abonnement bol.com Unibet Coolblue
  maandag 27 december 1999 @ 22:24:00 #1
892 doordevil
FOK!member by choice
pi_237213
Fantastisch! Vanavond ook de 1e zoon uit het derde huwelijk van de toegepast kunstenaar Arend Kaapskogel in de dagboekkamer. Met de zo kenmerkende, bij alle Kaapskogels vlak na de geboorte op de hoofdhuid vastgenaaide zwarte
Kunstenaarsmuts op zijn karakteristieke kunstenaarskop. Het gekke is dat de muts altijd direkt iets zegt over de kunstenaar. Iemand met een flamboyante, alle kanten uitwaaierende hoed op zijn gekwelde knar die zie je niet zo snel met een lasbril op oude ijskasten aan elkaar branden om te komen tot de constructie “Titanic 2000”.
De zoon van Kaapskogel, die wij vanavond zagen, heeft inmiddels een zekere reputatie opgebouwd als virtuele body performer annex MindBender. Het komt er op neer dat hij op plekken die overal en nergens kunnen zijn, het lot en het moment van inspiratie bepalen dat, volkomen buiten zinnen en de huid volgeplakt met elektroden die op afstand een diavoorstelling over een vakantie in Australië triggeren, schuimbekkend de artistieke grenzen van een bepaalde ruimte verkent. En dat dan eens niet op muziek van Ad Visser. (Kan iemand mij dat eens uitleggen, hoe je zelfs maar tot een lichte verheffing van de roede kan komen als je steeds die rare goudvissenkop van Ad Visser voor je geestesoog ziet verschijnen als je geruggensteund door zijn cd de uiterste daad van liefde probeert te plegen? Schijnt een daverend succes te zijn, de neuk-cd van Ad, maar zo te horen, op de reclame is het meer een soort van oer brom, alsof de buurman van 5 huizen verderop zijn SM-kamer aan het verzagen is.)
De zoon van Kaapskogel, Breker heet hij, die kijkt of een ruimte een gesprek met hem aan gaat, die nieuwsgierigheid drijft hem. Vorige week nog heeft hij in het postkantoor van Sneek een heel extatische korte, felle shit-throw gedaan, zeg maar de omgeving aankleden met niets anders dan wat het eigen lichaam aan producten voorbrengt. Zijn credo: “Alle kunst is vluchtig”. Kaapskogel, een familie waar we meer van gaan horen.

Wat de minder creatieven onder ons met moderne elektronica doen werd vanavond onbarmhartig aan het licht gebracht. Deze door Sony gesponsorde uitzending maakte een hoop duidelijk. Je ziet ze voortdurend staan in winkels, de aanstormende lichting Nieuwe Smallfilmers. Laten zich, terwijl jij alleen je foto’s op komt halen, 2 ½ uur de oren van het hoofd lullen over de mogelijkheden van deze felbegeerde kleinste digitale handicap ter wereld en doen vervolgens thuis wat Ruud en Willem er mee deden. Elkaars of je eigen reet filmen. Je durft het je bijna niet voor te stellen, maar hoeveel Nederlanders zouden er het afgelopen jaar, kom eens kijken, Ina, wel mooie kleuren, en mooi scherp, breedbeeld naar hun eigen knoopsgat hebben zitten turen? We kunnen natuurlijk aanvoeren dat we niet allemaal Bart heten, die als verlegen jongen wórdt gefilmd terwijl hij duidelijk hoorbaar ook een gesprek met de omgeving aanging, maar dan weer heel anders.

Misplaatste begroeting van dit millennium, nog net op tijd. Ruud, na de gestaltetherapie van een gebroken Willem in de dagboekkamer: “Goodmorning Sunshine!!!”. Gisteren al alles over gezegd, en vanavond een herhaling van zetten. Willem schrikt omdat hij er nu pas achter komt dat als je 100 dagen achter elkaar op de televisie bent dit wel eens kan leiden tot minder genuanceerde reacties. Lullig, maar waar. Ik voel wel met hem mee, als kijker, daar niet van, maar iedereen met een beetje verstand in zijn hoofd had kunnen bedenken wat de impact van 110 dagen met je hoofd op de televisie kan zijn. Waargebeurd verhaal. Een vriend van mij is, met rare jas aan en raar stemmetje, in een Banana-split achtige scène enkele minuten bewegend in beeld geweest. Komt drie weken later in postkantoor, en lokettiste aarzelt, kijkt nog eens en vraagt hem naar deze piepkleine rol: “Was u dat?”
Wim T. Schippers zij het eergisteren mooi. Maakt zijn leven lang al prachtige dingen, maar nu hij de wetenschapsquiz presenteert wordt hij door iedereen gefeliciteerd.
Je was op de televisie!! We spreken Ruud nog over dit fenomeen. Had het over carnaval. Dat wordt de laatste keer dat hij, niet verkleed, volkomen anoniem over straat kan, de polonaise lopend met 40.000 andere Ruudjes.
Tot zover u mediadeskundige op xtc, Nico Dijkshoorn.

