Springsteen geeft jarig Pinkpop zijn blessing
Ultiem verjaarscadeau pakt natuurlijk geweldig uit
CONCERTBruce Springsteen, Pinkpop Mainstage, zaterdag 30 mei 2009
MUZIEK59 jaar en still going strong, Bruce Springsteen en zijn legendarische E-Street Band, een fantastische groep muzikanten die al meer dan dertig jaar geleden bij elkaar kwam en ieder genre aankan, of het nu rock, funk of folk is. Iedereen heeft wel een favoriet (naast Bruce zelf natuurlijk): gitaristen Steve van Zandt (je kent hem ook als Silvio uit The Sopranos) en Nils Lofgren, pianist Roy Bittan en saxofonist Clarence Clemons. Tijdens deze Pinkpop speelt Springsteen een set die een dwarsdoorsnede van zijn carrière is. Uw wilt 80's hits? I'm On Fire, Glory Days. U wilt swingend jaren '70 materiaal als Tenth Avenue Freeze Out en Born To Run. En natuurlijk willen we ook best het nodige recente materiaal, waaronder Outlaw Pete van het laatstverschen album Working On A Dream. Bruce is de koning Songs over ouder worden, mislukkingen en verloren dromen, maar tegelijkertijd hoopvolle ballades voor de gewone man. Tweeënhalf uur is kort voor een gemiddelde Bruce-show, maar ook als hij vijf uur zou spelen zou lang niet al het goede werk aan bod komen.
PLUSHouden van Bruce is ook een beetje houden van die kleine zekerheden in het leven. Er werden er veel dagkaarten verkocht op naam van The Boss en de veelal wat oudere fans (en hun kinderen) weten hoe het concert er ongeveer uit zal zien. Natuurlijk opent hij met Badlands en vallen meteen die klassieke Bruce poses op, het wat gedrongen lichaam met de Fender Telecaster om de schouder. Bruce en Little Steven die de microfoon delen met de schouders tegen elkaar. Een blokje verzoeknummers hoort ook bij een Springsteen. concert en The Boss komt dan ook halverwege de show de kartonnen pizzadozen met opschrift in ontvangst nemen. Het levert een soort Stuif Es In-achtige situatie op. De meest opvallende: een bordje met Radar Love, eentje met 'Dutch Courtney Cox' (een verwijzing naar de videoclip van Dancing In The Dark) en een knuffelbeer met wie Bruce even later in innige omhelzing zal eindigen. Er is weinig ruimte voor de van Bruce bekende monologen. Behalve in Working On A Dream waarin hij verklaart hier in Landgraaf 'een house of love, faith, hope, joy en sexual healing' te willen bouwen. En ook al is het allemaal ontzettend Amerikaans totaalentertainment, je slikt het omdat de inzet en energie van deze legende alle twijfels wegnemen. Bruce sprint van links naar rechts over het podium, zoekt opvallend veel contact met het publiek en geeft handjes, hijgt na een zware inspanning kort uit en sopt zijn gezicht met een spons. En kan het niet nalaten de uitstekende 18-jarige drummer Jay Weinberg, zoon en vervanger van de vaste E-Street drummer Max Weinberg, constant op te jutten en uit te dagen. Bruce weet hoe hij speciale, ontroerende, momenten 'maakt', hij zingt Thunder Road met de wat onvaste Brandon Flowers van The Killers. Zichtbaar verlegen en onder de indruk is de zanger, die zijn tekst af en toe van de autocue moet lezen. En natuurlijk volgt in de toegift Dancing In The Dark, waarin de Dutch Courtney Cox (ze heet Liselot)op het podium een klein dansje mag maken.
MINHalverwege het optreden gaat de vaart er een beetje uit, door wat te veel halftempo songs. En dat melodietje van Outlaw Pete, lijkt dat niet heel erg op I Was Made For Loving You van Kiss?
CONCLUSIE 1-2-3-4! Na twee uur wil je eigenlijk dat Bruce nooit meer ophoudt met zijn groep viagrakauwende geweldenaars. Springsteen feliciteert Pinkpop in het Nederlands (voorgelezen vanaf papier, maar toch) met zijn veertigste verjaardag en maakt aan het begin van de show al het ultieme gebaar als hij een roze Pinkpop-petje krijgt aangereikt en niet op zijn hoofd zet, maar als een zakdoek in de achterzak van zijn spijkerbroek steekt. Op de schermen naast het podium bleven maar nieuwe legendarische Pinkpop beelden langs komen. The Boss bij ondergaande zon, The Boss geknield temidden van reikende handen, The Boss ritme hakkend op zijn gitaar, The Boss die een meisje op de eerste rij verbuffend laat meezingen. The Boss op 40 jaar Pinkpop, it's my party and I'll cry if I want to.
CIJFER9
Bron:
http://3voor12.vpro.nl/3voor12/festivals/news/full.jsp?portal=2534202&event=41826093&news=42037573&type=-1