Het OUD Estafette Topic deel 6

quote:

Op donderdag 22 januari 2009 14:47 schreef Faja-Lobi het volgende:
Ik zag in het krantje van de creche een estafette staan waarin 1 ouder een aantal vragen krijgt voorgeschoteld en deze kan dan de estafette door spelen aan een andere ouder, een die je zelf kiest.

Het leek mij een leuk idee om hier op FOK ook zo een estafette te beginnen.

Vertel iets over je zelf,
wie je bent,
waar je (ongeveer) vandaan komt,
wat je zoal doet in het dagelijkse leven,
wat zijn je hobbies,
je grootste passies,
welk boek staat op je nummer 1 lijst of welk boek lees je momenteel,
welke film is je-van-het,
voor welk gerecht kunnen ze je 's nachts wakker maken,
wat is de leukste uitspraak die je in tijden hebt gehoord (mag van je kinderen zijn of als je nog geen kinderen hebt van je buurman of buurvrouw etc)
etc etc

en last but not least, stel een (persoonlijke) vraag aan de volgende van de estafette.

Het OUD Estafette topic
Het OUD Estafettetopic deel 2
Het OUD Estafette Topic deel 3
Het OUD Estafette Topic deel 4

Faja-lobi [updated op 23-02-2009]
Maneki.neko [updated op 22-02-2009]
Spuuglokje
bix
Sugar
Marie
Rewimo
pinquit
Huup
Swets
Lois
Macka
PM-girl
KP
Troel
p_iglet
Belana
livelink
MeNicole
Kersjes
Sjak
Moussy
Stout
Brighteyes
just me
Yvonne
shmoopy
Moonah
Vivi
Slaapmeisje
Rockabella
Poppejans
Bass-Miss
Icicle
Lishe
debuurvrouw
ET
dutchie
phluphy
snoopy
Oxymoron
Miss_Sly
Texelonia
Dakota
Memmel
Vicky
Saffier
Reinhilde
Owlet
cattie
m@x
Loena-tik-
Five_Horizons
Grijs
Luchtbel
knorretje

quote:

Op vrijdag 13 februari 2009 20:03 schreef Lois het volgende:
Even een kleine huishoudelijke mededeling, wellicht ten overvloede.
als je het stokje gaat doorgeven, is het wel zo netjes als je even een PM stuurt aan de betreffende user om diegene in te lichten en/of te vragen of ze dat wel leuk vinden. Zo voorkom je dat het topic stil komt te liggen.

De laatste bijdrage was van Loena:

M@x mooi verhaal, toch nog nieuwe dingen over je te weten gekomen

Het stokje, ok daar gaat ie dan...

Geboren in 1976 te Spijkenisse luisterend naar de naam Lonneke...of Lon..Loena...verbaster maar raak, alles beter dan die eerste boerentrien-naam _{sorry pa en ma verder hou ik heel veel van jullie}

Ik ben opgegroeid in een fijn gezin, mijn (iets) oudere zus en ik kregen een strenge opvoeding, waar wel voldoende ruimte was voor commentaar van onze kant. Stelregel bij ons was dat je je mening mocht uiten, maar dan alleen als je het respectvol deed èn met een goede onderbouwing. Ik ben mijn ouders daar nog steeds dankbaar voor. Deze basisregel heeft mij altijd geprikkeld tot zèlf nadenken, niet doen wat de kudde doet, maar; 'Wat vind ìk hiervan?'

De basisschooltijd...heerlijk, geen zorgen, het leren ging mij gemakkelijk af, ik kon met iedereen in mijn klas goed opschieten. Ik werd wel gepest door oudere kinderen uit andere klassen. Van mijn vader kreeg ik een heerlijk niet-pedagogisch advies: "Als negeren en praten niet helpt, dan mag je een beuk geven. " Ik vond het doodeng, echt, stel je voor dat je iemand blijvende schade zou toebrengen? Gelukkig is het maar 1 keer nodig geweest, een flinke dreun waardoor het ettertje in de prikkelbosjes viel. Vanaf dat moment ben ik nooit meer gepest, volgens mij was mijn zelfvertrouwen door deze actie zo gesterkt dat ik vanaf dat moment uitstraalde dat je met mij niet hoefde te sollen

De middelbare school...afschuwelijk. Ik kwam op het VWO terecht, dat ging prima tot de 5de klas. Toen werd de stof een stuk pittiger. Als perfectionistisch trutje moest en zou ik doorgaan met de exacte vakken( wiskunde B, scheikunde, natuurkunde, biologie). Ok ik bleef dus zitten in de 5de klas, de tweede keer gelukkig over, met een geweldig rapport. Ik had inmiddels een flinke faalangst ontwikkeld, slecht slapen en overgeven 's morgens als ik die dag een toets had. Als ik erop terug kijk, zie ik pas hoe erg het was. Nou; lang verhaal kort: de eindexamens waren een nog groter drama. Ik kreeg een her voor scheikunde...gezakt...weer opnieuw begonnen met het zesde( voor mij dus achtste schooljaar)...mijn eerste schoolonderzoek was natuurkunde, ik heb toen zo'n ontzettende black-out gekregen, ik geloof dat er 2 cijfers en drie letters op papier stonden. Toen heeft mijn moeder ingegrepen_{thanks mom, je hebt mij hiermee gered van het gesticht} Ze heeft erop aangedrongen dat ik zou stoppen en lekker in zou stromen in een interne opleiding tot verpleegkundige( ik was van plan HBO-V te gaan doen). Heerlijk, nooit spijt van gehad!!!

