Teveel nadenken - Kracht van het nu #3

quote:

Op zondag 13 december 2009 17:32 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Ik vindhet wel prettig dat ik even met iemand (anoniem) kan praten.

Op het moment dat ik in conflict ben in mijzelf, voel ik mijn pijnlichaam en dat voelt klote dus ga ik van daaruit reageren. Ik reageer naar de ander toe en dat levert ruzie op. Ik luister dus naar mijn pijnlichaam wat pijn doet. Mijn gekwetste ik vindt dat ik dat moet doen om mezelf te beschermen??

het aangeven van een grens werkt dus niet, maar moet ik me dan maar als een idioot laten behandelen?? moet ik dan maar overal mee akkoord gaan?? me voor de gek laten houden?? ik begrijp niet hoe ik dat anders moet doen.. En daar word ik heel erg verward van. ik raak steeds mensen kwijt zo.

Ik begin met iets kleins aan te geven waar ik het niet mee eens ben, die ander reageert dan en pikt de essentie van wat ik wil zeggen niet op en laat het bij mij liggen. Waardoor ik het ga uitleggen en dan hebben we de poppen aan het dansen en ben ik in grote verwarring.
Zoals nu dus, ik kan niet meer helder denken, weet niet eens meer waarom het conflict begonnen is en ik ben er van overtuigd dat ik ergens gelijk heb of een punt heb of iets had proberen te willen zeggen.. Ondertussen ben ik wel een vriendin kwijt aan het raken omdat ik zo raar doe???????

Bedankt voor je feedback..

Als je je eigen post doorleest zie je waarschijnlijk al een terugkerende herhalende gedachtestroom. Natuurlijk klopt veel van wat je zegt maar erover nadenken heeft nu echt geen zin. Je gedachten zijn herhalend en daardoor wordt elke keer het pijnlichaam aangevuld die dus weer reageert op andere situaties.

Ik heb ook veel moeite gehad met bewustzijn. Je verstand laat het je toch niet zijn. Dan is het in jouw geval beter om de pijn toe te laten ipv. het weg te stoppen of te analyseren (wat al bewezen heeft niet te werken). Je ego zal kosten wat het kost je niet bewust laten zijn. Bewustzijn is ook iets waar je helemaal geen zin in hebt omdat je bang bent om de 'controle' kwijt te raken, dit is wat je ego je waarschijnlijk verteld.

De pijn proberen te voelen en niet tegen te werken (weerstand) zal uiteindelijk een manier zijn om het beter te verwerken, in mijn geval heeft dit vaak geholpen iig.

quote:

Op zondag 13 december 2009 17:32 schreef NouMooiNiet het volgende:

[..]

Ik vindhet wel prettig dat ik even met iemand (anoniem) kan praten.

Op het moment dat ik in conflict ben in mijzelf, voel ik mijn pijnlichaam en dat voelt klote dus ga ik van daaruit reageren. Ik reageer naar de ander toe en dat levert ruzie op. Ik luister dus naar mijn pijnlichaam wat pijn doet. Mijn gekwetste ik vindt dat ik dat moet doen om mezelf te beschermen??

het aangeven van een grens werkt dus niet, maar moet ik me dan maar als een idioot laten behandelen?? moet ik dan maar overal mee akkoord gaan?? me voor de gek laten houden?? ik begrijp niet hoe ik dat anders moet doen.. En daar word ik heel erg verward van. ik raak steeds mensen kwijt zo.

Ik begin met iets kleins aan te geven waar ik het niet mee eens ben, die ander reageert dan en pikt de essentie van wat ik wil zeggen niet op en laat het bij mij liggen. Waardoor ik het ga uitleggen en dan hebben we de poppen aan het dansen en ben ik in grote verwarring.
Zoals nu dus, ik kan niet meer helder denken, weet niet eens meer waarom het conflict begonnen is en ik ben er van overtuigd dat ik ergens gelijk heb of een punt heb of iets had proberen te willen zeggen.. Ondertussen ben ik wel een vriendin kwijt aan het raken omdat ik zo raar doe???????

