ziektekostenverzekeringen, en dus poen voor de farmacie.
Of dat het doel was kan je niet zeggen natuurlijk. Speelt ook geen rol. Wel duidelijk is dat zodra een diskwalificatie of classificatie opgenomen is in een systeem waarin geld een rol speelt, en waar bepaalde partijen er beter van worden, je daar best rekening mee mag houden en je zeker waar het aan komt op theorievorming dat beslist moet verdisconteren.
(wat betreft het verband tussen persoonlijkheid en ziekte, lees het werk van Detlefson, een Deense arts die de ziekteleer vanuit een niet alledaagse kant bekijkt)
Ikzelf blijf gewoon doorgaan. heb wel een rem maar gebruik em nouwelijks omdat ik vrijwel geen stress ken.quote:Op donderdag 30 juli 2009 11:49 schreef Ritmo het volgende:
Ik kan moeilijk begrijpen dat veel mensen zwaar overspannen raken b.v. : je kiest op een gegeven moment toch voor jezelf en zet er een rem op?
Uit je verhaal maak ik op (weet niet of dat klopt) dat je een psychose geen ziekte vindt maar eerder een andere vorm van waarnemen, een andere geestelijke staat. Maar dat vind ik een beetje te positief, want je vermogen om samenhangend en logisch te kunnen denken valt wel degelijk deels uit.quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:19 schreef iteejer het volgende:
[..]
Is geen theorie
Zijn psychoses (symptomen van) een ziekte? Het bestaan van psychoses bewijst alleen maar dat het menselijk organisme als zodanig kan reageren.
Die manier van reageren kan je ook induceren met medicatie of chemicals, daar was men al vroeg achter.
Dus was het een logische aanname om uit te gaan van een fausse route in het hersenmetabolisme, maw, het brein zou zijn eigen halucinogeen produceren.
Geen nood, we bedenken een stofje dat daar iets aan doet - beetje simpel gezegd.
En inderdaad, dat doet wonderen.
Maar in veel gevallen blijkt toch na enige tijd dat het zijn werkzaamheid verliest. Of dosering moet aangepast, of er moet op andere medicatie worden overgeschakeld.
Bekeken vanuit het hersenmetabolisme, kun je stellen dat het brein op zoek ging naar een andere manier om tóch weer 'gek' te kunnen zijn.
Natuurlijk kun je dat herformuleren als 'lichaam bestrijd vreemd ingebrachte stoffen' etc, maar de feiten blijven hetzelfde: je zou zeggen dat het lichaam meewerkt met die (poging tot) genezing.
Op zeker niveau kun je stellen dat dus de natuurlijk staat van dat individu is het streven naar dat effect.
Je kan zeker stellen dat een neurose een zich tot in de pathologie uitstrekkende verlenging is van een hysterische karaktereigenschap cq persoonlijkheidseigenschap.
En net zo dat een psychose een tot in het extreme doorgevoerde staat is van het schizoide karakter of persoonlijkheid.
Wat is dan ziekte, en wat is dan nog persoonlijke variatie of excentriciteit? Waar zit die grens? Veel duidt er op dat je pas spreekt van een ziekte wanneer het leidt tot uitval.
Sterker nog, heel DSM IV bv is ingericht op die basis: gefinancierd en gestuurd door de amerikaanse farmaceutische industrie, zodanig dat bepaalde gedragingen en ervaringen geduid konden worden als ziekte of zelfs al als voorfase van een ziekte. Waarmee het dus een te behandelen storing is, te vergoedingen door de ziektekostenverzekeringen, en dus poen voor de farmacie.
Of dat het doel was kan je niet zeggen natuurlijk. Speelt ook geen rol. Wel duidelijk is dat zodra een diskwalificatie of classificatie opgenomen is in een systeem waarin geld een rol speelt, en waar bepaalde partijen er beter van worden, je daar best rekening mee mag houden en je zeker waar het aan komt op theorievorming dat beslist moet verdisconteren.
