[FOK! actie]: WIN het boek "Samenwonen met hem/haar"!

Handig is dat Anekdotes over je samenwoon ervaringen in ruil voor een boekje vol met tips over samenwonen...
Er zijn ook mensen die voor het eerst gaan samenwonen

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 00:55 schreef fraubitch het volgende:
Handig is dat Anekdotes over je samenwoon ervaringen in ruil voor een boekje vol met tips over samenwonen...
Er zijn ook mensen die voor het eerst gaan samenwonen

Ook mijn gedachte, idd.

Grappig....Altijd al eens mijn ergernissen van mij af willen schrijven
Zal ik dan maar de eerste zijn die er eentje post....

Het gaat over: Het verfpad bij de bouwmarkt.

Of je nu net gaat samenwonen of 'ze' 'weer eens wat anders' wil, zul je er als man aan moeten geloven.
Dan moet je 'samen' naar de meest verschrikkelijke plek om samen met je vriendin heen te gaan.
Jawel, ik heb het over het verfpad van de bouwmarkt!
Mannen die weten waar ik het over heb zullen waarschijnlijk snel dit topic dichtklikken om er niet aan herinnerd te worden.

Onwetenden onder jullie zullen je misschien afvragen wat er nu daadwerkelijk zo verschrikkelijk is aan het verfpad bij de bouwmarkt. Nou dat zal ik eens uitleggen...

Picture this:
Je wordt wakker op een mooie zaterdagmorgen. Vrolijk kom je beneden voor je ontbijtje. Lekker weekend, dus veel vrije tijd om leuke dingen te doen.
Totdat je vriendin beneden komt. "Ik wil eigenlijk een ander kleurtje op de muur". Als de bliksem die inslaat zie je jezelf het hele weekend in de weer met rollers en kwasten; weg vrije weekend!
"Ik vind het zo wel mooi hoor" probeer ik nog, maar tevergeefs. "Ik wil toch echt eens wat anders...zullen we anders straks even langs de bouwmarkt gaan?". Bij die woorden voel ik het zweet bij mezelf uitbreken; mijn ontbijtje smaakt me niet meer, maar ik weet dat tegenstribbelen geen zin heeft omdat ze toch wel zo lang doorgaat totdat er een ander kleurtje op de muur zit.

Als we in de bouwmarkt het verfpad a.k.a. "de hel" in lopen krijg ik allemaal blikken van medelijden van andere mannen die weten wat ik moet doormaken. Maar ook zij weten dat ook ze er ooit weer aan moeten geloven.
Afwezig kijk ik naar de boormachines in het pad aan de overkant. "Wat vind je van deze kleur?" klinkt het plotseling. "Mooi" zeg ik afwezig. "Je kijkt niet eens" krijg ik terug. Shit! Ik kijk naar het kleine gekleurde kaartje dat ik in mijn handen gedrukt krijg. Ik probeer me de onmogelijke voorstelling te maken van de centimeter kleur uitgesmeerd over de huiskamermuur....onmogelijk!
"Nee, echt mooi" probeer ik overtuigend te brengen. Nee hoo, mislukt; "Doe nou niet zo ongeïnteresseerd, het is ook jouw huiskamer" krijg ik terug. "Hoe kan ze dat nou horen" denk ik nog, maar realiseer me dat ik het nu over een andere boeg moet gooien. Op de gok pak ik een van de 10.000 gekleurde kaartjes uit het schap. "Deze vind ik wel mooi" probeer ik. "Blauw?" klinkt het verbaasd. "We hebben helemaal niks blauws in de kamer en dat staat niet bij de gordijnen". Aaargh!
"Wat vind je van deze?" probeert ze. Geheel op mijn hoede doe ik mijn uiterste best om deze keer écht enthousiast te klinken "Oh, die is wel mooi!". "Vind je?" antwoord ze. "Ik vind hem een beetje saai, dat is de kleur die Bart en Esther op de muur hebben". Grrr, het was een valstrik, ik had het kunnen weten...

