Het OUD Estafette Topic deel 7

Bla, bedankt voor je verhaal. Ik kende je eigenlijk niet zo goed, het blijft toch speciaal, zo'n inkijkje in iemands leven. En je klinkt erg gelukkig

volgens mij missen er nog een paar linkjes in de OP

Bla, wat leuk om wat meer van jou te lezen.

sorry Rocka

Wat een prachtige reeks is dit.
Ik had al even niet gereageerd maar wil wel even snel roepen dat ik erg onder de indruk ben van de openheid en eerlijkheid hier. Wow, wat gaan we met onze billen bloot
(en wat wordt er toch veel meegemaakt in een mensenleven)

Blablabla, heel fijn verhaal van jou ook. Je stukje over je onzekerheid en het moederschap dat alles in balans bracht, vind ik prachtig.

_{Mag mijn naam uit het lijstje? Ik heb immers niet meegedaan.}

Ik denk dat het was omdat je toch antwoord had gegeven op Bix d'r vraag.
Ik heb je eruit gehaald.

Oké, dankje!

ik vind het echt heel bijzonder dat er al 61 mensen mee hebben gedaan aan deze estafette reeks. En een ieder zo eerlijk, open en vol enthousiasme er aan mee doet is ook noemenswaardig. Super!

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 16:18 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

Ik heb eigenlijk zolang ik me kan herrineren altijd last gehad van ontzettende onzekerheid. Ik voelde me nooit ergens echt op mijn gemak en ik had voor mijn gevoel geen "thuis" (zo raar om regelmatig door een gevoel van heimwee te worden overvallen, en je weet niet waarnaar je die heimwee hebt dan)Ook had ik nooit echt het idee mezelf te kunnen zijn.
Dit werd allemaal al een stuk minder toen ik een tijdje samen was met mijn huidige vriend, hij voelde me haarfijn aan en dat voelde super!

Wat herkenbaar!
wat een mooi verhaal bla

Wow, er zijn weer mooie, openhartige verhalen bij gekomen!

Mogen ook de linkjes van deel 5 en 6 in de OP?

Ben benieuwd wie het stokje nu krijgt

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 22:17 schreef huuphuup het volgende:

[..]

Wat herkenbaar!

echt?
oe dan weet je precies wat ik bedoel, raar is dat he

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 23:14 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

[..]

echt?
oe dan weet je precies wat ik bedoel, raar is dat he

ja haha maar ik vond het altijd een beetje raar om zoiets tegen iemand anders te zeggen. moeilijk uit te leggen enzo dus meestal dacht ik van mja laat maar zitten. Een beetje een rusteloos gevoel altijd. Maar dan ben ik wel benieuwd _{en gerustgesteld}over wat de toekomst gaat brengen als ons meisje er eenmaal is!

quote:

Op woensdag 22 april 2009 06:56 schreef huuphuup het volgende:

[..]

ja haha maar ik vond het altijd een beetje raar om zoiets tegen iemand anders te zeggen. moeilijk uit te leggen enzo dus meestal dacht ik van mja laat maar zitten. Een beetje een rusteloos gevoel altijd. Maar dan ben ik wel benieuwd _{en gerustgesteld}over wat de toekomst gaat brengen als ons meisje er eenmaal is!

Dat heb ik ook altijd gehad, dat rusteloze, tot ik schaap ontmoette en in Amsterdam ging wonen

Linkjes in de OP zijn erbij gezet.

*popcorn pakt voor het volgende verhaal*

Ik heb gevraagd of K_i_m het stokje wilt overnemen.

quote:

Mijn vraag aan jou is of het moederschap is zoals je het je voor had gesteld en of het je veel heeft veranderd.

Vroeger

Mijn ouders hebben er maar liefst 7 jaar over gedaan om mij in elkaar te draaien. Mijn moeder en ik grappen nog steeds wel eens dat het veel tijd kost om een goed product in elkaar te zetten, maar in die tijd was het een klein wonder. Mijn ouders zijn altijd heel duidelijk geweest dat wat er ook zou gebeuren, ze altijd ontzettend veel van me zouden blijven houden. Dat is iets wat ik mijn kind ook als vanzelfsprekend wil meegeven. Toen mijn moeder zwanger was van mijn broertje lag ze met 3 maanden al in het ziekenhuis waar ze de rest van de zwangerschap ook moest blijven, en in die tussentijd “woonde” ik bij haar beste vriendin in Osdorp op een galerijflat. Toen mijn broertje was geboren gingen we weer terug naar Het Gooi, alwaar mijn ouders nog steeds wonen. Inmiddels zijn ze ruim 35 jaar getrouwd, wat inmiddels steeds meer wenkbrauwen doet opheffen als ik dit vertel .

