OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
De laatste keer dat ik net zo blij was met een negatieve test als net na de miskramen was toen ik als tiener een keertje overtijd was 
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
*schopje*
Afgelopen woensdag een spontane miskraam gehad, met 7 wk 1 d. Voelde ik me gisteren nog aardig stabiel en zeker dat het wel goed komt, nu ben ik toch echt wel een beetje down. En ergens, als ik hier lees bijv, heb ik ook nog het idee dat ik dat niet mag. Dit was onze eerste poging en meteen raak, niet onze zoveelste poging.
Suf eigenlijk..
Afgelopen woensdag een spontane miskraam gehad, met 7 wk 1 d. Voelde ik me gisteren nog aardig stabiel en zeker dat het wel goed komt, nu ben ik toch echt wel een beetje down. En ergens, als ik hier lees bijv, heb ik ook nog het idee dat ik dat niet mag. Dit was onze eerste poging en meteen raak, niet onze zoveelste poging.
Suf eigenlijk..
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
Morretje, je niet "een beetje down" mogen voelen is echt belachelijk he, dat weet je toch wel?
Je moet afscheid nemen van je dromen en hoop, en daar mag je je best vreselijk verdrietig en rot over voelen. Of het nu de 6e keer is, of de 1e, dat moet niet uitmaken.
Sterkte
Je moet afscheid nemen van je dromen en hoop, en daar mag je je best vreselijk verdrietig en rot over voelen. Of het nu de 6e keer is, of de 1e, dat moet niet uitmaken.
Sterkte
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Morretje, of het nu de eerste of de vijfentwintigste poging was dat maakt echt helemaal niets uit. Het is en blijft vreselijk. Dat je je verdrietig voelt is echt heel logisch joh, het is ook nogal wat. Ook als het de eerste poging was.
Nou, inderdaad, iedereen heeft recht op zijn of haar verdriet hoor.
I'm so glamourous I piss glitter!
Natuurlijk mag je down zijn Morretje! Ik zou het vreemder vinden als je zomaar achteloos over een miskraam heen zou stappen! Maar iedereen verwerkt het op zijn eigen manier.
Ik had twee weken lang de neiging om mensen een knal te verkopen
. Ook dat is overigens weer goed gekomen!
Ik heb na 5 weken weer een menstruatie gehad, ik ben dus weer 'gereset'.
Hoest met theelepetje?
Ik had twee weken lang de neiging om mensen een knal te verkopen
. Ook dat is overigens weer goed gekomen!Ik heb na 5 weken weer een menstruatie gehad, ik ben dus weer 'gereset'.
Hoest met theelepetje?
Waarom zou je niet down mogen zijn?? Tuurlijk mag dat!! Je hebt verdriet en dat is toch ook niet zo gek!!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Nee, weet ik wel. Maar toch, ben een beetje raar geloof ik 
Krijg hier ook een paar drukke weekenden straks achter elkaar, en merk dat ik daar geen dingen meer bij kan doen. Ravage stelde voor dat ik hem ergens zou vervangen, dat zag ik niet zitten..
Anders had ik dat waarschijnlijk wel gewoon gedaan. Stom lijf! 
Krijg hier ook een paar drukke weekenden straks achter elkaar, en merk dat ik daar geen dingen meer bij kan doen. Ravage stelde voor dat ik hem ergens zou vervangen, dat zag ik niet zitten..
Anders had ik dat waarschijnlijk wel gewoon gedaan. Stom lijf!
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
Merretje het is heel normaal, en vooral logisch.
Je hebt een miskraam gehad, of dit nu met 11 weken is of met 7, het is gewoon ten alle tijden K*T.
Je hebt een miskraam gehad, of dit nu met 11 weken is of met 7, het is gewoon ten alle tijden K*T.
Morretje, neem de tijd, niet rationaliseren. Zoals iemand anders al zei, je hebt recht op je emoties. Een miskraam is altijd erg verdrietig en pijnlijk, je hebt je net ingesteld op het idee van een mensje van jullie zelf en dan... 
Dat is gewoon een enorme klap.
Sterkte meisje en Ravage.
