Vergeten Afrikanen - Waar zijn ze nu?

Ik ben wel benieuw of Amokachi nog speelt. Iemand die het weet?

Ik zie net dat die inmiddels assistent coach van Nigeria is. Held.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 15:06 schreef Schimpie het volgende:
Ik ben wel benieuw of Amokachi nog speelt. Iemand die het weet?

Ik zie net dat die inmiddels assistent coach van Nigeria is. Held.

geen idee.
ben zelf wel benieuwd naar Peter Rufai!!!

En Bernard Tchoutang? Bij een club in Albanië loopt het spoor dood bij mij.

vergeten voetballers....
Vergeten voetbalgoden, deel 2

Maar allebei al oud en dicht. Kan zo snel geen recente topics vinden iig.

Ik moest gelijk denken aan Nii Lamptey.
Daar heb ik laatst wat over gezien..... Een mooi mens!

Ergens op zee

Hoe is 't met Peter Odemwingie?

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 16:23 schreef BigKahuna het volgende:
Hoe is 't met Peter Odemwingie?

Speelt in Moskou...

Ibrahim Babangida het kleine broertje van Tijjani. Hij speelde van 1997 tot 2002 bij Volendam en kwam tot een totaal van 51 wedstrijden. Hij scoorde 7 maal



Waar is ie nu...?

Je had in de jaren '90 ook Mamadou Zongo bij Vitesse, ook zo'n cultheld... wat is er met die kerel gebeurd?

Ali Ibrahim

Briljante omhaal tegen Ajax

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 16:29 schreef Tommy2K het volgende:
Je had in de jaren '90 ook Mamadou Zongo bij Vitesse, ook zo'n cultheld... wat is er met die kerel gebeurd?

Gestopt door een chronische knieblessure dacht ik.

En Emanuel Nwakire? Speler van Fc Utrecht en RKC. Is ook ineens verdwenen lijkt wel.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 16:29 schreef Tommy2K het volgende:
Je had in de jaren '90 ook Mamadou Zongo bij Vitesse, ook zo'n cultheld... wat is er met die kerel gebeurd?

Jaren 90?

Hij speelde na de eeuwwisseling voor Vitesse, en daarna nog ff voor de Graafschap. Waar ie nu is.. Geen idee.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 16:47 schreef Hork het volgende:
Ali Ibrahim

Briljante omhaal tegen Ajax

Ik was te jong, en zoek er nog steeds beelden van

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 16:29 schreef Maja het volgende:
Ibrahim Babangida het kleine broertje van Tijjani. Hij speelde van 1997 tot 2002 bij Volendam en kwam tot een totaal van 51 wedstrijden. Hij scoorde 7 maal

[ afbeelding ]

Waar is ie nu...?

Je had toch ook nog Haruna Babangida?
Heeft volgens mij in de jeugd van Barcelona gevoetbald.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 17:47 schreef HeldenHart het volgende:

[..]

Je had toch ook nog Haruna Babangida?
Heeft volgens mij in de jeugd van Barcelona gevoetbald.

Hij was ''15'' jaar oud toem ie voor Barca debuteerde (niet in competitie)
Maar waar die nu is

Kent iemand nog Kanu van Ajax?
niet de spits maar een verdediger.

Babangida zit tegenwoordig in Cyprus. Een beetje de afvalbak voor slechte spelers, die een mooie CV hebben.

Christopher Wreh
Kwam ooit als huurling van Arsenal spelen voor FC Den Bosch.
Vertrok net zo snel als dat hij kon sprinten.
Na mooie clubs als Al-Hilal, Persepolis, Bishop's Stortford en Buckingham Town te hebben versleten stopte hij in 2004 met voetbal.
Maar in 2007 maakte deze neef van George Weah (Iedereen uit Liberia is een neef van hem ) zijn rentree in Indonesie bij het roemruchte Perseman Manokwari

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 23:34 schreef Mr_DG het volgende:

[..]

Hij was ''15'' jaar oud toem ie voor Barca debuteerde (niet in competitie)
Maar waar die nu is

Kent iemand nog Kanu van Ajax?
niet de spits maar een verdediger.

Die heet Christopher.

quote:

1996 Ajax
1996 AC Lugano
1996–2001 Ajax
2001–2002 Deportivo Alavés
2002–2003 Sparta Rotterdam
2003–2005 Peterborough United
2006–2007 Wingate & Finchley
2007-2009 Eagle Cement
2009 Stampede

Waarschijnlijk alleen bekend onder de venomsnakes van dit forum.
Pedro Kamata
Kwam in 2002 als Frans/Angolees talent over van Auxerre en het zou de nieuwe sensatie van de Eredivisie worden.
Het ging om een rappe technisch vaardige buitenspeler die kwam van een club die bekend staat om de goede jeugdopleiding.
Helaas ging het niet goed met Pedro in Nederland. Hij speelde slechts 1 wedstrijd en vertrok met heimwee weg naar het fantastische Clermont Foot.
Na een paar jaar stuivertje gewisseld te hebben tussen Clermont Foot en Châteauroux belandde hij in 2005 bij Legnano in Italie. Daar verdiende hij een transfer naar Bari, een enigszins bekende club.
Hij speelt daar nog steeds en heeft zelfs rugnummer 10 weten te bemachtigen.
Ondertussen is hij van Frans jeugdinternational een Angolees international geworden vandaar dat hij ook in dit topic langskomt.


Pedro bij FC Groningen


Pedro bij Bari.

Sunday Oliseh
Tot vorige maand trainer in bij RCS Verviétois in België.

Leuk topic, zal later deze week eens kijken of ik nog een paar leuke kan vinden.

De eerder genoemde Ali Ibrahim heeft nog enige tijd bij zondaghoofdklasser Babberich gevoetbald trouwens.

quote:

In de voorbereiding van het seizoen 1998/1999 is er weer een blik buitenlanders opengetrokken om de gelederen de versterken. Onder hen twee Nigerianen: Henry Onwuzuruike en Godfrey Nwankpa. Van de eerstgenoemde zouden we niet veel meer horen, Nwankpa speelde nog wel vijftien competitiewedstrijden en mocht zelfs nog eenmaal opdraven in de gewonnen CL-ontmoeting met Olympiakos.

In 2003 legt MVV zowel Nwankpa als ,een andere Heerenveen-speler, Harvey Wijngaarde voor één seizoen vast. Nadat zijn contract daar is afgelopen is heeft de verdediger nog enkele wedstrijden gespeeld voor het ‘werkloze’ VVCS-team. Of dit wat heeft opgeleverd is tot op heden nog niet bekend.

quote:

Henry Okwudili Onwuzuruike was één van de acht nieuwe gezichten in het seizoen 1998/1999. Het was min of meer een wilde gok van de scouts, die Onwuzuruike op dat moment nog amper hebben zien spelen.

Waar zijn landgenoot Nwankpa nog een CL-wedstrijd speelde moest de middenvelder genoegen nemen met een aantal invalbeurten. Wél zou hij overigens in zijn jaar bij Heerenveen zijn debuut maken in het nationale elftal van Nigeria.

Voor zowel Heerenveen als Onwuzuruike leek het beter om uit elkaar te gaan en de Nigeriaan vertrekt naar het Duitse SpVgg Greuter Fürth. Anno 2007 speelt Onwuzuruike nog altijd in Duitsland, maar heeft inmiddels Fürth verruild voor TSV Cralsheim.

quote:

Ook anno 2006 gaan de gedachten van Emmanuel Ebiede nog wel eens terug naar Friesland. Over hoe hij zich toen staande moest houden in het koude Nederland, over zijn vrouw en dochter die destijds Nederland niet in mochten en zijn angst voor huwelijksproblemen.

Maar ook over zijn eigen mentaliteit, die hem toch ernstig in de steek liet toen er om gevraagd werd. Ebiede veroverde na zijn komst in 1997 al snel de harten van de Friese supporters maar door de eerdergenoemde randzaken gleed het niveau van de Nigeriaan steeds sneller af.

Foppe de Haan zag het gebeuren en stak veel moeite in de toen 19-jarige middenvelder. Maar het talent was vaak fysiek als mentaal afwezig en toen hij op een dag niet kwam opdagen bij een wedstrijd van het tweede elftal maar zoals later bleek op stap was met het Nigeriaanse elftal was het geduld definitief op.

Heerenveen kocht zijn doorlopende contract af en Ebiede vertrok naar Al-Jazeera Club, voornamelijk omdat hij daar meer geld voor zijn familie kon verdienen. In een interview met de Leeuwarder Courant in 2006 verklaarde hij spijt te hebben en graag die periode nog eens over zou willen doen.

bron: www.feanonline.nl

Ben benieuwd waar ze nu uithangen.