(wat betreft het verband tussen persoonlijkheid en ziekte, lees het werk van Detlefson, een Deense arts die de ziekteleer vanuit een niet alledaagse kant bekijkt)
Yep, en op initiatief van en gefinancierd door een wereldwijd functionerende farmaceutische industrie. Er zit ook een stukje marketing in.quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:28 schreef m-niki het volgende:
De DSM is er gekomen, zodat overal ter wereld alle psychiaters een bv. paranoïde schizofrenie als hetzelfde zouden herkennen (voorheen was dat niet zo, wat ze in Amerika een schizofrene stoornis vonden, vonden ze in Engeland en Zweden vooral borderline!!). Het is dus niet meer dan een soort van afsprakenboek. Dit is depressie en dit niet (kort door de bocht natuurlijk).
Er was een onderzoek naar een dorpje in Nepal. Geisoleerd, geheel eigen gemeenschap. Geestesziekten kwamen daar simpelweg niet voor.quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:46 schreef Ritmo het volgende:
Uit je verhaal maak ik op (weet niet of dat klopt) dat je een psychose geen ziekte vindt maar eerder een andere vorm van waarnemen, een andere geestelijke staat. Maar dat vind ik een beetje te positief, want je vermogen om samenhangend en logisch te kunnen denken valt wel degelijk deels uit.
Wat ik bedoelde is dat je niet weet wat je onderbewustzijn allemaal opgenomen heeft in je leven. En ik geloof dat je geest bij een psychose deels 'teert' op je onderbewustzijn. Dus kan het best maar zijn dat jij je opeens in een stad loopt die je 3 maanden geleden in een film zag.
Nope, mijn pa was betrokken bij dat onderzoek destijdsquote:Op donderdag 30 juli 2009 12:52 schreef Ritmo het volgende:
Je hebt er wel een studie van gemaakt zeg, Iteejer.
De jacht op heksen gaat veel verder dan alleen dat. Eveneens enorm interessant. Maar niet los te zien van de geschiedenis, van de kerkgeschiedenis, sociale ontwikkelingen, het mannelijke en het vrouwelijke in de maatschappij van die tijd.quote:Op donderdag 30 juli 2009 13:05 schreef Ritmo het volgende:
Tsja, zolang je het leven extreem ongecompliceerd houdt krijgen dergelijke ziektes niet de kans om zich te ontwikkelen. Maar dat wil niet zeggen dat ze niet aanwezig zijn. Sterker nog: wat dacht je van de klopjacht op heksen bijvoorbeeld? Vroeger als je 'zeer apart' was werd je niet onderzocht maar moest je dood. Er wordt op minder ontwikkelde plaatsen en tijden niet over gepraat en er werd niets nader onderzocht. 30 jaar geleden was een kind met ADHD nog gewoon een ontspoord rotkind dat je bang moest maken zodat ie rustig bleef...
Maar de druk van een moderne samenleving werkt idd als een enorme trigger voor dergelijke ziektes.
Waarom zouden je hersenen dat zo zeker doen? EEn psychose kan ook een uiterste poging van je hersenen zijn om te herstellen en zodoende daar niks mee te maken hebben.quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:19 schreef iteejer het volgende:
Zijn psychoses (symptomen van) een ziekte? Het bestaan van psychoses bewijst alleen maar dat het menselijk organisme als zodanig kan reageren.
Die manier van reageren kan je ook induceren met medicatie of chemicals, daar was men al vroeg achter.
Dus was het een logische aanname om uit te gaan van een fausse route in het hersenmetabolisme, maw, het brein zou zijn eigen halucinogeen produceren.
Geen nood, we bedenken een stofje dat daar iets aan doet - beetje simpel gezegd.
En inderdaad, dat doet wonderen.
Dat vind ik nogal een bewering. Je hersenen (je onderbewustzijn) zijn altijd op zoek naar een stabiele stiuatie. Naar orde, naar regelmaat, naar een ontspannen staat. Als jij je in je bewustzijn te kort richt op het herstellen van je lichaam dan nemen je hersenen dat zelf in handen. Het zou me nogal wat zijn als je hersenen zich 'moedwillig' gek willen laten maken en dat vind ik ook een onverantwoordde benaderingquote:Maar in veel gevallen blijkt toch na enige tijd dat het zijn werkzaamheid verliest. Of dosering moet aangepast, of er moet op andere medicatie worden overgeschakeld.
Bekeken vanuit het hersenmetabolisme, kun je stellen dat het brein op zoek ging naar een andere manier om tóch weer 'gek' te kunnen zijn.
