LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik heb al een tijdje het idee in mijn hoofd om aan een boek te beginnen. Een boek over dingen die mij als 18-jarige jongen bezig houden maar wel op een serieuze manier geschreven. Voor ik de "sprong waag" om een verhaallijn te verzinnen en het verhaal uit te typen zou ik graag willen weten wat jullie, in mijn ogen de boekenkenners van FOK! van mijn schrijfstijl vinden. Ik heb het nog niet nagekeken op spellingsfouten en zinsconstructies waar je niets meer wijs van wordt omdat ze zo vaak verbeterd zijn dat niemand meer doorheeft wat waar nou hoort te staan, sorry daarvoor.
DIt is de introductie van het verhaal:
Badend van het zweet werd Henk wakker. Met zijn ogen wijd opengesperd en zijn hoofd nog op zijn kussen keek hij in de donkere leegte van zijn kamer. Knallende koppijn had hij. ‘Wodka’ dacht hij. ‘Dat heb ik nodig’. Zichzelf niet afvragend waarom hij kletsnat wakker was geworden liep hij wankelend en zonder iets te zien naar de deur van zijn kamer. Op de gang aangekomen besloot hij de eerder geplande weg naar de koelkast toch te wijzigen. Hij voelde namelijk peristaltische bewegingen in zijn maag op gang komen in een richting waar zijn als maar erger wordende hoofdpijn niet blij mee zou zijn. Gelukkig stond ook in zijn medicijnkastje een kleine heupflacon wodka. Die zou hij wel bewaren om op te drinken nadat zijn maaginhoud naar een plek gestuurd was waar de ratten hun feestjes bouwden.
Het was niet de eerste keer dat Henk dit meemaakte. Met een brakke kop over de closetpot liggen terwijl de zure sappen simultaan uit zijn mond en door zijn neus gutsten. Al meer dan de helft van zijn leven was hij hiermee bezig. 30 jaren oud was hij. Al sinds zijn eerste slokje bier op zijn 12e was hij verliefd op de alcohol. Maar de liefde bleek niet onschuldig. Voor een 12-jarige jongen is bier niet een zaak van elke dag en tot z’n 15e mocht hij drie keer per jaar, op kerst, oud en nieuw en zijn verjaardag, een biertje drinken. Daarna koste het echter weinig moeite om het bier te krijgen. Oudere vrienden en onoplettende caissières zorgden ervoor dat zijn liefde omsloeg in een verslaving. Zo vaak als hij kon dronk hij zich helemaal klem.
En zo ging het nog steeds. Een nuchtere Henk zou zich schamen over de manier waarop hij op dat moment over het toilet hing. Maar de nuchtere Henk was al lang verleden tijd. De herinnering aan de laatste keer dat hij nuchter was geweest was onbereikbaar in Henks beschadigde en vertroebelde brein.
DIt is de introductie van het verhaal:
Badend van het zweet werd Henk wakker. Met zijn ogen wijd opengesperd en zijn hoofd nog op zijn kussen keek hij in de donkere leegte van zijn kamer. Knallende koppijn had hij. ‘Wodka’ dacht hij. ‘Dat heb ik nodig’. Zichzelf niet afvragend waarom hij kletsnat wakker was geworden liep hij wankelend en zonder iets te zien naar de deur van zijn kamer. Op de gang aangekomen besloot hij de eerder geplande weg naar de koelkast toch te wijzigen. Hij voelde namelijk peristaltische bewegingen in zijn maag op gang komen in een richting waar zijn als maar erger wordende hoofdpijn niet blij mee zou zijn. Gelukkig stond ook in zijn medicijnkastje een kleine heupflacon wodka. Die zou hij wel bewaren om op te drinken nadat zijn maaginhoud naar een plek gestuurd was waar de ratten hun feestjes bouwden.
