Het OUD Estafette topic

Nou, ik ben aan het schrijven maar ik vind het heel ook erg moeilijk om een geschikte vraag te bedenken voor mijn slachtoffer uitverkorene!

Lois, bedankt voor het mooie en eerlijke kijkje in jouw leven.

Mooi verhaal Lois, je lijkt me een heerlijk mens!

Lois, wat een mooi stuk!

Mooi verhaal Lois!

Mooi Lois, heel erg mooi, dank je

Mooie verhalen in dit topic

Jeuj, wat moet een mens na de verhalen van Swets en Lois... want daar word je toch wel even stil van, zoveel liefde en warmte en eerlijkheid. Doorschrijven en doorlezen dan toch maar...


Hoi ik ben Jessica (42 jr), webredacteur/contentmanager van beroep en draagdoekhandelaar/draagdoekconsulent uit passie. Moeder van twee prachtige kleine eigenwijze dames. Webmens, koker, knutselaar, lezer, muziekmaker, autopetter. Denker met veel interesses en een brede algemene ontwikkeling. Rustig en welbespraakt, kat uit de boom kijker met een behoorlijk gevoel voor eigenwaarde. Kan praten en luisteren. Goed in woordgrappen en associatief taalgebruik. Slecht in cijferdingen en verjaardagen, en niet zo attent. Ik hou van andere culturen en andere talen. Goed thuis in Jiddisch. Begin steeds weer opnieuw Koreaans te leren.

Ik kom uit een gezin met boeken, muziek en katten in een klein dorpje aan zee. En ik heb na vele jaren leven in het centrum van een grote stad (alleen, lattend, samenwonend en getrouwd zonder kinderen) nu zelf een gezin met andere boeken, andere muziek en andere katten in het grootste dorp aan zee. Op een dag ging ik een bijzonder muziekinstrument kopen, een theremin. Zo ontmoette ik de leukste, liefste, creatiefste, betrouwbaarste, eerlijkste, gevoeligste, handigste, zorgzaamste, onafhankelijkste, eigenheimerigste, meest koppige en driftige man die ik ooit ben tegengekomen. Ergens in die eerste tijd op een woensdagmiddag zag ik 'm staan dromen in het zonlicht. Gespierde armen met een met indische inkt en stopnaald geprutst ankertje er op, het licht dat weerkaatste op z'n kale kop, slanke heupen. Hij draaide zijn hoofd, keek me aan. En ik wist dat het menens was. Dat ik mijn huwelijk met een afhankelijke man die absoluut geen kinderen wilde moest verbreken, omdat er geen houden meer aan was. Hier stond iemand waar ik niet meer zonder zou kunnen en waarmee ik het leven door wilde geven. Zes maanden later was ik zwanger van Lucie (licht). Ik kocht een huis in een groot dorp aan zee en we begonnen daar ons gezin. De beste beslissing uit mijn leven, ik ben weer terug bij de kern.

