Het OUD Estafette Topic deel 5

Apart dat iedereen toch dezelfde angsten hier blijkt te hebben
|En dat je dat op zo'n forum niet echt merkt. Zoals BE ook al zei: Ik heb ook vaak dat ik iets typ en toch maar niet post, omdat ik denk dat iedereen dat toch stom vind of vind dat t nix toevoegt ofzo.
Ik ben gelukkig nooit gepest, alleen nogal onzeker (heel erg zeg maar, belemmert me ook zo leuk in opleiding enzo :S)

Maaruh om ontopic te gaan even een reactie op het stukje van Saffier, wat een bijzonder en leuk verhaal ook weer. En leuk goudsmid

|Blijf dit echt een super topic vinden! Zoveel mooie en bijzondere verhalen. En vind dat van Memmel helemaal niet saai! Lijkt me geweldig zo'n leven te hebben dat helemaal op rolletjes loopt!

Saffier, goudsmid wat een leuk en apart beroep!
En ik vind het verdrietig om te lezen wat voor gevolgen het pesten heeft gehad op jou. En helaas ook herkenbaar. Je komt over als een lieve vrouw en zou die onzekerheden helemaal niet moeten hebben.

Ik heb het gister en vandaag echt gillend druk gehad, dus ik moet nog beginnen.
Saffier, heb je al een vraag voor me?

Ik ga mijn best doen om het morgen te posten!

Reintje, ik vind het helemaal niet erg dat je nog niet bent begonnen, zo kan ik achterstallig leeswerk inlopen
De vraag;
Wat heb je zelf meegekregen in je jeugd wat je Thomas ook graag mee wil geven en wat heb je meegekregen wat je Thomas níet wil meegeven?

[ Bericht 12% gewijzigd door Saffier op 18-03-2009 21:41:53 ]

Saffier, bedankt voor je verhaal.
Woelige wateren dus zelfs....
Ik vind het knap dat jij het motto "If it doesn't kill you it will make you stronger" kunt handhaven. Al heb ik de indruk dat bv. pesten wel degelijk iets 'blijvend' kapot kan maken. Een bepaalde onbevangenheid. Heel jammer en verdrietig. Ik ben het wél met je eens dat zoiets je vormt en dat je het ten goede kunt keren. Erg fijn dat jou dat is gelukt!

Bedankt voor de mooie vraag Saffier!

Dat motto geldt inderdaad niet met het pesten dat maakt gewoon zó veel kapot. Het pesten is iets wat op zich staat, een heel apart hoofdstuk wat (soms helaas) verweven is met de rest. Helemaal afsluiten lukt daarom ook niet, het is 'onderdeel van' geworden.
Het motto 'het zal wel ergens goed voor zijn', vooral met de uitbreiding van Miss-Sly, past beter bij me overall gezien. Meerdere kanten, dus meerdere motto's hier

Ben onzeker en vreemden privé ontmoeten vind ik een crime. Naar een meet, groot of klein blijft elke keer weer een overwinning, ben altijd bang dat er over me gekletst wordt of dat ik raar aangekeken word of er toch eigenlijk helemaal niet bij hoor, het buitenbeentje ben. Moet altijd knokken voor een plekje 'erbij' en heb snel het idee dat ik me opdring bij anderen. Heb ik wel de juiste kleding aan, praat ik niet te hard enz, enz.

Hoe herkenbaar Saffier!
Ook de reden dat ik het hoofdstuk 'pesten' heb geschrapt uit het kladje van mijn sto(/u)kje.. En jij zet het hier gewoon 'zomaar' neer!

Boh wat zijn er veel gepest hier vroeger zeg! Ik dacht altijd dat ik de enige was die me zo voelde.
En zoals Icicle heb ik het ook heel bewust niet in m`n stukje opgenomen.

Ik ben ook gepest Bril, te lang, stotterde en had al snel grote borsten. Dus dat hielp allemaal niet. En dus vind ik meetings ook doodeng en ben eigenlijk heel stiekem blij dat ik 4 april dus niet kan. Want ik ken niemand persoonlijk. En dan tja. 'Wat denken ze wel niet van me' en 'kom ik wel goed over' Dat soort dingen schieten dan snel door mij heen. Vooral omdat ik dus stotter, de rest interesseert me allang niet meer. De bril is ingeruild voor lenzen en die borsten passen prima bij me. maar ja.. Killing is het wel

Jeu, wat zijn er veel mensen gepest!
Maareh, ik lees van alles over meetings.
Saffier was er zaterdag gespot, 4 april is er dus eentje.
Waar zijn die allemaal? Of wordt dat achter de schermen geregeld? In dat geval heb ik niets gezegd. Of lees ik gewoon niet goed? Ik vind ze nl wel gezellig.
En ik gun het iedereen om dat ook te vinden, erg jammer dat er zo veel dames met angsten zijn.

Dat was een high-tea Moonah, tussen eten en de afwas door geregeld op het bankje. Geen besloten iets iig

De meets gaan zo snel Moonah, zie ze soms wel voorbij komen, in allerlei topics.

Ik reageer later dan de rest, vind zoiets toch wel apart om te lezen. Was zelf een makkelijk pestslachtoffer geweest, maar heb veel geluk gehad dat het ontzettend meeviel na de kleuterschool. De meesten die er wat over zeggen ken ik niet, maar als ik dat dan lees van Icicle bv. dat is zo'n leuk mens, zie jou totaaaaal niet als opdringerig of als buitenbeentje ofzo, absoluut niet. Dan is dat raar, dat mensen het toch van zichzelf denken.