Natuurlijk kun je dat herformuleren als 'lichaam bestrijd vreemd ingebrachte stoffen' etc, maar de feiten blijven hetzelfde: je zou zeggen dat het lichaam meewerkt met die (poging tot) genezing.
Op zeker niveau kun je stellen dat dus de natuurlijk staat van dat individu is het streven naar dat effect.
Ik zou eerder iwllen zeggen dat het een extreme doorgevoerde staat is van het waarschuwings/herstelmechanisme van je hersenen.quote:Je kan zeker stellen dat een neurose een zich tot in de pathologie uitstrekkende verlenging is van een hysterische karaktereigenschap cq persoonlijkheidseigenschap.
En net zo dat een psychose een tot in het extreme doorgevoerde staat is van het schizoide karakter of persoonlijkheid.
Dat is zo;n typische complottheorie die de ronde doet ja. Laten we het zo zeggen dat de farmaceutische industrie niet bepaald problemen heeft met zo'n handboek. En graag mee zou willen werken. Het is nogal complexe materie he. Kijk de onderzoekers hebben er baat bij dat ze zo goed mogelijk onderzoek kunnen doen. Daar hebben ze geld voor nodig. Dat geld moet ergens vandaan komen. Dus willen ze financiers. Toevallig zijn de bedrijven die er baat bij hebben om dat te financieren ook de bedrijven die de producten verkopen die op de omschreven omstandigheden toepasbaar zijn.quote:Sterker nog, heel DSM IV bv is ingericht op die basis: gefinancierd en gestuurd door de amerikaanse farmaceutische industrie, zodanig dat bepaalde gedragingen en ervaringen geduid konden worden als ziekte of zelfs al als voorfase van een ziekte. Waarmee het dus een te behandelen storing is, te vergoedingen door de ziektekostenverzekeringen, en dus poen voor de farmacie.
Gedeeltelijk mee eens natuurlijk (ja ik werk er zelf in dus sta er dicht bij ), erectile dysfunction is een wat recentere, we hebben een pil maar nog geen markt dus moet eerst een markt gecreeerd worden en plots heeft iedereen last van slappe piemels (om het even cru te zeggen)quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:47 schreef iteejer het volgende:
Marketing en farmacie gaan heel nauw samen. Zover dat soms theorievorming erdoor gestuurd wordt. Bv de marketing van Valium: geniaal gewoon
Ik heb geen idee waar de neuk je het over hebt. Vindt het Zoieso wel vervelend als studenten hele lange stukken schrijven en doen alsof zij een psychoot begrijpen. En ik kan er geen touw aan vastknopen terwijl ik al vroeg in mijn jeugd 'gek' ben geworden. ik heb altijd dat "loops" en frases van muziek in mij hoofd spelen. Dit heb ik mijn hele leven al. En is best vervelend vooral omdat ik zo hard muziek kan spelen in mijn hoofd dat ik moiete krijg met ademen en voel alsof er een druk op mijn hoofd staat. Naja, het zal wel niets zijn. Heb altijd het idee gehad dat iedereen dat had.quote:Op donderdag 30 juli 2009 12:38 schreef m-niki het volgende:
Ik ben nu een heel interessant (ok, vind ik dan hè ) boek aan het lezen van Oliver Sacks: Musicofilia.
Het boek gaat over allerlei neurologische 'afwijkingen' die te maken hebben met muziek. Sacks is die neuroloog die ook 'Awakenings' heeft geschreven (is later verfilmd met Robin Williams en Robert de Niro) en 'De man die zijn vrouw voor een hoed hield'.
Eén hoofdstuk gaat over muzikale hallucinaties. Eerder werden die bestempeld als psychotisch, maar uit de praktijk blijkt dat heel veel mensen er last van hebben, maar er vaak niet onder lijden. Het is vooral vervelend als de muziek die ze 'horen' heel hard 'staat' en ze een gesprek willen voeren of naar andere echte muziek willen luisteren.
De mensen die ze hebben reageren ook niet heel goed op anti-psychotica maar meer op anti-epileptica (hoewel ook niet op zo'n manier dat de muziek echt weggaat). Er was ook geen correlatie met schizofrenie bv., ook niet met epilepsie overigens.. vreemd iets dus!
