volgens mij ben ik al eerste weer terug
Indrukken, indrukken allemaal indrukken:
Na een nummer of zes tot acht hield ik eerlijk gezegd mijn hart een beetje vast. Erg strakke band, instrumentenwissels waar ze volgens mij op geoefend hebben zoals Ferrari op een pitstop oefent. Maar ik had serieus het idee dat ik naar een band stond te kijken die eeb studio-album aan het naspelen waren.... klinisch dus... (nu wordt ik vast gelynched.....). Erg goed, maar de charme van een live optreden is toch een schitterend ongeluk, en de alternates. Erg professioneel, maar toch, ook weinig interactie, hmmmm.... (ik ben wel vooral verschrikkelijk onprofessionele rammelbandjes gewend, die regelmatig de weg kwijtzijn, en waarvan ik het altijd leuk vind als ze via een omweg weer op het eindpunt terecht komen. Zijzelf ook. Wilco is duidelijk anders).
Gelukkig veranderde dat nadat Tweedy een beetje op z'n praatstoel terecht kwam (krullebolletje is me dat geworden
). Ik had me niet gerealiseerd dat dit het laatste concert van de tour, en van het jaar voor ze was. In mijn beleving werd het optreden vanaf dat moment minder gladjes, alhoewel ik ze eigenlijk nog steeds niet op een foutje heb kunnen betrappen. Knap. En dat zeer ruim 2 uur lang.
In de toegiften vond ik ze helemaal los gaan, alhoewel ik klapacts en verwijzingen naar Eindhoven wel wat *ahum* Ameirkaans vind
Vooral de drummer had het heft in handen in de toegifts. Demn, respect.
Verder is mij opgevallen dat het akkelig goede muzikanten zijn. Waarbij mijn hart vooral uitgaat naar de bassist (doet mij denken aan iemand die altijd aan de balie bij de cd uitleen op de Kleine Berg in Eindhoven stond), en de drummer, die godverdomme wel wat kan en de ziel uit z'n lijf speelde. Ik geloof dat ik vooraf de albums t/m Yankee Hotel Foxtrot erg waardeerd, maar dat het publiek juist het modernere werk weer meer waardeerde. Wat bovendien erg goed werkt is dat ze toch wel heel veel verschillende sounds hebben, en dus veel variering (anders dan bijvoorbeeld Dinosaur Jr een tijdje terug wat allemaal standje 12 is
). Goed geluid trouwens in de Effenaar, en de zaal viel me na allerlei gruwelverhalen ook nog wel mee (ja, het wordt natuurlijk nooit wat het was, zie de ouwe lul). Alleen de laatste nummers werd de P.A. wel een beetje teveel opgedraaid, want niet ten gunste van het geluid was. Kennelijk nog steeds dezelfde PA man als tien jaar geleden dus
Ik miste Passenger Side trouwens. Erg. En een cover van The Replacements
Al gaf ik die laatste een kans van 1 op 1.000.000
Ik ben erg slecht in het herkennen en onthouden van setlists, dus ik die moet ik helaas schuldig blijven. Vooral sonds van YHF zijn blijven hangen, vond ik ook met erg veel vuur utigevoerd: I am trying to break your heart, War on war, Jesus etc., Ashes of American Flags (het openingsnummer geloof ik), I'm the man who loves you, Heavy Metal drummer.... the whole lot....
Ik heb geloof ik nog nooit zo'n strakke band gezien. En als ze dat combineren met lol zijn ze denk ik moeilijk te verslaan
Wie wat bootlegs van Wilco uit eind jaren 90 beluistert, begrijpt denk ik wel het verschil.
Onder de streep ga ik ze trouwens heel zeker weer zien als ze weer eens langskomen
PS: Via Chicago vond ik ook wel erg indrukkend, niet gedacht dat dat zo live kon. Ik zou dat wel een uitgevoerd willen zien worden onder leiding van John Zorn
[ Bericht 2% gewijzigd door Dinosaur_Sr op 18-11-2009 00:38:34 ]