Het OUD Estafette Topic deel 3

Jullie zijn lief!

En Belana, jij hebt er inderdaad nog eentje van mij tegoed

Ow even een onbeschofte tvp, ik ga dit topic op een ander moment nog eens even goed en met meer aandacht lezen... nu even snel gedaan..

Slaapmeisje, wat mooi geschreven En je bent een echt slaapmeisje

Slaapmeisje, wat een mooi geschreven stukj ! Ik ben onder de indruk en vooral blij dat je nu zo geniet van je mannejte !

Dit is zo'n geweldig topic!

Echt heel speciaal om al die mooie en ontroerende verhalen te mogen lezen

Slaapmeisje, je was al een van mijn allerliefsten, maar nu nóg meer. En dat komt omdat je van lauwe bitterballen houdt .

Tegenwoordig als ik in het kort wat over mezelf vertel start ik meestal met mijn belangrijkste rol op dit moment; ik ben moeder van een 2 jarige blond jongetje met vreselijk lieve blauwe oogjes, B. Hij is de voornaamste reden dat ik hier in OUD ben.
Voor ik zwanger raakte was mijn nick anders en las/schreef ik heerlijk onbezonnen op heel andere delen van dit forum. Sommigen zullen dit weten en anderen zullen misschien denken: 'Oh was jij dat!'
Ooit ten tijde van Big Brother heb ik me voor het eerst geregistreerd. Toen vond ik het niet zo interessant dat ik dagelijks kwam loeren, vergat mijn password en heb me later toch maar opnieuw geregistreerd (als nuek en later neuk), het was 'hier' toen al weer stukken groter en ook erg veranderd in mijn optiek.

Ik ben kunstenaar, in hart en nieren en ik wilde ook alleen maar tekenen en schilderen en beeldhouwen vanaf dat ik wist wat die woorden inhielden. En vanaf dat ik een jaar of 4,5 was tekende ik met balpen op mijn poppen. Zo werden ze veeeeel mooier. De basis is dus gelegd voor ik uberhaupt een tattoo had gezien. En groots was het moment dat ik er 1 voor de eerste keer van dichtbij bekeek. Een uitgelopen blauwe vlek op een mannen-arm. Meteen klonken er van alle kanten waarschuwingen dat ik dat later beter niet kon gaan doen want daar krijg je altijd spijt van maar ik was al lang en breed verkocht dus het ging mijn ene oor in en mijn andere oor weer uit! De man had spijt, hij heeft ze chirurgisch laten verwijderen en loopt nu met grote littekens op zijn armen. Mijn armen daarentegen zijn nu, 27 jaar nadat er in mijn hoofd een klikje gemaakt is zo mooi; scherpe tekeningen met wat ik graag naar buiten dragen wil, waar ik trots op ben. Een soort van verhaal over wie ik ben en over mijn roots, een soort van blik achter mijn ogen... Ik ben er nog lang niet klaar mee maar zie nu wel waar het heen 'groeit'.
Ik heb trouwens jarenlang in een tattooshop gewerkt (naast een reguliere baan) maar daar ben ik sinds 2 weken -al dan niet tijdelijk- mee gestopt. Even frisse lucht happen en zaken op een rij zetten.

Nadat ik in 1999 afstudeerde van Minerva als interdisciplinair (Kunstacademie Groningen) ging ik reizen. Ik begon in Groot Brittanie. Heel kort want in no time was ik blut Dat was droom 1. Ik had er van geleerd. Even terug naar mijn ouders in het Oosten des Lands dan maar. Aarden kon ik daar niet meer dus ging ik een baan zoeken. Ik werd aangesteld als vormgever in Enschede, besloot daar te gaan wonen en het was helemaal niets voor mij. Dat was droom 2, een letterlijke nachtmerrie. Weer wat geleerd.
Wat wist ik dusver? Ik kan niet alleen op een atelier werk maken. Ik moet mensen zien/horen/spreken om creatief te blijven. Een creatieve baan is niets voor mij, want dan word ik leeggezogen. Wat kan en wil ik dan? Hierop volgden verscheidene baantjes... Een leuke en wilde tijd. Ik kocht in mijn eentje een huis en kwam erachter dat ik een baan nodig heb waar ik een soort van hulpverlener kan zijn, met kaders waarin ik me vrij kan bewegen en mag adviseren. Dat doe ik nu dus ook en dat gaat me goed af. En zo lang ik plezier heb in mijn werk blijf ik tekenen, schilderen en beeldhouwen. Uiteraard stukken minder dan voorheen maar in mijn hoofd gaat het denk-doe proces gewoon door. Ik evolueer dus wel als kunstenaar ondanks dat ik niet meer zo productief ben als voorheen. Het is niet meer of minder belangrijk geworden me op die manier te uiten, het heeft een eigen plekje naast alle andere 'taken' die ik heb. Het is geen hobby, het is een way of life. En soms moet het eruit en dan teken/schilder of beeldhouw ik dagen lang achter elkaar en moet alles wijken.
En nu? Nu ben ik letterlijk en figuurlijk even met andere dingen bezig... Een update hierover volgt vast!