Bedankt voor je feedback..

Merk de dualiteit op in je eerste vraag. Wie is hier gekwetst? En wie wil door jou beschermd worden?

Je hoeft natuurlijk niet met alles akkoord te gaan. Ik raakte laatst toch weer in een discussie verzeilt. Zodra ik weer een standpunt innam, kwam ik weer terecht in mijn oude conceptenwereldje en dit ging gepaard met veel pijn. Zoals Tolle al zegt moet je niet reageren op de inhoud, die mag zijn zoals die is. Focus je vooral op de connectie, want hier zijn jij en de ander één. Allebei ontstaan vanuit hetzelfde evolutionaire proces.

Als je de ander de ruimte geeft om te laten zijn zoals die is, ook als je het niet met diegene eens bent, krijg je sowieso al een heel andere situatie. Probeer je niet te identificeren met een standpunt en in plaats daarvan te zeggen wat zo is en je standpunten los te laten. Wanneer jij stopt met proberen je gelijk te halen en de ander laat denken wat diegene denkt biedt je geen verzet meer. De ander is dit verzet zo gewend dat de situatie voor hem/haar verwarrend wordt ipv voor jou.

Het leven lijkt vaak erg complex, maar dit komt enkel en alleen door het feit dat je gedachten het complex maken. In het nu is alles simpel en ineens heel fascinerend. Wat dat betreft zit de sleutel al in de topic titel: stoppen met denken. Hierbij aandacht geven aan de sensaties in je lichaam werkt voor mij het beste. Je gevoelens kunnen functioneren als een anker in het nu. Daarnaast is het erg fijn om continu sensaties in je lichaam te voelen. Dit geeft je het gevoel dat je (lichaam) echt leeft.

Damn... had helemaal niet door dat ik zo lang bezig was met typen. Had klaas z'n post nog niet eens gezien.

Dat is ook wel grappig als je echt in het nu leeft. Ongeduld en verveling bestaan gewoon niet meer, het zijn immers maar concepten. Als ik op de laatste paar dagen terugkijk lijkt het echt alsof het al oneindig lang zo is. Moet je ook maar eens proberen te bedenken hoe lang je eigenlijk al leeft. En dan niet verstandelijk, maar puur gevoelsmatig. En of jij eigenlijk wel veranderd bent.

Thanks voor je reactie Sinterklaas..

@Koei: "Probeer je niet te identificeren met een standpunt en in plaats daarvan te zeggen wat zo is en je standpunten los te laten" deze zin begrijp ik niet.

Ik vind dat het zo en zo moet gaan. -> standpunt

Ik voel me op dit moment zo. -> feit (Probeer een feit te beschrijven (kan erg moeilijk zijn, zeker in het geval van gevoelens) en er niet over te oordelen (goed of slecht))

Een feit vindt altijd in het moment plaats. Wat je binnenkrijgt via je zintuigen, wat je voelt en wat je denkt in het moment zijn feiten.

Clarity of mind... de ruimte achter de gedachten

je kunt het pas weten als je het ervaart.. Normaal als ik denk dat ik stil ben van gedachten, is er op de achtergrond nog steeds wat aanwezig.. maar gisteren weer even kon ik dit patroon doorbreken

Je schrikt er in eerste instantie voor terug, maar ik voelde wel meteen dat die staat vele malen fijner is dan de normale gang van zaken. En dat wist ik ook al wel, alleen is de leerspanne te kort om het blijvend toe te passen..

Er valt niets te doen, niets te bereiken.. Bijzonder en toch simpel

Heb het boek hier liggen maar nog niet aan toegekomen. TVP voor toekomst,

quote:

Op zondag 13 december 2009 20:13 schreef Boswachtertje het volgende:
Er valt niets te doen, niets te bereiken.. Bijzonder en toch simpel

Toch zul je wel degelijk aan de gang gaan. Het leven kost gewoon helemaal geen moeite als je het alleen maar waarneemt. Het leven gaat jou leiden in plaats van andersom.

