R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De richtlijnenquote:Op dinsdag 18 augustus 2009 23:47 schreef Rikketik het volgende:
Het is wel opmerkelijk ja, de reactie van de GGZ (of dergelijk tuig) als je ze vertelt dat je ook bij een alternatief genezer onder behandeling bent. Ik ga dan zelf eens in de twee maanden naar een haptonoom, hoewel dat in het verleden veel meer is geweest. Hoe dan ook, het helpt me enorm. Ik had heel veel last van spanning, het kon nergens naartoe. De haptonoom heeft me geleerd, door met me te praten maar vooral door me te masseren, hoe ik die spanning los kon laten. Toen ik dat vervolgens aan mijn psych vertelde, ging er wel een wenkbrauw omhoog.Nu is het gelukkig wel zo iemand die vind dat je moet doen waar je je goed bij voelt, maar het was wel duidelijk dat het niet de ideale behandeling was, 'volgens de richtlijnen'.
.Zolang de Westerse psychologie gedachten en bewustzijn nog als één en dezelfde persoon bljiven zien en blijven behandelen, zullen ze nooit veel progressie boeken.
Vanuit de boeddhistische kant beweert men al heel lang dat gedachten en bewustzijn (je ware zelf) 2 losstaande dingen zijn. Je gedachten zijn slechts een handig instrument in je hersenpan, niks meer, niks minder. Als je die identificatie los weet te breken, zullen gedachten de overhand niet meer hebben op je.
Eckhart Tolle beschrijft dit ook heel sterk en ik weet nu dat het ook zo is. Hoe het voelt kan ik niet uitleggen, maar zodra je langer met meditatie bezig bent voel je dat het 2 compleet verschillende dingen zijn. Heerlijk om je gedachten vervolgens meer te kunnen sturen en ze af en toe even op de 2e plaats te zetten.
Ja goed, maar het gebied waar het over gaat (stress) is psychologie. Als je tegen de dokter zegt: ik ben gestresst dan stuurt ie je naar de psycholoog. Als je tegen de kinesioloog zegt: ik ben gestresst dan kan ze direct zien welk deel van je lichaam de oorzaak of het gevolg inhoudt. Ik kreeg dan ook de stoffen die in de bijnier uitgeput waren aangevuld plus advies, waardoor een negatieve spiraal (depressie) voorkomen werd. Het briljante is dat die natuurgeneeswijzen geen onderscheid maken tussen lichaam en geest. Alles is lichaam en elk geestelijke probleem kan worden herleid tot iets fysieks en praktisch altijd tot gedrag wat daar aan ten grondslag ligt.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 06:13 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Maar dat moet je dan vergelijken met een huisarts. Daar ga je heen voor klachten en die stuurt je dan door naar een specialist of als het iets kleins is doet hij zelf de diagnose en behandeling. Maar er is geen huisarts die iets kan en gaat doen aan ADHD.
Maar als jij er baadt bij hebt is dat natuurlijk hartstikke mooi.
Bij een dokter moet je nog maar zien of ie ooit door heeft wat er gaande is. Laat staan bij een psycholoog/psychiater. Die moet je eerst 5 sessies doorzagen en dan nog is er niet echt duidelijk wat het probleem nou is.
Ja je krijgt antidepressiva. Of antipsychotica. Lekker de put dempen als het kalf verdronken is. Als er maar een etiket aan zit. Ik ben jaren terug al tegen ADHD-klachten behandeld, zonder dat er iemand het woord ADHD in zn mond heeft genomen. Die mensen behandelen jouw problemen. Die zijn per persoon verschillend. Al heb je 1000 mensen met ADHD zal er geen éen precies het zelfde zijn. Daarom is dat zo goed. Nu was ik al enigszins ADHD-proof jaren voordat die diagnose gesteld was. Ik heb leren omgaan met zaken die me dwars zaten zonder in een eenheidsworstensysteem te zijn gestopt.
