Depressief door de hormonen, deel 8

Mijn moeder belde me vanochtend zelf terug. Ze wilde het hele gesprek van gisteren terugdraaien. Ze had erover gedacht en ze vond ten eerste dat ze niet bij mij neer mocht leggen wat ze zou doen, en ten tweede had ze de afspraak met mij nou eenmaal al lang geleden gemaakt. Met Jens deden ze al veel en zouden ze dan deze voorjaarsvakantie wel iets anders doen, maar volgende week vrijdag zijn ze gewoon bij de echo en maken we er een fijne dag van.

En de manager van schaap vond hete prima als hij aan zou geven max drie dagen naar Engeland te willen en dan overig werk, rapportjes maken enzo, thuis te doen. Misschien is de klant daar niet blij mee, maar dan gaat er waarschijnlijk een ander.

So far, so good, dus.

Gisteravond zijn we naar de negenmaandenbeurs geweest. Ik weet niet of dat nu wel een heel goed idee was, achteraf. Ik vond het wel leuk, maar ook erg confronterend. Al bij binnenkomst zag ik al die mooi zwangere buiken, keek ik naar die vrouwen die nu speciaal zijn omdat ze zwanger zijn. Waarom kan ik dat bij mezelf niet zo zien, en wel bij anderen?
Bovendien voelde ik me nogal verloren en onbekwaam; hoe haalde ik het in mijn hoofd te denken dat ik voor een kind kan zorgen? Ik weet niets...ik kan een luier verschonen en een flesje geven, maar volgens mij kan ik niet eens een flesje maken. Geen idee hoe dat moet en hoeveel. Kinderwagens, lodgers, pakjes, flessen...wat moet je allemaal hebben, hoe werkt het allemaal? Ik vond het ineens erg beangstigend.

Gelukkig is schaap heel reeel en raakt hij niet ook nog eens in paniek, wat een aanstaande vader net zo gemakkelijk zou kunnen gebeuren, natuurlijk.

Fijn Sly dat je moeder erop is teruggekomen. En ook goed dat je man 'maar' drie dagen weg hoeft.
Qua onzekerheid, het is net als met autorijden hoor. Dat leer je pas écht als je zelf een auto hebt.
Ben je nog een beetje 'open' geweest naar je vriendinnen toe?

Sly, wat fijn dat je moeder erop terug is gekomen en toch meegaat .
Ik denk dat het helemaal niet raar is die onzekerheid, dat hebben veel zwangeren en als je je toch al niet lekker in je vel voelt dan kan ik me goed voorstellen dat het je nog net ff wat meer laat twijfelen.
Het is wel wat moonah zegt, net als met autorijden.

Miss sly don't panic
http://www.kindjeopkomst.nl/html/zwanger/babyuitzet_001.htm is wat je ongeveer nodig hebt voor je uitzet.
sommige dingen heb je misschien al. je kan altijd overleggen met je kraamzorgbureau
Je kraamhulp legt je de 1e week alles zogoed mogelijk uit, heb je vragen kun je ze altijd stellen, net als aan de verloskundige/gyn maar ook natuurlijk aan je moeder, vriendinnen met kindjes en natuurlijk aan ons hier op het forum
Probeer voor nu n klein beetje tot rust te komen het wordt nog hectisch genoeg voor je. (misschien leuk idee om met je moeder te gaan shoppen als je daar bent ? )
Liefs Maffe

Gisteravond zouden we met mijn zusje en haar vrouw naar Dominee Gremdaat gaan, weken geleden al afgesproken. Ik zag er enorm tegenop, gezien onze meer dan stroeve verstandhouding de laatste tijd. Wat e-mails over en weer eraan voorafgegaan maakten dat we het gelukkig weer bijgelegd hebben. Wat een opluchting.

