F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Verscholen achter videospelletjes en televisie, verliezen kinderen alle contact met de natuur. "Dat is een ware tragedie", zo stelt een Amerikaanse auteur op Timesonline.
Kindertijd
Hebben wij een leukere kindertijd gehad dan de huidige kinderen, vraagt de auteur van het boek 'Last Child in the Woods' zich af? Urenlang ravotten in de bossen, spelen in het park of op rustige plekjes: het lijkt er tegenwoordig niet meer bij. Zelfs in de meest stedelijke gebieden lijkt het erop dat kinderen vroeger meer van de natuur proefden in een park of ander plekje. Spontaan buiten spelen, met of zonder vriendjes uit de buurt: kan het nog?
Huidige kinderen weten alles over het milieu en zijn gevaren, maar verliezen wel elk fysiek en psychisch contact met de natuur. Elke kind kan vertellen over het regenwoud in de Amazone, maar niet over die keer dat ze in het veld luisteren naar de wind of kijken naar de wolken.
Natuurstoornis
"Ik wil liever binnen spelen, want daar zijn al mijn spelletjes", vertelde een tienjarige onlangs. De high-tech maatschappij geeft aan jongeren nieuwe kansen, allicht, maar tot welke prijs?", stelt de auteur terecht. De auteur heeft het over een nieuwe term, een 'natuurstoornis', een vervreemding van de natuur, dat bij de meeste jongeren flink tiert.
Favoriete herinnering
Onderzoekers in Engeland, America, Scandinavië en Australië onderschrijven het bestaan van dergelijke trend en waarschuwen voor de gevolgen ervan. Een rondvraag aan 3.000 parents leert dat spelen in het park of tuin tot hun meest favoriete herinnering behoort van de kindertijd, gevolgd door het bouwen van kampen en de fauna en flora ontdekken in het bos. Vandaag spenderen slechts 38 procent van alle kinderen meer dan een uur buiten. 13 procent van de kinderen speelt nog op 'natuurrijke plaatsen', vroeger was dat 40 procent. 75 procent van de volwassenen beweerde in de buurt een eigen plekje te hebben waar het leuk vertoeven was, meer dan de helft verbleef er enkele keren per week.
Geen voeling
Een onderzoek door BBC Wildlife Magazine, rapporteerde dat nog weinig kinderen enige voeling hebben met diersoorten als libellen of kikkers. Spelen op het platteland stond als minst populaire bezigheid aangestipt. Het rapport doet de wenkbrauwen fronsen, ook die van Sir Attenborough: "niemand kan de natuur beschermen zolang we ze niet verstaan".
Onveilig
Waarom spelen ze niet meer buiten? Amerikaans onderzoek legt tal van redenen bloot. Gaande van minder natuurgebieden, meer tv- en computerconcurrentie tot gevaarlijker verkeer, meer huiswerk en drukke tijdschema's. Bovenaan prijkt de vrees van ouders voor ontvoeringen. Onveiligheid is de belangrijkste reden, terwijl onderzoek uitwijst dat de kans op een daadwerkelijke misdaad zoveel kleiner is dan media doet geloven.
Emotioneel welzijn
Een spijtige zaak, want de natuur doet heel wat goeds voor een jongere. Zet kinderen in een kamer met natuuruitzicht en stress verdwijnt, vooral bij kinderen die daar gevoelig voor zijn. Een wandeling in park bant eveneens depressieve gevoelens.
De natuur pakt leerstoornissen aan, activeert de creativiteit, verhoogt het leer- , ervarings- en testvermogen. Volgens Zweeds onderzoek zijn kinderen die minstens zes uur per week buiten spelen, minder ziek en lijden ze minder aan obesitas.
Tips
Kan je als ouder helpen om je kind naar buiten te krijgen? Jawel, stelt de auteur. Vertel waarom die plek zo speciaal was tijdens je kindertijd, help hen een eigen plekje te vinden.
Laat hen buiten kamperen. Koop een tent of maak een tipi. Laat deze de hele zomer buiten staan.
Ga op insectenonderzoek, leg af en toe een 'groen uurtje' vast met de hele familie. Klim met hen in de bomen, kijk naar de bloemen of ga wandelen.