[ Bericht 15% gewijzigd door wallofdolls op 19-08-2009 09:40:55 ]
Kijk, de achterliggende gedachte van die psychiaters is complete bullshit. "je bent depressief? oh dan geef ik je antidepressiva.", "maar hoe werkt dat dan?", "ja dat weten we niet, we weten alleen dat er mensen zijn die er baat bij hebben"quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 22:53 schreef RRGJL het volgende:
Ik denk dat in bepaalde van die Oosterse geneeswijzen, als je dat zo wil noemen, zoals de voorbeelden die jij noemt, wel waarheid zit wat betreft de werkzaamheid. Ik denk alleen dat de achterliggende gedachte complete bullshit is. Maar dat boeit niet, als het werkt is het goed he
Lekker constructief
. En dan natuurgeneeskundigen kwakzalvers noemen 
Het symptoom wordt bestreden. De 3 miljoen mogelijke oorzaken laten ze links liggen. Dat is net zo iets als dat je van onkruid alleen de bovenkant er af schoffelt. Dan blijft het aanwezig en blijf het terugkomen. Naturgeneeskundigen zetten heel regelmatig gewoon de schop er in om het onkruid met wortel en al te vernietigen.
Nu ben ik doorgaans geen fan van de gehele GGZ hier in NL, maar ik denk dat je nu wat kort door de bocht gaat. Een goede psych zal AD's enkel gebruiken om inderdaad de symptomen te bestrijden, zodat een behandeling kans van slagen heeft om de oorzaak aan te pakken.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 09:47 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Kijk, de achterliggende gedachte van die psychiaters is complete bullshit. "je bent depressief? oh dan geef ik je antidepressiva.", "maar hoe werkt dat dan?", "ja dat weten we niet, we weten alleen dat er mensen zijn die er baat bij hebben"
Lekker constructief
Het symptoom wordt bestreden. De 3 miljoen mogelijke oorzaken laten ze links liggen. Dat is net zo iets als dat je van onkruid alleen de bovenkant er af schoffelt. Dan blijft het aanwezig en blijf het terugkomen. Naturgeneeskundigen zetten heel regelmatig gewoon de schop er in om het onkruid met wortel en al te vernietigen.
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik loop wat betreft dat een beetje hard van stapel. Maar dat neemt niet weg dat die mensen ten onrechte sceptisch zijn over alternatieve geneeswijzen (en ook daar gedlt: heus niet iedere alternatieveling is briljant, genoeg prutesers te vinden, maar er wordt daar wel veel meer naar de fysiologische oorsprong van de problemen gekeken, daar waar psychiatrie vaak een beetje puzzelen en spelen met aannames is, waarvan vervolgens achteraf pas beoordeeld kan worden of het een goede behandeling is). Het is jammer dat er te veel psychiaters zijn die direct naar de medicijnen grijpen als oplossing en te weinig die medicijnen gebruiken waar ze vcoor bedoeld zijn: namelijk een opstapje geven voor behandeling.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 09:54 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Nu ben ik doorgaans geen fan van de gehele GGZ hier in NL, maar ik denk dat je nu wat kort door de bocht gaat. Een goede psych zal AD's enkel gebruiken om inderdaad de symptomen te bestrijden, zodat een behandeling kans van slagen heeft om de oorzaak aan te pakken.
Eensquote:Op woensdag 19 augustus 2009 10:07 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Daar heb je helemaal gelijk in. Ik loop wat betreft dat een beetje hard van stapel. Maar dat neemt niet weg dat die mensen ten onrechte sceptisch zijn over alternatieve geneeswijzen (en ook daar gedlt: heus niet iedere alternatieveling is briljant, genoeg prutesers te vinden, maar er wordt daar wel veel meer naar de fysiologische oorsprong van de problemen gekeken, daar waar psychiatrie vaak een beetje puzzelen en spelen met aannames is, waarvan vervolgens achteraf pas beoordeeld kan worden of het een goede behandeling is). Het is jammer dat er te veel psychiaters zijn die direct naar de medicijnen grijpen als oplossing en te weinig die medicijnen gebruiken waar ze vcoor bedoeld zijn: namelijk een opstapje geven voor behandeling.
Maar goed. Het is niet zo dat ik nu de wijsneus probeer uit te hangen.
Ik ben van mening dat een evenwichtig leven bereikt kan worden door middel van medische kennis, natuurgeneeskundige kennis en religie (nee, niet: je moet geloven dat er een God bestaat. Maar wel: in de bijbel staan bijvoorbeeld buiten de slappe hapverhalen veel 'regeltjes' voor een prettig leven. Doe geen slechte dingen: dat is niet goed voor je gemoedstoestand. Vergeef mensen: als je dingen los laat hoef je niet te piekeren etc.)