Emanuel Amunike



Eeuwige bankzitter bij Barcelona. In eigen land speelde Amunike bij Concord FC (1990) en Julius Berger FC (1991). In 1992 ging hij naar het Egyptische Al-Zamalek. In 1994 tekende Amunike bij Sporting Lissabon. Bobby Robson haalde de Nigeriaan in 1996 naar FC Barcelona. Bij de Catalaanse topclub zou hij in vier seizoenen tijd echter maar weinig aan spelen toe komen door zware knieblessures, die hem ook het Wereldkampioenschap voetbal 1998 kostten. In het seizoen 1996/97 kwam Amunike nog tot 19 competitiewedstrijden en één doelpunt in de Primera División. In de drie seizoenen daarna speelde Amunike geen enkel competitieduel meer. Na vijf operaties aan zijn knie, overwoog de Nigeriaan in juli 1999 serieus zijn loopbaan als profvoetballer te beëindigen. Enkele maanden later kwam Amunike in conflict met het bestuur van FC Barcelona doordat hij een bedrag van tweehonderd duizend gulden wilde ontvangen van de Catalaanse club ter compensatie voor de kosten die hij had gemaakt voor de behandeling van zijn knie. FC Barcelona wilde het bedrag niet uitkeren en de rechtbank moest tot een uitspraak komen over de kwestie. Uiteindelijk herstelde Amunike toch nog van zijn blessure en het conflict tussen hem en FC Barcelona werd uigepraat. In april 2000 trainde hij weer mee met het eerste elftal, maar de Nigeriaan zou echter geen competitiewedstrijd meer voor FC Barcelona spelen. Wel speelde hij twaalf minuten in de gewonnen finale van de Copa de Catalunya tegen CE Mataró als invaller voor Mohammed El Yaagoubi. In 2000 vertrok Amunike transfervrij naar Albacete, waar hij tot 2002 bleef. Na een seizoen bij Al-Wehdat in Jordanië, beëindigde Amunike in 2004 zijn loopbaan als profvoetballer.

1990 Concord FC
1991 Julius Berger FC
1992/93 Al-Zamalek
1993/94 Al-Zamalek
1994/95 Sporting Lissabon
1995/96 Sporting Lissabon
1996/97 Sporting Lissabon
1996/97 FC Barcelona
1997/98 FC Barcelona
1998/99 FC Barcelona
1999/00 FC Barcelona
2000/01 Albacete
2001/02 Albacete
2003/04 Al-Wehdat

Tof topic

Prince Polley

quote:

Prince Opoku Bismark Polley Sampene (Kumasi, 4 mei 1969) is een voormalige Ghanese voetballer die voor een groot aantal Nederlandse en Belgische voetbalclubs uitkwam.

Hij begon zijn voetbalcarrière bij Asante Kotoko in zijn geboortestad Kumasi. Met die club behaalde hij driemaal de Ghanese landstitel. Hierna maakte hij de overstap naar Sparta Rotterdam. Na hier twee seizoenen gespeeld te hebben, speelde hij verder onder andere voor Beerschot AC, Germinal Ekeren, FC Twente, SC Heerenveen en SBV Excelsior. Na een jaar amateurvoetbal bij VV Heerjansdam, waarmee hij naar de Hoofdklasse wist te promoveren, rondde hij zijn carrière af bij het Zwitserse FC Aarau.

Hij kwam voor het Ghanees voetbalelftal uit op de African Cup of Nations van 1992 en 1994. Daar vormde hij samen met Abédi Pelé en Anthony Yeboah de frontlinie van de Black Stars. In de halve finale van de African Cup van 1992 maakte hij de winnende treffer in de wedstrijd tegen Nigeria. In 1994 maakte hij in de groepsfase in de 87e minuut de winnende treffer tegen Senegal. Hiermee nam hij naar eigen zeggen wraak voor de beslissing van de Ghanese bondscoach hem niet in de basis op te stellen, na de erbarmelijke omstandigheden die hij voorafgaand aan de African Cup bij een trainingskamp had moeten ondergaan.

bronnetje

quote:

Door de benen

Een andere Pappenheimer die U ongetwijfeld nog kent: Prince Polley. Alleen om zijn naam verdient hij al speeltijd op Doordebenen.nl.

Prince Opoku Bismarck Polley Sampene oftewel Prince Polley. De iets ouderen onder ons zullen met veel plezier aan deze kleurrijke speller terugdenken. De Ghanese spits dook in 1988 vanuit het niets op bij Sparta en maakte in zijn eerste seizoen al direct 16 doelpunten voor de Rotterdammers. Iedereen liep met hem weg. Op zondagavond was er tijdens Studio Sport altijd extra aandacht voor dit grappige meneertje met de grappige naam.

Zijn tweede seizoen bij Sparta was een stuk minder succesvol.
Hierna verkaste hij voor een paar jaar naar Belgie en verwierf later een cultstatus bij FC Twente. Door zijn treffer wonnen in 1992 de Tukkers voor het eerst in de geschiedenis in Amsterdam van Ajax. In een volgepakt Olympisch Stadion zien 25.000 man hoe Prince op een besneeuwd veld al vallend doelman Menzo passeert en zo de enige treffer van de wedstrijd voor zijn rekening neemt.

Oud-teamgenoot Jan van Halst vertelde dat Polley altijd een vreemde vogel was in de FC Twente selectie. In de kleedkamer leek het of hij begreep wat de tactiek ging worden en vervolgens deed hij precies het tegenovergestelde op het veld. Zolang hij scoorde vond men het wel best. Drie maal heeft Jan hem uitgenodigd eens te komen fonduen in Huize van Halst en drie maal kwam Prince niet opdagen omdat hij lag te slapen.
Na zijn Twente periode speelde hij nog achtereenvolgens voor Heerenveen, Excelsior, Heerjansdam en het Zwiterse FC Aarau.

quote:

Hyves

Voorafgaand aan het seizoen 1992-1993 liep een kleurrijk figuur de poorten van ’t Diekman binnen: Prince Opoku Bismarck Polley Sampene. De Ghanees verwierf op 4 december 1992 bijkans een cultstatus onder het Enschedese publiek na zijn winnende doelpunt in het Olympisch Stadion tegen Ajax. Door die treffer wist FC Twente voor het eerst in zijn geschiedenis te winnen in Amsterdam.

Jan van Halst over Prince Polley:
Als voetballer was Prince Polley natuurlijk een vreemde vogel, die slechts communiceerde met doelpunten. De keren dat zijn teamgenoten hem probeerden uit te leggen hoe hij zich in het veld tactisch moest bewegen waren ontelbaar. Elke aanwijzing van trainer en speler werd met zijn typerende lach instemmend ontvangen. Waarna hij doodleuk weer finaal de verkeerde kant op liep. Vlak voordat de situatie voor de verstandhoudingen binnen de ploeg onhoudbaar werd, schoot hij er in één wedstrijd even drie in. Waren wij weer stil. Uiteindelijk vroeg ik me wel eens af: is hij nu die vreemde vogel, of zijn wij zélf, met al onze tactische praatjes, vreemde vogels?

Op het sociale vlak vertoonde hij ook wat vreemde trekjes. De uitnodiging om bij ons thuis eens lekker te komen fonduen, werd met een brede grijns geaccepteerd. Wat vreemd vond ik het dat hij de bewuste avond niet op kwam dagen. Later begreep ik van hem dat hij in slaap gevallen was. Toen hij met de volgende twee uitnodigingen hetzelfde omsprong, werd ik pas echt kwaad. Als pleister op de wonde schoot hij er de volgende wedstrijd twee in en vroeg lachend of ik nog boos was.

quote:

Prince Polley ziet kansen voor Oranje

Door Sanne Terlingen
18 maart 2009 om 10:13

De ogen van de hele voetbalwereld zijn in de zomer van 2010 gericht op Zuid-Afrika. Ruim een jaar voor de start van het WK proeft Sanne Terlingen voor OnsOranje.nl alvast sfeer. Leeft het WK al? In deze aflevering ontmoeten we een oude bekende: Prince Polley, voormalig spits van FC Twente en Sparta.

In de Ghanese stad Kumasi loopt Prince Polley (39) rond in het shirt van de club waar zijn carrière ooit begon: Asante Kotoko. Voetballen doet hij enkel nog voor de lol, maar in zijn huis hangen alle oude teamfoto's aan de muur. In de kasten staan plakboeken waarin de Chocoprince alle artikelen over zichzelf bewaart. Het krantje van FC Twente valt nog elke maand in zijn Ghanese postbus.

Voor de Tukkers maakte hij in 1992 het winnende doelpunt tegen Ajax. Met 0-1 versloeg Twente de Ajacieden voor het eerst op Amsterdamse grond. Een jaar eerder, tijdens de halve finale van de Afrika Cup, scoorde Polley namens Ghana de winnende treffer tegen Nigeria. Tegenwoordig heeft hij een Nederlands paspoort, maar hij woont liever in zijn geboorteland.

En dat komt goed uit, nu het WK nadert. ,,Brazilië worstelt en ook het Argentijnse team is niet in topvorm. Frankrijk is niet wat het ooit geweest is, de Italianen zullen met het huidige team nooit de strijd om het wereldkampioenschap winnen en zelfs van de Engelsen durf ik geen hoge verwachtingen te hebben. De Afrikaanse landen hebben goede spelers, denk maar eens aan Nigeria! Maar die spelers slagen er niet in samen een echt team te vormen.''

En gastland Zuid-Afrika dan? ,,Die vliegen er meteen uit!'' Wat moet dat worden met het WK? Alleen het nationale team van Egypte is momenteel een hoogvlieger, maar de Egyptenaren bakken er nooit iets van tijdens het wereldkampioenschap. Polley: ,,Gelukkig zijn Nederland en Ghana er nog. Vooraf heeft niemand hoge verwachtingen van Oranje, denk maar aan het EK. Maar we verslaan de Italianen, de Fransen…''

Oranje en de Ghanese Black Stars voetballen op verschillende continenten in een verschillende stijl, maar ze hebben één ding gemeen: ,,Ghana and the Netherlands, they always come in as a surprise!”

Bron

[ Bericht 14% gewijzigd door Mwanatabu op 20-05-2009 18:41:38 ]

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 18:12 schreef MaxPower het volgende:

[..]


[..]


[..]

bron: www.feanonline.nl

Ben benieuwd waar ze nu uithangen.