Het was niet de eerste keer dat Henk dit meemaakte. Met een brakke kop over de closetpot liggen terwijl de zure sappen simultaan uit zijn mond en door zijn neus gutsten. Al meer dan de helft van zijn leven was hij hiermee bezig. 30 jaren oud was hij. Al sinds zijn eerste slokje bier op zijn 12e was hij verliefd op de alcohol. Maar de liefde bleek niet onschuldig. Voor een 12-jarige jongen is bier niet een zaak van elke dag en tot z’n 15e mocht hij drie keer per jaar, op kerst, oud en nieuw en zijn verjaardag, een biertje drinken. Daarna koste het echter weinig moeite om het bier te krijgen. Oudere vrienden en onoplettende caissières zorgden ervoor dat zijn liefde omsloeg in een verslaving. Zo vaak als hij kon dronk hij zich helemaal klem.
En zo ging het nog steeds. Een nuchtere Henk zou zich schamen over de manier waarop hij op dat moment over het toilet hing. Maar de nuchtere Henk was al lang verleden tijd. De herinnering aan de laatste keer dat hij nuchter was geweest was onbereikbaar in Henks beschadigde en vertroebelde brein.
Peristaltische 
.. Als je wil dat mensen je 'boek' na 3 woorden gelezen te hebben alweer weg leggen moet je dat soort woorden gebruiken ja.
.. Als je wil dat mensen je 'boek' na 3 woorden gelezen te hebben alweer weg leggen moet je dat soort woorden gebruiken ja.
Dit nodigt niet uit tot verder lezen. Je hebt in een paar alinea's al verteld waar andere schrijvers pakweg 50 pagina's voor nodig hebben.
Erst kommt das Fressen und dann kommt die Moral
ik vind het gelijk al heel erg slecht eigenlijk, na de eerste paar zinnen te hebben gelezen. 
Tip: Schrijf je boek (of probeer het althans), maar heb niet de illusie dat het ooit uitgegeven wordt (ik weet ook niet of dat je bedoeling was, trouwens).
Tip: Schrijf je boek (of probeer het althans), maar heb niet de illusie dat het ooit uitgegeven wordt (ik weet ook niet of dat je bedoeling was, trouwens).
welke hal moet je hebben voor zieke air max ??
't zijn wel de mensen die van bier en tieten houdenquote:Op donderdag 9 juli 2009 23:47 schreef Wickedangel het volgende:
Je denkt dat ONZ het meest geschikte subforum hiervoor is?
En voor de rest stikt het daar echt van de literatuurliefhebbersquote:Op donderdag 9 juli 2009 23:49 schreef Grrommit het volgende:
't zijn wel de mensen die van bier en tieten houden
Erst kommt das Fressen und dann kommt die Moral
Ik heb het nu helemaal gelezen, en het is echt superslecht.
welke hal moet je hebben voor zieke air max ??
Hij nam een flinke slok van zijn heupflacon wodka, shit hij moest gelijktijdig braken, dat ging nietquote:Op donderdag 9 juli 2009 23:35 schreef Grrommit het volgende:
Badend van het zweet werd Henk wakker. Met zijn ogen wijd opengesperd en zijn hoofd nog op zijn kussen keek hij in de donkere leegte van zijn kamer. Knallende koppijn had hij. ‘Wodka’ dacht hij. ‘Dat heb ik nodig’. Zichzelf niet afvragend waarom hij kletsnat wakker was geworden liep hij wankelend en zonder iets te zien naar de deur van zijn kamer. Op de gang aangekomen besloot hij de eerder geplande weg naar de koelkast toch te wijzigen. Hij voelde namelijk peristaltische bewegingen in zijn maag op gang komen in een richting waar zijn als maar erger wordende hoofdpijn niet blij mee zou zijn. Gelukkig stond ook in zijn medicijnkastje een kleine heupflacon wodka. Die zou hij wel bewaren om op te drinken nadat zijn maaginhoud naar een plek gestuurd was waar de ratten hun feestjes bouwden.