Anderhalf uur later, nadat we alle 10.000 kaartjes al drie keer in onze handen hebben gehad zijn "we" er eindelijk uit.
Verfpotten met een nietszeggende beige kleur worden in het karretje geplaatst.....gelukkig!
"Hier ben ik de komende tijd tenminste weer vanaf" denk ik nog totdat ze mijn zalige gedachten doorbreekt met de woorden:
"We moeten natuurlijk wel even kijken of het op de muur ook wel staat, maar anders kunnen we altijd ruilen en vanmiddag nog even terug" en ik voel mijn ontbijt weer naar boven komen terwijl we in de rij van de kassa staan.

Maar verder is het samenwonen echt wel leuk hoor

d'r moeder. punt.

Wanneer kan ik het boekje ophalen?

Vriend tegen Vriendin: "Tandjes.... ik ben eigenwijs.. maar jij?.... JIJ hebt het uitgevonden!"

_{(helaas) Op waarheid berust}

Zowel mijn vriend als ik zijn van mening dat afwas het beste meteen kan gebeuren. Laten staan op het aanrecht is vies, trekt ongedierte aan en wanneer je uiteindelijk er wel aan toekomt moet je des te meer moeite doen om de boel schoon te boenen. Wij doen de afwas dus altijd direct na het eten, of het nu gaat om ontbijtbordjes, glazen of de pannen van het avondeten.
Maar. . . . . er is één uitzondering om voor mij onbekende reden. Iedere werkdag gebruikt mijn vriend 's ochtends een mes om zijn broodjes te besmeren. Deze broodjes gaan op een bordje en dit bordje wordt keurig afgewassen, maar het mes blijft liggen, IEDERE keer. En aangezien ik de eerste ben die aan het eind van de dag thuis komt, tref ik dus steevast daar een vies botermes aan, en daar kan ik NIET tegen, ik word daar zo ongelooflijk chagrijnig van. En het allerergste is nog wel dat hij pas een uur tot anderhalf uur later uit zijn werk komt en mijn woede dan wel weer gezakt is, dus ik kan hem ook nooit een keer stevig uitfoeteren erom.

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 11:27 schreef As_33 het volgende:
Zowel mijn vriend als ik zijn van mening dat afwas het beste meteen kan gebeuren. Laten staan op het aanrecht is vies, trekt ongedierte aan en wanneer je uiteindelijk er wel aan toekomt moet je des te meer moeite doen om de boel schoon te boenen. Wij doen de afwas dus altijd direct na het eten, of het nu gaat om ontbijtbordjes, glazen of de pannen van het avondeten.
Maar. . . . . er is één uitzondering om voor mij onbekende reden. Iedere werkdag gebruikt mijn vriend 's ochtends een mes om zijn broodjes te besmeren. Deze broodjes gaan op een bordje en dit bordje wordt keurig afgewassen, maar het mes blijft liggen, IEDERE keer. En aangezien ik de eerste ben die aan het eind van de dag thuis komt, tref ik dus steevast daar een vies botermes aan, en daar kan ik NIET tegen, ik word daar zo ongelooflijk chagrijnig van. En het allerergste is nog wel dat hij pas een uur tot anderhalf uur later uit zijn werk komt en mijn woede dan wel weer gezakt is, dus ik kan hem ook nooit een keer stevig uitfoeteren erom.

Ongelooflijk, wat een zeik ben je dan.

Verder zoals al eerder gemeld in dit topic is het een beetje een vreemde actie. Boekjes over samenwonen 'winnen', maar alleen mogelijk voor mensen die al samenwonen en daar een verhaaltje over kunnen vertellen.

Heerlijk doordacht weer. Zo'n boekje is JUIST leuk voor mensen die plannen hebben om te gaan samenwonen.

Maar goed, als ik inspiratie krijg zal ik mijn verhaal hier eens neerzetten.

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 14:51 schreef Beauregard het volgende:

[..]

Ongelooflijk, wat een zeik ben je dan.

Verder zoals al eerder gemeld in dit topic is het een beetje een vreemde actie. Boekjes over samenwonen 'winnen', maar alleen mogelijk voor mensen die al samenwonen en daar een verhaaltje over kunnen vertellen.

Heerlijk doordacht weer. Zo'n boekje is JUIST leuk voor mensen die plannen hebben om te gaan samenwonen.

Maar goed, als ik inspiratie krijg zal ik mijn verhaal hier eens neerzetten.

tvp <insert zG-emoticon>

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 08:27 schreef Re het volgende:
Dan schrijf je een stukje over waar je denkt tegenaan te lopen

Komt voor de bakker.

Ik wil niet dat hij dat boekje 'samenwonen met haar' in handen krijgt... Dat brengt 'm op ideeen

'hou de afstandsbediening van de tv altijd goed in de gaten'
En hoe moet ik dan nog rustig ATWT kunnen kijken? Nee dat boekje komt er niet in

quote:

Op vrijdag 3 april 2009 11:27 schreef As_33 het volgende:
Zowel mijn vriend als ik zijn van mening dat afwas het beste meteen kan gebeuren.(knip)

Eén woord. Afwasmachine.

quote:

Op zaterdag 4 april 2009 21:55 schreef Burdie het volgende:

[..]

Eén woord. Afwasmachine.

Geen ruimte voor helaas

Tussen mij en m'n ex-vriend toen we nog samenwoonden:

Situatieschets: Na een lange dag studeren en terwijl ik niet zo lekker ben lig ik in bed wat te pitten. Naast mij ligt mijn studieboek met daarop m'n bril. Slapend draai ik nooit dus dat is geen probleem en morgen is immers dat belangrijke tentamen. Het licht is uit en ik slaap diep.

Mijn ex-vriend komt binnen en denkt: "Oh wat lief, ze is even een dutje aan het doen, laat ik haar romantisch wakker kussen"

*zonder het licht aan te doen zakt meneer romantisch op de plek naast me*

*krak*

Ik:

Dat was dus m'n bril waar hij vol op was gaan zitten en die natuurlijk niet meer gefixed kon worden voor het tentamen.

Dus de volgende dag tijdens het tentamen was het:

Zijn reactie: Wie legt er nu ook een bril in bed

Mijn reactie: wie let nu niet op waar hij gaat zitten

quote:

Op zondag 5 april 2009 12:57 schreef kahlie het volgende:

Zijn reactie: Wie legt er nu ook een bril in bed

Hij had gelijk trouwens, je wist toch dat je vriend er zou komen slapen

Sja. Altijd een reservebril hebben he.
En de volgende dag had je best bij de kruidvat een stel lenzen kunnen kopen.
.

quote:

Op maandag 6 april 2009 17:49 schreef Godshand het volgende:

[..]



Hij had gelijk trouwens, je wist toch dat je vriend er zou komen slapen

Er stond toch dat ik overdag een tukje ging doen en hij terug kwam van z'n werk... rond 18.30 verwacht ik niet dat hij in bed stapt... eerder dat ik wakker word van de deur...

Lenzen waren bij mij niet mogelijk ivm oogdruppels die ik nodig had... en ja, inmiddels ben ik zo ver dat je altijd een reservebril moet hebben Brillen van mijn sterkte zijn trouwens ook niet bij de kruidvat te krijgen...

quote:

Op maandag 6 april 2009 18:31 schreef kahlie het volgende:

[..]

Er stond toch dat ik overdag een tukje ging doen en hij terug kwam van z'n werk... rond 18.30 verwacht ik niet dat hij in bed stapt... eerder dat ik wakker word van de deur...

Tsja en je werd niet wakker van de deur..

Tip: neem een nachtkastje en doe daar je bril erop
Die reservebril is ook geen gek idee..

Dus misschien heb jij straks nog tips voor die survivalguide samenwonen

Nou, bij ons was voorheen een lastig punt de tijd die meneer voor dingen nodig had. Vooral opstaan, douchen en 's avonds naar het toilet gaan ging gewoon niet echt soepel. Het verslag van een willekeurige zaterdagochtend ongeveer een jaar geleden:

9.00: de wekker gaat, luid toeterend. We moeten om elf uur de trein halen naar mijn schoonmoeder, naar het station is tien minuten maar er is dus (minstens) twee uur voor nodig. Ik rammel aan mr. Twinky en sommeer hem de wekker uit te doen. Als hij namelijk dan even beweegt wordt hij misschien vast wakker. Hij ramt op de snoozeknop en kruipt op zo'n manier om me heen dat ik geen kant opkan.
9.07: de wekker gaat opnieuw en ik schrik op. Mr. Twinky ligt luid te snurken op mijn borst en merkt duidelijk niks van het lawaai. Ik duw hem van me af en snooze zelf de wekker.
9.14: inmiddels ben ik chagrijnig en probeer ik hem op een lieve manier wakker te kussen 'want je moeder verwacht ons straks'. Hij mompelt terug dat 'we nog bijna twee uur hebben'. Ik ga het bed uit om maar vast wat te doen.
9.21: ik sta onder de douche en hoor de wekker loeien.
9.30: ik kom onder de douche uit omdat en probeer nog een keer mr. Twinky uit bed te krijgen, terwijl de wekker nog steeds kabaal aan het maken is. Hij wordt boos omdat ik rustig aan moet doen en lief moet doen want hij komt echt wel en draait zich met zijn rug naar me toe. Ik geef hem, hoewel ik eigenlijk beter weet, nog een kans.
9.40 Inmiddels heb ik mijn boterhammetjes gegeten en probeer ik het nog een keer. Ik ben klaar met het 'lief doen' en besluit er nu op te staan dat hij eruit komt. Ik trek het dekbed van hem af, wetende dat hij dan erg boos wordt maar hopende dat het nu mischien toch wél iets wordt.
9.41 ik lig in een slaperige houdgreep onder de deken te puffen van de hitte en wordt opnieuw gebruikt als knuffelbeer. Bij elk geluid wat er uit mijn mond komt wordt er hard gekreund dat ik gemeen ben en er nog alle tijd is en dat ik m'n mond moet houden.
9.45 nu toch maar de wekker uitgezet, gordijnen open gedaan en het dekbed definitief verwijderd. Mr. Twinky is inmiddels erg chagrijnig naar de wc gestrompeld.
10.00 Mr.Twinky staat onder de douche. Dit heeft hij absoluut nodig om wakker te worden. Voor het gemak beschrijf ik even wat hij doet onder de douche (al sta ik er niet bij, dat wil hij wel graag maar ik kan het niet handlen om te zien hoe hij bezig is)
10.15 Hij staat nog in exact dezelfde houding onder de douche als hij begonnen is. Dit heet 'voordouchen'. Na ongeveer een kwartier gaat hij zijn haar natmaken, een procedure die ongeveer vijf minuten duurt om zeker te weten dat alles nat is.
10.20 Het haar wordt voor de eerste keer zorgvuldig ingesopt
10.22 Na het intrekken (is niet nodig met shampoo maar voor hem werkt het dan beter) wordt het uitgebreid uitgespoeld, vergelijkbaar met het natmaken.
10.27 De tweede lading shampoo gaat het haar in en wordt na het intrekken uitgespoeld.
10.34 Ik roep, inmiddels erg gefrustreerd, dat we over vijf minuten (in werkelijkheid tien) wegmoeten en hij nog moet ontbijten. Een 'ja, ik kom zo' is het antwoord. Ondertussen maakt hij het stuk zeep goed vochtig en begint elke milimeter van zijn lichaam langzaam maar zeker in. Ook hier geldt: haastige spoed is zelden goed.
10.37 Het lichaam wordt afgespoeld. Inmiddels heb ik alle tassen al gepakt en zit ik nagels te vreten op de bank.
10.39 Ik roep dat we NU wegmoeten om nog op tijd te komen. 'ja ja, zeur niet zo' is de reactie.
10.40 Hij sopt zijn gezicht in met duur scrubspul om zijn baardharen niet te laten ingroeien.
10.41 Met een spiegel, scheerschuim en een mesje begint hij zich te scheren. Haartje voor haartje, zorgvuldig en ook nog een keurig ringbaardje overhoudend.
10.51 'Ik ben bijna klaar' is voor mij het teken mijn schoonmoeder te bellen dat we iets later komen. Ze begrijpt het meteen maar ergens voel ik ook de afkeuring dat ik het niet voor elkaar krijg hem op tijd te laten komen. Zonder woorden laat ik terug merken dat ik hem niet heb opgevoed en dat zij dat ook wel anders had kunenn doen.
10.56 'liefjeeee? kun je voor mij een bakje cruesli makeeee?' komt er uit de douche. Ik roep 'ja' maar doe nee want als ik het doe is het niet de goede cruesli (er staan drie dozen die allemaal de lekkerste ooit zijn maar de enige dag moet er een andere coctail in dan de andere) Mr. Twinky is ondertussen aan het nadouchen, waarin hij alle zeepresten van zijn lichaam spoelt en nog even nageniet van de straal. Even.
11.06 Hij begint met afdrogen. hij heeft twee grote handdoeken, één voor voorafdrogen en één voor na-afdrogen. Die laatste is ook vooral voor zijn gezicht, terwijl met de eerste zijn haar moet worden afgedroogd. Als hij het op een andere manier doet krijgt hij jeuk.
11.08 Mr. Twinky komt uit de douche gerend met de derde handdoek onder zijn voeten, meestal de kleinere handdoek die ik 's ochtends heb gebruikt. Ik zit ondertussen een tijdschrift te lezen. De kleren die ik voor hem heb klaargelegd op het bed worden aan de kant gegooid en hij graaft in zijn klerenkast. Ik kom hem even assisteren en houd hem de kleren die op het bed lagen voor maar die zijn toch niet helemaal zijn smaak. Hij duwt mij steeds aan de kant dus ik ga weer terug naar mijn tijdschrift.
11.12 Mr. Twinky komt de woonkamer ingerend dat we moeten opschieten. Ik zeg hem dat hij nog wat moet eten en gauw gooit hij wat cruesli en melk in een bakje en slobbert dit half naar binnen. Ondertussen controleert hij of ik zijn tas wel goed heb ingepakt (niet dus).
11.15 Hij rent naar de voordeur, gooit het bakje in de keuken en trekt zijn jas aan. Ondertussen roept hij dat ik op moet schieten, hij heeft zo zijn best gedaan om snel te doen.
11.20 Ik ren achter hem aan richting de trein. Waarom we rennen weet ik ook niet want dat heeft echt geen zin meer.
11.30 we zitten in de trein richting schoonmams, een half uur later dan gepland. Mr. Twinky vist naar complimentjes dat hij zo heeft opgeschoten en ik ben zowel chagrijnig als dat ik het grappig vindt omdat het altijd zo gaat.


Inmiddels is het trouwens wel veranderd hoor, we kunnen nu echt wel binnen een uur wegzijn.

Wij hebben eigenlijk 2 dingen.. Ter info, we zijn gelijk gaan samenwonen (oftewel, ik was niet weg te krijgen) zodra we officieel iets hadden.

We zijn allebei Fok!kers, ook al voordat we elkaar kenden. (Hij=Flappekz). Hij had dit (helaas) eerder door, waardoor hij mij al lekker kon inzien. Zo wist hij mijn BH-maat al voordat we iets hadden..
Ook speelde hij al jaren Hattrick, een online voetbal spel, waar ook een goedlopend topic voor is op Fok!. Aangezien ik het zat was dat hij de hele avond achter z'n laptop zat te Hattricken, begon ik ook maar met het spel. If you can't beat them, join them gevalletje.
Sindsdien zitten we nu dus elke woensdag- en zondagavond tegenover elkaar op de bank te Fok!ken en Hattricken. We praten niet met elkaar, zeggen alles via IRC.. Het is vrij typisch .

Ook hebben we iets persoonlijks. Soms kom ik thuis, en voel ik de bui alweer hangen.. Daar gaan we weer.. Hij is boos.
De 1 is boos op de ander. In plaats van elk 'normaal' persoon praten we het niet uit, we gaan schoonmaken. Ja, schoonmaken. We raken elkaar niet aan, kijken elkaar niet aan, we maken schoon.
Pas als het huis helemaal aan kant is gaan we op de bank zitten, roken we een sigaretje (nog altijd in stilte) en is het weer goed.

En als je dit zo leest, is het eigenlijk best zielig....


Maar vooral: