Teveel nadenken - Kracht van het nu #3

Dit vond ik een mooie uitspraak uit het stukje van PoPCP die wel bij mij past tegenwoordig:

quote:

Today I’m so happy it’s almost ridiculous.

And I love it...

Ik heb het boek net uit en weet nog niet echt wat ik er van moet vinden. Ik ben zeker nog niet verlicht, maar er stonden wel veel dingen in het boek waar ik wat mee kan. Waar ik nu een beetje tegen aan loop is dat ik heel erg moet nadenken over wat ik ga zeggen in gesprekken met andere mensen. In het verleden was het mijn gewoonte om te zeggen wat andere mensen wilden horen, dit ging eigenlijk als automatisme. Ik merk dat het erg moeilijk is om deze gewoonte af te leren, meer mensen die dit herkennen?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 17:56 schreef Jos_ het volgende:
Ik heb het boek net uit en weet nog niet echt wat ik er van moet vinden. Ik ben zeker nog niet verlicht, maar er stonden wel veel dingen in het boek waar ik wat mee kan.

Nu ja, dat hangt er vanaf wat je onder verlichting verstaat, maar dat ben je wel.

quote:

Waar ik nu een beetje tegen aan loop is dat ik heel erg moet nadenken over wat ik ga zeggen in gesprekken met andere mensen. In het verleden was het mijn gewoonte om te zeggen wat andere mensen wilden horen, dit ging eigenlijk als automatisme. Ik merk dat het erg moeilijk is om deze gewoonte af te leren, meer mensen die dit herkennen?

Je kunt het ook omdraaien: je zegt dingen waarvan je denkt dat mensen ze willen horen.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 18:04 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Nu ja, dat hangt er vanaf wat je onder verlichting verstaat, maar dat ben je wel.
[..]

Je kunt het ook omdraaien: je zegt dingen waarvan je denkt dat mensen ze willen horen.

Klopt, feit is echter wel dat ik in i.p.v. mijn eigen mening over iets te geven eerder zal besluiten om degene met wie ik in gesprek ben 'gewoon' gelijk te geven.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 18:10 schreef Jos_ het volgende:

[..]

Klopt, feit is echter wel dat ik in i.p.v. mijn eigen mening over iets te geven eerder zal besluiten om degene met wie ik in gesprek ben 'gewoon' gelijk te geven.

En is dat een probleem?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:08 schreef Thrackan het volgende:

[..]

En is dat een probleem?

haha das een hele goeie! hoe simpel kan t zijn zeg...
ik zou willen dat ik vaker zo'n reactie als dit kon verzinnen.. lekker makkelijk doen en je niet druk maken!!

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:58 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

haha das een hele goeie! hoe simpel kan t zijn zeg...
ik zou willen dat ik vaker zo'n reactie als dit kon verzinnen.. lekker makkelijk doen en je niet druk maken!!

Inderdaad. En ergens werkt dat natuurlijk ook gewoon zo met álle 'problemen'.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:04 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Inderdaad. En ergens werkt dat natuurlijk ook gewoon zo met álle 'problemen'.

Eigenlijk wel ja, daarom ben ik weer begonnen in het boek, het is toch een goed handvat..
Ik maak me altijd zoo ontzettend druk, das heel vermoeiend en niet nodig (alleen kom ik daar achteraf pas achter haha).

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:07 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Eigenlijk wel ja, daarom ben ik weer begonnen in het boek, het is toch een goed handvat..
Ik maak me altijd zoo ontzettend druk, das heel vermoeiend en niet nodig (alleen kom ik daar achteraf pas achter haha).

Herkenbaar. Ik kan ook heel erg druk zijn met het analyseren enzo van werkelijk alles wat ik waarneem.

Overigens lees ik nu A Lazy Man's Guide To Enlightenment van Thaddeus Golas. Voor degenen die het digitaal willen lezen: hier vind je de online versie. Enjoy!

Zorgen bestaan niet, tot je ze zelf creëert.

Eigenlijk is het allemaal heel simpel. Je moet je aandacht trainen (mindful worden) om je geconditioneerde patronen te herkennen en bewust te kunnen doorbreken. En daarnaast al het verzet opgeven. Iedere emotie die op komt gewoon laten zijn. Er alleen maar naar kijken en er verder niet over oordelen. Gewoon open staan voor alles wat het huidige moment met zich meebrengt.

Hoe meer het verzet verdwijnt, hoe minder je volgens de regels gaat leven. Hoe minder je volgens regels leeft, hoe creatiever je wordt. Creatief omgaan met de situaties die je voorgeschoteld krijgt in het leven is echt zelfvertrouwen.

