Deurwaarders, iemand ervaring??

Alleen met Frank, maar die klapte ik vol en toen hoefde ik niks te betalen!

Dat hangt er vanaf waar het over gaat.

En wanneer je denkt in je gelijk te staan, dan moet je natuurlijk wel opletten wanneer het voor de rechter komt. Dan zul je jezelf wel even moeten verdedigen.
(bedragen tot 5000 euro mag je jezelf verdedigen zonder advocaat).

Ik ben nog nooit te laat geweest met een betaling, dus ook nog niet eens met een incasso bureau te maken gehad

Ooit dankzij m'n incompentente woningbouwverening (Duwo). En die hebben in het stof gehapt, en zelf alle kosten betaald.

Regel 1:

Je kan ALTIJD een deal maken met ze. Het extra bedrag wat zij van je eisen ( wat dus bovenop je werkelijke te betalen bedrag kwam) is een nergens op gebaseerd geldbadrag. Ja administratiekosten en dergelijke.

Stel je hebt een foonrekening van 200 euro niet betaald, en inmiddels is het bedrag wat je moet betalen een som van 400 euro geworden, dan zet je hun voor de keuze.

"Oke, het enige wat ik nu kan betalen is 225,-. Ik zit aan de grond, er komt voorlopig niks binnen, moet binnenkort mijn huis uit en wil dit graag afhandelen. Het geen wat ik kan geven is dit bedrag. Zo niet, dan weet ik het ook niet meer en dan moet het maar voor de rechter komen met alle problemen van dien"

Heb dit al zovaak gedaan en je komt er vrijwel altijd mee weg.

Betaal dus nooit het gehele bedrag dat ze van je eisen.

Ik ben verleden jaar voor de rechter geweest om me te verweren tegen een vordering van een deurwaarder.

Ik kwam in een zaal waar ongeveer 40 mensen zaten die allemaal gedaagd waren door de deurwaarder.

De deurwaarder had een hele stapel dossiers en riep telkens iemands naam op en keek ondertussen de zaal in. Op veel van de namen die de deurwaarder riep kwam geen reactie; hierop keek hij naar de rechter en riep: verstek! Deze mensen werden dan bij verstek veroordeeld door de rechter en dit gaf de deurwaarder de mogelijkheid om de verschuldigde geldbedragen te gaan innen doormiddel van loonbeslag of openbare verkoop van eigendommen.
De deurwaarder had uiteindelijk circa 120 mensen gedagvaard, waarvan er maar ongeveer 40 zijn op komen dagen.

De mensen die er wel waren kregen de gelegenheid om in het kort hun verhaal te doen. Wat mij opviel was dat veel mensen wel brieven en dergelijke bij zich hadden waarmee zij zich probeerden te verweren, maar dat de rechter hier vrijwel alleen maar doorheen bladerde; dit ging snel en klakkeloos en gaf mij de indruk dat hij vrijwel niets echt doorleeste. De griffier vertoonde soortgelijk gedrag; inplaatst van alles op te schrijven van wat er tegen de rechter verteld werd, luisterde zij voornamelijk om vervolgens eens een keer een notitie te maken.
In vrijwel alle aanwezige gevallen deed de rechter geen uitspraak maar verdaagde hij de zaak naar een andere datum.

Ik vond het vervelend om daar aanwezig te zijn; de sfeer was heel ongemakkelijk. Uiteindelijk ben ik veroordeeld tot het betalen van alle kosten, totaal 641 euro (de oorspronkelijke vordering was 93 euro).
Ik heb dit dezelfde week betaald aan de deurwaarder, want hij liet dit anders op mijn salaris inhouden bij mijn baas.

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 14:54 schreef JoPiDo het volgende:

[..]

was dat echt naar een deurwaarder of naar een incassobureau?

Deurwaarder. Achteraf jammer dat ik niet naar de kantonrechter gegaan ben, dan hadden ze nog meer voor l*l gestaan...

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 14:55 schreef john41 het volgende:
Ik kwam in een zaal waar ongeveer 40 mensen zaten die allemaal gedaagd waren door de deurwaarder.

Kan dat?! Iets met privacy en zo? Je hoeft je verhaal (of zelfs ook maar je naam!) toch niet voor 40 anderen te vertellen?

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 15:08 schreef RemcoDelft het volgende:

[..]

Kan dat?! Iets met privacy en zo? Je hoeft je verhaal (of zelfs ook maar je naam!) toch niet voor 40 anderen te vertellen?

De meeste zittingen bij een rechtbank zijn gewoon openbaar hoor. Voor iedereen te bezoeken. Gezellig voor de regenachtige woensdagmiddagen!