Wel een voorbeeld van hallucinaties die niet heel vervelend zijn. Tijdens het lezen vroeg ik me af hoeveel mensen er nu zijn die dat hebben. Volgens Sacks zijn het er veel meer dan in de literatuur voorkomt, omdat veel mensen bang zijn om voor 'gek' versleten te worden.. zijn er hier mensen die het hebben??
Dat is het em nou juist, feitelijk kan het niet worden verholpen met medicatie(mijn ervaring) maar onderdrukken de medicatie juist de kenmerken, juist datgene wat de psychose echt vervelend maakt (bepaalde gedachtengangen in mijn geval) blijven.quote:Op donderdag 30 juli 2009 21:48 schreef Arie81 het volgende:
Een vroegere collega van mij had ook lang te kampen met psygoses, door nare ervaring die ze heeft meegemaakt in haar jeugd. Ze voelde ook altijd een psygose aankomen.
Een bekende schrijfster Heleen Rooij heeft er ook mee te kampen gehad, en volgens mij ook een boek over geschreven.
Kan worden verholpen met medicatie en behandeling
Moet wel zeggen dat ik juist jou weer heel moeilijk te volgen vind... je gaat een beetje van de hak op de tak en reageert half op mijn post en gaat dan weer door op eerdere posts. Maakt niet uit hoorquote:Op donderdag 30 juli 2009 19:50 schreef Schenkstroop het volgende:
[..]
Ik heb geen idee waar de neuk je het over hebt. Vindt het Zoieso wel vervelend als studenten hele lange stukken schrijven en doen alsof zij een psychoot begrijpen. En ik kan er geen touw aan vastknopen terwijl ik al vroeg in mijn jeugd 'gek' ben geworden. ik heb altijd dat "loops" en frases van muziek in mij hoofd spelen. Dit heb ik mijn hele leven al. En is best vervelend vooral omdat ik zo hard muziek kan spelen in mijn hoofd dat ik moiete krijg met ademen en voel alsof er een druk op mijn hoofd staat. Naja, het zal wel niets zijn. Heb altijd het idee gehad dat iedereen dat had.
Een psychose die fullblown is, is niet zo heel moeilijk te herkennen. Het begint al met onsamenhangende zinnen die voor een buitenstaander moeilijk te volgen zijn bv. Het heeft echt niet alleen te maken met 'jezelf laten gaan' .. fictie en realiteit lopen enorm door elkaar heen in een psychose en degene die het heeft kan niet meer bepalen wat echt is en wat niet. Dat merk je snel genoeg wanneer je met iemand in gesprek gaat dan. Moeilijk te verbergen (tenzij je niets zegt, maar ook dat is natuurlijk enorm vreemd).quote:En hoe weet je wanneer iemand een "echte psychose" heeft, dat zie je toch ook alleen maardoor observeren? Die persoon laat zich gewoon gaan, zij kunnen hun woede en onmacht niet meer inhouden en worden agressief. Is het dan dat je het pas kan zien wanneer iemand een "echte" psychose heeft? Waaorm noem je het dan pas een echte psychose?
Ik zei al, ik ben ook vaak psychotisch geweest, mensen die zichzelf laten gaan en de boel kort en klein slaan, zijn gewoon zwak. Vooral hollanders zijn zo zwak merk ik. Zij willen die rem gewoon niet.
hoe jij het omschrijft, zo staat er ook iets over in het boek van Sacks, maar is niet wat ik bedoel. Ik herken dat heel erg, bv. muziek horen in het hoge gepiep van een apparaat dat aanstaat bv., bij bromtonen ook muziek horen. Het is voor mij net zoiets als figuren gaan zien in een TV die op 'sneeuw' staat.quote:Op donderdag 30 juli 2009 19:59 schreef Ritmo het volgende:
Ik heb dat in (veel) mindere mate ook wel met die muziek. Maar bij mij is het niet zo dat ik er echt last van heb of dat het m'n gedachten of andere geluiden overstemt ofzo. Ik zie het niet als iets slechts eigenlijk, meer als een soort scherpe gevoeligheid voor met name lage muzikale tonen. Ik hoef maar enkele (bass)tonen van een liedje ergens ver weg te horen en ik weet welk nummer het is, terwijl andere mensen niet eens op was gevallen dat er uberhaupt ergens muziek klonk."He hoe hoor jij dat, en in die paar seconden??" is het altijd dan.