Over Ebiede staat nog een mooi verhaal/interview in het boek "Over vaders en zonen" van Hugo Borst

Pedro Kamata
Wat een strijd is dat geweest zeg. Auxerre wilde geld zien, Groningen hield zich aan de transfervrije status. Kapsalon geregeld voor de vriendin, die zou echter met mooie verhalen weer teruggelokt zijn naar Frankrijk, waarop Pedro er achteraan ging. Deze man moest snel geld in het laatje brengen. De ferrari voor op links. Gaf op magistrale wijze een voorzet op Drent in de eerste wedstrijd. Perfect op het bolletje van Martin.
Dat Groningen er geen zaak van heeft gemaakt, doet vermoeden dat er vervelende spelletjes gespeeld zijn.

Mustapha El Idrissi.




Kwam als Marokkaans international naar FC Groningen. Weer zo'n speler waar hoge verwachtingen van waren, die totaal niet uitkwamen.
Vooral bekend omdat hij zich bij de voorbereiding zwaar blesseerde door tegen de reclameborden te trappen na een mislukte actie op de training. Speelde dat seizoen toch nog 13 keer. Stilletjes vertrokken.
Afgelopen seizoen nog op proef geweest bij MVV dacht ik.


1996/97 Lille 0 0 Frankrijk
1997/98 Excelsior Moeskroen 20 5 Belgie
1998/99 Excelsior Moeskroen 23 3
1999/00 Santa Clara 18 3 Portugal
2000/01 FC Groningen 13 0 Eredivisie
2001/02 FC Groningen 0 0 Eredivisie
2002/03 KSK Ronse 29 10
2003/04 1.FC Saarbrücken 31 8
2004/05 1.FC Saarbrücken 30 0 2e Bundesliga
2005/06 1.FC Saarbrücken 4 0 2e Bundesliga
2006/07 Coventry City 1 0 First Division

leuk topic is dit

Youssef Rossi




In oktober '99 kreeg Leen Looyen het voor elkaar om de Marrokaanse verdediger Youssef Rossi naar NEC te halen. Rossi had een conflict met de trainer van zijn club (Stade Rennes) en zodoende kon NEC hem huren tot het einde van het seizoen. Rossi was basisklant op het WK '98 en in zijn debuutwedstrijd voor NEC tegen Twente viel hij meteen op door zijn spijkerharde spel. Ook de drie daaropvolgende wedstrijden maakte hij indruk in het centrum van de verdediging. In de warming-up(!) voor de wedstrijd tegen PSV sloeg echter het noodlot toe: Rossi scheurde zijn kruisband. Dit was dan ook meteen het einde van zijn tijdperk bij NEC. De lease-auto heeft hij naar verluidt nooit terug gegeven aan NEC.

In de zomer van 2000 nam Dunfermline Athletic Rossi voor 200.000 pond over van Stade Rennes. Dit was niet heel toevallig, aangezien Jimmy Calderwood in de NEC-periode van Rossi de trainer was van NEC en nu de scepter zwaaide bij Dunfermline. Op het moment dat Rossi tekende bij Dunfermline was hij nog steeds herstellende van zijn kruisband. In november 2000 maakte hij in stijl zijn debuut voor de Schotten: na 25 minuten ontving hij een directe rode kaart na een harde overtreding. In zijn derde wedstrijd voor Dunfermline tegen Dundee United ontving Rossi andermaal een rode kaart, ditmaal voor twee keer geel. Bij het verlaten van het veld maakte hij ook nog eens een gebaar naar de United fans, wat hem niet in dank werd afgenomen.

In de eerste twee seizoenen speelde Rossi in totaal 25 wedstrijden voor Dunfermline. In 2002 ging het echter mis: Rossi liep weg tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Dunfermline weigerde Rossi nog langer uit te betalen en vroeg in januari 2003 een wereldwijde schorsing voor Rossi aan bij de FIFA. Rossi mocht zolang hij onder cotract stond van Dunfermline niet voor een andere club uitkomen, tenzij deze club een transfersom overmaakte. Uiteindelijk was in december 2003 zijn oude club, Raja Casablanca, bereidt Rossi over te nemen. In de zomer van 2004 maakte Rossi alweer de overstap naar Al Khor in Qatar. Daar houdt het spoor op, maar vermoedelijk heeft hij er tot 2007 of 2008 gespeeld. Ik kwam in ieder geval nog een nieuwsbericht uit november 2007 over hem tegen. Dit ging uiteraard over een rode kaart: http://www.artsportsnet.com/MoreNewsPage.aspx?S=FB&ChampID=37&Menu=95&NewsID=2959

In totaal speelde Rossi 27 wedstrijden voor Marokko.

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 18:34 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Over Ebiede staat nog een mooi verhaal/interview in het boek "Over vaders en zonen" van Hugo Borst

Yep, heb ik gelezen. Mooi en triest tegelijk

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 18:12 schreef MaxPower het volgende:

In 2003 legt MVV zowel Nwankpa als ,een andere Heerenveen-speler, Harvey Wijngaarde voor één seizoen vast. Nadat zijn contract daar is afgelopen is heeft de verdediger nog enkele wedstrijden gespeeld voor het ‘werkloze’ VVCS-team. Of dit wat heeft opgeleverd is tot op heden nog niet bekend.

Harvey Wijngaarde speelt komend seizoen voor zaterdag eersteklasser Spijkenisse, de club waar hij zijn jeugd doorlopen heeft totdat Heerenveen hem ophaalde.

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 18:30 schreef Mwanatabu het volgende:
Prince Polley

Drie maal heeft Jan hem uitgenodigd eens te komen fonduen in Huize van Halst en drie maal kwam Prince niet opdagen omdat hij lag te slapen.

Haha. Wat een held die Prince Polley.

Godwin Attram
Wellicht niet zo'n bekende naam voor de meeste, maar wel een interessant verhaal

Zijn carriere aan de hand van nieuwsberichten:

quote:

Godwin Attram arriveerd volgende week bij PSV. (26-09-1997)

De 17 jarige anvoerder van het nationale team van Ghana (tot 17 jaar), Godwin Attram, voegt zich volgende week bij PSV.
PSV contracteerde de aanvallende middenvelder in het voorjaar al. Attram werd afgelopen week gekozen tot beste speler in de finale van het WK tot 17 jaar. Ghana verloor de finale met 2-1 van Brazilie. Attram wordt gezien als een van de grootste talenten ter wereld en zal bij de A1 en het tweede van PSV gaan spelen

quote:

23 mei 1998

'PSV 2' wint met 3-1 van Elinkwijk
De laatste wedstrijd werd door PSV gespeeld met een tweede elftal. PSV won de wedstrijd uiteindelijk met 3-1 door doelpunten van Attram, Van Leerdam en opnieuw Attram. [..]. Attram liet zien, dat PSV echt een groot talent in huis heeft. Vanuit een moeilijke hoek wist hij de 1-1 met een stiftje binnen te schieten. Twee minuten later scoorde Ilja van Leerdam de 1-2 vanuit een afstandschot. Niet veel later werd het 1-3 door opnieuw Godwin Attram. Nadat hij in eerste instantie oog in oog met de Elinkwijk doelman miste, scoorde hij wel uit de rebound. PSV eindigde dus de laatste wedstrijd wel met winst al mag dat tegen Elinkwijk geen verrassing zijn. Hopelijk zien we vanaf 13 juli (start voorbereiding) een paar van deze jonge spelers weer terug.

quote:

Krantenarchief
24 juni 1999


Fifa-lijst als toets

De arbeidsbureaus hanteren sinds kort bij de beoordeling van de aanvragen voor een werkvergunning voor buitenlandse profvoetballers een nieuwe toets. Om voor een vergunning in aanmerking te komen dienen de spelers voortaan afkomstig te zijn uit een van de landen uit de top-veertig van de maandelijkse Fifa-ranglijst. Als dat niet het geval is, moet een kandidaat-speler kunnen bogen op internationale ervaring.

Tot nu toe keken de mensen van arbeidsvoorziening of de kwaliteit van een buitenlander, voor wie een vergunning werd aangevraagd, zonder speciale toetsing van geval tot geval voldeed aan de sterkte van de Nederlandse competitie. Dit gaf in de praktijk nogal eens problemen en was aanleiding voor onbegrip bij de werkgevers.

Voor spelers jonger dan achttien jaar wordt niet naar de Fifa-lijst gekeken. Dan geeft de kwaliteit van de speler de doorslag geven. Zo werd de Ghanese jeugdvoetballer Godwin Attram tot twee keer toe een vergunning onthouden om in dienst te treden bij PSV. Deze week kreeg hij, inmiddels achttien jaar, wel het groene licht.

quote:

PSV moet nog wachten op Ghanees Attram
ANP
gepubliceerd op 23 september 1999 00:00, bijgewerkt op 19 januari 2009 23:01

PSV kan nog niet beschikken over zijn Ghanese talent Godwin Attram. De Eindhovense club kreeg woensdag van de Nederlandse ambassade in Ghana te horen dat de identiteitspapieren van de voetballer niet in orde zijn. Attram zou in werkelijkheid ouder zijn dan het geboorteregister aangeeft.

quote:

Soms krijgt Attram een voorschotje van PSV

Van onze verslaggever Willem Vissers
gepubliceerd op 01 februari 2000 00:00, bijgewerkt op 20 januari 2009 11:15

Opeens was Godwin Attram geen 18-jarig talent van PSV meer. Opeens was hij ruim vijf jaar ouder. Althans, volgens de Nederlandse ambassade in Accra, die hem geen visum verstrekt omdat hij zijn oudere halfbroer zou zijn. De persoonsverwisseling drijft de Ghanese voetballer tot wanhoop: 'Ze ruïneren mijn loopbaan.'

Elke ochtend om zes uur werkt Godwin Ashitey Attram zich in het zweet. Hij voetbalt met vrienden op het strand of op een trapveldje, of werkt met gewichten.