Het was niet de eerste keer dat Henk dit meemaakte. Met een brakke kop over de closetpot liggen terwijl de zure sappen simultaan uit zijn mond en door zijn neus gutsten. Al meer dan de helft van zijn leven was hij hiermee bezig. 30 jaren oud was hij. Al sinds zijn eerste slokje bier op zijn 12e was hij verliefd op de alcohol. Maar de liefde bleek niet onschuldig. Voor een 12-jarige jongen is bier niet een zaak van elke dag en tot z’n 15e mocht hij drie keer per jaar, op kerst, oud en nieuw en zijn verjaardag, een biertje drinken. Daarna koste het echter weinig moeite om het bier te krijgen. Oudere vrienden en onoplettende caissières zorgden ervoor dat zijn liefde omsloeg in een verslaving. Zo vaak als hij kon dronk hij zich helemaal klem.
En zo ging het nog steeds. Een nuchtere Henk zou zich schamen over de manier waarop hij op dat moment over het toilet hing. Maar de nuchtere Henk was al lang verleden tijd. De herinnering aan de laatste keer dat hij nuchter was geweest was onbereikbaar in Henks beschadigde en vertroebelde brein.
echt jofel en hij stikte, Henkie morsdood.
En zijn vrienden leefden nog lang en gelukkig zonder hem.
The End
Je schrijfstijl is inderdaad niet echt uitnodigend. Daar waar je dure woorden gebruikt, komt het over alsof je met een woordenboek synoniemen zoekt. Iemand die badend in het zweet wakker wordt is afgezaagd. Het zou veel interessanter zijn als de lezer gaandeweg beseft dat Henk een vet alcoholprobleem heeft. Je gebruikt dure woorden de geen hond begrijpt maar ondertussen onderschat je het publiek door alles voor te kauwen.
Resistance is futile
Ik heb eens goed jullie kritiek gelezen en ik hoop dat mijn 2e deel wat meer uitnodigend geschreven is
Zonder door te trekken gooide hij de klep van de wc naar beneden om er vervolgens op neer te zakken. Met zijn mouw veegde hij zijn neus af die nog nadroop van het braaksel.
‘God-de-tering’ dacht Henk en stond weer op om op zoek te gaan naar de flacon wodka die ergens in de badkamer lag. Hij rukte de deur van z’n medicijnkastje open en keek er in rond. Flesjes stonden er, maar geen had het uiterlijk van zijn flacon wodka. Hopend dat er in één toch nog iets zat met enige alcohol griste hij er een paar uit de kast. Dop er af, ruiken, weggooien. In geen van de bruingekleurde medicijnflesjes zat het medicijn dat hij nodig had.
Lichtelijk teleurgesteld vervolgde Henk dan toch maar zijn weg de trap af naar beneden. Daar in de koelkast wist hij zeker dat er nog een volle fles puur genot op hem te wachten stond. Wat begon in een zwaaiende, maar vlotte pas eindigde in gestrompel toen hij de koelkast naderde. Henk voelde zich kut maar de verlossing was nabij. Hij pakte de fles uit de koelkast en al drinkend liep hij half struikelend naar buiten, hopend dat de combinatie van frisse lucht en de terugkeer van alcohol in zijn bloed zijn slechte toestand zou verbeteren.