Lucie's eerste woord was thee. Geen wonder met theeliefhebbers als ouders. Mijn favoriete kop thee is die na een aziatische maaltijd; jasmijnthee na een chinees maal, minsok thee na een koreaans maal. Meestal kook ik die maaltijden zelf, en het laatste boek dat ik helemaal gelezen heb is dan ook een Koreaans kookboek, ]Growing up in a Korean Kitchen.
Vooral door op onverdeelde aandacht recht hebbende dochters heb ik niet veel tijd meer om langdurig in een boek te duiken. Ik hou van schrijvers die echt kunnen vertellen: T. Coraghessan Boyle, Jonathan Saffran Foer, Amy Tan, Meir Shalev, Giorgio Bassani, Thomas Rosenboom, Tove Jansson, striptekenaar Will Eisner. Maar het mooiste en verschrikkelijkste boek is Rode Ruiterij van Isaak Babel, omdat er geen woord teveel inzit en vanwege de enorme gruwelijke wereld die achter de ogenschijnlijk simpele zinnen en spaties ligt.
Ook van films komt niet veel meer, terwijl ik vroeger altijd naar de sneak preview in het filmhuis ging. Nu ben ik tevreden met mijn volledige serie Futurama tekenfilms, de dvd van Dinosaurs en vooral die van Princess Mononoke, een bijzonder Japanse tekenfilmsage over natuur versus vooruitgang, van Hayao Miyazaki met prachtige muziek van Jo Hisaishi.
Muziek speelt een grote rol in mijn leven, en ook daarin zijn mijn smaak en interesse breed. Ik heb dan ook een opleiding muziektherapie gedaan, lang geleden. Jarenlang heb ik op goed niveau gezongen, eerst klassiek (vooropleiding conservatorium) en toen jiddische theatermuziek (bij een gespecialiseerde docente). Ik speel harp, beetje accordeon, theremin. Ook daarvoor heb ik weinig tijd, het komt vaker voor dat ik luister naar muziek. Ik maak het meest muziek met de kinderen. Maar eens in de zoveel tijd is er iets dat er uit moet bij me, en dan pak ik een gitaar en ga jiddische liedjes zingen.
M'n instrumenten liggen voor een groot deel bovenop de kast met draagdoeken en dragers. Een ander belangrijk ding voor me. Het dragen van mijn kinderen geeft me een heel dicht contact met ze, te vergelijken met het contact bij het geven van borstvoeding. Dat laatste zat er bij mij door een afwijking helaas niet in, maar met het dragen heb ik meer gekregen en kunnen geven dan ik met borstvoeden ooit kon. De kinderen en ik kunnen met elkaar meekijken de wereld in, ze kunnen bij me slapen en schuilen, ze voelen hoe ik beweeg en kunnen met me mee in mijn huiselijke en sommige buitenhuiselijke bezigheden. Omdat zoiets simpels als dragen zoveel goeds kan brengen voor de ontwikkeling van een kind ben ik van een belastingmeevaller een bedrijf begonnen en ben bezig aan een opleidingstraject waarmee ik dragen toegankelijk maak voor anderen en ze in staat kan stellen en kan helpen om hun kinderen ook te gaan dragen. Iets dat me gelukkig maakt en waar ik nog lang aan kan bouwen.

En oh ja, ik hou meer van verhaaltjes dan van rijtjes

“Goed gedaan mama, heel knap van jou. Ik ben trots op je meissie!” aldus Lucie, toen ik laatst haar achterwerk had afgeveegd.


Het stokje geef ik graag door aan PM-girl. Van haar vraag ik me af hoeveel verschillende banen ze heeft, en hoe ze daar mee kan jongleren. Want de ene keer lees ik iets over speelgoed, dan iets wat op zorg lijkt, dan weer boeken. Hoe zit dat, PM?

Lois nu ga ik heel brutaal doen maar ik weet het echt niet *schaam rood op de kaken* maar wat is er dan met je dochtertje aan de hand? Ik loop nog niet zo gek lang mee in OUD en ken niet iedereen zijn persoonlijke verhaal en juist daarom vind ik dit topic zo leuk omdat het me wat inzicht verschaft. Als je niet wilt antwoorden geen probleem!

Ik wįs al stil van alle voorgaande prachtige persoonlijk verhalen, maar van het verhaal van Macka wordt ik zelfs blij emotioneel Prachtig geschreven Macka, met zoveel liefde voor het leven!

mooi geschreven Lois, en ik vind jullie familieband ook altijd zo heerlijk om te lezen/zien.

Macka! mooi verhaal. wat een keur aan bijzondere interesses heb jij toch! en dat koreaans, ik vind 't elke keer weer grappig om te lezen. hoe kwam je daar nou bij?? dat heb ik je vast al eens gevraagd, maar ik weet 't antwoord niet meer. veel van de schrijvers die je noemt ken ik, maar een paar nog niet. (ik sla ze meteen op. ).

Dinosaurs ! Not the mama Macka

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 23:31 schreef bixister het volgende:
mooi geschreven Lois, en ik vind jullie familieband ook altijd zo heerlijk om te lezen/zien.

