R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Is een psychose altijd eng/negatief voor het slachtoffer?
Bij mensen die in een psychose zijn geraakt, denk je vaak direct aan doodsbange mensen die vreselijke dingen zien en horen en denken dat ze achtervolgt worden. Maar wat ik ervan begrepen heb is dat je in je eigen onderbewustzijn leeft, net als in een droom.
Nu zijn mijn eigen dromen eigenlijk 99 van de 100 keer wel leuk. Ik vroeg me af of er ook mensen gewoon in een 'leuke' wereld terechtkomen wanneer ze in een psychose raken. En dus eigenlijk weer een beetje kind worden.
Gewoon uit interesse vroeg ik me dus af of een psychose ook een minder nare ervaring kan zijn dan wat je normaal gesproken hoort of ziet?
Nu zijn mijn eigen dromen eigenlijk 99 van de 100 keer wel leuk. Ik vroeg me af of er ook mensen gewoon in een 'leuke' wereld terechtkomen wanneer ze in een psychose raken. En dus eigenlijk weer een beetje kind worden.
Gewoon uit interesse vroeg ik me dus af of een psychose ook een minder nare ervaring kan zijn dan wat je normaal gesproken hoort of ziet?
-
Als je dat een keer wilt ervaren, moet je eens contact opnemen met een psychiatrisch centrum bij jou in de buurt. Die organiseren met regelmaat middagen met de "psychose-bus" waarin je kunt ervaren wat er gebeurt bij een psychose.quote:Op maandag 27 juli 2009 21:59 schreef Ritmo het volgende:
Bij mensen die in een psychose zijn geraakt, denk je vaak direct aan doodsbange mensen die vreselijke dingen zien en horen en denken dat ze achtervolgt worden. Maar wat ik ervan begrepen heb is dat je in je eigen onderbewustzijn leeft, net als in een droom.
Nu zijn mijn eigen dromen eigenlijk 99 van de 100 keer wel leuk. Ik vroeg me af of er ook mensen gewoon in een 'leuke' wereld terechtkomen wanneer ze in een psychose raken. En dus eigenlijk weer een beetje kind worden.
Gewoon uit interesse vroeg ik me dus af of een psychose ook een minder nare ervaring kan zijn dan wat je normaal gesproken hoort of ziet?
Ware liefde is niet elkaars hand maar elkaars hart vasthouden.
Love is for real, today!
"De laatste keer dat we zo slecht verdedigden, waren we vijf jaar ons land kwijt. ©Michiel Veenstra
Love is for real, today!
"De laatste keer dat we zo slecht verdedigden, waren we vijf jaar ons land kwijt. ©Michiel Veenstra
Er zijn ook wel eens mensen die eigenlijk echt prettig gestoord zijn 
Zitten wat in zichzelf te lachen en te grinniken en lijken zich best te amuseren... Al moet ik zeggen dat ik dat een stuk minder zie dan de echt angstige mensen.
Zitten wat in zichzelf te lachen en te grinniken en lijken zich best te amuseren... Al moet ik zeggen dat ik dat een stuk minder zie dan de echt angstige mensen.
Wat jij als standaard omschrijft is een paranoide waan, maar je hebt ook mensen die bijvoorbeeld denken dat ze prinses Maxima zijn. Dat is dus idd niet vervelend, alleen een beetje vreemd dat er geen mensen staan te zwaaien als je op je balkon gaat staan.
Ja, ik las over die bus idd. Heb wel enig idee hoe een psychose moet zijn als hij negatief uitpakt; ik heb ooit bij de Smartshop met wat vrienden truffels gehaald. Dit ging opzich goed, totdat we naar buiten gingen (hadden we nooit moeten doen). Gezichten van mensen om me heen veranderden, en ze werden opeens langer en kleiner. Alle geluiden galmden door m'n hoofd. De stoep leek oneindig lang en alle mensen om me heen waren 'tegen' me. Alsof iedereen me in de gaten hield. Ik wist zeker dat een auto me aan zou rijden en m'n vrienden waren voor geen meter te vertrouwen vond ik. Ze konden me er niet vanaf praten dat we een ongeluk gingen krijgen. Dood en dood-eng.
Maar dat moet dus een beetje voelen als de 'standaard' psychose waar je altijd over leest. Mijn vraag was of die altijd zo is? Is het altijd eng?