Zijn keel tintelde toen hij de heerlijke vloeistof in zijn slokdarm goot. Dat de buitenlucht zou helpen tegen het rotgevoel was uit zijn gedachten verdwenen. En wat maakte het ook uit. Buiten was hij al en de weinige mensen die langsliep werden keihard uitgelachen om het feit dat Henk wodka had en zij niet. ‘Hou je bek eens klapjosti! ’t Is 4 uur ’s nachts!’ werd er uit een raam geroepen. Maar Henk besteedde er geen aandacht aan. Zijn blik was, zo goed als dat nog kon, gefocust op het vrouwelijk schoon dat vanaf de straathoek heupwiegend aan kwam lopen. Met een grijns besloot hij haar maar eens van wat dichterbij te bestuderen
Gemakkelijk ging het niet. Hemels voelde Henk zich toen de eerste teugen wodka naar binnen gingen, maar nu de alcohol z’n bloed bereikte ging hij zich steeds rotter voelen. Gelukkig stond aan het eind van straat een bankje. Als hij die kon bereiken kon hij gaan liggen en zou alles beter gaan. Zwalkend van de ene naar de andere kant van de straat ging hij op weg. Strompelend, later struikelend probeerde hij het bankje te bereiken. Pas toen hij de schone dame al voorbij was drong het tot hem door dat ze iets tegen hem zei. Met opnieuw aangewakkerde interesse die niet gericht was op wat ze gezegd had maar op haar billen wilde Henk zich omdraaien. Dit resulteerde echter in struikelende dans die eindigde met zijn dronken hoofd op de tegels. Z’n fles wodka lag aan diggelen en paniek brak uit in z’n benevelde brein. Niet in staat meer om te bewegen vertrok hij in gedachten naar een leeg oord.
Zonder door te trekken gooide hij de klep van de wc naar beneden om er vervolgens op neer te zakken. Met zijn mouw veegde hij zijn neus af die nog nadroop van het braaksel.
‘God-de-tering’ dacht Henk en stond weer op om op zoek te gaan naar de flacon wodka die ergens in de badkamer lag. Hij rukte de deur van z’n medicijnkastje open en keek er in rond. Flesjes stonden er, maar geen had het uiterlijk van zijn flacon wodka. Hopend dat er in één toch nog iets zat met enige alcohol griste hij er een paar uit de kast. Dop er af, ruiken, weggooien. In geen van de bruingekleurde medicijnflesjes zat het medicijn dat hij nodig had.
Lichtelijk teleurgesteld vervolgde Henk dan toch maar zijn weg de trap af naar beneden. Daar in de koelkast wist hij zeker dat er nog een volle fles puur genot op hem te wachten stond. Wat begon in een zwaaiende, maar vlotte pas eindigde in gestrompel toen hij de koelkast naderde. Henk voelde zich kut maar de verlossing was nabij. Hij pakte de fles uit de koelkast en al drinkend liep hij half struikelend naar buiten, hopend dat de combinatie van frisse lucht en de terugkeer van alcohol in zijn bloed zijn slechte toestand zou verbeteren.
Zijn keel tintelde toen hij de heerlijke vloeistof in zijn slokdarm goot. Dat de buitenlucht zou helpen tegen het rotgevoel was uit zijn gedachten verdwenen. En wat maakte het ook uit. Buiten was hij al en de weinige mensen die langsliep werden keihard uitgelachen om het feit dat Henk wodka had en zij niet. ‘Hou je bek eens klapjosti! ’t Is 4 uur ’s nachts!’ werd er uit een raam geroepen. Maar Henk besteedde er geen aandacht aan. Zijn blik was, zo goed als dat nog kon, gefocust op het vrouwelijk schoon dat vanaf de straathoek heupwiegend aan kwam lopen. Met een grijns besloot hij haar maar eens van wat dichterbij te bestuderen
Gemakkelijk ging het niet. Hemels voelde Henk zich toen de eerste teugen wodka naar binnen gingen, maar nu de alcohol z’n bloed bereikte ging hij zich steeds rotter voelen. Gelukkig stond aan het eind van straat een bankje. Als hij die kon bereiken kon hij gaan liggen en zou alles beter gaan. Zwalkend van de ene naar de andere kant van de straat ging hij op weg. Strompelend, later struikelend probeerde hij het bankje te bereiken. Pas toen hij de schone dame al voorbij was drong het tot hem door dat ze iets tegen hem zei. Met opnieuw aangewakkerde interesse die niet gericht was op wat ze gezegd had maar op haar billen wilde Henk zich omdraaien. Dit resulteerde echter in struikelende dans die eindigde met zijn dronken hoofd op de tegels. Z’n fles wodka lag aan diggelen en paniek brak uit in z’n benevelde brein. Niet in staat meer om te bewegen vertrok hij in gedachten naar een leeg oord.