Maar als het verder doodstil is hoor ik ook wel altijd zacht een soort van muziek, gevormd door b.v. de wind of het gebrom van de verwarming. Maar die 'loops' idd, dat is wel irritant. Dan 'zet' ik altijd een ander liedje op, met enige moeite. Maar wat jij hebt met moeilijk ademen enzo heb ik niet, dat klinkt kut man.
Mmm waar wat ik dus beschreef (en jij ook lees ik) staat daar dus los van?quote:Op vrijdag 31 juli 2009 14:38 schreef m-niki het volgende:
[..]
hoe jij het omschrijft, zo staat er ook iets over in het boek van Sacks, maar is niet wat ik bedoel. Ik herken dat heel erg, bv. muziek horen in het hoge gepiep van een apparaat dat aanstaat bv., bij bromtonen ook muziek horen. Het is voor mij net zoiets als figuren gaan zien in een TV die op 'sneeuw' staat.
De mensen met muzikale hallucinaties hebben het blijkbaar de hele dag door (tenzij ze zich heel erg concentreren op iets anders, dan neemt het volume af).
niet los van - vindt dat stukje in het boek lastig te begrijpen - maar misschien in veel minder ernstige mate en alleen onder bepaalde voorwaarden (dus bij het horen van brommen, piepen).quote:Op vrijdag 31 juli 2009 15:09 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Mmm waar wat ik dus beschreef (en jij ook lees ik) staat daar dus los van?
Toch kan ik het moeilijk begrijpen. In die zin: ik begrijp het verhaal wel, maar ik kan het me niet voorstellen hoe dat bij mij zou voelen.quote:Op maandag 3 augustus 2009 01:13 schreef fianchetto het volgende:
Om je topicvraag te beantwoorden: een psychose is naar mijn idee bijna altijd eng, al hoeft het niet per se negatief te zijn. In mijn psychose had ik soms beangstigende hallucinaties en verschrikkelijk veel bizarre wanen. Ik geloofde niet meer in de wereld zoals ik, en ieder ander weldenkend mens, die kende en vroeg me af hoe ik al die 19 jaar daarvoor zo blind kon zijn. Ik had redelijk veel positievere wanen. Bijvoorbeeld dat ik dacht dat ik onsterfelijk was, heel machtig en superintelligent. Maar ook had ik negatievere wanen. Bijvoorbeeld toen ik geloofde dat ik mensen van de dood moest redden en dat ik niet wist hoe ik dat moest doen. Op zulke momenten kun je wel janken van angst en machteloosheid.
Het kan in ieder geval geen kwaad om gedachten te controleren en te luisteren naar je lichaam . Misschien heeft het inderdaad wel effect, maar bij verschillende factoren (op kamers gaan, teveel studiestress, ontslag, relatieproblemen, drugs) is de kans gewoon erg groot dat je een psychose krijgt als je die aanleg hebt. Toch blijkt uit studies wel dat de broer of zus van een een-eiïge tweeling ongeveer 50% kans heeft om ook psychotisch te worden als de ander ook een psychose heeft gehad. Ik denk dus wel, dat als je een stabiel leven leidt, je nooit een psychose hoeft te krijgen, ook al heb je de aanleg. Maar goed, net als met andere ziekten heeft de ene psychoot nou eenmaal nog meer aanleg voor een psychose dan de ander. Sommige mensen worden als boeddhistische monnik nog psychotisch.quote:Op maandag 3 augustus 2009 15:09 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Toch kan ik het moeilijk begrijpen. In die zin: ik begrijp het verhaal wel, maar ik kan het me niet voorstellen hoe dat bij mij zou voelen.
Zoals Ritmo al zei: iedereen heeft wel in mindere mate psychotische kenmerken. En ook ik ben wel eens bang dat ik er in beland. Dat dubbel-checken van de realiteit doe ik ook heel vaak. Maar ik ben er zodanig waakzaam voor dat ik de realiteit niet verlies dat ik voordat ik daar de kans toe krijg al de eventuele psychose die heel misschien in ontwikkeling zou kunnen zijn onderbreek.