[ Bericht 3% gewijzigd door Ritmo op 27-07-2009 22:36:44 (e) ]
Heb wel enig idee hoe een psychose moet zijn als hij negatief uitpakt; ik heb ooit bij de Smartshop met wat vrienden truffels gehaald. Dit ging opzich goed, totdat we naar buiten gingen (hadden we nooit moeten doen). Gezichten van mensen om me heen veranderden, en ze werden opeens langer en kleiner. Alle geluiden galmden door m'n hoofd. De stoep leek oneindig lang en alle mensen om me heen waren 'tegen' me. Alsof iedereen me in de gaten hield. Ik wist zeker dat een auto me aan zou rijden en m'n vrienden waren voor geen meter te vertrouwen vond ik. Ze konden me er niet vanaf praten dat we een ongeluk gingen krijgen. Dood en dood-eng. Maar dat moet dus een beetje voelen als de 'standaard' psychose waar je altijd over leest. Mijn vraag was of die altijd zo is? Is het altijd eng?
[ Bericht 3% gewijzigd door Ritmo op 27-07-2009 22:36:44 (e) ]
-
De vraag die bij mij opkomt is wat een psychose precies inhoudt. Ben je dan echt het contact kwijt of ben je dan alleen wat wazig (of hangt dat af van de persoon). Ik vind dat interessant omdat ik voorheen nog wel eens op basis van mijn wazigheid als psychotisch werd gezien (ik ben het daar nooit mee eens geweest). Ik heb zelf eigenlijk een beetje het idee dat het een manier van je hersenen is om te compenseren op het tekort aan kwantiteit of kwaliteit van je slaap - of minimaal een grote drang om te herstellen - waardoor je gewoon klaarwakker dromen beleeft (dromen zijn onderdeel van het herstelproces toch?).
Het schijnt dat als je intelligent bent je de psychose in je voordeel kunt gebruiken (bv. kunstenaars) en er minder 'last' van ondervindt.
edit:
Ik denk dus dat als je denkt dat je prinses Maxima bent, even afgezien van t feit dat er niemand naar je zwaait, je daar best voldoening uit kunt scheppen.
Het schijnt dat als je intelligent bent je de psychose in je voordeel kunt gebruiken (bv. kunstenaars) en er minder 'last' van ondervindt.
edit:
Ik denk dus dat als je denkt dat je prinses Maxima bent, even afgezien van t feit dat er niemand naar je zwaait, je daar best voldoening uit kunt scheppen.
Psychosen komen door een verstoorde werking van filters in je hoofd, je kan informatie niet meer goed verwerken en je krijgt een overload.
Ik heb zelf ongeveer 2 jaar terug 2 psychoses gehad, en hoewel het aan je "standaard" voldoet waren er ook geweldige momenten, je kan het mischien vergelijken met een achtbaan, al het negatieve beleef je veel intenser en heeft de neiging flink te gaan overheersen. Maar ook het positieve ervaar je heftiger en je kan ook "goddelijke" momenten hebben in een psychose.
Het hangt daarnaast ook heel erg af van je psychose, je kan bijvoorbeeld ook continu "positieve" hallucinaties hebben waarbij het je leven niet perse negatief hoeft te beinvloeden als je je er bewust van bent dat je hallucineert.
Ik heb zelf ongeveer 2 jaar terug 2 psychoses gehad, en hoewel het aan je "standaard" voldoet waren er ook geweldige momenten, je kan het mischien vergelijken met een achtbaan, al het negatieve beleef je veel intenser en heeft de neiging flink te gaan overheersen. Maar ook het positieve ervaar je heftiger en je kan ook "goddelijke" momenten hebben in een psychose.
Het hangt daarnaast ook heel erg af van je psychose, je kan bijvoorbeeld ook continu "positieve" hallucinaties hebben waarbij het je leven niet perse negatief hoeft te beinvloeden als je je er bewust van bent dat je hallucineert.
Ah bedankt voor de uitleg, m'n vermoeden klopte dus een beetje. Als ik het zo hoor, zorgen paddo's en truffels dus een soort tijdelijke kunstmatige psychoses? Want daarmee kun je zowel geweldige als extreem enge dingen zien, voelen en horen. Of voelt dit totaal anders?
Als ik het zo hoor, zorgen paddo's en truffels dus een soort tijdelijke kunstmatige psychoses? Want daarmee kun je zowel geweldige als extreem enge dingen zien, voelen en horen. Of voelt dit totaal anders?
