quote:
Op woensdag 11 maart 2009 19:53 schreef DaviniaHR het volgende:Ik lees weer mee!
Dakota, wat een ontzettend heftig levenshverhaal heb jij, zeg! Wel fijn om te zien dat alles nu redelijk op zijn pootjes terecht gekomen lijkt te zijn. Heb je eigenlijk bepaalde angsten naar elin toe als gevolg van je eigen jeugd, of denk je er niet op die manier over na?
Memmel, mooi verhaal! "Saai" is ook leuk, hoor!
Vroeger was ik altijd bang dat ik op mijn moeder zou gaan lijken maar ik merk nu al dat ik heel erg anders ben dan zij is. Ze heeft na haar eerste kindje, mijn broer en ik, nog 2 kinderen gekregen, samen met mijn stiefvader. Het viel mij erg op dat ze nooit affectie toonde, ze knuffelde ze niet en als er 1 overstuur was kon ze haar niet troosten maar bracht ze het kindje naar oma. Dus eigenlijk zijn ze voornamelijk opgevoed door mijn oma. (als mijn moeder mij feliciteerde met mijn verjaadag durfde ze bijna geen hand te geven, laat staan 3 zoenen
)
Ik merk zelf al dat ik erg knuffelig ben met Elin en haar graag bij mij heb..en moet er nog niet aan denken om haar naar oma te brengen (sowieso niet naar mijn moeder..maar ook niet naar mijn schoonmoeder)
Dus ik merk nu al veel verschil en ben dus niet meer bang om een kille moeder te worden zoals mijn moeder.
En ik moet nopg even kwijt dat ik mijn jeugd nooit als ' naar ' heb ervaren, ik heb juist een aantal jaren een geweldige jeugd gehad (kindertehuizen en internaten, meestal 1 groot feest , op een kamer slapen met 3 andere meiden (veel lol!) en natuurlijk veel uitjes omdat jeugdzorg daar geld voor vrij maakt.
En mijn eerste kindertehuis stond voor het Avonturenpark Hellendoorn..waar we gratis in mochten! Verder veel structuur, regelmaat..heeft me wel goed gedaan denk ik.