Het ging om een autoverzekering die ik had afgesloten in een kantoor van Unive in Den Hoorn.

Een jaar later was mijn auto total loss en heb ik de auto door een autodemontagebedrijf laten verwijderen. Ik kreeg toen een vrijwaringsbewijs. Ik ben toen persoonlijk weer bij dit Univekantoor in Den hrron binnengewandeld en zij verteld dat ik de verzekering wilde beëindigen; dit bleek geen enkel probleem.
De dame zei dat er per post vanuit een administratiekantoor elders later die maand een verklaring naar mij zou worden toegezonden waarin stond wat mijn opgebouwde rechten waren (mijn treden) in verband met schadeloos rijden; dit kon ik gebruiken om in de toekomst op een nieuwe door mij af te sluiten autoverzekering een premiekorting te bedingen.

Zes weken later werd ik geconfronteerd met een acceptgiro met daarin het termijnbedrag wat ik voor die periode verschuldigd was. Ik belde naar Unive en melde hen dat de verzekering eerder geëindigd was en ik dus geen premie verschuldigd was. Zij vroegen mij dit aan te tonen en dat deed ik door langs te gaan met het vrijwaringsbewijs. Dit was geen bewijs, zij vroegen om een schriftelijk bewijs van waarin zij konden opmaken dat ik eerder bij Unive langs was geweest om de verzekering te beëindigen. Dit had ik niet. Unive stelde zich toen op het standpunt dat de verzekering niet eerder beëindigd was, maar dat deze pas nu eindigde doordat ik volgens hen pas nu om beëindiging had verzocht. De verschuldigde premie werd aangepast tot het bedrag dat ik verschuldigd was tot aan deze nieuwe beëindiging.
Ik was het hier niet mee eens natuurlijk en betaalde niet. Ik ben met de dame gaan praten die mij hielp bij mijn eerste bezoek, maar zij zei zich niet exact te herinneren wat ik toen kwam doen.

Uiteindelijk kreeg ik een brief van een jurist namens Unive met de vraag om kontakt op te nemen met hem. Dit deed ik maar toen hem bleek dat ik niet schriftelijk kon bewijzen dat de verzekering eerder was beëindigd, stelde hij zich op het standpunt dat ik de premie verschuldigd was over de periode tot aan de uiteindelijke beëindiging.
Ik betaalde niet, ik was woedend.

Het heeft ongeveer een jaar geduurd eer ik bij de rechter kwam. Eerst ontving ik 4 maanden lang iedere maand een brief met een verzoek tot betaling en de mededeling dat er anders een incassotraject gestart zou worden. Vervolgens kreeg ik 5 maanden lang een aantal brieven van verschillende bedrijven die in opdracht van een incassobedrijf kwamen onderzoeken of ik wel daadwerkelijk op mijn adres woonde.

Uiteindelijk heeft dit incassobedrijf een deurwaarder in den haag opdracht gegeven om mij te dagvaarden bij de kantonrechter te Den Haag.

De dagvaarding van de deurwaarder is een standaardbrief waarin dan je gegevens staan en in het kort is geschreven waarom je word gedaagd en wat er word geeist. De dagvaarding word persoonlijk door iemand van het deurwaarderskantoor bij je thuis bezorgd; de kosten van deze dagvaarding en bezorging was 88,60 euro.

In de dagvaarding stond een optelsom van bedragen die ik verschuldigd was, de kosten van de premie, van het incassobureau, en de deurwaarder.

Als Unive zelf meteen een deurwaarder had ingeschakeld waren de kosten beperkt gebleven tot 181,60 euro (93 euro premie en 88,60 de deurwaarder), dit vertelde de medewerkers van de Centrale Balie van de haagse rechtbank. Maar door een incassobedrijf in te schakelen waren de uiteindelijke kosten flink hoger.

Ik voel me stom en bedonderd! Stom omdat ik de eerste keer geen schriftelijk bewijsje heb gevraagd van mijn bezoek; bedonderd omdat ik dus uiteindelijk zoveel geld heb moeten betalen, en omdat de rechter die op de zitting zat niet dezelfde rechter was die op de tweede zitting zat. Ook deze tweede rechter deed niet meteen uitspraak, maar twee weken later kreeg ik die per post toegestuurd. Opvallend: de twee rechters op de beide zittingen waren vrouwen, maar de uitspraak was gedaan door een mannelijke rechter. Dit ben ik gaan navragen op de rechtbank en daar werd mij verteld dat veel zaken vanachter een bureau door juristen worden gelezen en beoordeeld.

Achteraf gezien had ik beter schriftelijk gereageerd op de dagvaarding; dan had ik die zittingen persoonlijk niet mee hoeven te maken, want dat was drie keer niks.

