Wilco #2 (the topic)

Vind het nieuwe album ook bepaald niet geweldig.
Het zijn geen verkeerde liedjes, maar vind het niet boven het niveau van bijvoorbeeld "Being There" uitkomen. En dat was een leuk album, maar dat was 1996. Je zou zeggen dat Tweedy toch verder wil komen dan dat. Zoals hij met Summerteeth en vooral Yankee Hotel Foxtrot deed. Dat was spannend, zo'n zoektocht naar iets totaal nieuws.

Mijn inziens is er na A Ghost Is Born weinig progressie meer te vinden in de muziek van Wilco. Neemt niet weg dat ze de beste liveband op aarde zijn (ik ga ze niet voor niks 3 (misschien 4) keer zien deze zomer). En stiekem hoop ik op betere tijden en een nieuwe weg qua muziek. Dat betekent waarschijnlijk dikke ruzie (conflict zorgt tenslotte voor creatieve energie), en ik zou muzikanten als Cline of Kotche zeker missen, maar dat was niet anders met Jay Bennett. Zoals Tweedy al onlangs zei: "This band can handle another change. As long as it's not John". Amen

Vergeleken bij andere bands vind ik dat Wilco zichzelf al behoorlijk vernieuwd heeft door de jaren heen. Er zijn maar weinig bands waarbij ik de hele avond met hun muziek kan vullen en toch me toch niet ga vervelen. Dat ze nu even lijken stil te staan qua vernieuwing, tsja. Dat zal wel een reden hebben.

sky blue sky was een echt livealbum, door ze live dat album te zien spelen ben ik SBSmeer en meer gaan appreciëren. Maar er waren toch al een aantal nummers die sowieso bleven hangen als je het albuim beluistert. What light, side with the seeds, you are my face. Maar van 'the album' blijft er na toch een hele hoop luisterbeurten nog geen enkel nummer me echt intrigeren.

Bij SBS duurde het ook maanden voordat er een paar nummers goed doorgedruppeld waren tot in mijn onderbewustzijn. Waarschijnlijk tot na de concerten. (Behalve Impossible Germany). Nu zit alleen You and I er al echt in, en misschien You Knever Know, maar ik ga ervan uit dat volgende week op pukkelpop alles naadloos zal passen.

Sinds Yankee Hotel Foxtrot hebben ze geen nummer meer gemaakt dat niet pas in al haar glorie kwam ontluiken in de live versie.

simpele doeltreffende muziek, en duidelijke teksten. klinkt eenvoudig maar het is een kunst iets van kwaliteit eenvoudig te laten klinken zonder dat het 'goedkoop' klinkt.

dit album van Wilco is te gek, super track samen met Feist. hoe meer ik het album draai, hoe beter het klinkt.

In elk geval is het oeuvre rijk genoeg voor een Wilco song top 20 / 25, of hebben we dat al eens gedaan?

Ik zou zweren van wel, maar in beide topics is er geen te vinden, dus ook de Wilco-reeks moet er aan geloven.

Wilco

Maar dat ligt nu ongetwijfeld helemaal anders

Toch wel, ik ben aan vakantie toe.

De discussie rondom de muzikale koerswijziging is interessant om te lezen, maar tegelijk is het verklaarbaar waarom Wilco (en met hun vele bands) in deze fase gewoon goeie albums maakt, zonder artistieke uitschieters. Ze lijken hun rust te hebben gevonden, zitten lekker in hun vel en hebben geen demonen waar ze een strijd mee moeten aangaan. Jammer voor de creatieve/emotionele uitbarstingen die daarom niet of nauwelijks aanwezig zijn, tegelijk een geruststellend teken dat deze mannen nog wel wat jaren door zullen gaan.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 19:13 schreef Joostebrood het volgende:
De discussie rondom de muzikale koerswijziging is interessant om te lezen, maar tegelijk is het verklaarbaar waarom Wilco (en met hun vele bands) in deze fase gewoon goeie albums maakt, zonder artistieke uitschieters. Ze lijken hun rust te hebben gevonden, zitten lekker in hun vel en hebben geen demonen waar ze een strijd mee moeten aangaan. Jammer voor de creatieve/emotionele uitbarstingen die daarom niet of nauwelijks aanwezig zijn, tegelijk een geruststellend teken dat deze mannen nog wel wat jaren door zullen gaan.

Zeer waar.
Vandaar dat ik al zei: een ruzie op z'n tijd is welkom.

Wat me ook niet lekker zit is dat Wilco ineens zo 'leuk' wil zijn. OK, Tweedy is altijd erg grappig geweest tijdens liveshows, en ik zie Wilco echt niet als een doodserieuze band. Maar nu gaan ze 't ineens overdrijven, en zich verkopen als grapjassen. Het pretentieuze luchtje dat aan ST, YHF en AGIB hing willen ze kwijt. Dat merk je aan veel dingen, vooral tekstueel.
De teksten op SBS en WTA zijn heel direct en gaan over banale dingen, i.p.v. de poetische inslag die je op die eerdere albums hoort. Tweedy wil ineens 'the guy next door' zijn. En dan ga je grapjes maken over je bandnaam, en een kameel op de cover zetten. Enerzijds is dat lachen (en een fraaie hoes), maar toch mis ik ook wel een beetje de ernst en de emotie in alles.