Zou dat ook kunnen meespelen? Dat je waakzaam bent of niet. Anders gezegd: dat je luistert naar je lichaam.
Maar? Dat is echt wel veel. Of bedoel je 1 op de 100 mensen die er aanleg voor hebben?quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:12 schreef fianchetto het volgende:
omdat maar ongeveer 1 op de 100 mensen het krijgt in zijn leven.
Meer dan 1 op de 100 hebben aanleg (denk ik), maar ongeveer 1 op de 100 krijgt het. Ik zou er niet heel bang voor zijn als ik het nooit had gehad. Maar goed, waakzaamheid kan geen kwaad, al geloof je het meestal toch niet wanneer mensen je voor het eerst proberen duidelijk te maken dat je een psychose hebt.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:14 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Maar? Dat is echt wel veel. Of bedoel je 1 op de 100 mensen die er aanleg voor hebben?
Wow dat is echt extreem veel. Toevallig hoorde ik gisteren dat m'n oma mogelijk schizofrenie had in d'r laatste jaren, alleen dit is nooit onderzocht omdat ze weigerde mee te werken aan onderzoek. Wist wel dat er geestelijk dingen mis met d'r waren (ik was toen zelf 9 ofzo) maar had dit nooit in verband gebracht met die ziekte. Maar ze had in elk geval alle kenmerken volgens m'n moeder (waandenkbeelden, soms geen contact meer met de realiteit, wartaal uitslaan en alleen kinderen (ons) leek ze te begrijpen). Het zit dus blijkbaar wel in de familie bij mij.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:22 schreef fianchetto het volgende:
[..]
Meer dan 1 op de 100 hebben aanleg, maar ongeveer 1 op de 100 krijgt het. Ik zou er niet heel bang voor zijn als ik het nooit had gehad. Maar goed, waakzaamheid kan geen kwaad, al geloof je het meestal toch niet wanneer mensen je voor het eerst proberen duidelijk te maken dat je een psychose hebt.
Wel 10 % van Nederland heeft in meer of mindere mate te kampen met b.v. een depressie, dan zou je zeker wel op 10 % uitkomen. En bij die 1 % die aan schizofrenie lijdt ontwikkelt de ziekte zich lang niet altijd.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:29 schreef wallofdolls het volgende:
Ik las toevallig dat ongeveer 1% van de bevolking aan schizofrenie lijdt. Wat ik me wel afvraag is hoe men dat allemaal zo zeker weet, want als je het optelt is ondertussen 10% van de bevolking geestesziek. Dat leek me niet het geval. Dan hebben mensen dus vaak verschillende ziektes en dat impliceert mijns inziens alweer enigszins dat deze 'ziekten' eerder verschillende uitingen zijn van dezelfde ziekte dan dat et daadwerkelijk verschillende ziekten zijn (maar goed, ik blijf een ICT'er en geen psycholoog)
In Nederland hebben 150000/160000 mensen psychoses.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:22 schreef fianchetto het volgende:
[..]
Meer dan 1 op de 100 hebben aanleg (denk ik), maar ongeveer 1 op de 100 krijgt het. Ik zou er niet heel bang voor zijn als ik het nooit had gehad. Maar goed, waakzaamheid kan geen kwaad, al geloof je het meestal toch niet wanneer mensen je voor het eerst proberen duidelijk te maken dat je een psychose hebt.
Iets zegt mij dat 160.000 / 16.000.000 * 100% ook 1% is .quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:35 schreef Lavenderr het volgende:
[..]
In Nederland hebben 150000/160000 mensen psychoses.
En 1% van de wereldbevolking heeft het.
Maar dat heeft ook met ouderdom te maken toch? Ouderdom sloopt je hersenen ook. Zou dat ook met aanleg te maken hebben op dat moment?quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:30 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Wow dat is echt extreem veel. Toevallig hoorde ik gisteren dat m'n oma mogelijk schizofrenie had in d'r laatste jaren, alleen dit is nooit onderzocht omdat ze weigerde mee te werken aan onderzoek. Wist wel dat er geestelijk dingen mis met d'r waren (ik was toen zelf 9 ofzo) maar had dit nooit in verband gebracht met die ziekte. Maar ze had in elk geval alle kenmerken volgens m'n moeder (waandenkbeelden, soms geen contact meer met de realiteit, wartaal uitslaan en alleen kinderen (ons) leek ze te begrijpen). Het zit dus blijkbaar wel in de familie bij mij.