Dat is gewoon een enorme klap.Sterkte meisje en Ravage.
#geen
@Morretje: Jij/jullie hebben net zoveel recht op verdriet als ieder ander hoor. Ik had het juist andersom, voelde me schuldig omdat ik er al eentje "heb". Ik heb ervaren dat het goed is erover te praten, ben ook tegen iedereen heel open en eerlijk geweest. Dit kindje was gewoon heel gewenst bij jullie en dat is helaas mis gegaan.
@ Twentemeisje: Met mij gaat het goed. Ik ben inmiddels weer aangemeerd in wachten op het tweede streepje.
@ Twentemeisje: Met mij gaat het goed. Ik ben inmiddels weer aangemeerd in wachten op het tweede streepje.
het is al door meerdere mensen gezegd Morretje, maar je mag je verdriet gewoon hebben, daar heb je recht op, want het is gewoon verdrietig wat jullie meegemaakt hebben en nog meemaken! het maakt wat dat betreft inderdaad niet uit hoeveel miskramen je al gehad hebt... meid, ik hoop dat je je verdriet verwerkt zoals je dat het prettigst vindt, en dat je dan doorkan...
het maakt wat dat betreft inderdaad niet uit hoeveel miskramen je al gehad hebt... meid, ik hoop dat je je verdriet verwerkt zoals je dat het prettigst vindt, en dat je dan doorkan...
lief lief morretje, neem de tijd voor je gevoelens. Hoe lang je ook zwanger was, er is een droom wreed verstoord. Dat verdriet is er gewoon en jij hebt net zoveel recht als ieder ander om dat te voelen. Tip van mij, uit 't ook. Ik weet dat 't stoerder voelt als iedereen je roemt om 'sterk zijn' en 't feit dat je er zo goed mee omgaat, maar pas op dat je er in al je positivisme niet té snel overheen stapt. Dit is een wond die moet helen... Veel sterkte!
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Morretje, het is wat flugeltje zegt, ik had eerst ook een houding van 'ach, jammer, pech, op naar een nieuwe poging' en wat was ik sterk (ahum), pas toen ik echt mijn gevoel liet gaan (en de tranen) merkte ik dat ik het echt verwerkte en stond ik veel relaxter in de weg naar een volgende zwangerschap (die toch spannend blijft, want een 'liteken' houd je).
Aan de andere kant, iedereen verwerkt en voelt het op zijn eigen manier, maar let goed op jezelf!
Flugel, en jij? Blij je hier (en dan niet dit topic natuurlijk) weer te zien.
Aan de andere kant, iedereen verwerkt en voelt het op zijn eigen manier, maar let goed op jezelf!
Flugel, en jij? Blij je hier (en dan niet dit topic natuurlijk) weer te zien.
Het gaat hier wel weer redelijk merk ik. Het weekend na de miskraam mezelf ff laten gaan qua tranen en praten met Ravage. Dat was goed.
Vanochtend controle-afspraak gehad bij de vk en geen hormonen meer te vinden in m'n plasje, bloeddruk en ijzer beide ok. En natuurlijk ben ik het vergeten daar te vragen, maar ik ben zo moeoeoeoe... Is dat psychisch, en dus logisch nu?
Vanochtend controle-afspraak gehad bij de vk en geen hormonen meer te vinden in m'n plasje, bloeddruk en ijzer beide ok. En natuurlijk ben ik het vergeten daar te vragen, maar ik ben zo moeoeoeoe... Is dat psychisch, en dus logisch nu?
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
Blij te lezen dat het weer redelijk gaat met je. Het kost tijd. Fijn dat alles ok was bij de vk.
Die moeheid herken ik niet, maar het klinkt wel aannemelijk. Dat het er zo uit komt idd.
Die moeheid herken ik niet, maar het klinkt wel aannemelijk. Dat het er zo uit komt idd.
Pffff, werd net gebeld door de kraamzorg om een afspraak te maken... Was mijn 'afmelding' niet bij ze binnen gekomen. Slik...