Hobby's: (sjiek) uit eten gaan, reizen, teckels e.a. dieren,

Even mezelf als fokker:
Mijn nick is uiteraard afgeleid van de muziek waar ik zo van houd: rock 'n roll, rockabillie en psychobillie, etc. Mijn vorige nicks niet maar ik ken de kracht van het net en omdat ik nu een kind heb heb ik het veranderd. Ik wil(de) niet meer zo genoemd worden. Dat is iets van voorheen, er is niets dat soms meer aan verandering toe is dan een mens.
Verder denk ik dat eenieder wel kan ruiken dat ik net als andere moeders retetrots ben op mijn zoon. Ik ben zo ontzettend dol op hem en gelukkig is dat andersom net zo.
Ik weet van mezelf dat ik niet altijd de meest aardige opmerkingen maak maar ik ben wel eerlijk en back to base, ik ben gewoon niet voor het likken van konten en aanstellen in de wieg gelegd en ik hoef niet perse aardig gevonden te worden. Deal with it or don't! Ik maak me nl niet over veel dingen druk.

Klaar!


_{vooralsnog dan, ik denk nog even na over mijn vraagstelling naar mijn stokjesvanger}

aanvullling:
Ik geef mijn stokje door aan Poppejans.
Mensen met teckels vind ikzelf over het algemeen eigenzinnige levensgenieters. Ik ben benieuwd of zij dat ook zo ziet en hoop dat ze ook wat wil vertellen over haar langwerpige clown.

[ Bericht 0% gewijzigd door RockabeIIa op 11-12-2011 00:30:22 ]

rocka!

Leuk verhaal Rocka! En je hebt idd een mannetje om trots op te zijn!

Slaapmeisje: wat een mooi en openhartig verhaal ook weer! En bijzonder, dat tarotleggen!

Rocka: Leuk om nu ook dit te lezen, na je gezien te hebben!

Mooie stukjes weer geschreven. Wat maken jullie veel , mee zeg!

Ha Rocka, zelfs als jij onaardige opmerkingen maakt ben je nog leuk

Oh Rocka, wat lijkt het me heerlijk om zo creatief te zijn en er ook echt iets mee te doen! En niet aardig? Duidelijk zou ik denken. In ieder geval bedankt voor een open kijkje in je leven!

_{(vind het echt lastig steeds iets te zeggen, vind alles zo bijzonder. Niks zeggen voelt niet goed, maar wat wel te zeggen zonder mensen te kort te doen is ook lastig )}

rocka, leuk om zo even meer uitgebreid over jou te weten te komen fijn mens lijk je me, wordt toch echt eens tijd voor die flippin' bitches date

Heel gaaf stuk, Rocka! Herkenbaar ook op veel punten, ik wilde ook ontwerper worden om creatief bezig te zijn, vond het ook niet leuk (het idee dat je een creatieve fabriek ofzo moet zijn, stond mij zó tegen...!) en ik tekende met balpen niet op poppen, maar wel op mezelf, hihi Anyway, mooi geschreven, heb het met veel plezier gelezen.

Leuk stukje Rocka, je lijkt me een tof wijf!

Ik lees ook mee en vind elk verhaal weer anders bijzonder

En Shmoopy, jij stelde bijna de vraag die ik aan iemand anders had willen stellen maar niet kon doordat ik helemaal geen antwoord had op de vragen. Dus bedankt!

Rocka wat leuk om jouw verhaal te lezen! Beeldhouwen. _{Mijn zus heeft ook op Minerva gezeten. Ik zou ook zo graag willen, maar weet niet hoe ik het moet inplannen in mijn leven nu. En ik durf geen toelatingsexamen te doen.}

Buuf, ik heb dat ook een beetje.

Dus ik hou het deze keer bij een voor Rocka!

Indrukwekkend verhaal Slaapmeisje en ik herken er delen van bij een goede vriendin van me die ook jarenlang het medische circuit heeft doorlopen

Rocka leuk om te lezen dat iemand zo enorm creatief kan zijn, ik kan echt voor geen meter tekenen en kan daar dus echt retejaloers op zijn!

Rocka, jij bent echt een free spirit .

Potverdikkie ik was het topic zomaar kwijt, terwijl het juist zo leuk en interessant is om te lezen

Slaapmeisje, ik heb laatst je site bekeken. Je had al eens verteld over je liefde voor tarotkaarten. Grappig, zo'n onvermoede kant van iemand.
Rocka, jij blíjft vaag! En ik ben heel nieuwsgierig naar die 'update'....

quote:

Op zaterdag 21 februari 2009 17:05 schreef debuurvrouw het volgende:
_{(vind het echt lastig steeds iets te zeggen, vind alles zo bijzonder. Niks zeggen voelt niet goed, maar wat wel te zeggen zonder mensen te kort te doen is ook lastig )}

Ik heb hetzelfde gevoel.
Ik wil daarom zeggen dat ik nog steeds van alle verhalen geniet, bedankt allen

rocka prachtig stukje