Macka! mooi verhaal. wat een keur aan bijzondere interesses heb jij toch! en dat koreaans, ik vind 't elke keer weer grappig om te lezen. hoe kwam je daar nou bij?? dat heb ik je vast al eens gevraagd, maar ik weet 't antwoord niet meer. veel van de schrijvers die je noemt ken ik, maar een paar nog niet. (ik sla ze meteen op. ).

Volgens mij heb ik het nog niet verteld hoor. Vanwege deze filmtitels. Ik wilde weten wat de functie van die rondjes was, en waarom het er bijna als sommetjes uitzag

grappig! EN: ben je er inmiddels achter?

quote:

Op zondag 1 februari 2009 00:02 schreef bixister het volgende:
grappig! EN: ben je er inmiddels achter?

Ja! Rondje aan het begin van het woord komt voor een klinker en spreek je niet uit, aan het eind van een woord is het een ng klank. En dat sommetjesachtige is omdat Koreaanse woorden gevormd worden door lettergrepen die bestaan uit twee, drie of vier netjes gegroepeerde letters, waarbij het groepje de breedte van twee letters heeft (de evt. andere komen er onder, alsof het een soort breuk is).
^{En verder is het een lastig te hanteren taal vanwege allemaal aanspreekvormen en beleefdheidsvormen die nogal zwaar wegen in de hiėrarchische confucianistische cultuur. Maar ik zou nog geen Koreaan aan durven spreken in het Koreaans, dus ik heb daar vooralsnog geen last van}

Wat kunnen jullie mooi schrijven Macka, Lois, Swets . Leest lekker weg hoor

Leuk om op deze manier meer te lezen over diverse users.

Ik bemerk uit elk stukje wel een bepaalde passie. Daar hou ik van

quote:

Op zaterdag 31 januari 2009 23:18 schreef marlieske het volgende:
Lois nu ga ik heel brutaal doen maar ik weet het echt niet *schaam rood op de kaken* maar wat is er dan met je dochtertje aan de hand? Ik loop nog niet zo gek lang mee in OUD en ken niet iedereen zijn persoonlijke verhaal en juist daarom vind ik dit topic zo leuk omdat het me wat inzicht verschaft. Als je niet wilt antwoorden geen probleem!

Marlieske dat mag je gerust vragen hoor. Ik ga er altijd vanuit dat mensen mijn verhaal wel kennen en vergeet soms dat niet iedereen weet wie Eva is
Eva heeft de diagnose klassiek autisme met verstandelijke beperkingen gekregen. Dat is de dure naam voor een kindje met een forse ontwikkelingsachterstand en bijzonder gedrag. Ze functioneert nu op het niveau van een 3 jarige, en op sommige gebieden (emotioneel, sociaal) nog lager.
Onbekend is hoe dat in de toekomst ontwikkelen zal, maar ze is al zover gekomen. Van een kindje waarvan ooit gezegd is dat praten ws nooit echt zou lukken zingt en lult ze nu de oren van je hoofd, en ook lopen/rennen/fietsen gaat nu fantastisch.

Macka wat een heerlijke kijk in jouw leven. Wat schrijf je prettig, en wat een liefde voor het leven en je gezin spreekt daaruit. Heel heel bijzonder

quote:

Op zondag 1 februari 2009 09:58 schreef Lois het volgende:

[..]
*knip*

Dank je wel Lois, nee dat wist ik echt niet maar zo leest het allemaal wat duidelijker.
Ik ben wel erg blij om te lezen dat Eva zich boven verwachting ontwikkeld en het met jullie zo goed gaat als gezin, de liefde voor je gezin spat overduidelijk van het scherm af en dan kan het niet anders dan dat de toekomst ook goed gaat voor jullie

jeetje wat een bijzonder verhaal weer
ik ben altijd een beetje jaloers op al die passies van mensen en tegelijk vind ik het prachtig om te lezen

Lois en Macka, wat een mooie posts hebben jullie er beiden van gemaakt! Dat legt de lat wel lekker hoog
Ik ga er straks even voor zitten.

Macka, wat een reuze-interessant verhaal! Echt leuk om te lezen.

Macka, wat leuk om zo wat meer over je te weten