Nu is dat wat ik denk natuurlijk niet de norm, maar wat wij hier posten kan natuurlijk wel net die openbaring voor iemand anders zijn die met ADHD kampt. Ik heb baat bij alternatieve geneeswijzen: misschien dat andere mensen dat ook hebben en daar door mijn pleidooi achterkomen. Ofzo
Ik ben van mening dat een evenwichtig leven bereikt kan worden door middel van medische kennis, natuurgeneeskundige kennis en religie (nee, niet: je moet geloven dat er een God bestaat. Maar wel: in de bijbel staan bijvoorbeeld buiten de slappe hapverhalen veel 'regeltjes' voor een prettig leven. Doe geen slechte dingen: dat is niet goed voor je gemoedstoestand. Vergeef mensen: als je dingen los laat hoef je niet te piekeren etc.)
Nu is dat wat ik denk natuurlijk niet de norm, maar wat wij hier posten kan natuurlijk wel net die openbaring voor iemand anders zijn die met ADHD kampt. Ik heb baat bij alternatieve geneeswijzen: misschien dat andere mensen dat ook hebben en daar door mijn pleidooi achterkomen. Ofzo
Eén ding wil ik benadrukken. Alternatieve geneeswijzen zijn echt niet zulk nattevingerwerk als de zgn. professionals doen geloven. Veel dingen zijn veel beter bewezen dan in de huidige westerse wetenschap en hebben een veel grotere historie. Bovendien: die westerse wetenschappelijke kijk van niks is waar tot de werking precies bewezen is brengt natuurlijk veel beperkingen met zich mee, vooral dat er een oneindig klein gedeelte van alle wegen naar Rome bewandeld kan worden. Dat is zonde.
Veel van de zaken die ooit in het Oosten bewezen zijn zijn nooit opnieuw bekeken terwijl ze praktisch altijd waarhede als koeien bevatten.
Veel van de zaken die ooit in het Oosten bewezen zijn zijn nooit opnieuw bekeken terwijl ze praktisch altijd waarhede als koeien bevatten.
Dit is dus ook de ware essentie van het geloof, dit is echter compleet verloren gegaan door de jaren heen. Waar het op neerkomt is een egoloze toestand. Geen ego hebben is nooit in strijd met jezelf zijn als iets niet helemaal naar je zin gaat. Wat is hetgeen wat je ego vormt? Je gedachten! Je ego is niets meer dan een constructie van je gedachten en daar identificeer je je mee als je zelf.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 10:44 schreef wallofdolls het volgende:
Maar goed. Het is niet zo dat ik nu de wijsneus probeer uit te hangen.
Ik ben van mening dat een evenwichtig leven bereikt kan worden door middel van medische kennis, natuurgeneeskundige kennis en religie (nee, niet: je moet geloven dat er een God bestaat. Maar wel: in de bijbel staan bijvoorbeeld buiten de slappe hapverhalen veel 'regeltjes' voor een prettig leven. Doe geen slechte dingen: dat is niet goed voor je gemoedstoestand. Vergeef mensen: als je dingen los laat hoef je niet te piekeren etc.)
Nu is dat wat ik denk natuurlijk niet de norm, maar wat wij hier posten kan natuurlijk wel net die openbaring voor iemand anders zijn die met ADHD kampt. Ik heb baat bij alternatieve geneeswijzen: misschien dat andere mensen dat ook hebben en daar door mijn pleidooi achterkomen. Ofzo
Door in te zien dat jij je gedachten niet bent, breek je ook de identificatie met je ego los. Heerlijk, nooit meer piekeren of inzitten over fouten of over een onzekere toekomst.
Je ego is echt niets meer dan een barrière / muur tussen je ware zelf en de buitenwereld. Breek die muur af en je ziet dat de mist opklaart.
Ik denk, nee ik weet, dat het vooral ligt aan de professional waar je mee te maken hebt. De ene professional is de andere niet. Je kunt ook kwakzalvers tegenkomen in het regulier medisch circuit.
Daarnaast snap ik waar je op doelt wbt. religie, zo denk ik er in principe ook over. Van de andere kant vind ik het wel vrij onzinnig want iedereen weet zelf ook wel hoe ze zich moeten gedragen voor een prettig leven. Ik wel iig. Heb ik geen bijbel voor nodig.
Daarnaast snap ik waar je op doelt wbt. religie, zo denk ik er in principe ook over. Van de andere kant vind ik het wel vrij onzinnig want iedereen weet zelf ook wel hoe ze zich moeten gedragen voor een prettig leven. Ik wel iig. Heb ik geen bijbel voor nodig.