Gelukkig zelf nooit iets gehad wat er ook maar op leek, maar ik gebruik wel zo nu en dan drank en drugs dus die 'check' doe ik ook wel eens.
Is het ook.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:48 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Iets zegt mij dat 160.000 / 16.000.000 * 100% ook 1% is .
Maar goed. Ik vind t best veel.
De meeste mensen krijgen grofweg tussen hun 15e en 30e hun 1e psychose. Ik denk dat wanneer bejaarden voor het eerst psychotisch worden, dit vooral komt door bijwerkingen van medicijnen tegen parkinson en niet vanwege afbraak van de hersens of iets dergelijks. Mensen met parkinson hebben een tekort aan dopamine en mensen met een psychose een overschot. Vandaar dat sommige mensen (vooral vroeger) ook parkinson-achtige bijwerkingen van de antipsychotica krijgen.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:54 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Maar dat heeft ook met ouderdom te maken toch? Ouderdom sloopt je hersenen ook. Zou dat ook met aanleg te maken hebben op dat moment?
Net zoals dat een geestesziekte niet per se erfelijk hoeft te zijn. Dat kan ook trauma of roofbouw als oorzaak hebben
Lastig voor te stellen is het ook, maar je moet proberen te bedenken dat je in een bepaald stadium van een psychose totaal niet meer twijfelt aan of je ervaring/gedachte wel of geen werkelijkheid is, dat IS het gewoon voor diegene.quote:Op maandag 3 augustus 2009 15:09 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Toch kan ik het moeilijk begrijpen. In die zin: ik begrijp het verhaal wel, maar ik kan het me niet voorstellen hoe dat bij mij zou voelen.
Zoals Ritmo al zei: iedereen heeft wel in mindere mate psychotische kenmerken. En ook ik ben wel eens bang dat ik er in beland. Dat dubbel-checken van de realiteit doe ik ook heel vaak. Maar ik ben er zodanig waakzaam voor dat ik de realiteit niet verlies dat ik voordat ik daar de kans toe krijg al de eventuele psychose die heel misschien in ontwikkeling zou kunnen zijn onderbreek.
Zou dat ook kunnen meespelen? Dat je waakzaam bent of niet. Anders gezegd: dat je luistert naar je lichaam.
Weinig mensen weten dat de psychiatrie zo ongeveer het grootste medische specialisme is, boven chirurgie, internist enzovoort.quote:Op maandag 3 augustus 2009 16:56 schreef Lavenderr het volgende:
[..]
Is het ook.
wat kun jij goed rekenen
Psychose is eigenlijk benoeming van bepaalde symptomatologie. Je zoekt altijd naar waardoor deze bestaan of eventueel in het kader van een ziekte.quote:Op maandag 3 augustus 2009 17:07 schreef fianchetto het volgende:
[..]
De meeste mensen krijgen grofweg tussen hun 15e en 30e hun 1e psychose. Ik denk dat wanneer bejaarden voor het eerst psychotisch worden, dit vooral komt door bijwerkingen van medicijnen tegen parkinson en niet vanwege afbraak van de hersens of iets dergelijks.
psychose bij bejaarden komt vooral door dementie, kijk maar eens bij de zogenaamde BPSD, behavioral and psychological symptoms of dementia, gewoon omdat de hersenen op zijn. Anti Parkinson medicatie heeft daar niet zoveel mee te makenquote:Op maandag 3 augustus 2009 17:07 schreef fianchetto het volgende:
[..]
De meeste mensen krijgen grofweg tussen hun 15e en 30e hun 1e psychose. Ik denk dat wanneer bejaarden voor het eerst psychotisch worden, dit vooral komt door bijwerkingen van medicijnen tegen parkinson en niet vanwege afbraak van de hersens of iets dergelijks. Mensen met parkinson hebben een tekort aan dopamine en mensen met een psychose een overschot. Vandaar dat sommige mensen (vooral vroeger) ook parkinson-achtige bijwerkingen van de antipsychotica krijgen.