-
Goede uitleg.quote:Op maandag 27 juli 2009 22:47 schreef terror623 het volgende:
Psychosen komen door een verstoorde werking van filters in je hoofd, je kan informatie niet meer goed verwerken en je krijgt een overload.
Ik heb zelf ongeveer 2 jaar terug 2 psychoses gehad, en hoewel het aan je "standaard" voldoet waren er ook geweldige momenten, je kan het mischien vergelijken met een achtbaan, al het negatieve beleef je veel intenser en heeft de neiging flink te gaan overheersen. Maar ook het positieve ervaar je heftiger en je kan ook "goddelijke" momenten hebben in een psychose.
Het hangt daarnaast ook heel erg af van je psychose, je kan bijvoorbeeld ook continu "positieve" hallucinaties hebben waarbij het je leven niet perse negatief hoeft te beinvloeden als je je er bewust van bent dat je hallucineert.
Maar waar ligt de grens? Mensen die "hypergevoelig" zijn of ADHD hebben beleven dingen toch ook intenser zonder dat ze daarvoor een psychose hoeven te hebben? Ofzo
Ja, het kan erg sprookjesachtig zijn.
"Het wezen der dingen is vlucht, het wezen der ziel is verdriet."
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Mijn Tamagotchi-beestje moet gevoed worden.
Ik heken veel in het de controle kwijt zijn en overloaded raken. Het wordt ook tijd mezelf te bezinnen en te kijken hoe ik mijn leven voor eens en altijd in goede banen kan leiden. De psychische problemen waar je mee kunt kampen lijken moeilijk op te lossen maar ga knokken voor een beter leven. Bij mij verergerde alles door verkeerd medicijngebruik / misbruik / veelvuldig wietgebruik met alcohol. Het enige wat ik nu kan doen is de confrontatie op een positieve manier aangaan en mezelf zien terug te vinden.
Andere problemen zoals internet/gameverslaving laat ik nu ook achter me en schrijf me daarom ook uit op fok.
het is tijd voor andere belangrijkere dingen en heb oprecht spijt van de puinhoop die ik aangericht heb.
Het ga jullie goed!
Pnb
Andere problemen zoals internet/gameverslaving laat ik nu ook achter me en schrijf me daarom ook uit op fok.
het is tijd voor andere belangrijkere dingen en heb oprecht spijt van de puinhoop die ik aangericht heb.
Het ga jullie goed!
Pnb
Die verliezen de realiteitszin niet. De dingen die er zijn intens beleven is wat anders dan dingen zien of horen die er niet zijn.quote:Op maandag 27 juli 2009 22:51 schreef wallofdolls het volgende:
Maar waar ligt de grens? Mensen die "hypergevoelig" zijn of ADHD hebben beleven dingen toch ook intenser zonder dat ze daarvoor een psychose hoeven te hebben? Ofzo
Echte psychoses komen natuurlijk zelden alleen, vele vormen van hallucinaties en wanen die erg extreem kunnen worden en die blijvend zijn en niet zoals na een maaltijdje paddo's na een dag weer weg zijn
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik heb daar ervaring mee. En achteraf gezien, heel lang nadat je weer uit die psychose bent, als de psychose voor je gevoel ver terug is in de tijd.. Dan kan je, onder mede lotgenoten, wel afentoe lachen ja. Praten over de gekke dingen die je hebt gedaan etcetera. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf nooit echt gekke dingen heb gedaan fysiek, maar wel gedacht. Ik had een natuurlijke rem op fysieke gekke ondernemingen. Dat is echt balanceren op een dun lijntje tussen realiteit en waan. Ik vind mezelf dan ook wel een 'master' in dat opzicht.quote:Op maandag 27 juli 2009 21:59 schreef Ritmo het volgende:
Bij mensen die in een psychose zijn geraakt, denk je vaak direct aan doodsbange mensen die vreselijke dingen zien en horen en denken dat ze achtervolgt worden. Maar wat ik ervan begrepen heb is dat je in je eigen onderbewustzijn leeft, net als in een droom.
Nu zijn mijn eigen dromen eigenlijk 99 van de 100 keer wel leuk. Ik vroeg me af of er ook mensen gewoon in een 'leuke' wereld terechtkomen wanneer ze in een psychose raken. En dus eigenlijk weer een beetje kind worden.
Gewoon uit interesse vroeg ik me dus af of een psychose ook een minder nare ervaring kan zijn dan wat je normaal gesproken hoort of ziet?