Ah, oké, tnx ladies. High tea klinkt erg leuk! Maar ik voelde me niet buitengesloten hoor.
Ik heb het alleen wat druk de laatste tijd, geen tijd/fut voor het bankje.

Hier nog een pestslachtoffer, pas sinds kort heb ik er 'vrede' mee. Sinds ik de pesters geconfronteerd heb met de gevolgen (het je altijd op je hoede zijn, niets kunnen/durven zeggen/altijd denken dat het over jou gaat/weinig aansluiting, nou ja het bekende rijtje) heb ik het een plekje kunnen geven.

Wat mij weer enorm intrigeert is dat de pesters gewoon weg niet door hebben gehad wat ze deden, ze waren zelf onzeker en pikten dan maar op mij (Bril, beugel, borsten, iets voller dan mager en goed kunnen leren) ik vraag me dan af hoe zo kun je dat niet door hebben, je doet het toch ?

Een voordeel heeft het wel, ik heb voelsprieten voor pesten...mijn mij in de klas is de pester echt heel erg an het verkeerde adres

Saffier; indrukwekkend verhaal; zo mooi eerlijk opgeschreven!

Het begint haast saai te worden; maar ik herken er ook genoeg van.
Ik ben ook gepest; ik herken ook genoeg; maar of dat bij mij door het pesten kwam weet ik niet; mijn idee is dat het door m'n thuissituatie kwam dat ik me een buitenbeentje voelde/maakte.

Maargoed; gelukkig kunnen dingen ook geheeld worden, of zo goed als; mooi ook om te zien saffier dat je toch naar een meeting gaat; en daarmee je angst een ander plekje kunt geven.

Wat ontzettend lief dat je dat zegt YPPY, een paar woordjes maar.. maar ze raken me echt heel diep (kan je nagaan zeg pfff haha!). En insgelijks hoor! Ik vond het etentje toen in december zo bijzonder en gezellig, was ook leuk om jou een beetje beter te leren kennen.
De overblijfselen van het pesten zijn wel wat vervaagd sinds ik moeder ben geworden. Nu kan het me minder dwars zitten wat anderen van me vinden. Mijn kindjes lachen naar mij! Mijn kindjes knuffelen mij! Dan maakt de rest niet zoveel meer uit. Maar soms.. soms steekt het de kop weer op..

Wat is dit toch een fijn topic! Ik leer zoveel van anderen en ook van mezelf, bij het lezen van alle mooie verhalen. Er worden ook zulke goede vragen gesteld en zo eerlijk beantwoord. *applaus voor jezelf!*

Jemig wat heb ik toch veel losgemaakt met mijn peststukje en wat zijn er veel mensen gepest en ook zoveel onzeker Fijn om de herkenning te zien, maar wat is dat toch bij veel!

_{meet? waar? wanneer? ik wil wel heel graag Moonah en Belana oa weer meeten en nog zoveel meer mensen!}

Pesten gebeurt helaas veel vaker dan je zou denken. En er wordt nauwelijks over gesproken.
Even een tvp voor Reinhilde haar stukje .

quote:

Op donderdag 19 maart 2009 23:18 schreef Saffier het volgende:
Jemig wat heb ik toch veel losgemaakt met mijn peststukje en wat zijn er veel mensen gepest en ook zoveel onzeker Fijn om de herkenning te zien, maar wat is dat toch bij veel!

_{meet? waar? wanneer? ik wil wel heel graag Moonah en Belana oa weer meeten en nog zoveel meer mensen!}

dat lijkt mij ook leuk! ik hoop op weer een meeting in utrecht in het park, met mooi weer, dat vind ik altijd fijn! ook vanwege het feit dat je daar een beetje je eigen gang kunt gaan, een beetje babbelen hier en daar, maar niet zo op elkaars lip, daar ben ik dus ook niet zo'n held in
overigens ben ik, ondanks het gepest vroeger, er niet vreselijk onzeker van geworden gelukkig. maar het ligt wel aan de situatie. het maakt me niet zoveel uit wat mensen van me denken, maar ik vind het wel moeilijk om zo'n koetjes en kalfjes gesprek te voeren

Ik hoop ook op weer een meeting in Utrecht Ben er op 2 geweest, erg leuk!

Ik vond het erg leuk je stukje te lezen Saffier. Je treedt in de topics nooit zo op de voorgrond, dus je was een groot mysterie voor mij.

Toen ik las dat je je destijds op FOK! hebt aangemeld om te kunnen reageren i.v.m. Danyel's geboorte, heeft me dit doen realiseren dat dit soort gevolgen dus extra betekenis geven aan zijn leven.
Indirect ben je door Danyel's leven in aanraking gekomen met andere mensen, heb je hierdoor betekenis kunnen geven, zelf mooie dingen kunnen ervaren, werkopdrachten gekregen, etc. etc. En al die gebeurtenissen hebben ook weer hun eigen gevolgen, en zo gaat het maar door.

Ik vind dat echt een hele fijne gedachte, zeker als je je realiseert dat het welicht voor meer mensen geldt.

Jou heb ik altijd een lieverd gevonden, ondanks je bescheiden posts. Ik heb vorig jaar dan ook op je gestemd bij de awards, omdat ik vond dat je wel wat meer aandacht mocht krijgen. En er komt geheid een dag dat ik je ga vragen om een mooie groene-bloem-ring te ontwerpen.

Gisteravond ben ik begonnen aan mijn stukje, maar na een groot deel van de nacht wakker gelegen te hebben, weet ik dat ik niet te veel kwijt wil, ivm herkenbaarheid en privacy.
Ik ga straks dan ook een nieuw, beperkter stukje schrijven, maar ik hoop dat het dan nog steeds interessant is om te lezen.