Oh en de middelbare school was niet alleen kommer en kwel, ik heb daar mijn lief ontmoet. Hij was 16 ik bijna 16, hij vroeg mij bij de "pingpong"-tafel, zeventien jaar geleden We hebben twee jaar bij elkaar in de klas gezeten, een godswonder dat het stand heeft gehouden!!! Hij schaamde zich dood voor mij omdat ik volgens hem een te grote bek had in de les, terwijl ik hem een grote betweter vond( hij hoefde amper 5 minuten te leren voor een toets, terwijl ik echt moest blokken, grrr)

Magoe...de verpleging. Helemaal leuk, de stof was echt makkelijk, de praktijk erg heftig. In mijn derde jaar kreeg ik letterlijk de grootste verrassing in mijn schoot geworpen. Ik was zwanger. Gestopt met de pil( hoe ironisch; daar werd ik zo misselijk van) en gerommel met condooms. Een paar weken voor ons trouwen kwam ik erachter. Five studeerde nog en kluste bij bij de plaatselijk Shoarma-tent als bezorger. Ik weet het nog heel goed, ik had stiekem getest (want er was toch niets aan de hand) en heb het hem verteld toen hij terug kwam van "shoarma-rijden" . Whehehe ik heb hem nog nooit zo wit weg zien trekken. Gelukkig waren wij snel de schrik te boven en we zouden wel zien hoe het zou lopen; we waren er eigenlijk heel blij mee. Ik heb mijn opleiding met slechts een half jaar vertraging af kunnen ronden. Ik moest zo'n beetje fulltime blijven werken omdat Five nog studeerde, verschrikkelijk vond ik het Connor achter te moeten laten bij steeds een ander. We hadden een heel netwerk van mensen die oppasten: mijn moeder, schoonmoeder en zus.

De laatste twee jaar in mijn verpleegkundigenloopbaan heb ik doorgebracht op de kraamafdeling. Ik genoot van de bevallingen die ik mee mocht maken, de babietjes badderen, de moeders helpen met de borstvoeding, ik voelde mij bevoorrecht dat ik zulke intieme dingen mocht delen met mensen. Helaas is natuurlijk niet alles leuk op de kraamafdeling, als het mis gaat hakt het er ook vierkant in.

Van buiten oog ik rustig, relativerend, vrolijk en soms misschien hard. Dit is voor mij de enige manier waarop ik soms met dingen om kan gaan. Ik zeg altijd dat ik geboren ben met "poorten" die te ver open staan , ik neem sferen en gevoelens van een ander snel op. Heel fijn dat je je kunt inleven in een ander maar ook heel erg vermoeiend. Niet echt handig ook in een ziekenhuis, die nare gebeurtenissen op de kraamafdeling hebben mij dat leren inzien, ik kan mijn poorten nu wat sluiten_{maar zal de namen van de kindjes nooit vergeten}

Zo luchtiger nu...ik was een jaar gediplomeerd en toen was ik het zat. Het hollen, rennen en vliegen op de afdeling, de drukkende verantwoordelijkheid, uitgekafferd te worden door horkerige artsen, het na je dienst afvragen of je wel een patiënt gezien hebt, laat staan een beetje aandacht hebt kunnen geven. Five ging werken, ik ging moederen, geweldig!!! Eén jaar en 1 kind later(Ewen ) was ik weer aan het werk, whehehe. Alles ging mij te gladjes af zo thuis, dus ik ben gaan werken bij de Bloedbank twee daagjes in de week. Ik heb daar leren prikken. Doodeng vond ik het, want wat als ik het niet zou kunnen?! Gelukkig ging het mij allemaal makkelijk af en deze baan was zelfs goed te combineren met derde knul Kian Er wordt bij mij op mijn werk nog soms lacherig gedaan en gevraagd of ik niet meer moet kolven, ik heb al met al twee jaar zitten kolven daar op zo'n keuringskamer.

Tja en nu, nu zitten de knullen allemaal op school en ik merk meer en meer aan mijzelf dat ik meer uitdaging nodig heb. "Help mijn hersens verschrompelen!!!" Ik ben dus heel hard aan het nadenken over de manier waarop ik mijzelf uitdaging ga bieden...wordt vervolgd...

Nu de vraag van M@x...

Hoe hou ik mij staande binnen dat knullengezin, nou gewoon...niet. Ik was vroeger echt zo'n poppenmoedertje, tutje tot en met. Een dochter had dus echt op zijn plek geweest bij mij. Maar wij kregen gewoon knullen Met elke knul die er kwam was ik weer zo gelukkig dat het helemaal prima was zo. Je groeit er gewoon in mee, dat knullengedoe, voetbal, judo, eeuwige prestatiedrang, ik lach erom. Ik ben zo gelukkig met mijn mannen, ze noemen mij vaak gekscherend hun koninginnetje. Wat wil je nog meer als vrouw zijnde?

[ Bericht 12% gewijzigd door Lois op 11-04-2009 20:51:41 ]

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 11:41 schreef Five_Horizons het volgende:
Hmm... je verhaal staat hier nog niet....

Ja g*dver maak die naampjes eens mooi klickable blauw enzo, het lukt mij niet

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 11:45 schreef Five_Horizons het volgende:
Gastmod _{en gooi je verhaal dan nog eens hierheen....}

Doe jij het even ik moet nu stofzuigen...(of Rocka/Lois, als ik het doe vallen mijn smilies weg en ik ben er al zo lang mee bezig)

Oh en Lois, goed idee

Ik draag het stokje over aan Five...met als vraag: dat wat Lois zegt dus... _{thanks Lois}