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Nee ok, maar ik bedoel of het op dat moment hetzelfde voelt. Valt het te vergelijken? Als ik zo lees hoe iemand die in een psychose zat zich voelt dan zie ik veel overeenkomsten met die angstige uren die ik met die paddo's had. Natuurlijk is dat na een paar uurtjes weer over en je weet dat het door de paddo's komt, dat is het grote verschil.quote:Op dinsdag 28 juli 2009 14:05 schreef Re het volgende:
Echte psychoses komen natuurlijk zelden alleen, vele vormen van hallucinaties en wanen die erg extreem kunnen worden en die blijvend zijn en niet zoals na een maaltijdje paddo's na een dag weer weg zijn
-
Maar het was dus niet altijd eng? Je kon bij wijze van spreke in de Efteling lopen als je door de stad liep?quote:Op dinsdag 28 juli 2009 15:03 schreef Schenkstroop het volgende:
[..]
Ik heb daar ervaring mee. En achteraf gezien, heel lang nadat je weer uit die psychose bent, als de psychose voor je gevoel ver terug is in de tijd.. Dan kan je, onder mede lotgenoten, wel afentoe lachen ja. Praten over de gekke dingen die je hebt gedaan etcetera. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf nooit echt gekke dingen heb gedaan fysiek, maar wel gedacht. Ik had een natuurlijke rem op fysieke gekke ondernemingen. Dat is echt balanceren op een dun lijntje tussen realiteit en waan. Ik vind mezelf dan ook wel een 'master' in dat opzicht.
-
Nee zo ging dat niet bij mij het was wel eng. Je voelt alsof je op de afgrond staat, op een pleuris grote rocky mountains met afgrond, dat gevoel. En dat is dan tussen realiteit en waan. realiteit is het veilige achter je en dat diepe is alles wat met waan te maken heeft. En dan proberen te balanceren terwijl je door de stad heenloopt.quote:Op dinsdag 28 juli 2009 15:11 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Maar het was dus niet altijd eng? Je kon bij wijze van spreke in de Efteling lopen als je door de stad liep?
Achteraf kan je het zien als een leuke ervaring.
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Ah ok, ik wilde niet suggeren dat het prettig of onschuldig zou zijn wat jij hebt gehad hoor. Was gewoon benieuwd of het net als in een droom ook 'mooi' kon zijn.
-
En hoe kom je dr achter dat dat niet klopt en hoe kom je daar zo van af?quote:Op dinsdag 28 juli 2009 15:15 schreef Schenkstroop het volgende:
[..]
Nee zo ging dat niet bij mij het was wel eng. Je voelt alsof je op de afgrond staat, op een pleuris grote rocky mountains met afgrond, dat gevoel. En dat is dan tussen realiteit en waan. realiteit is het veilige achter je en dat diepe is alles wat met waan te maken heeft. En dan proberen te balanceren terwijl je door de stad heenloopt.
Achteraf kan je het zien als een leuke ervaring.
Goede vraag. Als je je ingelezen hebt m.b.t. de symptonen en deze dus kan herkennen, is het dan mogelijk om het onder controle te krijgen en te erkennen dat je hulp nodig hebt of is je denkproces dermate verstoord dat je dat niet meer kunt?
-
Ik heb een paar keer een randpsychose gehad. Dat is idd het gevoel dat je op die rand van de afgrond balanceert. Aan mn vingernagels hing ik aan het randje en ben aan er niet ingevallen. Het in de afgrond vallen stond voor mij gelijk aan gek worden (contact met de realiteit verliezen).
Achteraf zei de psychiater dat ik een randpsychose had, letterlijk de rand dus. Dat erin vallen en "gek" worden zou dus een full blown psychose moeten zijn in mijn metafoor.
Maar nu lees ik dat Schenkstroop een echte psychose heeft gehad en zegt dat hij ook nog dacht op de rand te lopen. Het is toch een hele persoonlijke beleving blijkbaar.
Achteraf zei de psychiater dat ik een randpsychose had, letterlijk de rand dus. Dat erin vallen en "gek" worden zou dus een full blown psychose moeten zijn in mijn metafoor.
Maar nu lees ik dat Schenkstroop een echte psychose heeft gehad en zegt dat hij ook nog dacht op de rand te lopen. Het is toch een hele persoonlijke beleving blijkbaar.