Positief naar de wereld kijken is gelul. Puur naar de wereld kijken resulteert in echt geluk.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 20:53 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Ik herken dat wel van vroeger. Daarom was Radical Honesty ook zo'n openbaring voor mij. Het boek gaf mij hele goede redenen om gewoon eerlijk te zijn. Achter eerlijkheid zit namelijk meer dan de meeste mensen denken

Ik vind dat hele radical honesty nog steeds een beetje vaag. Ik ben eigenlijk bijna altijd eerlijk als ik erover nadenk. Bijv. als ik een werkstuk niet af heb twijfel ik er niet over om te zeggen dat ik het niet gemaakt heb. Ik vind eerlijkheid eigenlijk al iets heel belangrijks, maar wat voor verlichting kun je eruit halen?

Bedankt voor de tip Probably on PCP

Radical Honesty is een erg goed boek. Doet me sterk denken aan Don Miguel Ruiz - The Voice Of Knowledge
Eigenlijk stellen ze beide hetzelfde: je hebt je leven lang een leugen geleefd die enorm veel energie en leugens kost om in stand te houden. En waarom leef je die leugen? Omdat de andere kant inhoudt dat je moet erkennen dat je eigenlijk niet goed weet wie je dan wel bent.
In het boek van Miguel Ruiz (raad ik je trouwens aan, als je Radical Honesty een goed boek vind.. net iets andere invalshoek, wellicht dat je er weer meer door oppikt ) gaat het over de verhalenverteller die in ons zit en welke een verhaal vertelt. Je bent dat verhaal niet, maar langzamerhand ben je van het verhaal gaan houden en ben je er in gaan geloven - de waarheid vergetende

Het is denk ik heel moeilijk uit te leggen waarom het belangrijk is om de waarheid te spreken en eerlijk te zijn. Het beste is om het gewoon eens te proberen. Bijvoorbeeld een geheim dat je koestert tov je familie.. deel het in plaats van het voor je te houden. Het kost enorm veel energie om het niet te vertellen, omdat je bang bent dat je niet begrepen wordt of dat ze het heel erg vinden.
Heb het zelf jarenlang gehad met blowen. Totdat je het op een gegeven moment wel kwijt moet.. En dan blijkt dat het allemaal enorm meevalt en dat ze je juist willen steunen..

Achteraf.. hield ik alleen mezelf voor de gek.. and that made me think..

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 19:08 schreef Thrackan het volgende:

[..]

En is dat een probleem?

Ja! Ik herken het namelijk heel erg. Ik deed dat namelijk ook altijd, maar daardoor was je altijd een saaie lul eigenlijk. Tegenwoordig doe ik het niet meer, als ik het niet eens ben met iemand die ik niet ken op een verjaardag bijvoorbeeld, dan zeg ik dat gewoon. Gek genoeg ben je dan ook ineens veel interessanter voor andere mensen, of ja, gek genoeg... Eigenlijk is dat helemaal niet gek, zelf vind je ook mensen met een uitgesproken mening interessanter dan mensen die met alle winden meewaaien om maar geen andere mening te hebben. Dus ja, dat is zeker een probleem. Achteraf geeft dat ook een heel onbevredigd gevoel als je maar gewoon meepraat met iedereen, dan denk je vaak zat achteraf: ow, had ik dat of dat maar gezegd...

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 23:06 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Ja! Ik herken het namelijk heel erg. Ik deed dat namelijk ook altijd, maar daardoor was je altijd een saaie lul eigenlijk. Tegenwoordig doe ik het niet meer, als ik het niet eens ben met iemand die ik niet ken op een verjaardag bijvoorbeeld, dan zeg ik dat gewoon. Gek genoeg ben je dan ook ineens veel interessanter voor andere mensen, of ja, gek genoeg... Eigenlijk is dat helemaal niet gek, zelf vind je ook mensen met een uitgesproken mening interessanter dan mensen die met alle winden meewaaien om maar geen andere mening te hebben. Dus ja, dat is zeker een probleem. Achteraf geeft dat ook een heel onbevredigd gevoel als je maar gewoon meepraat met iedereen, dan denk je vaak zat achteraf: ow, had ik dat of dat maar gezegd...

Ok, dus blijkbaar heb je de behoefte om geen saaie lul gevonden te worden. Waarom?
Je hoeft je niet neer te leggen bij iets waar je het niet mee eens bent, maar als je repliek geeft om je ego op te vijzelen zou ik me toch afvragen of dat is wat je wilt.