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 15:08 schreef RemcoDelft het volgende:

[..]

Kan dat?! Iets met privacy en zo? Je hoeft je verhaal (of zelfs ook maar je naam!) toch niet voor 40 anderen te vertellen?

Rechtzittingen zijn openbaar. Ik werd opgeroepen om op tien uur te verschijnen. In de hal zaten veel mensen. De man die tien uur kwam aangewandeld riep dat de mensen die om tien uur moesten verschijnen voor de kantonrechter de zaal binnen konden gaan; hij openden de deuren voor ons. Deze man bleek uiteindelijk ook de deurwaarder te zijn.

@TS: heb je het nu over incassobureaus of over deurwaarders? En wat wil je weten?

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 14:13 schreef JoPiDo het volgende:
Ik open dit topic naar aanleiding van de 30000+ topics die gaan over incassobureaus. Er zijn altijd twee kampen in deze topics: mensen die zeggen dat je het incassobureau volledig moet negeren en mensen die schijten in hun broekje en zeggen dat je moet faxen, brieven sturen en bellen tot je een ons weegt en toch vóóral de incassokosten moet betalen omdat anders het bedrag alsnog naar een deurwaarder gaat.

Dan vergeet je nog kamp 3, mensen die niet alles zo zwart wit zien en per topic advies geven over hoe je het beste kunt handelen.

Alles valt of staat gewoon bij de opdrachtgever (van het incassobureau of deurwaarder). Als die wil procederen ongeacht dat de kosten de baten gaan overschrijden dan gebeurt dat.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 00:51 schreef JoPiDo het volgende:

[..]

deurwaarders, staat ook in de TT

ik ben benieuwd wat de ervaringen zijn, mensen die in andere topics roepen dat je moet oppassen voor de almachtige deurwaarder, maar volgens mij zijn er maar zeer weinig zaken die doorgestuurd worden naar de deurwaarder

Bij de Informatie Beheer Groep soms 16000 per maand, met het recht van parate executie dus zonder rechter.

Een incassozaak doorsturen naar een deurwaarder stelt niet zo heel veel voor hoor. Bij zaken onder de 5000 euro kun je bij het kantongerecht terecht en heeft een incassobureau een deurwaarder alleen nodig om een dagvaarding uit te brengen. In veel gevallen stellen ze deze zelf op en is de deurwaarder een veredelde postbode. Als het incassobureau er voor kiest om de zaak inhoudelijk zelf te behandelen is de deurwaarder op dat moment niet meer nodig. Pas als er een gerechtelijke uitspraak is kan een incassobureau de deurwaarder weer inschakelen om bijvoorbeeld beslag te leggen.

Uiteraard kan een incassobureau er ook voor kiezen om de deurwaarder het gehele gerechtelijke traject te behandelen, maar daar zitten dan weer extra kosten aan verbonden (salaris gemachtigde etc.). Deze zullen uiteindelijk op de debiteur worden verhaald, alleen blijft er altijd een klein deel over dat niet kan worden verhaald. Dit zal de schuldeiser uiteindelijk zelf moeten betalen. Het procederen voor een lage vordering (<100) kan de schuldeiser dus geld kosten, alleen komt het toch voor dat ook voor dit soort bedragen de gang naar de rechter wordt gemaakt. Soms uit principe, soms omdat een schuldeiser slecht wordt ingelicht door het incassobureau / de deurwaarder. Indien de zaak wordt gewonnen door de schuldeiser kost het de schuldeiser misschien een paar tientjes, maar de debiteur kan zomaar 600 euro of meer ophoesten. Kijk maar naar het verhaal van john41.

Een incassobureau zal in de praktijk dus niet schromen om een zaak door te zetten naar de deurwaarder als ze zelf echt niet meer verder komen en ze voldoende vertrouwen hebben dat de vordering terecht is.

Ik heb één keer een deurwaarder aan de deur gehad, maar dat was voor de zoon van de vorige bewoonster. Die heb ik dus mooi hun nieuwe adres gegeven.

Mijn ouders hebben er vroeger, faillissement van eigen zaak, ooit mee van doen gehad.
Gelukkig zie je dat aankomen. Ze hebben toen bijtijds de hele inboedel op naam van mijn oudste zus gezet.
Toen de deurwaarder kwam, kon hij schrijven zoveel hij wilde, het was allemaal niet meer van mijn ouders.
Van een kale kip kun je geen veren kopen.

Overigens heeft mijn vader gezorgd dat hij zijn leveranciers allemaal wel heeft kunnen betalen.
De schuld die overbleef was belasting.