Ik denk dat zeggen 'je bent je gedachten niet', niet de juiste manier is om het uit te leggen.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 10:59 schreef frenkck het volgende:
[..]
Dit is dus ook de ware essentie van het geloof, dit is echter compleet verloren gegaan door de jaren heen. Waar het op neerkomt is een egoloze toestand. Geen ego hebben is nooit in strijd met jezelf zijn als iets niet helemaal naar je zin gaat. Wat is hetgeen wat je ego vormt? Je gedachten! Je ego is niets meer dan een constructie van je gedachten en daar identificeer je je mee als je zelf.
Door in te zien dat jij je gedachten niet bent, breek je ook de identificatie met je ego los. Heerlijk, nooit meer piekeren of inzitten over fouten of over een onzekere toekomst.
Je ego is echt niets meer dan een barrière / muur tussen je ware zelf en de buitenwereld. Breek die muur af en je ziet dat de mist opklaart.
Ik creëer mijn gedachten zelf, dus al BEN ik mijn gedachten niet, ik ben wel hetgeen dat gedachten creëert die ik niet wil creëren. Wat je uiteindelijk in moet willen zien is dat je kunt veranderen en dat je andere dingen kunt denken. Het heeft dus niet zoveel te maken met je niet identificeren met je gedachten, maar begrijpen dat jij zelf je gedachten vormt.
Hmmm, dat weet ik niet. Ik zie het meer als dat je gedachten te veel de wereld zoals ie is vervormen. Of zoals A.F.Th dat zo mooi verwoordde: 'we zijn blasé van een houten ham'. We zijn blasé van niets. Blasé van de voorpret voor de dingen die komen gaan. Het huidige leven draait alleen maar om de genoegdoeingen die je in je hoofd creeert en niet meer van wat er werkelijk om je heen gebeurt en wat je registreert.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 11:04 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Ik denk dat zeggen 'je bent je gedachten niet', niet de juiste manier is om het uit te leggen.
Ik creëer mijn gedachten zelf, dus al BEN ik mijn gedachten niet, ik ben wel hetgeen dat gedachten creëert die ik niet wil creëren. Wat je uiteindelijk in moet willen zien is dat je kunt veranderen en dat je andere dingen kunt denken. Het heeft dus niet zoveel te maken met je niet identificeren met je gedachten, maar begrijpen dat jij zelf je gedachten vormt.
Als je die 'voorpret', het eindeloze zoeken naar genoegdoening weet te stoppen is er eigenlijk niets, zoals frenckckckckckck (
) al zegt, wat je nog 'niet leuk' kunt vinden. Je kunt in alles wat je doet plezier stoppen, of je het van origine nou leuk vond of niet. En dat is een sleutel tot het natuurlijk 'genezen' van ADHD.
Ah, leuk dat het nu ook over "alternatieve" behandelwijzen gaat.
De reden dat ik bij PsyQ langs ben gegaan is wat mij betreft ook enkel en alleen om erachter te komen wat (volgens hun) de best passende diagnose is.
Wat vervolgens het behandeltraject gaat worden is iets wat ik zoveel mogelijk in eigen hand wil houden. Er werd mij in de eerste sessie al aangegeven dat de kans groot is dat er groepstherapie bij komt kijken. Dat wil ik niet.
Als ik de symptomen (tijdelijk) kan bestrijden met medicatie, dan verwacht ik dat ik daar ruimte en rust van krijg. Die ruimte wil ik gaan benutten met het verder ontdekken van de oorzaak van mijn problemen, om te zien of die ook weg te nemen is. Als dat haalbaar is kan je daarna de medicatie ook vaarwel zeggen.
Ik zal eens een kijkje nemen naar dat hele "Leven in het nu" gebeuren. Wat ik ervan gehoord heb is dat het een redelijk hedendaagse interpretatie is van nuttige dingen uit (o.a.) het boeddhisme. Misschien heb ik daar ook wel wat aan.
De reden dat ik bij PsyQ langs ben gegaan is wat mij betreft ook enkel en alleen om erachter te komen wat (volgens hun) de best passende diagnose is.
Wat vervolgens het behandeltraject gaat worden is iets wat ik zoveel mogelijk in eigen hand wil houden. Er werd mij in de eerste sessie al aangegeven dat de kans groot is dat er groepstherapie bij komt kijken. Dat wil ik niet.