Leer kinderen hun zintuigen gebruiken. Gebruik een blinddoek en leer hen ruiken, voelen en proeven.
Leg een moestuin aan. Gebruik zaadjes die snel resultaat geven zoals radijsjes of laat kruiden groeien in potten. (lvl)
Bron
Kindertijd
Hebben wij een leukere kindertijd gehad dan de huidige kinderen, vraagt de auteur van het boek 'Last Child in the Woods' zich af? Urenlang ravotten in de bossen, spelen in het park of op rustige plekjes: het lijkt er tegenwoordig niet meer bij. Zelfs in de meest stedelijke gebieden lijkt het erop dat kinderen vroeger meer van de natuur proefden in een park of ander plekje. Spontaan buiten spelen, met of zonder vriendjes uit de buurt: kan het nog?
Huidige kinderen weten alles over het milieu en zijn gevaren, maar verliezen wel elk fysiek en psychisch contact met de natuur. Elke kind kan vertellen over het regenwoud in de Amazone, maar niet over die keer dat ze in het veld luisteren naar de wind of kijken naar de wolken.
Natuurstoornis
"Ik wil liever binnen spelen, want daar zijn al mijn spelletjes", vertelde een tienjarige onlangs. De high-tech maatschappij geeft aan jongeren nieuwe kansen, allicht, maar tot welke prijs?", stelt de auteur terecht. De auteur heeft het over een nieuwe term, een 'natuurstoornis', een vervreemding van de natuur, dat bij de meeste jongeren flink tiert.
Favoriete herinnering
Onderzoekers in Engeland, America, Scandinavië en Australië onderschrijven het bestaan van dergelijke trend en waarschuwen voor de gevolgen ervan. Een rondvraag aan 3.000 parents leert dat spelen in het park of tuin tot hun meest favoriete herinnering behoort van de kindertijd, gevolgd door het bouwen van kampen en de fauna en flora ontdekken in het bos. Vandaag spenderen slechts 38 procent van alle kinderen meer dan een uur buiten. 13 procent van de kinderen speelt nog op 'natuurrijke plaatsen', vroeger was dat 40 procent. 75 procent van de volwassenen beweerde in de buurt een eigen plekje te hebben waar het leuk vertoeven was, meer dan de helft verbleef er enkele keren per week.
Geen voeling
Een onderzoek door BBC Wildlife Magazine, rapporteerde dat nog weinig kinderen enige voeling hebben met diersoorten als libellen of kikkers. Spelen op het platteland stond als minst populaire bezigheid aangestipt. Het rapport doet de wenkbrauwen fronsen, ook die van Sir Attenborough: "niemand kan de natuur beschermen zolang we ze niet verstaan".
Onveilig
Waarom spelen ze niet meer buiten? Amerikaans onderzoek legt tal van redenen bloot. Gaande van minder natuurgebieden, meer tv- en computerconcurrentie tot gevaarlijker verkeer, meer huiswerk en drukke tijdschema's. Bovenaan prijkt de vrees van ouders voor ontvoeringen. Onveiligheid is de belangrijkste reden, terwijl onderzoek uitwijst dat de kans op een daadwerkelijke misdaad zoveel kleiner is dan media doet geloven.
Emotioneel welzijn
Een spijtige zaak, want de natuur doet heel wat goeds voor een jongere. Zet kinderen in een kamer met natuuruitzicht en stress verdwijnt, vooral bij kinderen die daar gevoelig voor zijn. Een wandeling in park bant eveneens depressieve gevoelens.
De natuur pakt leerstoornissen aan, activeert de creativiteit, verhoogt het leer- , ervarings- en testvermogen. Volgens Zweeds onderzoek zijn kinderen die minstens zes uur per week buiten spelen, minder ziek en lijden ze minder aan obesitas.
Tips
Kan je als ouder helpen om je kind naar buiten te krijgen? Jawel, stelt de auteur. Vertel waarom die plek zo speciaal was tijdens je kindertijd, help hen een eigen plekje te vinden.
