[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #13

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 22:42 schreef AncientSound het volgende:

[..]

Hiervoor moet je echt bij een deskundige zijn want die weten véél meer dan ik, maar het eerste wat bij mij opkwam was derealisatie. Herken je daar wat in?

Ik ben op het moment nog het een en ander erover aan het lezen... maar tijdens het zoeken kwam ik deze site tegen. Man man man.. daar word je toch acuut epileptisch van. Vanwege die kleuren en achtergrond en weet ik het allemaal. Ik kan er in ieder geval niet te lang naar kijken terwijl ik me zo voel.

Zo dat moest ik even kwijt.


Edit:

Ik heb nu een tijdje zitten zoeken, en wat mensen beschrijven komt me wel heel erg bekend voor ja. Het probleem is dat ik op het moment geen behandelaar heb.. dus ik zal, indien dit aanhoudt, maar eens langs de huisarts gaan.

Ik ben echt bang dat dit door die klote medicatie komt En het is nu natuurlijk weer precies weekend, waardoor ik morgen niet naar de huisarts kan

derealisatie ken ik wel heb ik voor dat ik aan de medicatie begon last van gehad maar dat ervaar ik anders.
bij word dan alles wazig en is het alsof ik niet meer in mezelf ben. alsof ik mezelf niet meer aanstuur zeg maar. alsof de wereld niet meer echt is. ik krijg het dan allemaal niet meer mee alsof het echt is maar een film ofzo. heel apart gevoel.

gelukkig niet meer gehad sinds de medicatie

ik heb eigenlijk de hele week al dat ik moe ben
smorgens mijn bed niet uit wil.
liefst gewoon thuis blijf en nergens heen wil gaan.
Ik ga wel naar de winkel maar als ik daar ben geen idee wat ik wil kopen of wat ik nodig heb.
Een lichtelijk depri gevoel vooral smorgens en savonds.
Heb niet het idee dat ik ergens van kan genieten.

maar ik heb geen afspraken meer met mijn psycholoog en ga pas 18 aug naar de deeltijd.
Miss dat ik het eens over mijn medicatie moet hebben met mijn HA.
Maar die wou de vorige verhoging eigenlijk al niet doen.
Omdat huisartsen normaal niet hoger gaan dan de helft van mijn dosering.

En ik heb mijn themazepam alweer op. terwijl ik er een maand mee hoor te doen of langer.
Maar 10 mg is gewoon te weinig en dan kan ik nog niet slapen.
dus pak ik er twee. en ik mag ze niet iedere dag pakken maar ik kan gewoon niet slapen anders.
blijf maar malen en piekeren en mijn dag overdenken.

Mijn effexor is verhoogd zit nu op 225mg per dag HA ze wel meteen dat hij niet hoger ging en dat ik het in sept met de psychiater van de deeltijd moet bespreken.

Heb me zojuist aangemeld op deze site.
was op zoek naar ervaringen van citalopram via google en kwam hierop uit.

Ik gebruik al 15 jaar ad's.
De afgelopen jaren was dat dus cipramil.
Ik zat op 60 mg per dag maar de depressies bleven er doorheen komen.
Daarnaast gebruik ik alprazolam tegen angsten en om te kunnen slapen.
Een half jaar terug ging het zo slecht dat ik bij een psych terecht kwam die me eigenlijk adviseerde naar de Gelderse Roos te gaan (GGZ) voor deeltijd behandeling.
Dat traject in gegaan maar ook weer snel uit want vind het een ongeorganiseerde toestand daar.

Enkele weken geleden weer naar de psychgeweest en toen het advies gekregen de cita af te bouwen om eens over te gaan op efexor.
Afbouwen ging erg snel, eerste week dus van 60 naar 40 mg, tweede week van 40 naar 20 en de week daarna begonnen met de efexor.
Dat werd dus een regelrecht drama, absoluut geen geschikt medicijn voor mij.
Afgelopen vrijdag had ik een spoedafspraak bij hem en nu hebben we besloten om maar eens helemaal te stoppen met de ad.
Nu dus 3 dagen niet meer gebruikt, alleen de alprazolam nog.
Maar jeee....wat voel ik me naar zeg!
Iedereen zegt ook eigenlijk dat het afbouwen veels te snel gegaan is, zeker gezien ik al zolang ad slik.
In de week dat ik op 20 mg zat ging het redelijk doed.

Ik ervaar nu dat mijn gevoelens heel snel opkomen, janken om niks, me irriteren om niks en geluiden lijken wel 10 keer harder binnen te komen )dezelfde klachten die aan een depressie bij mij vooraf gaan)
Wakker worden met knallende koppijn en misselijk.
Als ik nu zou weten dat dit maar van tijdelijke aard is okee, maar dit moet dus niet te lang duren.
Ik zit dus erg te twijfelen toch weer met 20 mg te beginnen, das al een hele verbetering nadat ik altijd op de 60 mg zat.