Door bureaucratische rompslomp om een niet gelegaliseerde geboorteakte heeft de aanvaller al een jaar geen wedstrijd gespeeld, ondanks een in 1999 gesloten A-contract voor vijf jaar bij PSV.

Af en toe krijgt hij een voorschotje uit Eindhoven, om in zijn levensonderhoud te voorzien. Attram verpietert en vraagt zich af waarom de Nederlandse autoriteiten niet geloven dat hij negentien is. Hij smeekt: 'Ik ben geen vluchteling. Ik wil alleen voetballen voor PSV. Niemand in Nederland hoeft zich ook druk te maken dat ik na mijn loopbaan blijf, want dan keer ik terug naar Ghana.'

De affaire is een drama voor Attram, maar geeft tevens inzicht in de leeftijdsproblematiek rond Afrikaanse voetballers. Zelfs FIFA-preses Blatter zei vorige week dat de leeftijden van spelers uit Afrika moeilijk zijn vast te stellen. Het is ook wel gebeurd dat te oude spelers aan jeugdtoernooien meededen. Maar vijf jaar?

Veel Ghanezen hebben geen geboorteakte. Zo gaan veel kinderen pas naar school wanneer ze hun linkerarm over hun hoofd kunnen leggen en met de hand het rechteroor kunnen raken. Pas als iemand een paspoort behoeft, omdat hij goed kan voetballen bijvoorbeeld, volgt onderzoek.

En dus is hier de geschiedenis van de familie Attram. Vader Isaac Attram was een tijdje weg bij zijn vrouw Josephine en verklaarde de liefde aan een Liberiaanse, genaamd Juliana. Hij verwekte een jongen, maar keerde later terug naar Josephine. Ook haar schonk hij een jongen.

Vader Isaac, aandachtig volger van het gesprek: 'Natuurlijk had ik niet bij Josephine weg moeten gaan, maar in Afrika gebeurt het zo vaak dat mannen bij verscheidene vrouwen kinderen hebben.'

De eerste zoon heet Godwin Papa Nii Attram, die met zijn moeder is vertrokken naar Liberia. De jongere zoon, de PSV'er dus, werd Godwin Ashitey Attram genoemd. De een is geboren op 20-12-1974, de ander 7-8-'80.

Godwin Attram (die van PSV) was aanvoerder van de nationale jeugdploeg die op het WK van 1997 in Egypte zilver won. Hij staat nog op de foto met president Rawlings. Op dat moment van glorie is hij volgens de Nederlandse ambassade dus een jaar of 22.

Attram was hét Ghanese talent, topschutter in de Nederlandse jeugdcompetitie. 'Een jongen met een extra versnelling', zegt ontdekker Piet de Visser, die namens PSV de Afrika Cup bezocht en dagelijks trainde met Attram. 'Hij voetbalde ook helemaal niet op kracht. Welnee. Alles op techniek en snelheid.'

Vorige week is de zaak door de beroepscommissie van Buitenlandse Zaken behandeld. De definitieve uitspraak is binnenkort. Het kamp-Attram is verbijsterd dat allerlei bewijsstukken blijkbaar niet tellen. Een dokter heeft door botonderzoek vastgesteld dat Attram negentien of twintig jaar is. De Ghanese bond heeft een verklaring afgegeven van zijn leeftijd, een voetbalacademie ook.

De zoektocht ging ook terug naar de lagere school. De Visser voelde zich een soort inspecteur Colombo, want ook hij bezocht vorige week het schooltje. Hij laat een kopie van de bewuste pagina uit het register zien. De Attram van PSV staat als laatste op een alfabetische lijst, achter nummer 556, een paar plekken onder zijn halfbroer. 'De ambtenaar van de ambassade die de zaak aan het rollen heeft gebracht, meneer De Boer, zei dat onze Godwin er later is bijgeschreven. De directrice heeft bezworen dat dat niet zo is. Maar nee, De Boer gelooft alleen zichzelf. Hij denkt dat Afrika Holland is. Computer open, tik-tik-tik, klaar.'

Van opwinding slaat de stem van De Visser over. 'Ik had Godwin in huis toen hij zestien was. Hij was een puber. Iedereen ziet toch het verschil tussen iemand van zestien en iemand van twintig. Pas nu wordt hij een stevige kerel.'

Er is Godwin Ashitey Attram voorgesteld zich voor te doen als Godwin Papa Nii Attram. Dat weigert hij. 'Ik ben Papa Nii niet en ik ga hem ook niet zijn.'

Attram stond op de drempel van het echte Ghanese elftal. Toen de Black Stars in oktober 1998 tegen het Nederlands elftal speelden, zat hij op de bank. Twee maanden later keerde hij voor een toernooi terug naar Ghana, zonder vermoeden welk onheil hem te wachten stond.

Een paar jaar geleden figureerde Attram in een documentaire van Zembla over voetbalmakelaars. Zijn manager Ger Lagendijk zei toen: 'After reen alwees kums sunsjein'. Op Attrams auto staat: Jezus keeps faith.

quote:

Psv Eindhoven Team Report

Posted: Fri February 18, 2000 at 5:19 a.m EST

[..]This week, forward Godwin Attram from Ghana went on loan to Silkeborg IF in Denmark[..]

quote:

Godwin Attram Is Clubless
By GNA
Football News | Tue, 28 Aug 2001

Former skipper of the national under-17 soccer team, Godwin Attram has left Dutch club PSV Einhoven because he has been refused a visa by the Netherlands authorities. "Attram has irregularities in his papers and his application for work permit has been turned down", a report monitored in Accra said. "The accuracy of his identity papers are doubtful and that is why he will get no visa to enter Holland" the report quoted club spokesman, Pedro Salazar as saying. Attram who captained the 1997 squad to Egypt to win silver after losing 1-2 to Brazil in the final, has his problem compounded because his loan deal with Danish club Silkeborg IF has also ended, leaving the player without a club. But PSV are still obliged to pay Attram as he has a contract with them until 2004. "It is not his fault and beyond our control, but he can't play here", the report added. The questions over the player's papers were raised last year, leading PSV to loan him out to Silkeborg, with whom they have a co-operation agreement. PSV Technical Manager, Frank Arnesen is looking for a new club for Attram. Meanwhile, Attram is back in Ghana awaiting a word on his footballing future.

Daarna wordt het wat lastiger om berichten te vinden, omdat Godwin in de wat minder makkelijk te volgen landen begint te voetballen (mijn Frans/Arabisch is niet goed genoeg om er berichten bij te vinden ; ) , eerst balt die 2 jaar bij Stade Tunisien in Tunesie, om vervolgens zn carriere te vervolgen bij Al-Shabab Riyadh uit Saudie Arabie. Daar wordt die nog een jaar door verhuurd aan Al-Hazm Rass (eveneens Saudie Arabie) om nu zn geld te verdienen bij Al-Sha'ab Sharjah, uit de Verenigde Arabische Emiraten.

De vraag zal altijd zijn, hoe had die zich verder ontwikkeld als die gewoon bij PSV had kunnen spelen en niet jaren stil zou hebben gestaan in zn ontwikkeling..

Bizar verhaal van die Attram!

Daar wordt je dus echt ziek van, van die verhalen als Attram. Een kennis van mij vertelde eens dat die "onderzoeken" naar persoonljke geschiedenis echt een aanfluiting zijn. Ze hadden zijn oude basisschool opgebeld met de vraag van "hee zeg, kennen jullie [NAAM]?" en degene aan de andere kant van de lijn (de schoonmaker? docent? Pipo de Clown?) had gezegd dat hij die niet kende. Op zich ook niet gek, dat je iemand die 20 jaar geleden daar op school zat tussen iets van 500 leerlingen niet zo even voor de geest kan halen, al ben je de hoofdmeester. En op grond daarvan kon hij zijn vrouw niet over laten komen voor de feestdagen. Uiteraard stond zijn identiteit dan wel weer genoeg vast om hem hier te laten werken en belasting van hem te trekken.

Bij zo'n Attram is het dan extra zonde omdat zijn talent gewoon verhinderd is om zich goed te ontwikkelen, en dat is altijd dood- en doodzonde...

Aan de andere kant, hoe vaak zal er wel niet met de leeftijd gefraudeerd zijn in die landen?
Daar tellen ze je geboortejaren nog aan de aantal rimpels die je op je voorhoofd hebt

This thread is worthless without Nol Hendriks.

Tijdje terug ook artikel gelezen in ik meen parool, daarin werd duidelijk dat er nogal wat illegaal verblijfende profs in Nederland doodleuk in het amateurvoetbal spelen

Zelf heb ik tijdje terug nog tegen een poolse prof gespeelt die geen werkvergunning heeft, ik speel dus in de 5e klasse Reserve

Geweldig om te lezen, thanks allen.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 12:44 schreef DarkShine het volgende:
This thread is worthless without Nol Hendriks.

Is dat ook een vergeten neger?

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 15:30 schreef Werewolf het volgende:
Ik moest gelijk denken aan Nii Lamptey.
Daar heb ik laatst wat over gezien..... Een mooi mens!

Wereldvoetballer wordt schooldirecteur

Aad de Mos geraakt door video-boodschap

Dat beeld dat hij op die reclameborden stond na zijn goal tegen Ajax staan in mijn geheugen gedrukt. Denk niet dat ik die beelden sindsdien nog gezien heb, en toch vergeet ik het op een af andere manier nooit meer.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 13:28 schreef Prosac het volgende:

[..]

Is dat ook een vergeten neger?

Nee, maar dankzij hem werd Roda JC wel "De negerhut van Ome Nol" genoemd op de tribune...