Zichzelf niet afvragend waarom hij kletsnat wakker was geworden liep hij wankelend en zonder iets te zien naar de deur van zijn kamer.
Vraag jij je dat dan wel altijd af? Waarom je kletsnat wakker wordt? Je doet er in het verhaal ook verder eigenlijk niks mee:P. Voor de rest goed geschreven stuk hoor.
Vraag jij je dat dan wel altijd af? Waarom je kletsnat wakker wordt? Je doet er in het verhaal ook verder eigenlijk niks mee:P. Voor de rest goed geschreven stuk hoor.
Zou later in 't verhaal nog terugkomen. Even kijken of ik wel verder ga.quote:Op vrijdag 10 juli 2009 17:54 schreef Diabox het volgende:
Zichzelf niet afvragend waarom hij kletsnat wakker was geworden liep hij wankelend en zonder iets te zien naar de deur van zijn kamer.
Vraag jij je dat dan wel altijd af? Waarom je kletsnat wakker wordt? Je doet er in het verhaal ook verder eigenlijk niks mee:P. Voor de rest goed geschreven stuk hoor.
Verder bedankt voor de eerste (!!) positieve reactie
Ik heb er zelf totaal geen verstand van, maar mijn leraar deed altijd boeken "lekschieten" in de les (hij is zelf een schrijver). Dus dan neem je dat 'n beetje over
Ik vind het best aardig. Maar ik denk wel dat er iets interessant moet gaan gebeuren, want een heel boek over hoe brak iemand is wordt saai.
Het leest prima.
Het leest prima.
How does it feel? To treat me like you do.
Badend van het zweet werd Henk wakker. Met wijd opengesperde ogen keek hij in de donkere leegte die zijn kamer vulde. Zijn hoofd nog bonkend op het kussen, wierp hij een vlugge blik op de wekker. De knallende koppijn maakte het lastig om iets uit de neon-rode waas op te maken. Half negen? Nee, daar was het nog te donker voor. Hij had er immers maar een paar uur gelegen? Ach, het maakte ook niet uit. Niet meer, althans.
"Wodka", "dat is wat ik nodig heb" bedacht hij zich en wankelde naar de deur, zijn kamer uit.
Op de gang aangekomen besloot hij zijn eerder geplande route richting koelkast toch maar te wijzigen. Zijn maag draaide zich om. Een drukkend gevoel in Henk's keel verraadde dat hij nog een paar tellen had om naar de badkamer te komen. Gelukkig stond ook in zijn medicijnkastje een kleine heupflacon wodka. 'Voor noodgevallen' had hij wel eens verklaard aan een vriend die bleef overnachten. Niemand kende zijn verliefdheid - nee, verlangen naar drank.
Zijn dronken liefde spatte op tegen de wc-rand.
Zoiets zou ik er van maken. Ik kom erg vaak 'had hij' 'dacht hij' etc. tegen. Op zich niet erg, als het maar niet te snel na elkaar is. Verder vind ik zulke lange zinnen niet echt passen bij een scene waarin iemand met bonkende koppijn wakker wordt en moet braken. En die peristaltische zin is echt te erg ja
"Wodka", "dat is wat ik nodig heb" bedacht hij zich en wankelde naar de deur, zijn kamer uit.
Op de gang aangekomen besloot hij zijn eerder geplande route richting koelkast toch maar te wijzigen. Zijn maag draaide zich om. Een drukkend gevoel in Henk's keel verraadde dat hij nog een paar tellen had om naar de badkamer te komen. Gelukkig stond ook in zijn medicijnkastje een kleine heupflacon wodka. 'Voor noodgevallen' had hij wel eens verklaard aan een vriend die bleef overnachten. Niemand kende zijn verliefdheid - nee, verlangen naar drank.