Een nieuwe depressie kan ook helpen. Dan krijg je nummers als misunderstood, via chicago, ashes of american flags

Zo'n beetje mijn favoriete drie nummers van Wilco. Ik wil op zich wel aftrappen met een lijstje:

1. Ashes of American Flags (wel de live-versie van Kicking Television )
2. Misunderstood
3. At Least That's What You Said
4. Via Chicago
5. We're Just Friends
6. Radio Cure
7. On And On And On (mooie herinneringen aan )
8. Can't Stand It
9. Jesus, Etc.
10. Muzzle Of Bees
11. I Am Trying To Break Your Heart
12. She's A Jar
13. Handshake Drugs
14. A Shot In The Arm
15. Impossible Germany
16. Wishful Thinking
17. Pieholden Suite
18. Spiders (Kidsmoke)
19. I'm A Wheel (allicht tegenstrijdig, maar dat gegil van Jeff is zo tof )
20. One Wing (vooruit, toch nog een Wilco (The Album) liedje )

1. the late greats (die rif )
2. ashes of american flags (die tekst )
3. via chicago (die live-versie )
4. at least that's what she said
5. hummingbird (die outro )
6. radio cure
7. shot in the arm
8. side with the seeds
9. Jesus, etc
10. spiders (kidsmoke)
11. less then you think (en dan vooral de eerste 2'40" )
12. What light
13. california stars
14. misunderstood
15. ELT
16. Wishful thinking
17. company in my back
18. How To Fight Loneliness
19. airline to heaven
20. I'm the man who loves you

[ Bericht 1% gewijzigd door Beregd op 11-08-2009 10:46:45 (1tje vergeten) ]

Oeh lastig, al de muziek van Wilco is nog aan het groeien bij mij...Maar dan is het juist leuk om nu even een lijstje te maken...en dat dan over een maand (of na het concert ) te gaan vergelijken.

Voorlopig:

1. Via Chicago (geweldig)
2. How To Fight Loneliness (doet me wat)
3. Jesus etc.
4. Impossible Germany (ik hou van die solo's )
5. Hummingbird
6. Pieholden Suite
7. Muzzle of BEes
8. Ashes of American Flags
9. When You Wake Up Feeling Old
10. War on War (daar leerde ik wilco mee kennen)

Heb eigenlijk geen idee wat in mijn top 10 te zetten, voorlopig, met uitzondering van een paar, is alles voor mij gewoon nog gelijk..(lees allemaal even goed)...mijn smaak moet zich nog even ontwikkelen

Misschien vind ik een albumlijstje voorlopgi nog even makkelijker:

1. Summerteeth
2. Yankee Hotel Foxtrot
3. A Ghost is Born
4. Sky Blue Sky
5. A.M.

Alhoewel, als ik die nu maak vind ik het ook lastig worden haha....

1. War on War
2. She's A Jar
3. Poor Places
4. Summer Teeth
5. Cars Can't Escape / Rhythm
6. Monday
7. Ashes of American Flags
8. Sunken Treasure
9. Jesus Etc.
10. Via Chicago
11. Can't Stand It
12. At Least That's What You Said
13. Wishful Thinking
14. A Shot In The Arm
15. Theologians
16. Pot Kettle Black
17. California Stars
18. Pie Holden Suite
19. Venus Stop The Train
20. Side With The Seeds (sinds ik de DVD heb gezien. Op plaat issie saai, live is 't goud)


De eindstand per album:

A.M. - 0
Being There - 2
Summerteeth - 6
Mermaid Avenue - 1
Yankee Hotel Foxtrot - 5
Yankee demo's - 2
A Ghost Is Born - 3
Sky Blue Sky - 1
Wilco (The Album) - 0

(en dat klopt wel. ST en YHF zijn mijn favorieten, al vind ik BT en AGIB ook te gek!)

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 10:39 schreef webfreak het volgende:
20. Side With The Seeds (sinds ik de DVD heb gezien. Op plaat issie saai, live is 't goud)

zoals bijna gans SBS, maar ik val in herhaling

Okee, we hebben het al eens gedaan dus... Maar goed, later maar eens blind een nieuwe lijst maken, kijken hoeveel ik dan verschil ineens met vorige keer.

‘Side with the Seeds’ op Ashes... is inderdaad fenomenaal. Ik oefen al maanden om zo geil gitaar te spelen als Nels.

Recensie van 3voor12. Grappig dat Wilco als verrassing wordt gezien, overigens niet de grootste kenner die dit stuk heeft geschreven:

http://3voor12.vpro.nl/3voor12/festivals/news/full.jsp?portal=2534202&event=42318164&news=42381016&type=-1

En Eric Corton die ze aankondigde met 'ingetogen'...

Het beeld dat er wordt geschetst van Wilco komt niet overeen met de werkelijkheid he?

Vind het overigens prima, laat ze maar lekker in de kleinere zalen blijven spelen hier, maakt de ervaring alleen maar beter.

haha wel grappig inderdaad dat ze als een verrassing worden gezien....blijkt maar weer dat ze in Nederland toch te vaak niet zoveel verstand van hebben

Wat een geweldig optreden bij Lowlands als ik de filmpjes zie...Die Impossible Germany gitaarsolo, ongelooflijk...Die is op het album al indrukwekkend, op Ashes al indrukwekkend...maar nu was ie nog wat langgerekter...geweldig...als dat de 16 november ook gebeurd

Ik vind het alleen toch jammer van de live versie van Via Chicago steeds, je zit helemaal in de groove met dat nummer en dan komen die chaotische stukjes....Het is fantastisch als de band daar dan weer uit geraakt maar 3 van die stukjes vind ik toch net het nummer een beetje verkrachten.....

Maar desalniettemin, indrukwekkend! Ik zou er graag meer van willen zien, maar goed, ik ga er lekker live heen!! (moet alleen nog iemand vinden die Wilco ook even leuk vind..mijn vaste concertpartner weet het nog niet zo zeker)