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 15:13 schreef DatMeenJeNiet het volgende:
En Bernard Tchoutang? Bij een club in Albanië loopt het spoor dood bij mij.

De eerste opdracht voor DS.

Ali Elkhattabi



Als geboren Schiedammer is Elkhattabi niet echt een volbloed Afrikaan, maar hij speelde interlands voor Marokko. Kwam in Nederland namens Sparta, Heerenveen, wederom Sparta, AZ en RBC tot 238 duels, waarin hij 81 keer scoorde. Met name in het seizoen 2000/01, toen hij er 21 maakte voor Sparta, viel hij op. Nam met Marokko ook deel aan het WK 1998. In 2006 was het ineens afgelopen. Elkhattabi vond geen club meer. NAC deed een aanbieding, maar die was volgens de spits veel te laag. Daarmee stond hij onbewust model voor de voetballers die alle realiteitszin verloren hadden. Elkhattabi gaf aan van de aanbieding van NAC "zijn telefoonrekening niet eens te kunnen betalen". In een interview met VI zagen we hem later nog eens, toen hij in zijn huis een complete minibioscoop had laten bouwen en zo zijn dagen sleet. Elkhattabi was pas 29 toen hij stopte.

Youssef Fertout



De Marokkaans international Fertout dook in 1998 ineens op bij AZ. Hij speelde drie seizoenen en maakte daarin 11 goals in 48 duels. Verdween uit beeld en speelde nog enige tijd in de tweede klasse voor FC Chabab, de roemruchte Marokkaanse amateurclub in Amsterdam. Ook verrichtte hij werkzaamheden voor de Marokkaanse voetbalbond.

Youssef Mariana



Wie? Dat dachten ze bij Willem II toen Mariana in 2000 ineens opdook. Een 26-jarige Marokkaanse middenvelder die geen enkele ervaring op hoog niveau had. Hij kwam meetrainen op uitnodiging van Tarik Sektioui en beviel zo goed, dat hij een dik contract mocht tekenen. Vier jaar lang profiteerde Mariana van een aantrekkelijk non-EU salaris, waarvan hij de laatste twee jaar vrijwel altijd reservespeler was. Via Wydad Casablanca keerde hij terug bij zijn eerste club Kawkab Marrakech. Werd bij Willem II nog international.

Komi Massamesso Tchangai



Verdediger uit Togo, die in het kader van het samenwerkingsverband tussen De Graafschap en Udinese neerstreek in Doetinchem in de zomer van 1999. Speelde in twee seizoenen 28 duels en scoorde daarin één keer. Later vervolgde hij zijn loopbaan bij kleine Italiaanse clubs als Viterbese en Benevento, om vervolgens bij Al-Nasr te belanden. Komt nu uit voor Shenzhen Shangqingyin in China. Werd ook geselecteerd voor het WK van 2006 en is 37-voudig international.

Abdul Rahman Issah



Ghanees die ook al via Udinese bij De Graafschap kwam. Die club kocht hem van Auxerre en stalde hem in Doetinchem. Speelde één seizoen en maakte 2 goals in 8 duels. De international kreeg tegen MVV ooit een elleboogstoot van Kenneth Perez. Zijn loopbaan dreef hem langs clubs als Bellinzona, Messina en momenteel Randers FC in Denemarken.

Emmanuel Nwakire

Nigeriaanse linksback die in Nederland bij RKC en FC Utrecht voetbalde. Utrecht haalde hem in 1997 en ontsloet hem in de winterstop van het seizoen 99/00. Volgens Hans van Breukelen hield Nwakire zich niet aan afspraken. Daarop vertrok hij naar RKC. Nwakire speelde 43 duels in de eredivisie en scoorde 1 keer. Moest zich laten afkeuren bij RKC. Momenteel zou hij voor Jasper United in Nigeria spelen.

Ousmane "Papa" Sanou



Aanvaller uit Burkina Faso. Was familie van een hooggeplaatste Sanou en liet zich daar graag op voorstaan. Begon in 1996 bij Willem II, waar hij tot de winterstop van het seizoen 2001/02 speelde. Sparta nam hem toen over en later speelde Sanou nog voor Eindhoven. Hij kwam in het seizoen 2004/05 uit voor zaterdaghoofdklasser Kozakken Boys en vormde daar een succesvol duo met Mamadou Sidibe, ofwel Papa en Mama. Werd tijdens dat seizoen door de KNVB betrapt op dopinggebruik. Men schorste Sanou direct en ontzegde hem zelfs de toegang op elk Nederlands sportterrein. De aanvaller ging in België aan de slag bij Turnhout en Berchem Sport en dook in de afgelopen winterstop ineens weer op bij TOP Oss. Hij vertrekt echter weer bij die club. Kwam in Nederland tot 177 duels in het profvoetbal, met 27 goals. Nam in 2000 deel aan de Afrika Cup.

Sekou Soumah

Spits uit Guinee die in het seizoen 1993/94 ineens tien duels voor Willem II speelde. Hij scoorde daarin één keer. In 1994 nam hij deel aan de Afrika Cup namens zijn land. Niets over te vinden! Behalve de aan mij vertelde anekdote over Sekou die tijdens een trainingskamp van de Tilburgers te laat bij het diner was. Toen de assistent-trainer aanklopte bij zijn hotelkamer om te kijken waar hij was, deed een naakte blondine open. Op het bed was Sekou op dat moment pret aan het maken met een andere dame in Eva-kostuum.

Mooie bijdrage mich! El Khattabi heeft het bij RBC goed verpest. Wat een zakkenvuller, niet te geloven. Daarna kreeg hij inderdaad geen club meer. Ik heb nooit meer een speler gezien die zo weinig met zijn talenten deed als Ali.

Patrick Allotey

Gescout door Feyenoord tijdens het onder 17 WK in Ecuador waar hij speelde voor Ghana samen met Appiah.
Een spijkerharde en vliegenvlugge linksback die ook op rechtsback uit de voeten kon.
In 1996 kwam hij dan voor Feyenoord te spelen maar echt een succesvol huwelijk werd het niet.
Na 2 wedstrijden in het eerste seizoen werd hij uitgeleend aan Excelsior.
Daar kwam hij tot 7 wedstrijden en later speelde hij nog maar 3 wedstrijden voor Feyenoord in 3 jaar.
In 2001 vertrok hij bij Feyenoord om terug te keren naar Ghana.
27 juni 2007 op 28e jarige leeftijd overleed Allotey aan Malaria.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 17:41 schreef Omnifacer het volgende:
Mooie bijdrage mich! El Khattabi heeft het bij RBC goed verpest. Wat een zakkenvuller, niet te geloven. Daarna kreeg hij inderdaad geen club meer. Ik heb nooit meer een speler gezien die zo weinig met zijn talenten deed als Ali.

Ongelofelijk, had echt nog jaren meegekund. En was zeker bij AZ een goede Eredivisiespits .

Abdelkrim El Hadrioui (Arabic: عبد الكريم الحضريوي‎) (born 6 March 1972 in Taza) is a former Moroccan football defender, who played for FAR Rabat, SL Benfica, AZ Alkmaar and Charleroi SC during is professional career.



Ik vond het altijd wel een aardige speler. Leuke opkomende linksback. Speelde tussen '98 en '02 70 duels voor AZ.

Weer een rijtje:

Mukweyanzo Bulayima



Een doelman uit het voormalige Zaïre die in de jaren negentig ineens opdook bij Feyenoord. Speelde geen officieel duel. Wel een indrukwekkende keeper om te zien staan, zo zag ik zelf ooit eens tijdens een oefenduel tussen ASWH en Feyenoord 2. Bulayima, op nummer 22 in de Feyenoord Flop 100 aller tijden, werd ook nog eens verhuurd aan RBC. Namens die club kwam hij in het seizoen 1994/95 nog tot 25 duels in de eerste divisie. Daarna nog in China gezeten. Google brengt een link naar deze mooie website, waar hij zijn diensten als keeperstrainer aanbiedt: http://www.zapkam.com/MukayanzoBulayima.htm

Gabriel Mofokeng



Ajax 2 was een tijdje "hot" in de beker. Met name in het seizoen dat men de halve finale haalde viel het team op, met o.a. spelers als José Valencia, Fronio Walker, Nando Rafael en de Zuid-Afrikaanse verdediger Gabriel Mofokeng. Ajax en Mofokeng lieten echter zijn contract ontbinden, waarna het mis ging met Ninja. Mofokeng speelde nog een rol in de film over Steve Mokone, getiteld "De Zwarte Meteoor", waarin hij het voetenwerk mocht doen. Speelde na Ajax voor diverse lagere teams in Zuid-Afrika en schijnt inmiddels flink aan de maat te zijn. Is pas 27, dus had in principe gewoon international kunnen zijn.

Ajah Wilson Ogechukwu



Deze snelle Nigeriaan speelde tussen 1990 en 1993 38 duels voor Roda JC, waarin hij 8 keer scoorde. Roda verhuurde hem ook nog eens aan VVV en Haarlem. Hij was vooral van waarde als supersub. In het seizoen 1996/97 vertrok hij en zou hij nog voor een Italiaanse club genaamd Juveterranova Gela gespeeld hebben. Daarna houden de meeste sporen op.

Alloy Agu



Keeper van de nationale ploeg van Nigeria die in het seizoen 1990/91 plots bij MVV kwam. Speelde 15 duels voor de ploeg uit Maastricht. Raakte in een competitieduel tegen FC Groningen in het oude Oosterpark ooit tien minuten buiten bewustzijn. Speelde later voor Club Luik en werd daar volgens de verhalen kapot gemaakt, omdat de Walen in de ploeg liever doelman Lecomte hadden. Vertrok nog naar Kayserispor in Turkije en keerde terug naar Nigeria. Agu is momenteel keeperstrainer bij de nationale ploeg van Nigeria. Bovendien is Agu werkzaam als pastoor.

David Koulengani



David Koulengani speelde tussen 1997 en 1999 17 duels voor Helmond Sport, waarin de spits één keer scoorde. De lange spits uit Zaïre speelde na zijn loopbaan bij Helmond Sport nog voor Nederlandse zondaghoofdklassers als Gemert, Panningen en Dijkse Boys, waar hij in 2008 wegens privé-omstandigheden stopte.

Haytham Farouk



Deze Egyptische centrumverdediger kwam in 1996 naar Feyenoord en zou een spijkerharde mandekker zijn. Niemand in de Kuip heeft het ooit gemerkt, want Farouk kwam tot slechts twee competitieduels voor Feyenoord. Zijn verblijf bleef beperkt tot één seizoen. In eigen land was de van Olympia Alexandrië gehaalde Farouk, nummer 61 in de Flop 100 aller tijden, wel populair. Hij was er een gewaardeerd international. Na Feyenoord vertrok hij naar het Zweedse Helsingborgs.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 15:30 schreef Werewolf het volgende:
Ik moest gelijk denken aan Nii Lamptey.
Daar heb ik laatst wat over gezien..... Een mooi mens!

Wereldvoetballer wordt schooldirecteur

Aad de Mos geraakt door video-boodschap

thanx

Mooie en soms ook ontroerende verhalen

quote:

Mukweyanzo Bulayima
Een doelman uit het voormalige Zaïre die in de jaren negentig ineens opdook bij Feyenoord. Speelde geen officieel duel. Wel een indrukwekkende keeper om te zien staan, zo zag ik zelf ooit eens tijdens een oefenduel tussen ASWH en Feyenoord 2. Bulayima, op nummer 22 in de Feyenoord Flop 100 aller tijden, werd ook nog eens verhuurd aan RBC. Namens die club kwam hij in het seizoen 1994/95 nog tot 25 duels in de eerste divisie. Daarna nog in China gezeten.

Ik heb hem in die tijd bij RBC een paar keer zien spelen, ik denk iets van 12 wedstrijden ofzo. Ik vond het een hele rare knakker. Ik weet nog dat hij een keer een terugspeelbal op zn borst controleerde, maar dat hij te hoog opsprong om hem nog normaal weg te kunnen werken. Ondertussen zette een aanvaller van de tegenstander al druk (ik geloof Remco Torken), dus iedereen hield zijn adem in. Gelukkig wist 'Eugene' met een acrobatische omhaal het gevaar af te wenden.

Twee andere momenten die bij zijn gebleven: 'elke keer' als RBC won dan maakte hij een salto voor de Voltaside (heeft hij dat jaar denk ik 2 keer gedaan), en hij torpedeerde Jerry Taihuttu natuurlijk waardoor die 2 jaar niet kon spelen. Taihuttu ging op zijn beurt klagen in de krant dat het een schande was en dat hij schadevergoeding ging vragen, en een paar jaar later deed hij hetzelfde bij Jochem van der Hoeven (toen Helmond Sport geloof ik). Altijd een vreselijke droplul gevonden, die Taihuttu.

quote:

Gabriel Mofokeng
Ajax 2 was een tijdje "hot" in de beker. Met name in het seizoen dat men de halve finale haalde viel het team op, met o.a. spelers als José Valencia, Fronio Walker, Nando Rafael en de Zuid-Afrikaanse verdediger Gabriel Mofokeng. Ajax en Mofokeng lieten echter zijn contract ontbinden, waarna het mis ging met Ninja. Mofokeng speelde nog een rol in de film over Steve Mokone, getiteld "De Zwarte Meteoor", waarin hij het voetenwerk mocht doen. Speelde na Ajax voor diverse lagere teams in Zuid-Afrika en schijnt inmiddels flink aan de maat te zijn. Is pas 27, dus had in principe gewoon international kunnen zijn.

Stond in VI, inderdaad. Hij werd zelfs gezien als de man die zijn land als aanvoerder had moeten leiden op het WK 2010. Zonde dat er uit die ploeg weinig is doorgestroomd, vooral van Mofokeng en Walker had ik hoge verwachtingen.

Mooi lijstje, mich!

Bulayima schijnt op een RBC-training ooit ook eens de beweging van Higuita gedaan te hebben, dus met de hakken een bal uit de goal houden. Maar dat kan ook een opgeblazen verhaal zijn. Jij daar ooit iets van gehoord?

Kom op, Hatem Trabelsi nog niet gezien. Ook een verhaal apart, dus als iemand er een mooi verhaaltje van kan maken...

[EDIT]

Bij deze dan. Een leuk artikel (Volkskrant) van 10 Februari 2009 over Hatem:



Hatem Trabelsi: een doos vol herinneringen

AMSTERDAM - Hij kwam uit het niets en verdween in het nergens. Misschien is Hatem Trabelsi vandaag toeschouwer bij het oefenduel tussen Tunesië en Nederland. Een verhaal over slechte knieën, geld en de harde wereld van het voetbal.

Opeens was hij daar, tijdens het trainingskamp van Ajax in De Lutte, jaargang 2001. Weinigen hadden gehoord van Hatem Trabelsi, een gitzwarte, goedlachse Tunesiër, een vrolijkmakende rechtsachter die spoedig de harten van trainer Co Adriaanse en de supporters stal.

‘Een fantastische aanwinst’, zei toenmalig technisch directeur Leo Beenhakker. Publiekslieveling, razendsnel, opportunistisch, en soms een beetje naïef. Opstomend langs de zijlijn, het publiek in de Arena verleidend tot imitaties van een brommer, een beetje zoals bij Overmars vroeger.

Acht jaar later staat de brommer zonder benzine. Althans, de brommer denkt nog te kunnen crossen langs de zijlijnen van het internationale topvoetbal, maar de clubs beschouwen hem als een versleten, te duur model.

Niemand hoort meer van Hatem Ben Belgacem Trabelsi, die net zo snel is verdwenen uit het topvoetbal als hij kwam.

Oefenduel
Misschien, zo stelt de Tunesische journalist Kamel Zaiem, chef-sport van dagblad Le Quotidien, komt hij vandaag kijken naar het oefenduel tussen Tunesië en Nederland in Tunis. Maar misschien ook niet. Ook de Tunesiërs zijn hem uit het oog verloren, nu hij geen ster meer is van de nationale ploeg en zonder club is. ‘We denken dat het gebeurd is met hem’, zeggen ze in Tunis. Onlangs vierde Trabelsi zijn 32ste verjaardag. Hij heeft slecht kraakbeen in de knieën. Hij is versleten en dus vergeten. Of toch niet?

Hij is misschien ook een beetje het slachtoffer van de vooruitgang van de medische wetenschap, die elk fysiek mankement eenvoudig blootlegt met nietsontverhullende röntgenfoto’s. Wie durft dan nog een risico te nemen, al gaat het om een voetballer die een paar jaar geleden een van de beste rechtsachters van Europa was?

Trabelsi werd met Ajax kampioen in 2002 en 2004, en bekerwinnaar in 2002 en 2006.
Trabelsi, zo blijkt tijdens een zoektocht, is ook gek gemaakt door het grote geld dat het voetbal beheerst. Geld, altijd maar geld. Meer geld vooral.

Zaakwaarnemer Franklin Sedoc is na de eerste telefonische toenadering achterdochtig. Hij vraagt zich eerst af of de verslaggever wel bij de Volkskrant werkt en wat voor zin het heeft een artikel over Trabelsi te schrijven. Hij heeft telkens het telefoonnummer van Trabelsi net niet bij zich, en hij zit trouwens niet te wachten op een huilverhaal, hoewel hij verdrietig is over het lot van Trabelsi.

Later is hij toch meegaander. ‘Clubs schrikken zich dood als ze foto’s van zijn knieën zien. Zijn kraakbeen is heel dun en er zit af en toe een gaatje in. Maar dat was al zo bij zijn geboorte. Hij heeft er geen last van. Het is oneerlijk. Ik heb voetballers met veel slechtere knieën gezien dan die van Hatem, maar zij spelen gewoon. Eigenlijk wordt Hatem behandeld als een stuk vee. Na keuringen doen clubs opeens heel raar, alsof het om een invalide gaat.’

Losse eindjes
Het verhaal van Trabelsi is ook een verhaal van talloze losse eindjes, van een speler die niet alleen slechte knieën heeft, maar ook steeds vettere contracten najoeg. Misschien wel in het besef dat hij niet tot zijn 38ste zou voetballen, en ook omdat hij zich mogelijk ondergewaardeerd voelde ten opzichte van beter betaalde, maar kwalitatief mindere voetballers.

Zijn voormalige trainer bij Ajax Danny Blind kent het probleem. ‘Hatem had af en toe vocht in de knie. Soms kon hij niet meedoen, maar meestal speelde hij gewoon. Hij was een echte prof en een goede rechtsback. Zijn rendement was niet altijd groot, maar hij was altijd in beweging en dreigend. Vooral de samenwerking met Pienaar verliep uitstekend.’ Financieel directeur Slop: ‘Hatem was een lieve, zachte jongen die beter Nederlands sprak dan hij deed voorkomen.’

Talloze via andere wegen verkregen telefoonnummers die naar Trabelsi moeten leiden, geven geen gehoor, tot de panden in de Tunesische stad Sfax toe, waar hij officieel woont. ‘Nee, hij is er niet’, zegt een vrouwenstem één keer.