Bron
Neem je kinderen eens mee naar Noorwegen, vinden ze ongetwijfeld veel leuker dan die spelletjes.
censuur :O
Laatst las ik toevallig een artikel over de "groene BSO" Op dit moment alleen nog in nijmegen maar er zijn ook soortgelijke initiatieven in andere plaatsen in de maak volgens het artikel.
http://www.struin.nl/
Lijkt mij een leuk initiatief.
http://www.struin.nl/
Lijkt mij een leuk initiatief.
Wees de verandering die je in de wereld wilt zien!
voor diegenen die willen weten waarom ik bijna "Ohforf'sake" had geheten
voor diegenen die willen weten waarom ik bijna "Ohforf'sake" had geheten
Zeer opmerkelijk artikel, het is nogal arrogant om een andere tijdsgeest af te doen als een stoornis. En dan heb ik het nog niet eens over de krakkemikkige vertaling die is toegepast. 
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
tvp, onderwerp lijkt me wel interessant!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik ben het er inderdaad mee eens dat het een andere tijdsgeest is. Alle nieuwe trends en bezigheden stuiten op tegenstand, en lijken zeer losgeslagen of ongezond wanneer je dit vergelijkt met tijdsbestedingen van vroeger. Op andere vlakken is dit ook toe te passen, kijk maar naar kleding. In de jaren '30 was een bikini ondenkbaar, tegenwoordig is dit normaal en geaccepteerd. Het zal niet veel decennia meer duren totdat de generatie van het 'buiten spelen' is uitgestorven en het normaal is dat een kind in zijn eigen wereld vermaak zoekt, dat houd je neit erg tegen denk ik.
De nadruk voor de ontwikkeling van een kind moet wat mij betreft liggen op het samenspelen, maar niet op de locatie waar men dit doet. Dat kinderen voor hun gezondheid buiten moeten zijn is evident, maar dit hoeft mijns inziens niet spelend te gebeuren. Spelen moeten ze gewoon met andere kinderen doen, waar is dan niet relevant.
Ik ben natuurlijk geen kinderpsycholoog, maar dit is hoe ik mijn kind zou benaderen op dit aspect. Het begrip 'waardering hebben voor de natuur' vind ik bovendien van een stutiende zweverigheid. Ik heb heel veel aandacht voor de smeltende gletsjers en poolkappen, zo erg dat ik zeer bewust omspring met mijn energieverbruik, maar om te doordrongen te zijn van het belang hoef ik nog niet op de Noordpool gestaan te hebben.
De nadruk voor de ontwikkeling van een kind moet wat mij betreft liggen op het samenspelen, maar niet op de locatie waar men dit doet. Dat kinderen voor hun gezondheid buiten moeten zijn is evident, maar dit hoeft mijns inziens niet spelend te gebeuren. Spelen moeten ze gewoon met andere kinderen doen, waar is dan niet relevant.
Ik ben natuurlijk geen kinderpsycholoog, maar dit is hoe ik mijn kind zou benaderen op dit aspect. Het begrip 'waardering hebben voor de natuur' vind ik bovendien van een stutiende zweverigheid. Ik heb heel veel aandacht voor de smeltende gletsjers en poolkappen, zo erg dat ik zeer bewust omspring met mijn energieverbruik, maar om te doordrongen te zijn van het belang hoef ik nog niet op de Noordpool gestaan te hebben.
Ik ben in elk geval erg blij met mijn jeugd, 6 jaar in Friesland gewoond, en we gingen precies op het juiste moment verhuizen naar de stad, op het moment waarop winkels en disco's belangrijker werden dan roeiboten en hutten.
Ik weet nog dat ik met 2 vriendjes als 11 jarige een megalomane ondergrondse hut bouwde, we hadden nog niet echt door hoeveel zand 2 bij 3 bij 1,8 meter is. Maar door stug volhouden, en de hulp van een vader die het ook leuk vond, lukte het. Het dak was eikenstammetjes van dode eikjes uit het bos, landbouwplastic en dan aarde. 12 jaar later was die hut nog steeds in tact.
hutten bouwen is iets wat elk kind zou moeten doen.
Ik weet nog dat ik met 2 vriendjes als 11 jarige een megalomane ondergrondse hut bouwde, we hadden nog niet echt door hoeveel zand 2 bij 3 bij 1,8 meter is. Maar door stug volhouden, en de hulp van een vader die het ook leuk vond, lukte het. Het dak was eikenstammetjes van dode eikjes uit het bos, landbouwplastic en dan aarde. 12 jaar later was die hut nog steeds in tact.
hutten bouwen is iets wat elk kind zou moeten doen.