Zijn dronken liefde spatte op tegen de wc-rand.
Zoiets zou ik er van maken. Ik kom erg vaak 'had hij' 'dacht hij' etc. tegen. Op zich niet erg, als het maar niet te snel na elkaar is. Verder vind ik zulke lange zinnen niet echt passen bij een scene waarin iemand met bonkende koppijn wakker wordt en moet braken. En die peristaltische zin is echt te erg ja
Deel twee was al niet nodig hoor. Beter zet je de shredder aan en probeer je met iets anders op de proppen te komen.
Resistance is futile
*edit: doe eens niet.
[ Bericht 98% gewijzigd door DaMart op 10-07-2009 22:44:02 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door DaMart op 10-07-2009 22:44:02 ]
welke hal moet je hebben voor zieke air max ??
En heb je nog wat opbouwende tips hoe het beter kan dan?quote:Op vrijdag 10 juli 2009 21:01 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Deel twee was al niet nodig hoor. Beter zet je de shredder aan en probeer je met iets anders op de proppen te komen.
. En even in het algemeen: baggerreacties mogen gewoon achterwege blijven
. [ Bericht 13% gewijzigd door DaMart op 10-07-2009 23:54:43 ]
Ik heb al opbouwende kritiek gegeven. Dit begin biedt gewoon geen basis voor het boek. En verder gebruikt TS heel veel voor de handliggende omschrijvingen. 'Hemelse vloeistof', 'vrouwelijk schoon', 'heupwiegend' zijn daar leuke voorbeelden van.quote:Op vrijdag 10 juli 2009 22:42 schreef DaMart het volgende:
[..]
En heb je nog wat opbouwende tips hoe het beter kan dan?
En even in het algemeen: baggerreacties mogen gewoon achterwege blijven
TS hinkt op 2 benen. Hij wil een grof verhaal met mooie woorden neerzetten. Ofwel je kiest een rauwe schrijfstijl of je kiest voor subtiel. Subtiel lijkt me niks voor TS. Het karakter van Henk wordt ook totaal niet neergezet. Het enige dat beschreven wordt is wat Henk doet. Maar wat hem drijft, wat hem aan de drank geholpen heeft en hoe schrijnend zijn situatie is komt niet naar voren. Het laat mij volledig koud want ik geloof geen moment dat Henk een persoon is.
Resistance is futile
Die eerdere post had ik even gemist, excusesquote:
[..]
Ik heb al opbouwende kritiek gegeven.
. Ik ben het met je eens dat de stijl niet echt bij de inhoud lijkt te passen. Een boek bestaat niet enkel uit mooie woorden, de inhoud is vele malen belangrijker. Er gebeurt ook te veel in te weinig woorden. TS zou dit beter kunnen opbouwen, bijvoorbeeld door, zoals jij ook al aangeeft, het karakter van Henk wat verder uit te bouwen. We zien wat Henk overkomt, niet wat Henk wil, wat hij denkt en wie hij is.quote:Dit begin biedt gewoon geen basis voor het boek. En verder gebruikt TS heel veel voor de handliggende omschrijvingen. 'Hemelse vloeistof', 'vrouwelijk schoon', 'heupwiegend' zijn daar leuke voorbeelden van.
TS hinkt op 2 benen. Hij wil een grof verhaal met mooie woorden neerzetten. Ofwel je kiest een rauwe schrijfstijl of je kiest voor subtiel. Subtiel lijkt me niks voor TS. Het karakter van Henk wordt ook totaal niet neergezet. Het enige dat beschreven wordt is wat Henk doet. Maar wat hem drijft, wat hem aan de drank geholpen heeft en hoe schrijnend zijn situatie is komt niet naar voren. Het laat mij volledig koud want ik geloof geen moment dat Henk een persoon is.
|
|