Als ik de symptomen (tijdelijk) kan bestrijden met medicatie, dan verwacht ik dat ik daar ruimte en rust van krijg. Die ruimte wil ik gaan benutten met het verder ontdekken van de oorzaak van mijn problemen, om te zien of die ook weg te nemen is. Als dat haalbaar is kan je daarna de medicatie ook vaarwel zeggen.
Ik zal eens een kijkje nemen naar dat hele "Leven in het nu" gebeuren. Wat ik ervan gehoord heb is dat het een redelijk hedendaagse interpretatie is van nuttige dingen uit (o.a.) het boeddhisme. Misschien heb ik daar ook wel wat aan.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Je kan doelmatig gedachten creëren ja, maar ook onbewust komen er gedachten op die jij niet zelf hebt opgeroepen. Dat is juist waar mediteren om gaat. Je concentreert je op je ademhaling en probeert dat vast te houden. Uiteraard lukt dat niet heel lang en raak je weer verzeilt in gedachten.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 11:04 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Ik denk dat zeggen 'je bent je gedachten niet', niet de juiste manier is om het uit te leggen.
Ik creëer mijn gedachten zelf, dus al BEN ik mijn gedachten niet, ik ben wel hetgeen dat gedachten creëert die ik niet wil creëren. Wat je uiteindelijk in moet willen zien is dat je kunt veranderen en dat je andere dingen kunt denken. Het heeft dus niet zoveel te maken met je niet identificeren met je gedachten, maar begrijpen dat jij zelf je gedachten vormt.
Ik roep op dat moment mijn gedachten echt niet bewust op, want ik was net met mijn concentratie nog bij mijn ademhaling en ik was van plan om dat ook langer vol te houden.
Het moment dat je opmerkt dat je in gedachten verzeilt bent geraakt en je niet meer focust op je ademhaling is een belangrijk moment. Op dat moment word je je bewust van je gedachten, accepteert het en leg je je focus weer bij je ademhaling. Je leert op deze manier je gedachten herkennen en je kan je er dus steeds vaker van losbreken.
Maar dat neemt absoluut niet weg dat je gedachten een fantastisch product van de geest is, de mens is er niet voor niets zo ver mee gekomen. Het zou alleen fijn zijn om de 'overbodige' gedachten wat in te perken en het echt puur als een instrument te gaan beschouwen. Als je het als instrument beschouwd ga je er ook veel doelmatiger mee om en worden je gedachten veel productiever.
Ben ik het niet mee eens. Gedachten liggen altijd bij jezelf. Er is maar één jij. Als er gedachten naar boven zouden komen die je niet zelf creëert zou dat impliceren dat zich meerdere persoonlijkheden in je hoofd bevinden.quote:
[..]
Je kan doelmatig gedachten creëren ja, maar ook onbewust komen er gedachten op die jij niet zelf hebt opgeroepen. Dat is juist waar mediteren om gaat. Je concentreert je op je ademhaling en probeert dat vast te houden. Uiteraard lukt dat niet heel lang en raak je weer verzeilt in gedachten.
Ik roep op dat moment mijn gedachten echt niet bewust op, want ik was net met mijn concentratie nog bij mijn ademhaling en ik was van plan om dat ook langer vol te houden.
Het moment dat je opmerkt dat je in gedachten verzeilt bent geraakt en je niet meer focust op je ademhaling is een belangrijk moment. Op dat moment word je je bewust van je gedachten, accepteert het en leg je je focus weer bij je ademhaling. Je leert op deze manier je gedachten herkennen en je kan je er dus steeds vaker van losbreken.
Maar dat neemt absoluut niet weg dat je gedachten een fantastisch product van de geest is, de mens is er niet voor niets zo ver mee gekomen. Het zou alleen fijn zijn om de 'overbodige' gedachten wat in te perken en het echt puur als een instrument te gaan beschouwen. Als je het als instrument beschouwd ga je er ook veel doelmatiger mee om en worden je gedachten veel productiever.