Is een randpsychose gelijk aan borderline?
edit:
oh..dat was het wel voorheen
edit:
oh..dat was het wel voorheen
quote:Eerder werd verondersteld dat de stoornis zich in het gebied tussen neurose en psychose bevond. Deze visie is gewijzigd, maar de naam is blijven bestaan.
nee zo gaat dat niet. het bouwt langzaam op. zo langzaam dat je er geen erg in hebt. wat je ertegen kan doen? rust, veel rust na een uitspatting. niet worden bestookt met de dingen waar je bang of kwaad op bent. rust veel rust. donkere cellen en medicijnen die je 3 dagen knock out gooien zijn er niet zomaar. het zijn wel verschrikkelijke medicijne trouwens. op mijn 16e meegemaakt. als drugs net zo trippen is, is drugs wel trippen ja (nooit recreatieve drugs gebruikt overigens)quote:Op dinsdag 28 juli 2009 15:42 schreef Ritmo het volgende:
Goede vraag. Als je je ingelezen hebt m.b.t. de symptonen en deze dus kan herkennen, is het dan mogelijk om het onder controle te krijgen en te erkennen dat je hulp nodig hebt of is je denkproces dermate verstoord dat je dat niet meer kunt?
Achteraf gezien konik wel lachen om die medicijnen, maar als je het meemaakt en in een coma ligt is het gewoon eng. je kan alles horen maar niet zien, mensen sleuren je van bed naar bed en zelf kan je helemaal niets.
[ Bericht 2% gewijzigd door Schenkstroop op 28-07-2009 16:08:10 ]
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Naar mijn mening en uit eigen beleveing, vind ik mensen die doorslaan, de zg. echte psychotische aanvallen nogal zwak van geest. Je kan je zelf wel bijmekaar houden. al hoor je stemmen, al denk je dat die twee meisjes die voorbijliepen en giechelden het tegen jou hadden en dat je ze te lijf wilt gaan. Al komen de muren en het tapijt op je af. Je kan jezelf bijmekaar houden. Doorslaan is makkelijker, dat wel. En dan trek je ook aan de bel. Dan spuiten ze je plat en dan is de beleving na 3 dagen weg.quote:Op dinsdag 28 juli 2009 15:49 schreef Zeven7 het volgende:
Ik heb een paar keer een randpsychose gehad. Dat is idd het gevoel dat je op die rand van de afgrond balanceert. Aan mn vingernagels hing ik aan het randje en ben aan er niet ingevallen. Het in de afgrond vallen stond voor mij gelijk aan gek worden (contact met de realiteit verliezen).
Achteraf zei de psychiater dat ik een randpsychose had, letterlijk de rand dus. Dat erin vallen en "gek" worden zou dus een full blown psychose moeten zijn in mijn metafoor.
Maar nu lees ik dat Schenkstroop een echte psychose heeft gehad en zegt dat hij ook nog dacht op de rand te lopen. Het is toch een hele persoonlijke beleving blijkbaar.
heksehiel: Je hebt gelijk. Het gaat wel degelijk ook om het uiterlijk! Een mooi innerlijk word ik niet geil van namelijk.
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
P.F: Als ik 50+ ben doe ik het ook wel voor het innerlijk, maar nu het nog kan, ga ik ook voor uiterlijk
Neeee! Ben geen borderliner 
Bij een randpsychose krijg je ook een soort overload en begin je wanen te krijgen (ik dacht o.a. dat het huis in de fik stond). Ondanks dat het heel echt voelt kan je je nog wel realiseren dat je hersenen truukjes met je uithalen en dan volgt een heel gevecht om ieder greintje rationaliteit in jezelf bij elkaar te schrapen en niet mee te gaan in die wanen. Bij een echte psychose kan dat niet meer.
Ik heb trouwens wel eens gehoord dat mensen zich er na een psychose ook niks meer van herinneren, is dat zo?
Bij een randpsychose krijg je ook een soort overload en begin je wanen te krijgen (ik dacht o.a. dat het huis in de fik stond). Ondanks dat het heel echt voelt kan je je nog wel realiseren dat je hersenen truukjes met je uithalen en dan volgt een heel gevecht om ieder greintje rationaliteit in jezelf bij elkaar te schrapen en niet mee te gaan in die wanen. Bij een echte psychose kan dat niet meer.
Ik heb trouwens wel eens gehoord dat mensen zich er na een psychose ook niks meer van herinneren, is dat zo?
|
|
Is een psychose altijd eng/negatief voor het slachtoffer?
