Dream Theater VII - Black clouds and silver linings

Als support act had Dream Theater Periphery meegenomen. Periphery is een progmetal uit Amerika, lijkt een beetje op Textures en Between the Buried and Me. Ze speelde een aantal nummers van hun debuut album Periphery oa Jetpacks en Racecar. Toffe band alleen niet echt iets voor support act van Dream Theater. Ze hadden meer op een hun plaats geweest als support act van Textures of Meshuggah en op een kleiner podium. Dit podium was veel te groot voor ze.

Na een kleine ombouw pauze begon Dream Theater eindelijk de band waarvoor iedereen naar de ijsselhallen in Zwolle was afgereisd vanavond.
Na een intro met animatiefilmpje begon Dream Theater met Bridges in the Sky een nummer van het nieuwe album A Dramatic turn of Events. Het eerste album met de nieuwe drummer Mike Mangini.
Daarna volgende een mengeling van oud en nieuw werk. 6:00, Build me up, break me down, Surrounded, The Root of all evil.
Drumsolo waar Mike voor het publiek zijn kunsten kon bewijzen. Niet dat dit nodig was om het te bewijzen. Mike is een hele goeie drummer en hij past ook goed bij de band en dat was de hele avond te zien toen hij speelde. De rest van de band speelde ook met veel plezier. Er was tussendoor zelfs tijd voor een grapje.
Daarna verder met A fortune in lies en Outcry. En rust momentje werd ons gegund door 2 accoustisch nummers. A silent Man en Beneath the Surface. John op accoustische gitaar en Jordan op keyboard al begeleiding.
Als slot van de set werden On the backs of Angels, War inside my Head, The Test that stumped them all, The Spirit carries on en Breaking all illusions. Toen was het al weer afgelopen na een kleine 2 uur na een toegift Pull me under.
Toen kon iedereen weer huiswaarts gaan met een voldaan gevoel of in mijn geval het hotel.

De ijsselhallen is wel een geschikte locatie voor concerten vond ik het geluid bij Periphery nog aan de zachte kant. Bij Dream Theater was het geluid wel goed. Geen vervelende storing zoals op Bospop. En zo ver ik kon horen ook stond niets te hard in de mix.

Wat mij opviel in de setlist van Dream Theater was dat ze nu wel nummers speelde waarop Portnoy de achtergrond zang voor deed. War inside my head en The Root of all Evil. Dat deden ze op Bospop (bewust?) niet. Wat mij betreft kan Dream Theater nog jaren mee.

Nadruk op laatste album dus, en daarnaast veel nummers die bij mij zeker niet bovenaan het favorietenlijstje staan. Niet zoveel gemist dus, en ik heb ze al 2x mogen aanschouwen. Het album is ook wel aardig maar zeker geen uitschieter in hun catalogus, vrij gemiddeld. De lange nummers zijn te pruimen, This is the life en die andere 2 kweelnummers hadden ze beter achterwege gelaten.

Ik las laatst trouwens ergens (geen officiële bron) dat de drumpatronen al grotendeels vast stonden (opgenomen door Petrucci met een drumcomputer) toen Mangini bij de band kwam. Wellicht dat ie op een volgend album meer eigen invloeden kan verwerken.

quote:

Op donderdag 2 februari 2012 18:52 schreef Modus het volgende:
Nadruk op laatste album dus, en daarnaast veel nummers die bij mij zeker niet bovenaan het favorietenlijstje staan. Niet zoveel gemist dus, en ik heb ze al 2x mogen aanschouwen. Het album is ook wel aardig maar zeker geen uitschieter in hun catalogus, vrij gemiddeld. De lange nummers zijn te pruimen, This is the life en die andere 2 kweelnummers hadden ze beter achterwege gelaten.

Ik las laatst trouwens ergens (geen officiële bron) dat de drumpatronen al grotendeels vast stonden (opgenomen door Petrucci met een drumcomputer) toen Mangini bij de band kwam. Wellicht dat ie op een volgend album meer eigen invloeden kan verwerken.

Zoiets heb ik ook gelezen. Op zich niet raar. Hopelijk kan Mangini het volgende album wel zijn ding laten zien.

Ik vond zeer geslaagd concert,publiek beetje lauwtjes maar komt vast door de kou.
Geluid in de ijsselhallen was zeer behoorlijk maar kwam toch te kort bij bv Lokeren vorig jaar waar de instrumenten open air nog beter van elkaar te onderscheiden waren en de basedrums van Mangini echt onder in de buik te voelen waren.

Labrie was zeer goed bij stem en de kwaliteiten van Petrucci en Myung is al jaren van de bovenste plank. Ook lijkt Mangini zijn draai te hebben gevonden in DT zijn drumsolo,s zijn van uitzondelijke klasse is nauwelijks te volgen met het oog. Is technisch beter en tot meer in staat dan Portnoy dus dat belooft wat voor volgend album als Mangini ook zijn inbreng tentoonstelt.

Hihi.