Ik heb ook nog nooit het gevoel gehad dat gedachten niet van mij of onbegrijpbaar waren. Wel moet ik mezelf vaker vertellen dat het geen zin heeft om zo negatief te denken of iets dergelijks. Maar ik vind het raar om te zeggen dat het niet mijn gedachten zijn. Want dat zeg je eigenlijk wanneer je je er op genoemde wijze van distantieert.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2009 11:45:13 ]
Er komen overigens inderdaad wel eens gedachten vanzelf. Uit het onbewuste. Maar dat maakt ze niet minder van mij. Wat ik mezelf moet uitleggen is waarom die gedachten wel of niet realistisch zijn. Of waarom ze wel of niet nuttig zijn. Ik zal echter nooit zeggen dat ik me er niet mee moet associeren. Ze zijn gewoon van mij. Het is wat ik op dat moment voel. Het is wat ik ben op dat moment. Het kan echter tegelijkertijd zo zijn dat je je realiseert dat zaken eigenlijk anders in elkaar steken. Je probeert het als het ware te bekijken vanuit de derde persoon. Je probeert je te bedenken hoe iemand anders jouw gedachten zou beoordelen, of je situatie.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2009 11:50:39 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-08-2009 11:50:39 ]
Gedachten komen voort uit eerder beleefde situaties, herinneringen. Echter leef ik in het huidige moment en heb ik eigenlijk weinig te maken met mijn eerder beleefde momenten. Het is gebeurd.
Dat mijn gedachten me daar dan constant aan moet herinneren is niet mijn keuze, maar het is wel realiteit van de dag. Je gedachten leggen relaties met gebeurtenissen in het verleden en dingen die gebeuren in het huidige moment. Maar op deze manier ga je zelf een erg subjectief beeld vormen. Een gedachteloze waarneming is dus een veel objectievere waarneming.
Ik zie mijn gedachten wel als iets wat volledig los staat van mijzelf. Je gedachten vragen verschrikkelijk veel energie, het liefst zoveel mogelijk om een zo groot mogelijk onderdeel van je te zijn. Stop die energiestroom naar je gedachten en je hebt gewoon veel meer energie om eens echt iets te doen en te leven.
Dat mijn gedachten me daar dan constant aan moet herinneren is niet mijn keuze, maar het is wel realiteit van de dag. Je gedachten leggen relaties met gebeurtenissen in het verleden en dingen die gebeuren in het huidige moment. Maar op deze manier ga je zelf een erg subjectief beeld vormen. Een gedachteloze waarneming is dus een veel objectievere waarneming.
Ik zie mijn gedachten wel als iets wat volledig los staat van mijzelf. Je gedachten vragen verschrikkelijk veel energie, het liefst zoveel mogelijk om een zo groot mogelijk onderdeel van je te zijn. Stop die energiestroom naar je gedachten en je hebt gewoon veel meer energie om eens echt iets te doen en te leven.
Ik heb even vlug (onder werktijd natuurlijk weer ) het een en ander doorgelezen en ik denk dat ik wel een draai aan de uitleg kan geven die hier nog niet genoemd is. Ik zal proberen het op een duidelijke manier neer te zetten.
Gedachten zijn spinsels gebaseerd op het verleden.
Je zelfbeeld vormt zich op die gedachten, ervaringen en belevenissen.
Er is een verschil tussen het "uitbannen" van gedachten en ze accepteren. Op het moment dat je de gedachten kunt benoemen, duidelijk kunt merken dat je weet waar de gedachten over gaan, zal de noodzaak om deze gedachten door je hoofd te laten malen afnemen.
Vergelijk het met een zoekplaatje: Zoek je de 10 verschillen nog, dan ben je het hele plaatje aan het afzoeken. Als je ze eenmaal gevonden hebt en weet waar ze zitten, vind je ze zo weer terug.
Een andere manier om de gedachtenstroom af te laten nemen is intens bewust worden van het huidige moment. Bijvoorbeeld: Wat voel je nu? Hoe haal je nu adem? En als je denkt dat je verkeerd ademhaalt: dat is een gedachte. Observeer deze gedachte, accepteer dat je de gedachte hebt en uiteindelijk zal die gedachte ook weer in heftigheid afnemen.
Ik ben het absoluut eens met het feit dat gedachten uit jezelf voortkomen, maar dat wil ook zeggen dat je de mogelijkheid zou moeten hebben om die gedachten te sturen en stop te zetten.
Om dat te bereiken is het volgens mij de bedoeling dat je je niet bezighoudt met je zelfbeeld (aangezien dat beeld is gebaseerd op gedachten) maar dat je je bezighoudt met het "nu".
Je moet je losmaken van de gedachtenstroom en van je zelfbeeld om er wat aan te kunnen doen.
Anders ben je, spreekwoordelijk gezien, in het zeil van een zeilboot aan het blazen terwijl je er inzit. Of, op z'n Jerommekes, jezelf aan het optillen. Zolang je jezelf blijft identificeren met je gedachtenstromen kun je ze ook niet controleren.