Heb net het boek Ontwaken in de Droom uit. Was idd heel helder, hoewel verder niet erg praktisch. De vergelijking dat het leven een droom is en we alleen nog lucide moeten worden vind ik wel de mooiste manier om weer te geven wat het is om verlicht te zijn.

Overigens ben ik sinds maandag wel weer terug in een redelijk "normale" toestand. Voel me wel nog steeds een stuk ontspannender dan voorheen en word gelukkig niet meer zo beheerst door m'n gedachten.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 21:29 schreef Loei_koei het volgende:
Heb net het boek Ontwaken in de Droom uit. Was idd heel helder, hoewel verder niet erg praktisch. De vergelijking dat het leven een droom is en we alleen nog lucide moeten worden vind ik wel de mooiste manier om weer te geven wat het is om verlicht te zijn.

Overigens ben ik sinds maandag wel weer terug in een redelijk "normale" toestand. Voel me wel nog steeds een stuk ontspannender dan voorheen en word gelukkig niet meer zo beheerst door m'n gedachten.

Van Leo Hartong?

Ben voor de tweede keer bezig in "The Power of Now". Zo langzamerhand merk ik steeds regelmatiger dat ik een tijdje in het hier en nu kan blijven, zonder me af te laten leiden door mn hoofd.

quote:

Op zondag 13 december 2009 01:53 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Mooi om te horen
[..]

Idd
[..]

Ik pas het wel toe in de praktijk, maar niet meer zoveel als een tijd geleden. Mensen zijn toch fijngevoelig en zeker op mn werk hou ik me soms nogal eens in. Het gaat dan niet zo zeer om wel of niet eerlijk zijn in datgene dat ik zeg, maar ik zwak de intensiteit van een grap of de directheid van een opmerking nogal eens af, terwijl ik het liefst gewoon mezelf helemaal eerlijk uit.

Toch heeft het boek een geweldige invloed op mn leven gehad. Ik twijfel tegenwoordig geen moment meer over eerlijk zijn. Soms twijfel ik dus wel eens om zelf eerlijk te zijn bij fijngevoelige mensen, maar zo gauw iemand mij een vraag stelt, reken maar dat ze een eerlijk antwoord krijgen. Eerlijkheid gaat bij mij absoluut boven beleefdheid nu. Dit is ook een van de bijdrages geweest aan de totale verandering van mn levenshouding. Ik ben een stuk evenwichtiger en helderder, onder andere doordat ik gewoon alles eerlijk uit.

Radical Honesty

Dacht net ineens nog even aan radical honesty, maar de auteur zegt zelf dat je het vooral moet toepassen in persoonlijke relaties. Op die manier blijven deze zo vrij als ze moeten zijn.

Het is echt een geniaal boek en ideaal voor de mensen die the power of now te zweverig vinden. Het idee is dat wanneer je liegt, je te veel gewicht aan de waarheid hangt. Wanneer je dus gewoon de waarheid vertelt neem je deze gelijk ook niet meer zo serieus. Dit is een immense bevrijding.

Ik zit alleen met een klein dingetje waar ik niet helemaal uitkom. Als je, jezelf dwingt om altijd te zeggen wat je denkt, neem je dan je verstand niet te serieus?

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 11:18 schreef Loei_koei het volgende:

[..]

Dacht net ineens nog even aan radical honesty, maar de auteur zegt zelf dat je het vooral moet toepassen in persoonlijke relaties. Op die manier blijven deze zo vrij als ze moeten zijn.

Het is echt een geniaal boek en ideaal voor de mensen die the power of now te zweverig vinden. Het idee is dat wanneer je liegt, je te veel gewicht aan de waarheid hangt. Wanneer je dus gewoon de waarheid vertelt neem je deze gelijk ook niet meer zo serieus. Dit is een immense bevrijding.

Ik zit alleen met een klein dingetje waar ik niet helemaal uitkom. Als je, jezelf dwingt om altijd te zeggen wat je denkt, neem je dan je verstand niet te serieus?

Ik denk dat er een wezenlijk verschil is tussen "alles zeggen wat je denkt" en "altijd zeggen wat je denkt".

Je hoeft niet alles eruit te flappen, maar vertel wel de waarheid als je wat vertelt.

Ik denk dat je gelijk hebt, nam het iets te letterlijk.

Ik raak soms een beetje in de knoop met beide filosofieën. De Kracht van het Nu: zegt oordeel niet. Radical Honesty zegt: spreek je oordeel uit. De Kracht van het Nu zegt in feite dat je, je ego moet ontmaskeren, terwijl Radical Honesty er vooral om draait je ego als een grote grap te zien. Dit is in ieder geval mijn interpretatie, maar raak soms in de war, vooral wanneer mensen proberen een discussie met je aan te gaan. Moet ik nou zeggen wat ik denk, of juist m'n best doen geen standpunt aan te nemen? Er is vast een gulden middenweg, maar ik heb hem nog niet gevonden.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 12:06 schreef Loei_koei het volgende:
Ik denk dat je gelijk hebt, nam het iets te letterlijk.

Ik raak soms een beetje in de knoop met beide filosofieën. De Kracht van het Nu: zegt oordeel niet. Radical Honesty zegt: spreek je oordeel uit. De Kracht van het Nu zegt in feite dat je, je ego moet ontmaskeren, terwijl Radical Honesty er vooral om draait je ego als een grote grap te zien. Dit is in ieder geval mijn interpretatie, maar raak soms in de war, vooral wanneer mensen proberen een discussie met je aan te gaan. Moet ik nou zeggen wat ik denk, of juist m'n best doen geen standpunt aan te nemen? Er is vast een gulden middenweg, maar ik heb hem nog niet gevonden.

In the Power of Now wordt ook aangegeven dat het geen probleem is om een mening te hebben (al dan niet met die woorden) maar dat je je er niet op moet vastbijten om daarmee gelijk te hebben.
Je gelijk proberen te halen is versterking van het ego.

"Oordeel niet" is volgens mij vooral als boodschap bedoeld, om niet direct aan te nemen dat iets wat je denkt ook de waarheid is.

Ik persoonlijk vind me meer in het verhaal van Tolle: oordeel niet... Ik kan het moeilijk verwoorden, maar ik heb het idee (zonder Radical Honesty gelezen te hebben) dat ze met het 'spreek je oordeel uit' meer bedoelen dat je moet leven/spreken vanuit het 'Zijn' (en dat is eerlijk) in plaats van met je ego zijn eerlijke antwoord laten geven (want die is gekleurd...)

Snappie het nog ?

Dus het komt er op neer dat ik niet teveel tegen een ander in moet gaan. Niet moet proberen zijn/haar standpunt om te buigen, maar verder wel gewoon kan zeggen wat ik denk.

En met leven/spreken vanuit het zijn bedoel je neem ik aan uitgaan van het moment. Geen wrok koesteren vanwege een gebeurtenis uit het verleden, maar kijken naar wat nu echt zo is en dus ook niet naar je interpretatie daarvan. Dit is niet helemaal wat er in Radical Honesty staat. Hier staat juist dat je, je verleden los moet laten door er de waarheid over te vertellen. Als iemand je in het verleden boos heeft gemaakt bijvoorbeeld, vertel je dat alsnog, om het daarna te kunnen laten varen.

Er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden, maar Tolles aanpak spreekt mij ook het meest aan. Onder andere omdat ik een watje ben , maar ook omdat zijn aanpak tot een blijvend resultaat moet leiden. Leven volgens de Radical Honesty filosofie blijft een leven met ups en downs. Daarnaast ben ik vier dagen dermate high on life geweest dat ik ook geen twijfels meer heb bij De Kracht van het Nu.

Radical honesty interesseert me steeds meer, het is alleen dat ik in het engels lezen lastig vind als het een heel boek is, denk ik. Misschien maar gewoon een kans geven dan maar..

Ontwaken uit je droom klinkt trouwens ook boeiend, het lucide worden uit je levensdroom klinkt verfrissend..