Leuk dat ook de wat ondergewaardeerde Amerikaanse zanger, sinds kort woonachtig in Nederland, vlak naast Donna Summer, die hem wat wegwijs heeft gemaakt hier, genoemd werd. Ik heb het over het fenomeen Frank Bauer. Op een griezelige manier lopen de carrières van Frank en Frans Bauer, alleen allebei opgebouwd op een ander continent, volkomen synchroon. Ook hij woont, als hij in Amerika verblijft, nog steeds achter het huis van zijn ouders en slaapt onder een oud douchegordijn. Allebei hetzelfde levensdoel. Droom van Frank: ooit nog eens een betegeld toilet voor zijn ouders kunnen kopen. Net als onze Bauer zeer bekend in een bevriend land. In Vietnam zijn ze gek met hem! En natuurlijk diezelfde volkomen naturelle uitstraling.
Een emotioneel mens, Frank. Nu we het er toch over hebben, ik zag ook de nieuwste
Countrycommercial van Lee Towers, die volkomen hilarisch is. Hebben ze door een motorisch gestoord aanstormend talent in elkaar laten knutselen. Volkomen off-topic, maar let u er even op, hoe Lee steeds digitaal wegsmeltend in volkomen wezensvreemde Country achtergronden wordt neergesmeten. Aandoenlijk in al zijn onbeholpenheid deze reclame. Het handelsmerk van Lee!

Willem vanavond, op de valreep, ontmaskert als slipjes-spotter, nog net iets treuriger dan vogels spotten. Heeft in het huis en in de tuin een beetje de Kokende Emotionele Man uit staan hangen en ondertussen ontging hem geen broekje. Werd, eerlijk toegeven, wel nieuwsgierig. Moet iets bijzonders zijn geweest. We lezen of zien het nog wel.

Tot morgen, Nico Dijkshoorn

  maandag 27 december 1999 @ 22:32:00 #2
1696 mimi
Miem voor intimie
pi_237214
Nico, ik vind hem weer geweldig vanavond, lekker vroeg ook. Kunnen we eindelijk weer eens vroeg naar bed. Ik ga je nu hier even bedanken voor alle avonden een verhaaltje. Elke avond print ik je uit en ga je met me mee naar de slaapkamer, mannetje even laten lezen en vaak hebben we daarna nog een hoop lol. . (soms ook niet, dan slaapt hij al )
pi_237215
quote:
op 12-27-1999 om 10:24 PM schreef doordevil het volgende:
Kan iemand mij dat eens uitleggen, hoe je zelfs maar tot een lichte verheffing van de roede kan komen als je steeds die rare goudvissenkop van Ad Visser voor je geestesoog ziet verschijnen als je geruggensteund door zijn cd de uiterste daad van liefde probeert te plegen? ....

JA, PRECIES, MAAR IK KAN HET ZO NIET UITEN!

ik zag ook de nieuwste
Countrycommercial van Lee Towers, die volkomen hilarisch is. Hebben ze door een motorisch gestoord aanstormend talent in elkaar laten knutselen. Volkomen off-topic, maar let u er even op, hoe Lee steeds digitaal wegsmeltend in volkomen wezensvreemde Country achtergronden wordt neergesmeten. Aandoenlijk in al zijn onbeholpenheid deze reclame. Het handelsmerk van Lee!


TOCH JAMMER, WANT DE VORIGE VERSIE VAN DE COMMERCIAL WAS NOG LULLIGER, DEZE OOGT TOCH WEER WAT PROFESSIONELER.. COUNTRY RD, TAKE ME HM! WELCOME TO THE HOTEL CALIFORNI!

[Dit bericht is gewijzigd door wattadoe (Datum 27 December 1999).]

  maandag 27 december 1999 @ 22:56:00 #4
1129 buzzer
Jeu de buzzer
pi_237216
Jeetje Nico, hier kan ik zelfs geen haiku van maken.....
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
  dinsdag 28 december 1999 @ 14:13:00 #5
892 doordevil
FOK!member by choice
pi_237217
Zou wel lekker opschieten, iedere avond een haiku.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')