Doos
In Amsterdam herinnert een doos vol spullen bij gerechtsdeurwaarder Van Roon aan zijn verblijf. Het is een overblijfsel van een ontruiming van Trabelsi’s appartement in Amsterdam. Hij was in 2006 bij Ajax vertrokken, met achterlating van een huurachterstand van bijna dertigduizend euro.

De inhoud van de doos tekent een leven.

Een kerstkaart van Ajax voor relaties, waarop hij naast Wamberto zit en onder Zlatan.

Aanmaningen, rekeningen.

Een fotoboek over de gewonnen Afrika Cup in 2004.

Een in het Engels gestelde brief van toenmalig technisch directeur Beenhakker, dat hij na het WK van 2002 de training mag hervatten op 8 in plaats van 3 juli.

Foto’s van zijn in Zaandam geboren zoon Adam.

Plannen voor de opening van een zaak met duurdere kleding in Tunis.

Notariële geschriften voor de start van een zaak in onroerend goed, Adamsworld, op naam van zijn toenmalige vrouw.

De mededeling dat hij, als Man of the Match tijdens Ajax – Celtic in augustus 2001, een reischeque van 250 euro heeft gewonnen.

Een foto van de sinterklaasviering bij Ajax.

Honderden bankafschriften, waaruit blijkt dat het geld met bakken binnenkwam en ook met bakken verdween (36 duizend euro in één keer, voor de aanschaf van kleding en textiel, plus veel uitgaven aan auto’s).

Brieven van de salarisontwikkeling bij Ajax, waar het loon opliep tot 800 duizend euro in 2005-2006, zijn laatste seizoen in Amsterdam. Dat was exclusief premies: ruim negenduizend euro voor een gewonnen wedstrijd in de competitie, tot 45.378 euro voor het eventueel bereiken van de finale in de Champions League.

Faxen
In de stapel zit ook de verbintenis met het inmiddels niet meer bestaande bedrijf van Sedoc, International Sports Advice, en faxen van Arsenal, dat hem wilde kopen maar onder meer wachtte op een werkvergunning. En opeens liet Ajax hem niet meer vertrekken, volgens Sedoc, omdat Zlatan Ibrahimovic net was verkocht.

Sedoc: ‘De vorige voorzitter John Jaakke heeft de transfer persoonlijk tegengehouden.’

Jaakke: ‘Daar kan ik me niets van herinneren.’

En volgens Sedoc is het de schuld van Trabelsi’s ex-vrouw, dat het kwam tot een ontruiming van het appartement aan de Rheastraat en een zeldzame veiling van voetbalspullen in Amsterdam, eind 2007. Zij had na de scheiding de huur moeten opzeggen.

Een Tunesiër kocht tijdens de veiling persoonlijke zaken als een armband met de naam van Trabelsi’s zoon en gebedskleedjes van de moslim. De heer Brahmi beloofde ze een keer terug te geven. Fans rukten uit voor het aanschaffen van shirts (dat van Nedved leverde het meest op, 450 euro), kampioensmedailles, een replica van de KNVB-beker, een Armani-pak, zonnebrillen, horloges en fotocollages van wedstrijden. De strijkplank ging voor twee euro weg. De veiling van 232 artikelen bracht 8.500 euro op. Wat overbleef, zit in de doos bij de deurwaarder.

Trabelsi voetbalde inmiddels bij Manchester City, destijds een middenmoter in Engeland. Een overgang naar topclub Arsenal ketste een paar keer af. Dat kwam mede door een hoogoplopend conflict met Ajax, dat een eenzijdige optie voor contractverlenging had gelicht. Daardoor was Trabelsi niet transfervrij en minder interessant voor clubs.

De voetballer bleef door blessures en de ruzie acht maanden aan de kant en verloor een arbitragezaak bij de KNVB. Maar Trabelsi, de optimist, verzoende zich met trainer Koeman en maakte zijn rentree. Totdat hij uiteindelijk naar City vertrok.

Held
Manchester City was een mindere ploeg dan Ajax en andere clubs van zijn dromen. Trabelsi liet in Manchester geen onuitwisbare indruk achter. Kevin Parker, secretaris van de fanclub: ‘Hij scoorde een keer, herinner ik me, in de belangrijkste wedstrijd van het jaar, tegen Manchester United. We verloren met 3-1. Als we hadden gewonnen, was hij nu nog een held geweest.’

Sedoc vertelt dat de toenmalige trainer Pearce financiële afspraken niet nakwam, en dan is het gebeurd met het vertrouwen van Trabelsi. Hij vertrok na een jaar. Weer ruzie, weer om geld.

Sindsdien is hij zonder club. Hij zou in dienst treden van Al Hilal, in Saoedi-Arabië. Nooit gebeurd. Hij stond in de belangstelling van meerdere clubs, maar uiteindelijk durfden die niet.

Een stroming binnen Ajax wilde hem terughalen, maar trainer Henk ten Cate was onverbiddelijk. Hij hoefde geen voetballer met een rotte knie. Ajax heeft intussen alweer miljoenen uitgegeven aan afgeschreven rechtsachters: Ogararu en Silva.

Trabelsi, zo bezweert Sedoc, wil graag weer voetballen, na anderhalf seizoen stilstand. Het komt er maar niet van. Hij woont officieel in Sfax, op een paar uur rijden van Tunis, en verblijft veelvuldig in Frankrijk.

Misschien treedt hij weer in dienst van zijn oude club, Club Sportif Sfaxien, waar het allemaal begon, waar hij voetbalde toen Ajax hem in 2001 naar De Lutte haalde. Danny Blind: ‘Het is zo jammer dat hij sportief te weinig uit zijn loopbaan heeft gehaald.’

En wanneer haalt iemand die doos van zijn leven op?

CV
1977 - geboren op 25 januari in Ariana, Tunesië
1997 -2001 CS Sfaxien, Tunesië
2001 - 2006 Ajax, 99 duels in eredivisie, twee goals
2006 - 2007 Manchester City

[ Bericht 97% gewijzigd door Alulu op 03-06-2009 21:04:22 ]

Tumba, spits van NEC en De Graafschap ik meen. Zal morgen eens verder zoeken. Vet topic btw.

quote:

Op woensdag 3 juni 2009 20:52 schreef Alulu het volgende:
Misschien treedt hij weer in dienst van zijn oude club, Club Sportif Sfaxien, waar het allemaal begon, waar hij voetbalde toen Ajax hem in 2001 naar De Lutte haalde. Danny Blind: ‘Het is zo jammer dat hij sportief te weinig uit zijn loopbaan heeft gehaald.’

Volledig mee eens, geweldige rechtsback.

@methodmich: nooit van gehoord, maar het zou me niks verbazen

Hatem

Als ik tijd heb zoek ik Tarik Oulida nog even op, Nederlandse Marrokaan die begin jaren negentig met Bergkamp en Petterson speelde, en vaak met Cruyff vergeleken werd . Is geloof ik bij Bordeaux beland maar is nooit echt uit de verf gekomen.

Oulida ging ook echt kapot aan de hoge verwachtingen, die ontstonden toen doordat Cruijff hem helemaal de lucht in praatte. Zonde, want ik vond het echt een geniale middenvelder. Remember Ajax - AEK Athene, 2-0.

Wat betreft voormalige Afrikaanse Roda JC spelers zou je al op een spoor kunnen komen met behulp van: http://www.rodajcspelers.nl/

Hatem werd door FIgo op een gegeven moment nog de beste rechtsback ter wereld genoemd.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 09:30 schreef DeVinger het volgende:
Hatem werd door FIgo op een gegeven moment nog de beste rechtsback ter wereld genoemd.

In Italië noemden ze Kalac een van de beste keepers ter wereld na AC Milan - Roda JC (0-1).
^{Al staat dat er los van, wil enkel aangeven dat vergelijkingen soms nergens over gaan.}

Leuk topic.

hoe kan het dat er zoveel afrikanen bij roda spelen eigenlijk? Scouten ze daar veel ofwat?

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 00:43 schreef DeVinger het volgende:
Tumba, spits van NEC en De Graafschap ik meen. Zal morgen eens verder zoeken. Vet topic btw.

Dat is ook nog een apart verhaal zeg

quote:

Zico Tumba (Kinshasa, 29 april 1977) is een voormalig profvoetballer uit de Democratische Republiek Congo, hij kwam onder andere uit voor De Graafschap en NEC.

In het seizoen 1996/97 maakt Tumba zijn debuut voor de Franse club FC Metz. Hij vertrok na dat seizoen naar Mulhouse, waar hij een succesvol seizoen draaide en in 27 wedstrijden 12 keer scoorde.

Het leverde hem een transfer op naar Nederland, waar hij voor 3 jaar bij De Graafschap zou spelen. Tumba kwam met regelmaat in actie en speelde 59 wedstrijden en scoorde daarin 10 keer. In 2001 vertrok de aanvaller naar NEC uit Nijmegen. Ook bij NEC kwam hij geregeld in actie.

Na het seizoen 2003/04 besloot Tumba om op 27-jarige leeftijd te stoppen met profvoetbal. In een interview in de Gelderlander zei hij: „Profvoetbal is slecht. De mensen die erin rondlopen zijn niet eerlijk en er is geen respect. Het draait alleen maar om geld. Vandaag ben je goed en morgen gooit iedereen je weg. Dat is mijn wereld niet. Ik mis helemaal niks. Ik heb een nieuw leven en daar ben ik veel gelukkiger mee.”

Hij verhuisde naar Frankrijk en ging voetballen bij de amateurs van FC Sète. Daar scoorde hij 3 keer in 20 duels en promoveerde hij naar de tweede divisie. Hij kon blijven maar had dan weer op professioneel niveau gespeeld en juist dat wilde hij niet en daarom vertrok hij naar USL Dunkerque (4 duels, geen doelpunten). Sinds 2006 speelt hij bij CS Avion op het zesde niveau in Frankrijk.

Tumba speelde 3 interlands voor Congo waarin hij 1 keer scoorde. Hij verdient nu de kost met zijn eigen Afrikaanse winkel in Lens.

Als ik aan Zico Tumba denk, denk ik aan twee dingen.

- Een schitterende omhaal tegen Excelsior
- Middelvinger opsteken tegen het NEC-publiek.

Mooi topic dit, goede verhalen ook

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 11:57 schreef Catch22- het volgende:
hoe kan het dat er zoveel afrikanenScandinaviers bij rodaHeerenveen & Groningen spelen eigenlijk? Scouten ze daar veel ofwat?

Meeste wat Nol haalde kwam uit België. Veelal waren het reservespelers daar...

Tegenwoordig valt het enorm mee met de buitenlanders bij Roda (al hebben we die naam nog). De meeste spelers zijn Belgisch of Nederlands, België ligt vlakbij Kerkrade dus dat zie ik niet echt als buitenland.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 09:32 schreef DarkShine het volgende:

[..]

In Italië noemden ze Kalac een van de beste keepers ter wereld na AC Milan - Roda JC (0-1).
^{Al staat dat er los van, wil enkel aangeven dat vergelijkingen soms nergens over gaan.}

haha true.

tumba is een baas dus.

leuk topic! echt interessant.

Dan hebben we ook nog Manu Dagher. Vandaag schoot hij ineens door mijn hoofd, weet niet exact waarom. Vermoedelijk omdat hij nu echt vergeten lijkt.



Dagher werd geboren in Liberia en kwam in Nederland terecht. Daar speelde hij nog even voor SC Heerenveen en later Baronie in Breda. Bij die zondaghoofdklasser werd hij ooit nog eens in een uitduel aangekondigd door Bos81 van FOK!, die speaker was die dag.

In 2005 haalde Dordt hem naar de Krommedijk en na wat gesteggel over zijn paspoort en status kon hij aan de slag. In drie seizoenen speelde hij negentig duels en maakte daarin negen treffers. Zijn snelheid was zijn voornaamste wapen. De kleine Dagher speelde vaak als buitenspeler.

In de zomer van 2008 was zijn contract afgelopen. Dagher sprak met enkele hoofdklassers en Belgische clubs, maar vond nergens onderdak. Waar hij nu is? Niemand weet het. Tot op de dag van vandaag heeft hij zich niet in Dordrecht gemeld om de benodigde overschrijvingsformulieren te halen, dus hij kan nergens anders gaan voetballen. Een opmerkelijk verhaal dus.

Kijkt hij soms hele dagen naar Scarface? Leest hij Positive thinking, the power of? Of zit hij rap te luisteren?

http://www.fcdordrecht.nl/midden/club/selectie1/dagher.htm

Alloy Agu _o_

Wat een kerel.

MM. weet jij waar Mohammed Sylla is gebleven? Speelde in het seizoen 1994/1995 voor Willem II kan ik me herinneren.

quote:

Op zondag 24 mei 2009 15:50 schreef methodmich het volgende:
Mukweyanzo Bulayima

[ afbeelding ]

Een doelman uit het voormalige Zaïre die in de jaren negentig ineens opdook bij Feyenoord. Speelde geen officieel duel. Wel een indrukwekkende keeper om te zien staan, zo zag ik zelf ooit eens tijdens een oefenduel tussen ASWH en Feyenoord 2. Bulayima, op nummer 22 in de Feyenoord Flop 100 aller tijden, werd ook nog eens verhuurd aan RBC. Namens die club kwam hij in het seizoen 1994/95 nog tot 25 duels in de eerste divisie. Daarna nog in China gezeten. Google brengt een link naar deze mooie website, waar hij zijn diensten als keeperstrainer aanbiedt: http://www.zapkam.com/MukayanzoBulayima.htm

Inderdaad een mooie website
FC Feyenoord

quote:

Mike also speaks fluent French, Dutch and Chinese.

Geloof er niks van

Ik wist hier amper meer van, wist alleen dat we in die tijd een Afrikaanse keeper hebben gehad.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 17:53 schreef tho_Omas het volgende:
MM. weet jij waar Mohammed Sylla is gebleven? Speelde in het seizoen 1994/1995 voor Willem II kan ik me herinneren.

Paar seizoenen voor Willem II zelfs. Kan me herinneren dat ik toen zo'n map met Shooting Stars had, voetbalkaartjes die je kon sparen. De meeste spelers stonden gewoon recht op de foto, maar Sylla maakte een mooie halve omhaal op zijn plaatje. Volgens Wiki heeft ie daarna tot 2002 de wereld over gezworven: http://nl.wikipedia.org/wiki/Mohammed_Sylla

Die claimen ook dat hij is ontdekt door Piet de Visser, maar dat is iedereen natuurlijk.

En er was nog een andere Mohammed Sylla, die nog eens met Celtic tegen Ajax speelde. Vaak verwarring rond die twee, aldus de Engelse Wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Mohammed_Sylla

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 15:13 schreef DatMeenJeNiet het volgende:
En Bernard Tchoutang? Bij een club in Albanië loopt het spoor dood bij mij.

Ajax Cape Town aldus het LD/DDL recent (stond ook een foto van Jol & Bernard bij Ajax - Ajax CT).

Wat een vrijbuiter, die Mbamba. Ik geloof dat hij zijn eerste doelpunt ooit uitgerekend tegen RBC maakte

quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 17:42 schreef methodmich het volgende:
Dan hebben we ook nog Manu Dagher. Vandaag schoot hij ineens door mijn hoofd, weet niet exact waarom. Vermoedelijk omdat hij nu echt vergeten lijkt.

[ afbeelding ]

Dagher werd geboren in Liberia en kwam in Nederland terecht. Daar speelde hij nog even voor SC Heerenveen en later Baronie in Breda. Bij die zondaghoofdklasser werd hij ooit nog eens in een uitduel aangekondigd door Bos81 van FOK!, die speaker was die dag.

In 2005 haalde Dordt hem naar de Krommedijk en na wat gesteggel over zijn paspoort en status kon hij aan de slag. In drie seizoenen speelde hij negentig duels en maakte daarin negen treffers. Zijn snelheid was zijn voornaamste wapen. De kleine Dagher speelde vaak als buitenspeler.

In de zomer van 2008 was zijn contract afgelopen. Dagher sprak met enkele hoofdklassers en Belgische clubs, maar vond nergens onderdak. Waar hij nu is? Niemand weet het. Tot op de dag van vandaag heeft hij zich niet in Dordrecht gemeld om de benodigde overschrijvingsformulieren te halen, dus hij kan nergens anders gaan voetballen. Een opmerkelijk verhaal dus.

Kijkt hij soms hele dagen naar Scarface? Leest hij Positive thinking, the power of? Of zit hij rap te luisteren?

http://www.fcdordrecht.nl/midden/club/selectie1/dagher.htm

En plots is ie daar weer!

Manu sluit per direct aan bij de selectie van zaterdaghoofdklasser Kozakken Boys en kan gaan spelen zodra zijn spelerspas in orde is.

Christian Gyan, waar is die verbleven? Speelde vorig seizoen nog even bij Wrexham, maar was ook daar weer snel weg. Ben wel benieuwd eigenlijk.

quote:

Op vrijdag 25 september 2009 17:23 schreef Happel het volgende:
Christian Gyan, waar is die verbleven? Speelde vorig seizoen nog even bij Wrexham, maar was ook daar weer snel weg. Ben wel benieuwd eigenlijk.

Chris is geen vergeten Afrikaan

En van Gobbel? Ergens ondergedoken?

quote:

Op vrijdag 25 september 2009 16:59 schreef methodmich het volgende:

Manu sluit per direct aan bij de selectie van zaterdaghoofdklasser Kozakken Boys en kan gaan spelen zodra zijn spelerspas in orde is.

Met dank aan Ad van Seeters waarschijnlijk... Doetie vaak, oude bekenden meenemen/halen

quote:

Op vrijdag 25 september 2009 17:23 schreef Happel het volgende:
Christian Gyan, waar is die verbleven? Speelde vorig seizoen nog even bij Wrexham, maar was ook daar weer snel weg. Ben wel benieuwd eigenlijk.

Volgens mij nog steeds clubloos nadat z'n contract bij Wrexham niet verlengd is...
Daarvoor zat'ie in Finland (T.. Turku ofzo)

quote:

Op vrijdag 25 september 2009 17:59 schreef Ruud het volgende:

[..]

Chris is geen vergeten Afrikaan

Voor jou en mij niet inderdaad.

Garba Lawal , gehaat en geliefd indertijd bij roda,

na roda, beetje wereldreiziger geworden, na levski sofia, santa clara, Iraklis om zijn carriere af te sluiten waar het voor hem allemaal begon: Julius Berger

Wat is er eigenlijk allemaal van Kingsley Obikulu terecht gekomen? Nog steeds een held in de Adelaarshorst die man.

http://en.wikipedia.org/wiki/Kingsley_Obiekwu

Het spannendste wat ik kon vinden is dat hij met 4 kinderen getrouwd is.
"Obiekwu is married with four children."

quote:

Op zaterdag 26 september 2009 16:23 schreef Fides het volgende:
http://en.wikipedia.org/wiki/Kingsley_Obiekwu

Het spannendste wat ik kon vinden is dat hij met 4 kinderen getrouwd is.
"Obiekwu is married with four children."

Vind ik toch behoorlijk opzienbarend moet ik zeggen.

Nog even over Obiekwu: http://www.destentor.nl/s(...)ning-in-Deventer.ece