Klopt als n bus. Je moet t uitbuiten. Niet zielig gaan doen zoals ik de paar bekenden van mij heb zien doen die er last van hebben (en ja dat klinkt bot, maar ik heb ook een behoorlijke ervaring op 'psychisch gebied', gelukkig niet met psychoses, maar alles is beter dan zielig te gaan doen).quote:Op woensdag 5 augustus 2009 02:55 schreef 2strive4 het volgende:
Volgens mij heb ik wel een paar keer tegen een psychose aangezeten, maar er nog nooit eentje echt gehad..
ik heb gelukkig nog nooit gewaand, maar wel een gevoel gehad dat ik gek werd (soort van angst aanvallen)
nu heb ik dat eigenlijk niet meer..
een tip voor de psychose-hebbers: ga lekker intensief sporten (er worden dan stofjes in je hersenen aangemaakt die je rustig maken)
ontwikkel je talent van creatief zijn
want als je uit het niets psychoses hebt, ben je toch best wel creatief (die gekke gedachten die je dan hebt verzin je toch echt zelf)
doe wat met die creativiteit
ga verhalen schrijven
leer muziek maken
schrijf teksten voor je muziek
zing/rap het in
leer dansen
schiet een clip waar je danst op je eigen muziek terwijl je je eigen teksten zingt/rapt
door muziek te maken krijg je een beetje overzicht over je eigen gevoel
waardoor je meer zelfinzicht krijgt, waardoor je op z'n beurt weer minder snel de weg in/naar je zelf zult kwijt raken
</emotalk>
Ja daar heb je gelijk in. Maar dat is lichamelijk, ik bedoelde dus meer of je ook gewoon in een leuke droomwereld kon zitten tijdens je psychose(s).quote:Op woensdag 5 augustus 2009 10:54 schreef Angst het volgende:
het lijkt me dat een psychose uiteindelijk altijd negatief uitpakt,
je raakt immers je contact met de echte wereld kwijt, dat belemmerd je om goed voor jezelf te zorgen. ookal denk je dat je prinses maxima bent, je zal toch moeten eten en je huis moeten stofzuigen.....
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Er zijn mensen die jarenlang paddo's, wiet of LSD etc. hebben gebruikt die er niets aan overhouden, psychisch gezien. Er zijn ook mensen die nog nauwelijks drank of drugs hebben gehad die het door b.v. een burn-out kregen.quote:het leuke aan drugs is overigens, dat je na een keer gebruiken, je hele leven angstdromen kan krijgen, angstoornis kan ontwikkelen door iets wat tijdens drugsgebruik gebeurd, je de kans op echte psychose aanzienelijk vergroot. echt superslim om dat te gebruiken als je wil weten wat een psychische ziekte is dus
Vertel hoe was het om in haar schoenen te staan?quote:Op woensdag 5 augustus 2009 10:54 schreef Angst het volgende:
het lijkt me dat een psychose uiteindelijk altijd negatief uitpakt,
je raakt immers je contact met de echte wereld kwijt, dat belemmerd je om goed voor jezelf te zorgen. ookal denk je dat je prinses maxima bent, je zal toch moeten eten en je huis moeten stofzuigen.....
het leuke aan drugs is overigens, dat je na een keer gebruiken, je hele leven angstdromen kan krijgen, angstoornis kan ontwikkelen door iets wat tijdens drugsgebruik gebeurd, je de kans op echte psychose aanzienelijk vergroot. echt superslim om dat te gebruiken als je wil weten wat een psychische ziekte is dus
quote:Op vrijdag 7 augustus 2009 15:32 schreef Ritmo het volgende:
Aan de mensen hier die een psychose gehad hebben: zag je dit aankomen? Had je ooit verwacht dat je zoiets kon krijgen, en heeft drugsgebruik een rol gespeeld of kwam het door stress/een depressie?
ADD en ADHD, zijn beide stoornissen te maken die hebben met een afwijking in de dopamine, bij schizofrenie is een soortgelijke afwijking.quote:Op zondag 9 augustus 2009 08:30 schreef Ritmo het volgende:
En lopen Add'ers en mensen met dyscaculie meer risico of is er geen verband? Anders ben ik wel een risicogeval gezien ik daar een lichte vorm van heb, mn oma dus waarschijnlijk schyzofreen was en ik wel eens drank en drugs gebruik.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |