Hallo Roa newbies!
Heb hier al een jaartje niet meer gepost. Kwam ff kijken hoe het jullie vergaat. Ik heb toendertijd enorm veel gehad aan Roa verhalen van ervaren slikkers, dus ik dacht, ik wil ook iets betekenen voor de huidige Roa generatie. Ik heb wel even in mijn postgeschiedenis moeten graven, maar iig hier mijn slikstatistieken (wat een woord
) :
Ik heb vanaf 25 januari 2007 tot 11 december 2007 Roaccutane geslikt. (23 jaar oud bij begin vd kuur)
1e maand 30 mg/dag
2 maanden 40 mg/dag
8 maanden 60 mg/dag
laatste maand 30 mg/dag
Ik heb uitgerekend dat ik in totaal 15550 mg heb geslikt, oftewel 222 mg/kg lichaamsgewicht. Dat is dus ver over de normale hoeveelheid.
Ik heb in totaal ongeveer 300 mg vergeten te slikken, ongeveer 6 dagen dus verspreid over de gehele periode.
Mijn bijwerkingen zijn altijd beperkt gebleven tot droge lippen, een droge huid rond de mond en de ogen, geirriteerde droge ogen en af en toe wat hoofdpijn. Ik had ook het idee dat ik sneller aangeschoten was van alcohol. Ik kon alle bijwerkingen goed bestrijden met de bekende labello en Cetaphil lotion. Ik dronk dus toch gewoon af en toe alcohol, geen probleem. Mijn bloedwaarden waren altijd in orde, behalve mijn cholesterol, die was een paar keer te ... laag. Te laag ja,
waardoor ik wat meer frituur ben gaan eten.
Ik kan jullie wel gaan vertellen waar mijn acné zich bevond en hoe erg het was (acné conglobata anyone?), maar ik heb iets beters (of misschien niet), dus stop met eten (als je iets eet) en klikkerdeklik
De linkerkant van m'n gezicht:
Klik!De rechterkant van m'n gezicht:
Klik!Mijn borst:
Klik!En mijn trots...
... mijn rug:
Klik!Ga ervanuit dat mijn ultieme dip ongeveer 6 tot 10 weken na aanvang van de kuur kwam. Toen was het nog erger als op de "before" foto's en vroeg ik me af: WHY? Maar ik zette door en voilá.
Nieuwere foto's hoef ik niet te posten. Ga uit van 2008, denk nog eens 90% van alle vlekken die je ziet weg, vervaag 50% van de littekens en je weet hoe mijn huid er nu uit ziet. Het valt niet meer op, behalve in het irritante licht in pashokjes, dat laat echt alles zien.
Maar ik kan er mee leven. En het mooie is, één kuur had ik maar nodig. Het is godzijdank nooit meer teruggekomen (op een handvol vervelende puistjes na, die meestal na een paar dagen alweer zo goed als verdwenen waren).
Tot slot: de enige fout die ik heb gemaakt is, DAT IK TE LAAT MET DE KUUR BEGONNEN BEN!! Zo'n verschrikkelijk goed resultaat, maar ik heb het veel te lang zo erg laten worden. Het heeft zich langzaam in 5 jaar kunnen opbouwen, voordat ik aan de bel trok.
Dus mijn advies aan de twijfelaars: SLIKKEN!! En laat je geen antibiotica aansmeren!
Eventuele bacteriën zijn vaak toch al resistent, dus weggegooide tijd en moeite.
Mijn woorden aan de slikkers met een dip: kin omhoog en HOUD VOL! want je gaat oh zo gelukkig worden met je prachtig mooie huidje.
Heel veel succes allemaal!
PS. specifieke vragen wil ik graag beantwoorden. Ik vraag me ook af hoe het met Gelderlander (ofzoiets) en Marjenda gaat. Zij hadden "wat meer" kuren nodig, maar aanhouders winnen en volgens mij was ze het gelukt ervanaf te komen.