Weg met de riooljournalistiek. Klik er niet op. Ze vergiftigen de maatschappij.
Och, och, och. Spellen spelen (Waarom spreekt men altijd van spelletjes? Wanneer is iets dan een spel?) is geen homogene bezigheid. Net zoals niemand er wat aan heeft dat je zegt 'ik lees een boek', maar dat het erom gaat welk boek het is. Daarom vind ik ook dat je beide bezigheden niet als hobby kan aanmerken.
Voor de rest: zie 'natuur' eerst maar eens te definiëren, en zie dan maar eens te vertellen wat er zo tof aan is. Van afstand het samenspel van tegengestelde driften te bekijken en daar genoegen in scheppen is in ieder geval niet wat de dingen die jij vast als voorbeelden van natuur zal aandragen (bomen, beesten, weet ik het) doen. In tegendeel: als die het samenspel 'mooi' zouden vinden, in plaats van hun eigen belangen najagen, zou er geen spel meer zijn.
Voor de rest: zie 'natuur' eerst maar eens te definiëren, en zie dan maar eens te vertellen wat er zo tof aan is. Van afstand het samenspel van tegengestelde driften te bekijken en daar genoegen in scheppen is in ieder geval niet wat de dingen die jij vast als voorbeelden van natuur zal aandragen (bomen, beesten, weet ik het) doen. In tegendeel: als die het samenspel 'mooi' zouden vinden, in plaats van hun eigen belangen najagen, zou er geen spel meer zijn.
Het is waar dat de meeste kinderen binnen zitten achter een computer, maar ik denk dat je als ouder daar toch invloed op kan hebben door kinderen van jongs af aan te laten zien hoe mooi de natuur is. (daarvoor hoef je niet eens ver weg.) Dus de taak ligt bij de ouders om daar wat mee te doen.
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Erg amerikaans denk ik. Als je hier de hele zomer een tipi of tent buiten laat staan, zit na 3 weken de schimmel er in.quote:Op dinsdag 14 juli 2009 18:31 schreef pfaf het volgende:
Wat een kuttips.
Zet een gewoon een kookwekker naast de pc/playstation. Voila.
Ligt ook aan de opvoeding. Genoeg ouders die zelf vervreemd zijn geraakt van de natuur en dus hun kinderen maar voorzien van videospelletjes, computers enz.
En vanwaar die associatie met zweverigheid? De natuur en onze natuurlijke leefomgeving is de basis van alles, daar is niets zweverigs aan. Voor een kind valt daar meer kennis uit te halen dan de digitale wereld van entertainment, games en ander digitaal vermaak. Vaak vinden ze het nog leuk ook (denk aan hutten bouwen, met crossfiets racen door de bossen etc).
En vanwaar die associatie met zweverigheid? De natuur en onze natuurlijke leefomgeving is de basis van alles, daar is niets zweverigs aan. Voor een kind valt daar meer kennis uit te halen dan de digitale wereld van entertainment, games en ander digitaal vermaak. Vaak vinden ze het nog leuk ook (denk aan hutten bouwen, met crossfiets racen door de bossen etc).
De effecten van het vele binnenspelen van kinderen met computergames en al die rommel, wordt pas op de langere termijn zichtbaar. Evenals het stallen van kinderen in een creche omdat beide ouders persé veel willen werken. Allemaal handig voor de ouders maar of het goed is voor de kinderen... ik heb er zwáár mijn twijfels over.
Maar de tijd zal het leren. In ieder geval lijkt één ding duidelijk: wil je binnenlopen moet je in de geestelijke gezondheid investeren. Want dát neemt een enorme vlucht.
Nu nog t.z.t. de samenhang ontdekken. Ik twijfel er niet aan.
Maar de tijd zal het leren. In ieder geval lijkt één ding duidelijk: wil je binnenlopen moet je in de geestelijke gezondheid investeren. Want dát neemt een enorme vlucht.
Nu nog t.z.t. de samenhang ontdekken. Ik twijfel er niet aan.
|
|
