Een bericht over Ruud van twee maanden geleden...
'Als het met de liefde maar goed zit'BREDA - In september van dit jaar is het 10 jaar geleden dat Bredanaar Ruud Benard het Big Brother huis inging. Hoewel Ruud destijds niet won, groeide hij met zijn uitstraling van knuffelbeer wel uit tot de populairste bewoner van het huis. Zijn kreten ‘laat je niet gek maken’ en ‘effe knuffelen’ zijn sindsdien niet meer uit de Nederlandse taal weg te denken. We zochten Ruud op in zijn knusse huis in de binnenstad van Breda.
Door Carola Fox
“Ik denk dat er dit najaar wel een Big Brother-reünie inzit”, glundert Ruud boven z’n koffie. “Met een aantal van mijn medebewoners, zoals Willem (de kok), Mona, Bart en Sabine, heb ik nog steeds een goede band. Maar je merkt toch dat het contact in de loop van de jaren verwatert. Dat is ook goed, want je moet natuurlijk niet in het verleden blijven hangen. Het leven gaat verder. Maar we hebben destijds met dit programma wel TV geschiedenis geschreven."
Zucht naar avontuur
"Verwacht had ik het trouwens niet om in het huis terecht te komen. Toen ik op de advertentie in de Volkskrant reageerde, waarin acht mensen werden gevraagd die zonder luxe enkele maanden samen in een huis konden leven, was ik al 45 jaar. Te oud, dacht ik, voor een programma van Veronica. Meedoen wou ik vooral door mijn zucht naar avontuur. Ik had in mijn leven veel gereisd in landen waar weinig comfort was. Ik wist dus dat ik zonder luxe goed zou kunnen leven. Bovendien dacht ik, als ik zou winnen, een eigen huis te kunnen kopen voor mijn gezin. Toen ik na hele hoop medische en psychologische test plus een stevig antecedentenonderzoek werd geselecteerd, was ik behoorlijk verrast.
Biertje op de bank
"De impact van zo’n tv-programma heb ik wel onderschat. Zelf vond ik dat ik geen enkele prestatie had geleverd. Ik had gewoon drie maanden op de bank gezeten en onder het genot van een biertje wat gekletst over voetbal (vooral NAC natuurlijk) en vrouwen. In het huis hadden we geen flauw benul wat zich buiten allemaal afspeelde. Dat we een hype waren geworden, hebben we niet meegekregen. Daarom was de schok groot toen we het huis verlieten en er buiten ruim 7.000 man op ons stonden te wachten."
Hoge prijs betaald
"Binnen drie maanden was ik van een totaal onbekende masseur van de nationale dameswielerploeg een bekende Nederlander geworden. De prijs hiervoor was echter hoog. Mijn relatie liep op de klippen en ik heb, met name op financieel gebied, teveel op de verkeerde mensen vertrouwd. Ik wilde een tijdje rust, maar voor ik het wist sloeg de vlam in de pan! Ik hielp mijn broer (eigenaar van een verhuisbedrijf) met een verhuizing naar Bentelo in Twente. In het plaatsje Goor, daar dichtbij dus, woonde Annette Stokkentreeff, die ik kende van Big Brother II en allerlei premičrefeestjes. Het klikte altijd wel tussen ons en ik besloot haar te bellen dat ik in de buurt was. Ze kwam meteen en we zijn nooit meer uit elkaar gegaan."
Annette zorgde voor orde in de chaos
"Annette heeft me echt uit de sores gehaald. Ze is manager bij een reisbureau geweest en is zakelijk en commercieel. Ze is orde gaan scheppen in de enorme puinhoop om me heen. Nee, we zijn nog steeds niet getrouwd, maar dat komt nog wel een keer. Eerst moeten we beslissen waar we gaan samenwonen: in Breda of in Goor, waar Annette nog steeds woont. Als het met de liefde maar goed zit, dat is voor ons het allerbelangrijkste. Mijn beste optredens waren trouwens altijd in het oosten van het land. Ik zie wel overeenkomsten tussen Twentenaren en West-Brabanders.”
Weer masseur
Na het Big Brother-avontuur was Ruud van plan terug te keren naar zijn vroegere baan als sportmasseur. Maar daar was geen tijd voor. Hij bleek ‘hot’ en greep zijn populariteit met beide handen aan om geld te verdienen. Pas nu lijkt de tijd gekomen om de oude stiel weer op te pakken. “Ik ben benaderd door Ruud Bakker, een bekende soigneur en eigenaar van een massagepraktijk in Etten Leur. Omdat Bakker dicht tegen de pensioengerechtigde leeftijd aanzat, zocht hij een opvolger en kwam daarvoor bij mij uit. Per 1 januari heb ik deze praktijk overgenomen.”
Met moeder naar Zwitserland
“In het verleden heb ik ook mijn broer nog vaak geholpen met zijn verhuisbedrijf. Mensen verhuizen heeft me altijd aangesproken. Het avontuur, lekker rijden in zo’n grote vrachtwagen, prachtig allemaal! Een hoogtepunt uit die tijd was wel een verhuizing naar Zwitserland. We hebben die verhuizing met de hele familie gedaan en zelfs onze moeder van 84 meegenomen. Het was een bijzondere trip.”
NAC
Tenslotte heeft Ruud nog een goede raad voor alle inwoners van de Baroniestad: “Bredanaars moeten trots zijn op hun stad. En op NAC natuurlijk.”
bron[ Bericht 0% gewijzigd door Nostalgist op 07-04-2009 18:59:21 ]
"Ik wou dat Tanja er nog was, daar kon je tenminste goed mee praten" - Joost Hoebink
Nihil volentibus arduum est