) het een en ander doorgelezen en ik denk dat ik wel een draai aan de uitleg kan geven die hier nog niet genoemd is. Ik zal proberen het op een duidelijke manier neer te zetten.Gedachten zijn spinsels gebaseerd op het verleden.
Je zelfbeeld vormt zich op die gedachten, ervaringen en belevenissen.
Er is een verschil tussen het "uitbannen" van gedachten en ze accepteren. Op het moment dat je de gedachten kunt benoemen, duidelijk kunt merken dat je weet waar de gedachten over gaan, zal de noodzaak om deze gedachten door je hoofd te laten malen afnemen.
Vergelijk het met een zoekplaatje: Zoek je de 10 verschillen nog, dan ben je het hele plaatje aan het afzoeken. Als je ze eenmaal gevonden hebt en weet waar ze zitten, vind je ze zo weer terug.
Een andere manier om de gedachtenstroom af te laten nemen is intens bewust worden van het huidige moment. Bijvoorbeeld: Wat voel je nu? Hoe haal je nu adem? En als je denkt dat je verkeerd ademhaalt: dat is een gedachte. Observeer deze gedachte, accepteer dat je de gedachte hebt en uiteindelijk zal die gedachte ook weer in heftigheid afnemen.
Ik ben het absoluut eens met het feit dat gedachten uit jezelf voortkomen, maar dat wil ook zeggen dat je de mogelijkheid zou moeten hebben om die gedachten te sturen en stop te zetten.
Om dat te bereiken is het volgens mij de bedoeling dat je je niet bezighoudt met je zelfbeeld (aangezien dat beeld is gebaseerd op gedachten) maar dat je je bezighoudt met het "nu".
Je moet je losmaken van de gedachtenstroom en van je zelfbeeld om er wat aan te kunnen doen.
Anders ben je, spreekwoordelijk gezien, in het zeil van een zeilboot aan het blazen terwijl je er inzit. Of, op z'n Jerommekes, jezelf aan het optillen. Zolang je jezelf blijft identificeren met je gedachtenstromen kun je ze ook niet controleren.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Misschien moet ik hier beter over nadenken, maar ik ben het er niet helemaal mee eens. Ik vond het zelf al genoeg dat ik een gedachte kreeg en gedachte als onderdeel van het nu zag. Snap je? Dus de gedachte kwam op, ik merkte hem op en dat was het. Toen liet ik hem weer gaan. Wat ik momenteel vooral niet goed doe is dat de gedachte die nu opkomt (bijvoorbeeld een associatie aan iets wat nu gebeurt) vastgrijp en er desnoods uren aan blijf vasthouden, al dan niet evoluerend.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 12:06 schreef frenkck het volgende:
Gedachten komen voort uit eerder beleefde situaties, herinneringen. Echter leef ik in het huidige moment en heb ik eigenlijk weinig te maken met mijn eerder beleefde momenten. Het is gebeurd.
Dat mijn gedachten me daar dan constant aan moet herinneren is niet mijn keuze, maar het is wel realiteit van de dag. Je gedachten leggen relaties met gebeurtenissen in het verleden en dingen die gebeuren in het huidige moment. Maar op deze manier ga je zelf een erg subjectief beeld vormen. Een gedachteloze waarneming is dus een veel objectievere waarneming.
Ik zie mijn gedachten wel als iets wat volledig los staat van mijzelf. Je gedachten vragen verschrikkelijk veel energie, het liefst zoveel mogelijk om een zo groot mogelijk onderdeel van je te zijn. Stop die energiestroom naar je gedachten en je hebt gewoon veel meer energie om eens echt iets te doen en te leven.
Juist, dat bedoel ik. Je krijgt een gedachte. En vervolgens denk je: ok. En als t een belangrijke gedachte is denk je: ok -> actie.quote:Op woensdag 19 augustus 2009 16:45 schreef Thrackan het volgende:
Ik heb even vlug (onder werktijd natuurlijk weer
Gedachten zijn spinsels gebaseerd op het verleden.
Je zelfbeeld vormt zich op die gedachten, ervaringen en belevenissen.
Er is een verschil tussen het "uitbannen" van gedachten en ze accepteren. Op het moment dat je de gedachten kunt benoemen, duidelijk kunt merken dat je weet waar de gedachten over gaan, zal de noodzaak om deze gedachten door je hoofd te laten malen afnemen.