Ik merk dat ik de laatste paar weken meer last van de miskraam heb dan in de tijd ervoor. Ik moet er heel veel aan denken en ben er geregeld boos of verdrietig over. Dacht dat ik het wel een plekje had gegeven, euhm, dat valt dus een beetje tegen. Helemaal nu mijn zusje zwanger is, ben echt heel erg blij voor haar, maar vind het wel confronterend om te zien dat haar buik groeit en dat zij dus op weg is naar wat wij niet hebben nu.
Ben ook ongeduldig merk ik, ik wil gewoon weer zwanger zijn... Maar dat is natuurlijk niet af te dwingen (al doen we ons best natuurlijk
).
Hoe is het met jullie?
Ik merk dat ik de laatste paar weken meer last van de miskraam heb dan in de tijd ervoor. Ik moet er heel veel aan denken en ben er geregeld boos of verdrietig over. Dacht dat ik het wel een plekje had gegeven, euhm, dat valt dus een beetje tegen. Helemaal nu mijn zusje zwanger is, ben echt heel erg blij voor haar, maar vind het wel confronterend om te zien dat haar buik groeit en dat zij dus op weg is naar wat wij niet hebben nu.
Ben ook ongeduldig merk ik, ik wil gewoon weer zwanger zijn... Maar dat is natuurlijk niet af te dwingen (al doen we ons best natuurlijk
).Hoe is het met jullie?
Heel herkenbaar hoor! Je denkt het goed verwerkt te hebben, totdat er weer iets gebeurt. De zwangerschap van jouw zus is natuurlijk heel leuk, maar brengt ook verdrietige gedachten naar boven. Daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen. Leg dat uit aan je zus, dan wordt het makkelijker voor jezelf. Ik heb ook een tijdje minder contact gehad met een vriendin, we waren tegelijk zwanger. Hebben elkaar uitgelegd dat we beiden niet wisten hoe te reageren. Geef gewoon toe aan je gevoelens, ze zijn er nu eenmaal. En ze zijn ook heel normaal!quote:Op maandag 19 oktober 2009 09:39 schreef twentemeisje het volgende:
Pffff, werd net gebeld door de kraamzorg om een afspraak te maken... Was mijn 'afmelding' niet bij ze binnen gekomen. Slik...
Ik merk dat ik de laatste paar weken meer last van de miskraam heb dan in de tijd ervoor. Ik moet er heel veel aan denken en ben er geregeld boos of verdrietig over. Dacht dat ik het wel een plekje had gegeven, euhm, dat valt dus een beetje tegen. Helemaal nu mijn zusje zwanger is, ben echt heel erg blij voor haar, maar vind het wel confronterend om te zien dat haar buik groeit en dat zij dus op weg is naar wat wij niet hebben nu.
Ben ook ongeduldig merk ik, ik wil gewoon weer zwanger zijn... Maar dat is natuurlijk niet af te dwingen (al doen we ons best natuurlijk
Hoe is het met jullie?
quote:Op maandag 19 oktober 2009 09:39 schreef twentemeisje het volgende:
Pffff, werd net gebeld door de kraamzorg om een afspraak te maken... Was mijn 'afmelding' niet bij ze binnen gekomen. Slik...
Ik merk dat ik de laatste paar weken meer last van de miskraam heb dan in de tijd ervoor. Ik moet er heel veel aan denken en ben er geregeld boos of verdrietig over. Dacht dat ik het wel een plekje had gegeven, euhm, dat valt dus een beetje tegen. Helemaal nu mijn zusje zwanger is, ben echt heel erg blij voor haar, maar vind het wel confronterend om te zien dat haar buik groeit en dat zij dus op weg is naar wat wij niet hebben nu.
Ben ook ongeduldig merk ik, ik wil gewoon weer zwanger zijn... Maar dat is natuurlijk niet af te dwingen (al doen we ons best natuurlijk
Hoe is het met jullie?
wat vervelend dat de kraamzorg je toch belde...het zou helemaal kunnen dat ik dit geschreven zou hebben... ik snap je gevoelens Twentemeisje...
ik voel me ook leeg, vraag me ook iedere maand weer af: waarom is het nou niet gelukt, waarom ben ik niet gewoon zwanger en waarom kon ik mijn kindje niet krijgen en aan m'n moeder laten zien? ik vond het ook zo oneerlijk... m'n collega is weer zwanger (de tweede keer sinds ik ben begonnen met echt proberen) en ik vind het ook erg confronterend, maar ik ben ook heel blij voor haar. ik merk ook dat ik er steeds meer moeite mee ga krijgen.
maar deze maand gaan we het IUI traject in, gaan we kijken hoe dat gaat...