Even in het snel van klein naar groot; Beschermd opgevoed, haalde hele hoge cijfers op de basisschool, maar heb het daar niet naar mijn zin gehad. Met dik Gymnasium advies ging ik van de basisschool en ben dus ook naar het Gymnasium toegegaan. School was hier al een stuk leuker, wat er weer voor zorgde dat mijn cijfers minder werden. Uiteindelijk ben ik van het Gymnasium afgeschopt naar de Havo. Met alleen voldoendes voor Grieks en Latijn, want dat vond ik leuke vakken . De Havo was én niet leuk én niet uitdagend genoeg en behalve 2 vriendinnen voor het leven heb ik daar niks aan overgehouden waar ik in het dagelijks gebruik wat aan heb .

Werk is altijd mijn zwakke punt geweest. Ik heb wel een miljoen banen gehad voordat ik mijn huidige richting heb gekozen. Ik heb gordijnen genaaid, plakband ingepakt, soldeertin op klosjes gewonden en toen een intercedente mij een baan als printplaatsoldeerster wilde verkopen onder het motto “het is net puzzelen” knapte er iets in mij en heb ik vrij snel de opleiding voor secretaresse gedaan. Uiteindelijk besloot ik na een paar jaar dat ik systeembeheerder wilde worden en ben ik bij ICT bedrijven gaan solliciteren voor secretaresse functies. Na een paar sollicitaties had ik beet, en kon ik in plaats van als secretaresse als junior systeembeheerder aan het werk

Facts;

Ik ben wel vijf keer terugverhuist naar mijn ouders .
Ik was vroeger lid van de Honda 4-takt club
Ik ben een beestenidioot
Ik ben dol op vreemde talen
Je mag mij wakker maken voor mexicaans of indisch eten .
Ik heb jarenlang op jiu jitsu gezeten
Ik hou van dingen maken (bakken, naaien, tuinieren)
Ik ga gillen en stampen als mijn sokken nat worden
Ik ben vier keer "echt" met roken gestopt en 15kg aangekomen en weer afgevallen
Vroeger las ik alles wat los en vast zat, hierdoor kende ik veel etiketten woordelijk uit mijn hoofd .
Ik kan goed alleen zijn, heb niet altijd zin in "andere mensen"
Ik heb drie keer af moeten rijden voordat ik geslaagd was voor mijn autorijbewijs


Nu

Ik woon nog steeds in Hilversum, nu samen met mijn wederhelft. Wij schelen acht jaar, en mede door dat verschil heeft hij overwegend vrienden met kinderen. Van mijn vrienden ben ik de eerste met kind. Hij is altijd al dol geweest op kinderen en door zijn enthousiasme ben ik er ook maar eens overna gaan denken. En na 6 maanden noeste arbeid was het zover . Ik werkte daar ook nog 3 dagen in de week bij, maar helaas is dat sinds maart afgelopen. Nu moet ik wat anders vinden en dat blijkt in de praktijk bijzonder lastig te zijn. Ik heb ergens nog steeds de hoop dat ik een carrière als briljant beeldhouwster kan opstarten zodat ik niet meer afhankelijk ben van een werkgever die mij bij gods gratie een contract aan wil bieden .

Vraag

Mijn vraag aan jou is of het moederschap is zoals je het je voor had gesteld en of het je veel heeft veranderd.

Het is totaal niet zoals ik het me had voorgesteld. Ten eerste omdat ik me geen voorstelling kon maken en ten tweede omdat het me toch allemaal wel mee is gevallen. Het gaat veel meer vanzelf dan dat ik gehoopt had (omdat ik al niet zo handig ben met babies) en ik heb me tijdens mijn zwangerschap volkomen onterecht druk gemaakt of ik het allemaal wel zou kunnen . Ik ben nu eindelijk gewend aan het idee dat mensen mij “moeder” noemen en dat ik “een kind” heb. Dat vond ik denk ik nog wel de meest grote (en raarste) verandering van alles. Dat andere mensen nu anders tegen me aankijken.

Het heeft me wel veranderd. En niet altijd even positief naar mijn zin. Lichamelijk lijk ik uit elkaar te vallen door altijd maar moe zijn, ineens rugklachten hebben, slapeloosheid, altijd maar moe zijn, lichte paniekklachten die weer terugkomen, alle verkoudheden oppikken, de pil die niet lekker meer werkt, janken om niks, altijd maar moe zijn . En daar vind ik mezelf heel zeikerig van worden. Het kost me op sommige dagen echt moeite om dingen normaal te zeggen zonder dat het boos klinkt, of dat het er anders uitkomt dan dat ik bedoel. Nu een jaar na de bevalling voel ik me langzamerhand weer ietsje aansterken en gaat het weer wat makkelijker. Ik ben wel heel rustig geworden, vinden de meeste mensen. Maarja, dat komt dus omdat ik zo moe ben .

De Honda 4-takt club Nu hou ik nog meer van je