"Had ik maar.." en het saaie-lul-gevoel zijn allebei uitingen van het ego dat het in gevaar is, dat je het moet voeren. En hoe vaker je je ego voert, hoe vaker het zal vragen om gevoerd te worden.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 00:34 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Hmm.. hij krijgt goede recensies op amazon.com

http://www.amazon.com/Voice-Knowledge-Practical-Guide-Inner/product-reviews/1878424548/ref=dp_top_cm_cr_acr_txt?ie=UTF8&showViewpoints=1

Misschien maar eens bestellen... of toch eerst maar eens 1 van de andere tien ongelezen boeken lezen die hier nog liggen

Wat voor boeken lees je nog/heb je nog liggen op je boekenstapel ?

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 15:11 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Wat voor boeken lees je nog/heb je nog liggen op je boekenstapel ?

Hhe wellicht een idee om een "Kracht van het Nu en andere openbarende boeken" topic te maken?

ps. ben ook wel benieuwd naar je boekenstapel

Hier nog één die wel benieuwd is naar je boekenstapel.

Voor degenen die het leuk vinden, hier een online vertaling van de Tao te Ching.

Nederlandse versie
Engelse versie

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 17:16 schreef Loei_koei het volgende:
Hier nog één die wel benieuwd is naar je boekenstapel.

Voor degenen die het leuk vinden, hier een online vertaling van de Tao te Ching.

Nederlandse versie
Engelse versie

Mooi boek ja! Ook nog te vinden op http://www.tekensvanleven.nl

Het onuitspreekbare.. de Tao.. wel even iets anders dan 'in het nu leven'
En toch proberen beide de essentie bloot te leggen

Ik heb alle teveel nadenk topics gevolgd! Interessant om te lezen.
Zelf ik heb 'de Kracht van het nu' en 'een Nieuwe Aarde' gelezen.

Ik ben een echte maler. Sinds 2 jaar heb het nooit rustig in me kop, ik heb wel periodes gehad dat ik rust in me hoofd had en dat voelde zo bevrijdend. Opeens was alles simpel en ik voelde me vreugdig blij en erg levendig. Nu ben ik echter steeds gevangen in gedachten.
De kracht van het nu is dan wel interessant om te lezen, maar heeft bij mij weinig effect. Omdat als ik het wil toepassen ik er weer teveel over ga nadenken en ga malen. En dan soort schijnervaringen van 'ik voel me vrij' denk, terwijl ik eigenlijk erg onbewust ben. De theorie is dan een reden om alsnog onbewust te zijn omdat je er lekker overna kan denken. Wat leuk is voor je verstand.

Ik denk bijvoorbeeld aan wat ik wil eten en dan kom ik opeens uit op een etentje van vorige week wat zo erg was, oja en die persoon was niet leuk. Het is een warmoes in me hoofd:-P

Nou weet ik dat ik me gedachten niet ben, dat is opzich rustiggevend, maar dat STOPT de gedachten nog niet. Dus voor mij brengt het boek 'de Kracht van het nu' wel inzicht, maar het brengt mij niet verder.
Wat voor mij helpt is om te merken als ik weer afdwaal in me gedachten, wat heel vaak NIET nuttig is, ik STOP zeg tegen mezelf en verder ga met wat ik aan het doen ben. Soms zeg ik dan 10x stop in een minuut, maar ik heb ervaren dat ik na 2 dagen me malen helemaal kwijt was.

Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Ik herken dat wel.
Bij mij is t voornamelijk de emotie die ik voedt en die dan helemaal uit de hand loopt.
Ik kan het niet onder controle houden. Zit constant te huilen.
Eventjes ben ik dan weer rustig, en dan denk ik opeens weer ergens aan en hup daar ga ik weer.
Ik heb ook steeds iemand anders nodig om te bevestigen dat het niet waar is wat ik allemaal denk...
Das niet goed..

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 19:26 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Mooi boek ja! Ook nog te vinden op http://www.tekensvanleven.nl

Het onuitspreekbare.. de Tao.. wel even iets anders dan 'in het nu leven'
En toch proberen beide de essentie bloot te leggen

Als je in het nu leeft ben je één met de essentie.

Overigens is het niet vreemd dat het zo moeilijk is om te stoppen met denken. Je emoties en gedachten zijn een verslaving. Al je patronen zijn een verslaving. Daar kick je niet zomaar vanaf. Ga je niet lopen opwinden als je weer aan het denken slaat, dit is namelijk prima. Constateer het gewoon, laat de gedachte gaan, en verleg je focus.

quote:

Ik heb ook steeds iemand anders nodig om te bevestigen dat het niet waar is wat ik allemaal denk...
Das niet goed..

Je hebt helemaal niet iemand anders nodig. Dat denk je alleen maar.