Ook hier begrip 
En hoe langer het allemaal duurt hoe rauwer de gevoelens worden. Vooral nu de uitgerekende datums allemaal voorbij komen. (van de eerste begin oktober, van de tweede begin november) Ik kreeg laatst een doos van felicitas, ook helemaal vergeten. En ik krijg ook nog wel eens wat post van "je uitgerekende datum komt eraan" O ja joy 
En hoe langer het allemaal duurt hoe rauwer de gevoelens worden. Vooral nu de uitgerekende datums allemaal voorbij komen. (van de eerste begin oktober, van de tweede begin november) Ik kreeg laatst een doos van felicitas, ook helemaal vergeten. En ik krijg ook nog wel eens wat post van "je uitgerekende datum komt eraan" O ja joy
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Thanks meiden .
Heb gisteren weer eens goed uitgejankt bij mijn lief en toen ging het ook wel weer een stukkie beter. Ook ik herken zoveel in jullie gevoelens. Het is gewoon zo onwijs balen. Gelukkig zijn het 'slechts' momenten waarop ik me zo rot voel en gaat het daarna ook wel weer. Maar wat zal het in januari een rare dag zijn, de dag waarop ik anders uitgerekend was. Blijft een gek idee...
Dan nog een soort van 'technische' vraag: ik ben gecuretteerd en heb het idee dat de menstruaties daarna (nu voor de 3e keer) veel heviger zijn dan die daarvoor. Ik moet de "dubbel" (tampon PLUS maandverband) inzetten om ongelukjes te voorkomen...
. Ik heb nog net geen bloedtransfusie nodig, djeez wat een gedoe 
. Herkent iemand dit?
.Heb gisteren weer eens goed uitgejankt bij mijn lief en toen ging het ook wel weer een stukkie beter. Ook ik herken zoveel in jullie gevoelens. Het is gewoon zo onwijs balen. Gelukkig zijn het 'slechts' momenten waarop ik me zo rot voel en gaat het daarna ook wel weer. Maar wat zal het in januari een rare dag zijn, de dag waarop ik anders uitgerekend was. Blijft een gek idee...
Dan nog een soort van 'technische' vraag: ik ben gecuretteerd en heb het idee dat de menstruaties daarna (nu voor de 3e keer) veel heviger zijn dan die daarvoor. Ik moet de "dubbel" (tampon PLUS maandverband) inzetten om ongelukjes te voorkomen...
. Ik heb nog net geen bloedtransfusie nodig, djeez wat een gedoe . Herkent iemand dit?
die dag van uitgerekend zijn was voor mij ook heel zwaar... ik had er erg veel moeite mee dat ik toen dus echt geen kindje had, niet bevallen maar ook niks onderweg toen... inderdaad een gek idee...Na m'n currettage zijn ze er bij mij vrij snel achter gekomen dat ik een vleesboompje had, waaraan ik binnen een maand toen ook ben geopereerd. sinds die operatie heb ik eigenlijk steeds minder bloed bij ongesteld zijn. eerst was ik 8 volle dagen volop ongesteld, en kon het daarna pas zonder tampons, nu is het 3 dagen volop en daarna rustig aan zonder tampons en bijna geen bloed meer...
je zou kunnen vragen aan je gyn (als je daar nog contact mee hebt) en anders aan je huisarts, wat daar mogelijke oorzaken van zijn en of dat op te lossen is...
Thanks mijsje, ik zal morgen de gynaecoloog eens contacten hierover. Het is namelijk echt 'bloed'-irritant om zo onwijs ongesteld te zijn.
Ik duim zo voor je dat de IUI een succes zal zijn!
Ik duim zo voor je dat de IUI een succes zal zijn!