Vergelijk het met een zoekplaatje: Zoek je de 10 verschillen nog, dan ben je het hele plaatje aan het afzoeken. Als je ze eenmaal gevonden hebt en weet waar ze zitten, vind je ze zo weer terug.
Een andere manier om de gedachtenstroom af te laten nemen is intens bewust worden van het huidige moment. Bijvoorbeeld: Wat voel je nu? Hoe haal je nu adem? En als je denkt dat je verkeerd ademhaalt: dat is een gedachte. Observeer deze gedachte, accepteer dat je de gedachte hebt en uiteindelijk zal die gedachte ook weer in heftigheid afnemen.
Ik ben het absoluut eens met het feit dat gedachten uit jezelf voortkomen, maar dat wil ook zeggen dat je de mogelijkheid zou moeten hebben om die gedachten te sturen en stop te zetten.
Om dat te bereiken is het volgens mij de bedoeling dat je je niet bezighoudt met je zelfbeeld (aangezien dat beeld is gebaseerd op gedachten) maar dat je je bezighoudt met het "nu".
Je moet je losmaken van de gedachtenstroom en van je zelfbeeld om er wat aan te kunnen doen.
Anders ben je, spreekwoordelijk gezien, in het zeil van een zeilboot aan het blazen terwijl je er inzit. Of, op z'n Jerommekes, jezelf aan het optillen. Zolang je jezelf blijft identificeren met je gedachtenstromen kun je ze ook niet controleren.
Ik moet overigens wel zeggen dat ik me wel eens bezig heb gehouden met 'de kracht van het nu', en ik kan bepaalde negatieve gedachten toch niet goed los laten. Ik kan mezelf wel zeggen waarom bepaalde dingen niet kloppen, maar ik kan ze niet uitbannen of de gedachten laten voor wat ze zijn. Dat heeft wellicht ook met mijn overtuiging te maken maar ik vind het ook moeilijk om die los te laten.
Ik ben momenteel heel erg onder de indruk van de filosofie van Eckhart Tolle. Ben er gister bewust even voor gaan zitten om te kijken of ik me los kon maken van mijn trein van gedachten.
Ik ben nog nooit zo relaxed naar huis gereden. Thuis ben ik op mijn bed gaan liggen om te proberen te visualiseren hoe ik mijn gedachtenstroom kon observeren en vervolgens ben ik door het raam naar buiten gaan kijken, beetje letten op de wapperende gordijnen. Wtf!
Ik zeg niet dat het een "wondermiddel" is of voor iedereen haalbaar, maar ik merk dat het mij een enorm ontspannen en rustig gevoel geeft. Nu kijken of ik ook vaak genoeg het besef heb om me er mee bezig te houden, dat ik het ook een beetje vast kan houden
Ik ben nog nooit zo relaxed naar huis gereden. Thuis ben ik op mijn bed gaan liggen om te proberen te visualiseren hoe ik mijn gedachtenstroom kon observeren en vervolgens ben ik door het raam naar buiten gaan kijken, beetje letten op de wapperende gordijnen. Wtf!
Ik zeg niet dat het een "wondermiddel" is of voor iedereen haalbaar, maar ik merk dat het mij een enorm ontspannen en rustig gevoel geeft. Nu kijken of ik ook vaak genoeg het besef heb om me er mee bezig te houden, dat ik het ook een beetje vast kan houden
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Dat is inderdaad nog zo'n probleem ervan. Het is verdomd moeilijk om altijd maar bewust ermee bezig te zijn.
Maar de theorie op zich kan wel helpen hoor, dat zul je mij niet horen zeggen, ik geloof het direct
Maar de theorie op zich kan wel helpen hoor, dat zul je mij niet horen zeggen, ik geloof het direct
Wel moeilijk, maar niet op een manier dat het druk geeft. De hele essentie is juist om de gedachtenstroom lekker los te laten, niet om constant na te denken dat je ermee bezig moet zijn.quote:Op vrijdag 21 augustus 2009 10:21 schreef RRGJL het volgende:
Dat is inderdaad nog zo'n probleem ervan. Het is verdomd moeilijk om altijd maar bewust ermee bezig te zijn.
Maar de theorie op zich kan wel helpen hoor, dat zul je mij niet horen zeggen, ik geloof het direct
Voor mij heeft het in ieder geval nut. Ik ben in tijden niet zo rustig en ontspannen geweest. En het heeft me nog niet eens wat gekost
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