Herkennen jullie hier wat in, zijn er meerdere die zo snel hebben moeten afbouwen??
Ik weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen en wil ook niet om ieder wiswasje naar de huisarts gaan.
Vind ik sowieso lastig als je de stempel psychisch al hebt.

Groetjes Diane (das mijn echte naam, maar die bestond al, dus heb ik de naam van een van mijn honden maar gekozen )

Noeka vind idd dat er erg snel is afgebouwt.

Hoelang heb je effexor genomen en waarom was het niet goed voor je waar had je last van?

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 12:16 schreef Noeka het volgende:
Heb me zojuist aangemeld op deze site.
was op zoek naar ervaringen van citalopram via google en kwam hierop uit.

Ik gebruik al 15 jaar ad's.
De afgelopen jaren was dat dus cipramil.
Ik zat op 60 mg per dag maar de depressies bleven er doorheen komen.
Daarnaast gebruik ik alprazolam tegen angsten en om te kunnen slapen.
Een half jaar terug ging het zo slecht dat ik bij een psych terecht kwam die me eigenlijk adviseerde naar de Gelderse Roos te gaan (GGZ) voor deeltijd behandeling.
Dat traject in gegaan maar ook weer snel uit want vind het een ongeorganiseerde toestand daar.

Enkele weken geleden weer naar de psychgeweest en toen het advies gekregen de cita af te bouwen om eens over te gaan op efexor.
Afbouwen ging erg snel, eerste week dus van 60 naar 40 mg, tweede week van 40 naar 20 en de week daarna begonnen met de efexor.
Dat werd dus een regelrecht drama, absoluut geen geschikt medicijn voor mij.
Afgelopen vrijdag had ik een spoedafspraak bij hem en nu hebben we besloten om maar eens helemaal te stoppen met de ad.
Nu dus 3 dagen niet meer gebruikt, alleen de alprazolam nog.
Maar jeee....wat voel ik me naar zeg!
Iedereen zegt ook eigenlijk dat het afbouwen veels te snel gegaan is, zeker gezien ik al zolang ad slik.
In de week dat ik op 20 mg zat ging het redelijk doed.

Ik ervaar nu dat mijn gevoelens heel snel opkomen, janken om niks, me irriteren om niks en geluiden lijken wel 10 keer harder binnen te komen )dezelfde klachten die aan een depressie bij mij vooraf gaan)
Wakker worden met knallende koppijn en misselijk.
Als ik nu zou weten dat dit maar van tijdelijke aard is okee, maar dit moet dus niet te lang duren.
Ik zit dus erg te twijfelen toch weer met 20 mg te beginnen, das al een hele verbetering nadat ik altijd op de 60 mg zat.

Herkennen jullie hier wat in, zijn er meerdere die zo snel hebben moeten afbouwen??
Ik weet nu eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen en wil ook niet om ieder wiswasje naar de huisarts gaan.
Vind ik sowieso lastig als je de stempel psychisch al hebt.

Groetjes Diane (das mijn echte naam, maar die bestond al, dus heb ik de naam van een van mijn honden maar gekozen )

Je had ook een psych toch met wie je de medicijnen besprak enzo? ik zo toch zo snel mogelijk daarmee een afspraak maken. desnoods telefonisch. Als het zo slecht gaat kan nooit goed zijn. Kan idd komen van het snelle afbouwen. het kan best zijn dat het weer snel over is, dus je zou kunnen overwegen nog een paar dagen door te zetten, maar of dat goed voor je is hangt er natuurlijk nogal vanaf hoe je je voelt. Je kan ook naar de psych gaan en met hem afspreken hoeveel dagen je dit nog probeert vol te houden en dan ook vast met hem bespreken wat je doet als je het niet meer volhoudt.
Sterkte iig. t klinkt niet al te fijn....

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 12:56 schreef 2h2h het volgende:
Noeka vind idd dat er erg snel is afgebouwt.

Hoelang heb je effexor genomen en waarom was het niet goed voor je waar had je last van?

vind ik niet.

voor jou is dit blijkbaar te snel gegaan (of wellicht te traag, er zijn ook psychiaters die gelijk met het nieuwe middel starten).
de standaard is: 1 week halve dosis, week erop helemaal staken en het nieuwe middel opbouwen in laagnormale dosering. op indicatie kun je die 2 weken ook in elkaar schuiven.
nogmaals: dit geldt in het algemeen, niet voor individuele gevallen.

pfff gister echt veel last van hoofdpijn gehad en duizelig en heel erg gespannen spieren.
Vooral mijn kaken waren echt gespannen. Heb ook erg slecht geslapen.
Bij de vorige verhogingen heb ik daar helemaal niet zo veel last van gehad als nu.
Alleen toen ik met de effexor begon.