Denk dat ik BCSL eik wel hun beste album vind, afgezien van Wither. Helemaal de laatste 3 nummers, die hebben an sich niks met elkaar te maken maar die zijn achter elkaar zo 'in balans' dat je bijna denkt dat het een soort trilogie is. Knalharde maar loepzuivere produktie, de eindsolo van Best of times is ongeveer het beste wat Petrucci ooit op plaat gezet heeft en The count of Tuscany is misschien wel hun beste nummer ooit.

Dus. .

Ohja, dit klinkt ook wel imposant:

BCSL blijft wel een hele goeie CD.. ik heb hem in het begin zo grijs gedraaid dat ik hem op een gegeven moment wel even zat was (was overigens een mooi moment om wat meer waardering voor SC te kweken, die wordt met de tijd alleen maar beter zo lijkt het). Maar ANTR op hoog volume is nog steeds

Ik vind die symfonische covers met drumstel altijd wel fout.. bij een 'echt' klassiek arrangement hoort geen rock drumstel. Gelukkig hebben ze bij STOD het drumstel wel laten vallen:

quote:

Op zaterdag 19 mei 2012 11:24 schreef Modus het volgende:
Denk dat ik BCSL eik wel hun beste album vind, afgezien van Wither. Helemaal de laatste 3 nummers, die hebben an sich niks met elkaar te maken maar die zijn achter elkaar zo 'in balans' dat je bijna denkt dat het een soort trilogie is. Knalharde maar loepzuivere produktie, de eindsolo van Best of times is ongeveer het beste wat Petrucci ooit op plaat gezet heeft en The count of Tuscany is misschien wel hun beste nummer ooit.

The Count of Tuscany heeft een aantal leuke stukken, maar wanneer de zang begint is het afschuwelijk (zowel de compositie als de tekst).

Ik zie net dat het hele Zwolle concert op YT staat, in redelijke kwaliteit.

Ik kan nergens vinden wat het idee is achter de tour van Portnoy met Sheehan, Sherinian en Macalpine, als in: wat voor muziek ze gaan spelen. Die line-up heeft toch nooit een project o.i.d. gedaan?

http://www.dereksherinian.com/news.htm

PORTNOY, SHEEHAN, MACALPINE, SHERINIAN TO TOUR EUROPE AND ASIA

Mike Portnoy, Billy Sheehan, Tony MacAlpine and Derek Sherinian will join forces this fall embarking on an extended tour of Europe and Asia.
The virtuoso band will play an all-instrumental set consisting of material from each of their solo records and their previous collaborations as well as classic instrumental covers and extended solo spots. Mike Portnoy formed the lineup to perfom at two drum events at the NAMM show last January. Due to overwhelming response that band has decided to take their show on tour.
"I knew when assembling this lineup that it would be a magical musical experience that would be a blast for us as well as the fans! I can't wait to play again with these tremendous musicians and share the experience with you all at these special shows!" says Portnoy.


...
er staan ook nog wat filmpjes op youtube trouwens ...

Ah dank u. Meer van dit dus.
Alleen voor de echte diehards denk ik.

gefreak voor de liefhebber inderdaad

Portnoy is wel heel erg druk bezig zeg. Flying Colors ga ik wel zien in Tilburg, maar heb weinig zin om voor Adrenaline Mob een kaartje te kopen (spelen alleen bij festivals in Nederland).

Petrucci's beste non-DT solo (in 2 delen waarvan het laatste stuk het beste is)

Tijd voor wat leven in de brouwerij volgende live CD/DVD/Bluray is aangekondigd, dit maal een concert in Buenos Aires. Trailer en info op http://dreamtheater.net/b(...)at-luna-park-trailer

Ik heb toch liever een nieuw studio-album.

Zijn ze ook mee bezig

quote:

In another YouTube Q&A with the band, John Petrucci has announced the twelfth studio album is completed in recording and will be released in late summer, also that the band will begin touring again in 2014, taking a much needed break from the constant summer tours. The twelfth studio album does not yet have a name.

Live albums van DT zijn ook altijd interessant

quote:

Roadrunner Records has announced the eagerly anticipated new album from the legendary Dream Theater. “DREAM THEATER” – the first self-titled collection in the GRAMMY®-nominated band’s nearly three decade career – arrives at last on September 24th.

“DREAM THEATER” was recorded at Cove City Sound Studios in Glen Cove, New York, with founding guitarist John Petrucci producing and studio luminary Richard Chycki (Aerosmith, Rush) engineering and mixing. The album marks a brilliant new chapter for the always adventurous band, their first to have been written and recorded with drummer Mike Mangini wholly integrated into the creative process from the start.

New Dream Theater Studio Album out on September 24th

quote:

Op vrijdag 7 juni 2013 00:48 schreef Modus het volgende:

[..]

New Dream Theater Studio Album out on September 24th

Ben benieuwd. Ik hoop dat het niet zo'n herhalingsoefening wordt als het vorige album (alhoewel die wel vrij goed was).

Wat Mike Mangini dus ook zoal kan

17 februari in de HMH: http://www.livenation.nl/(...)ream-theater-tickets

Ik zou ze best weer eens willen zien maar vond de setlist van 2011 nogal tegenvallen (11 nummers ofzo?), kreeg nou niet het idee dat ik iets heel bijzonders gemist had.