Ik check trouwens ook wel eens de Oprah vs. Eckhart sessies. Staan op youtube.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 14:55 schreef Loei_koei het volgende:

En met leven/spreken vanuit het zijn bedoel je neem ik aan uitgaan van het moment. Geen wrok koesteren vanwege een gebeurtenis uit het verleden, maar kijken naar wat nu echt zo is en dus ook niet naar je interpretatie daarvan. Dit is niet helemaal wat er in Radical Honesty staat. Hier staat juist dat je, je verleden los moet laten door er de waarheid over te vertellen. Als iemand je in het verleden boos heeft gemaakt bijvoorbeeld, vertel je dat alsnog, om het daarna te kunnen laten varen.

Klinkt interessant, wrok is een van mijn grote valkuilen denk ik, vooral bij mijn vriendin die soms onbegrijpelijk is. We hebben nu 2 jaar een relatie en sommig gedrag snap ik nog steeds niet en is onbegrijpelijk. Als zij in een bepaalde staat van 'in zichzelf zijn' (zo noem ik het maar) is kan ik er gewoon niks mee. Het voelt voor mij dat er totaal geen liefde naar me komt, en erover praten lijkt gekkenwerk omdat ze een muur van gewapend beton om zich heeft.

Die wrok draag ik dus vaak mee naar de volgende ontmoeting, waar ze wel of niet bij kan zijn.
Niet dat we een slechte relatie hebben, we hebben NOOIT ruzie. Maar misschien dat dat een probleem is.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 14:55 schreef Loei_koei het volgende:
Dus het komt er op neer dat ik niet teveel tegen een ander in moet gaan. Niet moet proberen zijn/haar standpunt om te buigen, maar verder wel gewoon kan zeggen wat ik denk.

En met leven/spreken vanuit het zijn bedoel je neem ik aan uitgaan van het moment. Geen wrok koesteren vanwege een gebeurtenis uit het verleden, maar kijken naar wat nu echt zo is en dus ook niet naar je interpretatie daarvan. Dit is niet helemaal wat er in Radical Honesty staat. Hier staat juist dat je, je verleden los moet laten door er de waarheid over te vertellen. Als iemand je in het verleden boos heeft gemaakt bijvoorbeeld, vertel je dat alsnog, om het daarna te kunnen laten varen.

Er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden, maar Tolles aanpak spreekt mij ook het meest aan. Onder andere omdat ik een watje ben , maar ook omdat zijn aanpak tot een blijvend resultaat moet leiden. Leven volgens de Radical Honesty filosofie blijft een leven met ups en downs. Daarnaast ben ik vier dagen dermate high on life geweest dat ik ook geen twijfels meer heb bij De Kracht van het Nu.

Eckhart Tolle spreekt me ook meer aan omdat het gecentreerd is rond het veranderen van je eigen denk- en leefwijze, en niet rond het anders op anderen overkomen. Bij Radical Honesty heb ik nog wel eens het gevoel dat het er deels om draait hoe je jezelf beter kunt manifesteren ten opzichte van anderen.

Wat mij betreft is er maar één persoon die je kunt veranderen en die persoon ben je zelf. Iemand anders kan alleen veranderen als diegene dat zélf wil.
Als je bij jezelf begint merk je vanzelf wel of je omgeving daar wel of niet op inspringt. En misschien zijn er dan een aantal mensen die dat niet accepteren, dat is dan jammer voor hen.
Waar Tolle ook over spreekt is het collectief. In een omgeving met negatief gestemde personen word je zelf ook snel minder vrolijk. Word voor je omgeving een baken van licht en je omgeving zal ook iets lichter worden.

Een aantal punten die in The Power of Now worden aangestipt zijn ook niet bedoeld om letterlijk te nemen, maar om je na te laten denken, of onbewust een bepaalde handeling te laten uitvoeren. Dat wordt ook vooraf gezegd.
Maar het sterkste vind ik de eenvoud, de enorme overvloed aan simpliciteit die zó ontieglijk doeltreffend is. Ik ben in ieder geval verkocht en ben mij rustig aan naar een bewuster persoonlijkheid aan het brengen.

Momenteel houd ik me voornamelijk bezig met het bijhouden van mijn eigen gedachtenstromen en beseffen wat voor futiliteit er schuilt in het constant bezig zijn met wat er gebeurd is, en wat er nog zou kunnen gebeuren. Dit is een typisch gevalletje "oefening baart kunst", hoe vaker ik erop let, hoe vaker ik opmerk dat het drukverlagend werkt, hoe meer energie ik overhoud en hoe vaker ik er dus weer op kan letten

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 14:55 schreef Loei_koei het volgende:
Dus het komt er op neer dat ik niet teveel tegen een ander in moet gaan. Niet moet proberen zijn/haar standpunt om te buigen, maar verder wel gewoon kan zeggen wat ik denk.

En met leven/spreken vanuit het zijn bedoel je neem ik aan uitgaan van het moment. Geen wrok koesteren vanwege een gebeurtenis uit het verleden, maar kijken naar wat nu echt zo is en dus ook niet naar je interpretatie daarvan. Dit is niet helemaal wat er in Radical Honesty staat. Hier staat juist dat je, je verleden los moet laten door er de waarheid over te vertellen.*** Als iemand je in het verleden boos heeft gemaakt bijvoorbeeld, vertel je dat alsnog, om het daarna te kunnen laten varen.

Dat probeer ik nu ook te doen, en het is erg bevredigend. Iedereen heeft recht op zijn/haar eigen mening, opvattingen ed. Deze kan ik alleen maar respecteren... Dat betekend niet dat ik het ermee eens ben, maar mensen zijn verschillend, en ik kijk liever naar de persoon zelf als naar zijn opvattingen/ideeën/ wat er in het verleden is gebeurd ed.

is niet altijd even makkelijk, maar het gaat steeds beter, en het zorgt ervoor dat ik overal steeds meer vrede mee heb en ook sneller zaken kan accepteren zoals ze zijn.

*** Ik kan wel overal over de waarheid vertellen, ook m.b.t. oude koeien uit de sloot halen, maar de kans is groot dat hierbij ook veel negatieve zaken mijn richting op komen als ik op die manier eerlijk ben. Wat win ik daarmee? Dan is iets misschien uit de wereld geholpen, maar tegen welke prijs... ? Ik kan ook het verleden los laten zónder op die manier alles maar te moeten aankaarten ed.

Nog een interessant concept gelezen in The Power of Now dat hier in de discussie over verleden wel op z'n plaats is:

Psychologische tijd vs. Kloktijd.

Als je ouwe koeien uit de sloot aan het halen bent, ben je dan met iets bezig wat praktisch nut heeft (sorry kabouter Wesley) of ben je in je psychologische verleden aan het graven?

Als je plannen maakt voor de toekomst, zijn dat plannen waaraan je momenteel concreet een begin kan en wil maken? Of zijn het wensen, projecties van verlangen?

Tijd is in zoverre handig dat je het prima kan gebruiken om afspraken in een agenda te zetten, kijken of je op tijd uit bed bent gekomen om naar je werk te gaan, etc etc. Dat is kloktijd.

Zodra je tijd gaat gebruiken om te ontsnappen uit het nu (herinneringen ophalen die nu niets relevants toevoegen, plannen maken waar je nu niets mee kunt doen) ben je met psychologische tijd bezig.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 15:20 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Eckhart Tolle spreekt me ook meer aan omdat het gecentreerd is rond het veranderen van je eigen denk- en leefwijze, en niet rond het anders op anderen overkomen. Bij Radical Honesty heb ik nog wel eens het gevoel dat het er deels om draait hoe je jezelf beter kunt manifesteren ten opzichte van anderen.

Radical Honesty gaat echt enkel en alleen over het bevrijden van jezelf. Ontsnappen uit de gevangenis van je verstand. De schrijver zelf zegt dat de mensheid gered is "when we lose our minds, and come to our senses". Oftewel wanneer we de illusies van het verstand achter ons laten en weer één worden met onze ervaring. Het boek is echt een aaneenschakeling van wijsheden, maar Tolle gaat wel nog een stapje verder.