Veel mensen herkennen dat wel, de geur van een palingrokerij tijdens een bezoekje aan een vissersdorp, het heeft dezelfde aantrekkingskracht als een grill vol met kip op de stoep bij een poelier. Het water begint je al in de mond te lopen bij het waarnemen van de heerlijke geuren.
Met barbecueën of skottelbraaien kom je niet in de buurt van de lekkere rooksmaak die je smaakpapillen op hol brengen, het is ook totaal iets anders. Tijd dus om op zoek te gaan naar een oplossing: Een eigen rookkastje!
Aangezien je deze niet in elke winkel kan kopen en de grote winkelketens deze rookkasten nog niet hebben ontdekt, brengt een zoektocht op internet je al snel op het juiste pad.
Rookkasten zijn er in verschillende maten, klein voor in huis op het gasstel of wat groter voor in de tuin en nog groter voor het echte werk. Mijn keuze viel op een middelmaatje via de website
Rookovens-online De keuze is gevallen op het model Locarno, een rookkast met een raampje. Je wil toch zien wat je doet en wat is er nou leuker om met een potje bier met vrienden te kijken hoe de paling het goudgele kleurtje krijgt. De rookkast kost ¤ 149,00 en ¤ 12,50 verzendkosten.
Op vrijdagavond bestel ik de rookkast en krijg maandag al een mailtje dat de rookkast onderweg is en deze wordt inderdaad op dinsdag netjes afgeleverd. Weliswaar met Duitse beschrijving, maar dat mag de pret niet drukken. De rookkast is semi-kant en klaar. Dat kan ook niet anders, er zit namelijk een raampje in en die moet apart verpakt worden. De in de verpakking losliggende boutjes, moertjes en ringetjes moet je dus goed in de gaten houden, voordat je het weet ben je dus een onderdeeltje kwijt en kan je het raampje niet vastzetten.
Ik heb ondermeer gekozen voor dit model omdat je de lade waar het vuurtje in gestookt moet worden, er makkelijk uitgehaald kan worden zonder de deur in zijn geheel open te moeten doen. Hierdoor verlies je niet alle warmte als je het vuur een beetje wil opporren.
Tijd om de rookkast voor het eerst te proberen. Kipfilet roken! Ik ben er gek op en moest en zou dit als eerste roken. Ik had me al goed voorbereid en had al rookmot, een heel fijn zaagsel ingeslagen en de kipfilet werd een dagje gepekeld. Dat is heel simpel, pan met water, zout, laurierblaadje en wat peperkorrels aan de kook brengen, af laten koelen en de kipfilet er in leggen. De volgende dag kon de rookoven dus opgestookt worden. Houtmot gaat in de la onder in de kast, deze steek je aan met wat houtblokjes. Niet met aanmaakblokjes of dat soort dingen.
Ik had nogal wat problemen om de houtmot gloeiend te krijgen. Na een aantal uren proberen was ik het zat en ben ik naar de Doe het Zelf zaak gereden en heb een handgasbrander gekocht. Dat bleek de oplossing te zijn. Al snel kreeg ik een mooi gloeiende houtmot in de la en liep de temperatuur op naar de 90 graden. De goede temperatuur om de kip te garen en te roken. Uiteindelijk was de kip gaar en had een mooie kleur. De smaak was voortreffelijk. Je hebt al snel in de gaten dat het pekelen belangrijk is. De kipfilet was op het randje van te zout, dus dat is een kwestie van oefenen en smaak.
Rookovens-Online biedt ook verschillende soorten houtmot, pekels en kruiden. Nadeel is dat bijvoorbeeld de pekel in zakken van 25 kilo gekocht dient te worden, waardoor de verzendkosten bijna net zo hoog zijn als de pekel zelf. Tijd voor een telefoontje met Rookovens-Online die op hun website ook melden dat je langs kan komen, maar wel even van tevoren moet bellen. De werkelijkheid is iets anders na een telefoontje. We konden wel langskomen maar het was niet zeker of ze wel aanwezig waren, het enthousiasme straalde er niet van uit. Dat ritje hebben we dus maar achterwege gelaten en zijn op zoek gegaan naar een winkel in de buurt die houtmot, hout, kruiden en pekel verkocht. Dat was niet zo makkelijk, sterker nog het is ons niet gelukt in de provincie waar ik woon op een zakje houtmot na bij een dierenwinkel. Maar goed, dat is ook het belangrijkste en de rest is een kwestie van improviseren.
Een zakje houtmot kost hier ¤ 4,95 en een zakje houtsnippers kost hetzelfde. Om een beetje te kunnen roken, ben je iets meer dan de helft kwijt van beide zakjes. De houtsnippers gebruik je om te garen, dus de temperatuur een beetje omhoog te brengen. Dat kan je weer instellen door de luchtgaten in de rookoven. Doe je een schuifje dicht, dan dempt het vuur en zakt ook de temperatuur.
Na de kip werd het tijd voor het grote werk, paling! Op naar de vismarkt op Urk. Maar nee hoor, nergens paling te krijgen, je krijgt zelfs een blik van de Urkers alsof je de domste vreemde bent die ze tegen zijn gekomen. Ik begrijp best wel dat paling niet het hele seizoen gevangen kan worden, maar verkoop dan kweekpaling. Maar goed, daar deden ze niet aan.
Na zoeken op Google op mijn telefoontje kwamen we uit op een palingkwekerij, ergens op een buitenweggetje. Daar heb ik twee kilo paling gekocht, levend! Voor ¤ 20,00 heb je een zak kronkelende paling.
Eenmaal thuis zal je dus moeten slachten en fileren. Die details zal ik verder besparen, maar het is niet het meest leuke werk.
Ook hier ben ik als beginneling aan het lezen geslagen op internet over de bereidingswijze. Paling rijgen op de speet (gewoon lange ijzeren satéprikkers) en in de kast met die rakkers. Je moet de paling dan eerst garen en daarna moet het vuur gedempt worden met houtmot. Dat gaat lekker roken en de geur komt vrij. Dat is het leuke.
De paling was niet eetbaar helaas, het was net rubber. Bij paling horen mannentermen als boterzacht en hargh hargh! Twee kilo paling werd gedoneerd aan de kliko.
Ook had ik nog vier makrelen gepekeld, dus die gingen vervolgens de oven in. Ook deze mislukte jammerlijk. De makreel was niet gaar. Om dit proberen na te garen in de gewone oven resulteert in een snotterige bende. Deze gingen dus de paling achterna, hup in de kliko.
Twee keer achter elkaar mislukkelingen tijdens het roken geeft een deuk in je zelfvertrouwen. Je houdt je netjes aan het recept, temperatuur en gaar/rooktijd en toch mislukt het en kan je voor enkele tientjes aan vis weggooien.
Het blijkt dat de temperatuurmeter die in de rookkast verwerkt zit, dertig graden te hoog aangeeft. Dat heeft grote gevolgen voor het garen, of juist het uitblijven van garen. Rookovens-Online meldt dat er een nieuwe temperatuurmeter verstuurd zal worden, dat is netjes. Het is jammer van de vis, maar dat is leergeld. Niet volledig afgaan op de temperatuurmeter, maar ook je hersens gebruiken. Kijken en voelen is het advies wat je leest op websites waar ervaren rokers schrijven.
Voor advies over het roken hoef je niet ver te zoeken, er zijn tientallen rokers die bereid zijn om hun ervaring te delen.
Conclusie: Ik voorzie een heerlijke zomer, waar het roken van vis, vlees en groente een grotere rol zal spelen dan het “gewone” barbecueën. Ook blijken er in
CUL nog wel wat mensen rond te lopen die je van advies kunnen voorzien.
De aanschaf van de rookoven ging via
Rookovens-online. De levering was snel en netjes. De overige rookaccessoires kan je beter ergens anders kopen als je daarvoor in de gelegenheid bent, de verzendkosten zijn stevig te noemen. Dat is op zich logisch, want het gaat per slot van rekening om het gewicht.
Het in gebruik nemen van de rookoven was even lastig, maar dat is de onervarenheid en zal al snel veranderen.
Het pekelen of zouten van het te roken waar is even uitvogelen, de ene houdt van zout en de ander vindt iets als snel iets te zout, daar ben je dan snel achter.
Mogelijk ben ik iets te enthousiast, maar omdat de aanschafprijs van een rookoven redelijk laag ligt en veel mensen bij het idee van gerookte vis of vlees al beginnen te likkebaarden, denk ik dat het roken deze zomer nog wel eens een flinke sprong in populariteit kan maken. Het is leuk, gezellig met vrienden, en ook nog eens lekker.
Veel rookplezier!
[ Bericht 1% gewijzigd door Dirkh op 07-04-2009 17:15:20 (Rookovens stuurt nieuwe temperatuurmeter. ) ]