Moonah, die vriendinnen zie ik strakjes. Ik vind het nog steeds moeilijk om te bepalen hoe ik het straks ga doen. Zowel het eerlijk zijn over mijn eigen gevoelens, als ook ten opzichte van andere aanwezigen. Er zal bijvoorbeeld een stel bij zijn dat afgelopen dinsdag de zwangerschap heeft moeten laten afbreken bij twaalf weken, omdat het kindje afwijkingen vertoonde die niet met het leven verenigbaar waren. En ik weet niet o het dan wel zo'n goed idee is om te gaan vertellen dat ik weliswaar zwanger, maar niet erg blij ben. Lijkt me redelijk ongevoelig, eigenlijk. Dus ik bekijk het wel even, maar zal in ieder geval ook niet ongelofelijk blij gaan zitten doen, dat gaat me dan weer een stap te ver.

Wat fijn dat je zus en jij het hebben bijgelegd. Misschien kun je nu ook weer bij haar terecht met je gevoelens?

Diie afspraak met je vriendinnen lijkt me moeilijk voor je nu je niet helemaal kunt en wilt zijn over je gevoelens. Ik hoop dat het je lukt een middenweg te vinden waarbij je je eigen gevoel niet al te zeer hoeft weg te drukken. En ik hoop dat je je niet schuldig voelt dat je niet over-the-moon-gelukkig bent zoals het plaatje voorschrijft.

Oef, dat met je vriendinnen lijkt me een lastige. Doet me een beetje denken aan het gebeuren met je zus. Dat je zeg maar net even op een punt bent dat je het mss niet kan of wilt begrijpen.
Dit soort gevoelens zijn zo taboe dat ik me kan voorstellen dat sommige meiden (absoluut onterecht, maar wel begrijpelijk) denken 'mens, wat zeur je nou, zij heeft net haar zwangerschap af moeten laten breken'. Ik weet dus ook niet of ik het er nu over zou hebben of dat ik nog even zou wachten, of mss 1 of 2 meiden in vertrouwen nemen maar het daar even bij laten.

Wel fijn dat het nu met je zus bijgelegd is!

_{Oh, ik probeer trouwens niet te zeggen dat jouw gevoelens over het verhaal van je zus onterecht zijn hoor, dat is een iets andere situatie. Het ging me meer om de parallel dat het eea. door een bepaalde gebeurtenis even in een ander daglicht staat.}

[ Bericht 8% gewijzigd door BE op 22-02-2009 12:59:18 ]

Miss, ik weet niet of je dit nog leest, maar in prinipe zou je nu niets hoeven te zeggen, toch? maar je hoeft ook geen poppenkast te gaan spelen. als ze iets opvalt aan je, zullen ze ernaar vragen, zo niet, dan niet, dan komt het op een later moment wel, toch?

anders zou je ook kunnen zeggen dat jij je niet goed voelt, maar uit respect voor andere vriendin er nu even niet op door wil gaan.

sterkte iig!

heb je eigenlijk al professionele hulp gezocht/gevonden?

en het is helemaal niet vreemd dat je je niet goed voelt. je hele zelfbeeld verandert, EN je bent hormonaal, das een zware combi. geef het ruimte en hopelijk vind je jezelf snel weer terug!

Ik heb het gisteren een beetje aan de oppervlakte gehouden, maar heb ook niet gedaan alsof ik op een roze wolk zat. Ik heb gewoon gezegd dat het zwanger zijn anders is dan ik had gehoopt/gedacht en dat ik graag 20 weken vooruit zou willen kunnen spoelen, zodat het kindje er (bijna) is en het zwanger zijn over is. Voor nu vond ik dat inderdaad voldoende.

Hetzelfde heb ik ook bij de schoonfamilie laten vallen, zodat die ook een beetje weten hoe en wat.

Verder gaan we maar gewoon weer verder. Vrijdag de echo en geslachtbepaling, en ergens hoop ik toch nog dat het dan anders gaat voelen. Dat het verschil maakt als ik aan dit kindje al met geslacht en naam kan denken, dat ik dingetjes kan kopen. Misschien dan ook blij worden van het stapeltje kleine rompertjes en doekjes die op de kast in de slaapkamer ligt. Ik vind het schattig, maar ik kan het niet plaatsen bij mij en een kindje van mezelf, zoiets.

Yppy ik bedoelde met het vluchten juist meer de winterslaap "doen alsof er niets aan de hand is" Maar het is gewoon doodvermoeiend om altijd maar tegen jezelf te vechten, tenminste zo ervaar ik dit persoonlijk. Daardoor houd je weinig energie over om echt te kunnen genieten van de kleine dingen, wil niet zeggen dat ik er niet van geniet als de kleine weer eens loopt te rommelen met haar danoontje en zich zelf en haar stoeltje er ondersmeert, of als ze helemaal dubbel ligt om bv de teletubbies. Lief gaat iig vandaag met zijn baas praten over tijdelijk minder uren (ouderschapsverlof) zodat ik meer tijd heb om hier doorheen te komen.
_{Verder is gebleken afgelopen weekend dat ik hier op Fok! minder mezelf kan zijn dan ik dacht nadat eea me heerlijk is uitgemeten elders... bedankt hiervoor persoon in kwestie!}

Miss_sly je hebt de eerste stap gezet richting de mensen om je heen, wat ongelooflijk goed van je !!
Zet m op meis, je kunt het. Stapje voor stapje, tree voor tree uit die donkere put.
Ik hoop ook voor je dat na de geslachtsbepaling je weer wat treden omhoog schiet en je tijd kan besteden aan frummeltjes kopen voor je kindje en daar ook van kan genieten. een hele dikke voor jou.

maffe, bedoel je nou dat je IRL wordt aangesproken/afgerekend op wat je hier op Fok schrijft? Dat vind ik zooo laag! Zeker omdat je niets schrijft wat schandalig is, alleen maar heel erg verdrietig.
Fijn dat je lief ouderschapsverlof wil opnemen zodat je wat meer tijd voor jezelf krijgt. Ik merk ook dat dat hard nodig is. Afgelopen weekend was, door omstandigheden, eigenlijk te druk voor me. Ik slaap dan nog slechter en voel me nu echt een dweil.

dikke ook voor jou.

Inderdaad ik ben IRL behoorlijk afgerekend op iets wat ik hier in [oud] gepost heb. ik moest me niet zo aanstellen en ik was/ben een labiele moeder die niet goed voor haar dochter zorgt...
en dat was nog het mildste van wat er gezegd is.
Het lullige hierin is dat de persoon in kwestie ( nee ik ga geen namen noemen, k wil me zeer zeker niet tot het nieveau van desbetreffende verlagen ) zoveel "medeleven" getoond heeft afgelopen 2 jaar, ik er altijd voor hem en zijn vriendin ben geweest toen hun zwangerschap fout afliep en me dan zo behandelen!?! k heb er maar 1 woord voor en dat is "Sterf!?!"

Lief heeft om 11 uur het gesprek <duim duim duim>

ow maffe, wat ontzettend naar dat dat dan zo gaat. Geen woorden voor. Nou ja, behalve einde deze meneer, dat is duidelijk.
Je bent geen aanstelster en volgens mij een ontzettend lieve zorgzame moeder. Goed voor jezelf zorgen en juist uiten wat je voelt, dan kun je ook misschien weer een gelukkige moeder worden

quote:

Op vrijdag 20 februari 2009 14:02 schreef maffemuts het volgende:
Ik heb ook het stuk door gelezen over Haptonomie, als ik hier aan beginnen wil zal de therapeut/ therapeute toch n zeer hoge kennis en bevoegdheid moeten hebben om mij te mogen behandelen ivm ziekte. Maar kan altijd informeren natuurlijk.

Ik zag dat ik hier nog niet op had gereageerd. Ik proef uit je reactie dat je sceptisch bent. Ben je bang dat er geen hulp voor je is? Ik kan je zeggen, ik kwam van heel diep, en mij heeft het iig wél geholpen. Niet dat ik na 3x helemaal hieperdepiep was, maar élke keer had ik weer iets 'geleerd', een eyeopener.
En wat rot dat je IRL zo wordt aangevallen zeg.

Sly, knap dat je de schijn niet hebt opgehouden.

_{Overigens Yp, die 'uitspraak' van mij was ietsje genuanceerder.
Soms ga je zo diep dat je de bodem vande put bereikt. Maar dan heb je iig vaste grond onder je voeten om je op af te zetten, op weg naar boven.}

Moonah je hebt PM
Miss_ Sly je bent n schatje

quote:

Op maandag 23 februari 2009 11:16 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik zag dat ik hier nog niet op had gereageerd. Ik proef uit je reactie dat je sceptisch bent. Ben je bang dat er geen hulp voor je is? Ik kan je zeggen, ik kwam van heel diep, en mij heeft het iig wél geholpen. Niet dat ik na 3x helemaal hieperdepiep was, maar élke keer had ik weer iets 'geleerd', een eyeopener.
En wat rot dat je IRL zo wordt aangevallen zeg.

Sly, knap dat je de schijn niet hebt opgehouden.

_{Overigens Yp, die 'uitspraak' van mij was ietsje genuanceerder.
Soms ga je zo diep dat je de bodem vande put bereikt. Maar dan heb je iig vaste grond onder je voeten om je op af te zetten, op weg naar boven.}

Oh, daar kreeg ik even helemal kippenvel van...

maffe, hopelijk weerhoudt deze persoon je er niet van om hier e.e.a. van je af te blijven schrijven en anderszins mee te posten.

Dikke aan iedereen die het nodig heeft!

Hoe gaat het nu met je, Miss_sly? De afgelopen dagen?
Ik hoop echt met je mee dat het na vrijdag misschien allemaal wat echter voelt en meer als van jou.

Hoe gaat het? Het waren geen hele donkere dagen. Ik weet niet of het gedeeltelijk ook kwam omdat ik ziek thuis was anderhalve dag en dat toch ook veel druk weghaalt. Of het vooruitzicht van vrijdag, iig waren het redelijke dagen, zonder te diepe dalen. Voornamelijk geslapen, eigenlijk.

Ik was nog even bij de bakker, en hetzelfde meisje als altijd hielp me daar. Ze vroeg naar mijn ontstoken oog (zag er niet uit) en ik vertelde dat ik dat al de hele zwangerschap heb: mijn weerstand is echt nul, dus als er iemand in mijn buurt snottert of verkouden is, krijg ik het ook en slaat het meteen op mijn oog. Zij vertelde dat ze ook zwanger was, maar, zei ze, nog maar heel pril hoor, pas 9 weken. En hoewel ik wel weet da tik met bijna 18 weken niet meer pril zwanger ben, voelt het nog wel zo. Mijn gevoel en de werkelijkheid lopen gewoon niet op een lijn.

Morgen nog een dagje werken en dan vrijdag vrij, afspraak bij de gyn en de echo met mijn ouders. Ik hoop toch wel dat het verschil gaat maken, weten wie er in mijn buik zit.

thanks for asking

Miss_Sly ik weet zeker dat er in jou buik een onwijs lief klein mensje zit net als dat jij bent

maffe

Ik had net een mooi momentje
Ik was naar het toilet en al weken vermijd ik in de spiegel te kijken zonder volledig weer alles bedekt te hebben. De spiegel hangt hier op mijn werk gewoon echt heel verkeerd, want je bent er constant in te zien, behalve als je op het toilet zit. En nu, zonder erbij na te denken, keek ik toch in de psiegel, met alleen nog maar mijn hemdje over mijn buik. En ineens, zomaar, zag ik daar toch een bolletje dat ik wel mooi vond

Fijn miss_sly!
Dan heb voorlopig jij niet gewoon een roze wolk, maar een normale, soms wat grijze wolk, met zo af en toe een roze randje.

Inderdaad, BE, en ik ben heel blij met mijn roze randjes

Sly, mooi, zo'n moment. Fijn dat je het zo bewust meemaakte.

Sly, dat is wel een mooi roze randje