Hoop dat het vandaag niet zo erg word.

Ik heb heel erg dat ik sinds ik de medicatie heb verhoogd heel erg doorschiet in mijn emoties ook heb ik steeds een kwartier nadat ik de medicatie heb heb gepakt even een hele erge steek op mijn borstkast.

wat denken jullie zou ik doorgaan hoort het bij de bijwerkingen of toch terug naar 150 ?

quote:

Op donderdag 13 augustus 2009 11:50 schreef 2h2h het volgende:
Ik heb heel erg dat ik sinds ik de medicatie heb verhoogd heel erg doorschiet in mijn emoties ook heb ik steeds een kwartier nadat ik de medicatie heb heb gepakt even een hele erge steek op mijn borstkast.

wat denken jullie zou ik doorgaan hoort het bij de bijwerkingen of toch terug naar 150 ?

is die steek op je borstkas niet iets dat komt omdat je je druk maakt over de meds? na een kwartier lijkt me wel snel en het lijkt me ook wel een raar iets. als je er nou vaker steken van zou hebben klinkt logischer dat het dan aan de meds ligt.
doorschieten in je emoties? wat dan? misschien is dat het wennen aan de hogere dosis? had je dat ook toen je ermee begon? kan natuurlijk zijn dat je lichaam nu weer net zo r eageert als toen je ermee startte. Dan zou het na een paar weken over moeten zijn. Als het echt niet uit te houden is dan zou ik de HA ff bellen. Of regel een psychiater voor je belandeling. die hebben er meer verstand van vind ik. (of je moet toevallig net een goeie HA hebben getroffen natuurlijk)

nou de eerste x dat ik die steken had dacht ik nog helemaal niet dat het van de meds was. ik heb deze steken voorheen vaker gehad en dat was omdat ik verkeerd ademde maar dat heb ik al lang niet meer gehad. dus dacht nog oh dan moet ik even op mijn ademhaling letten.

maar de tweede en derde keer had ik zoiets van wel raar heb het al zolang niet meer gehad. dus ik had het erover met mijn moeder en die zei toen : Goh is dat niet sinds je meds omhoog zijn gegaan.

het doorschieten in mijn emoties had ik vooral voor dat ik met de meds begon.

en daar bedoel ik mee dat als ik vrolijk ben ook echt melig ben en gigantische lachbuien kan hebben maar als ik slechte zin heb ook niks me in de weg moet staan. Als er een teleurstelling is ik gigantische kan gaan zitten huilen.Maar ook dat ik bijna had uitgemaakt met me nieuwe vriendje omdat zijn ex over me is aant lullen en ik daar geen zin in heb.
Dus dacht ik goh als ik hem niet meer heb ben ik ook van het gezwets af omdat ik boos was.

Heb hem maar meteen verteld dat het niet aan hem lag maar dat ik even mezelf niet ben door de verhoging van de meds en dat begreep hij gelukkig wel.

maar normaal word het allemaal wat afgevlakt juist en niet erger.

maar denk wel dat dat een bijwerking is en weer over gaat.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2009 14:08 schreef 2h2h het volgende:
nou de eerste x dat ik die steken had dacht ik nog helemaal niet dat het van de meds was. ik heb deze steken voorheen vaker gehad en dat was omdat ik verkeerd ademde maar dat heb ik al lang niet meer gehad. dus dacht nog oh dan moet ik even op mijn ademhaling letten.

maar de tweede en derde keer had ik zoiets van wel raar heb het al zolang niet meer gehad. dus ik had het erover met mijn moeder en die zei toen : Goh is dat niet sinds je meds omhoog zijn gegaan.

het doorschieten in mijn emoties had ik vooral voor dat ik met de meds begon.

en daar bedoel ik mee dat als ik vrolijk ben ook echt melig ben en gigantische lachbuien kan hebben maar als ik slechte zin heb ook niks me in de weg moet staan. Als er een teleurstelling is ik gigantische kan gaan zitten huilen.Maar ook dat ik bijna had uitgemaakt met me nieuwe vriendje omdat zijn ex over me is aant lullen en ik daar geen zin in heb.
Dus dacht ik goh als ik hem niet meer heb ben ik ook van het gezwets af omdat ik boos was.

Heb hem maar meteen verteld dat het niet aan hem lag maar dat ik even mezelf niet ben door de verhoging van de meds en dat begreep hij gelukkig wel.

maar normaal word het allemaal wat afgevlakt juist en niet erger.

maar denk wel dat dat een bijwerking is en weer over gaat.

hoe gaat het nu dan?

Dinsdag weer een afspraak met mijn psycholoog. Dan hoor ik of ik aan de AD moet.
Iemand nog tips?

mumeli het gaat weer een stuk beter moet ik zeggen. ik heb wel bijna iedere dag hoofdpijn helaas.

maar de steken zijn weg gelukkig.

tijnbrein, de enige tip die ik heb is om als je aan de AD gaat rust te nemen als je gaat opbouwen. Tijdens de opbouwperiode kun je je ook lichamelijk erg vervelend voelen.

Hier gaat het goed, de paroxetine helpt zonder dat ik afvlak! Ik scoor mijn dagen met + (goede dag) +/- ('gewone' slechte dag) en - (depressieve slechte dag). Er komen steeds minder minnetjes en steeds meer plusjes

quote:

Op zondag 23 augustus 2009 12:17 schreef Macka66 het volgende:
tijnbrein, de enige tip die ik heb is om als je aan de AD gaat rust te nemen als je gaat opbouwen. Tijdens de opbouwperiode kun je je ook lichamelijk erg vervelend voelen.

Hier gaat het goed, de paroxetine helpt zonder dat ik afvlak! Ik scoor mijn dagen met + (goede dag) +/- ('gewone' slechte dag) en - (depressieve slechte dag). Er komen steeds minder minnetjes en steeds meer plusjes

Dat begrijp ik. Alleen hoe kan je dat combineren met een fulltime baan? Ik werk gewoon 40 uur per week.

Verder wil ik alleen goed de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen. Welke AD de miste bijwerkingen enzo heeft. Of ik wel of niet mag autorijden als ik die medicijnen gebruik.

Hier gaat het nog steeds goed!

Ik heb wel het idee dat ik iets vlakker ben door de AD's maar voor nu is dat helemaal niet zo erg. Eerst maar eens weer het vertrouwen krijgen dat het rotgevoel weg blijft, dan zien we wel weer verder.

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 20:09 schreef DeepChord het volgende:

[..]

Probeer het gewoon over je heen te laten komen, er niet al te bewust in te staan, hoe moeilijk dat ook is als je voor het eerst dat spul gaat gebruiken.

De eerste paar dagen zijn de bijwerkingen het ergst, dan is het misschien wel prettig als er iemand in de buurt is die je goed kent, vrienden of familie ofzo.

Maak je voor autorijden ook niet al te bezorgd, het is wel belangrijk wat beter op te letten dan iemand die géén AD gebruikt, maar ik gebruik zelf al jaren AD en heb geen problemen met autorijden.

Dat zou ik ook doen. Maar ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. En niet alleen de informatie krijgen die mijn psycholoog mij geeft. Ik wil gewoon zelf die informatie opzoeken. Omdat ik wil wet wat en gebruik en wat de voor- en nadelen enzo zijn.

Oke, werken zit er dan zeker niet in?

Gelukkig

De eerste paar weken/maanden met AD kon ik echt geen auto besturen hoor... werken kon ik ook niet tijdens het opbouwen, maar 'gelukkig' voor mij, begon ik in de vakantie. Duurde ongeveer 1 a 2 weken voordat de bijwerkingen minder heftig waren.

Succes .

quote:

Op zondag 23 augustus 2009 12:29 schreef tijnbrein het volgende:
Dat begrijp ik. Alleen hoe kan je dat combineren met een fulltime baan? Ik werk gewoon 40 uur per week.

Ik kan er niet fulltime bij werken .
Volgens mij verschilt het per persoon.

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 20:41 schreef Burdie het volgende:
De eerste paar weken/maanden met AD kon ik echt geen auto besturen hoor... werken kon ik ook niet tijdens het opbouwen, maar 'gelukkig' voor mij, begon ik in de vakantie. Duurde ongeveer 1 a 2 weken voordat de bijwerkingen minder heftig waren.

Succes .

Autorijden doe ik voorlopig ook niet. Ik heb momenteel geen auto en ook niet nodig. Dus dat is geen probleem. Werk dat kan wel eens lastig worden. aangezien ik een uitzendkracht ben en het werk toch bijna afloopt.

Bedankt trouwens voor de info

quote:

Op maandag 24 augustus 2009 20:42 schreef Burdie het volgende:

[..]

Ik kan er niet fulltime bij werken .
Volgens mij verschilt het per persoon.

Zo te zien heb ik morgen genoeg vragen