Ik kon hier geen topic over vinden via de search, en ik vraag me af of anderen hier ook mee bezig zijn en misschien zin hebben dit te bespreken.
Eerst maar even wat uitleg. Ik ben bij Past Reality Integration (PRI for short) terecht gekomen naar aanleiding van een boek van Ingeborg Bosch: "De herontdekking van het ware zelf". Ik vond dit vreselijk Dr Phil zelfhulpboekerig klinken, maar heb er op aanraden van een familielid toch wat in gelezen. Het boek is vrij recht door zee naar mijn mening en niet zo zweverig / zalvend als andere zelfhulpboeken op mij over komen. Ik heb het gekocht en hoop er iets aan te hebben, wellicht ga ik ook nog PRI-therapie volgen.
Kortweg helpt PRI je om op te houden je in je leven nu, anders te gedragen door ervaringen uit je kindertijd. PRI gaat er van uit dat je in je kindertijd behoeften hebt gehad, waar niet aan voldaan werd. Bijvoorbeeld dat je als kind niet genoeg aandacht kreeg, of dat je gedwongen werd je als een ouder kind te gedragen dan je echt was, of dat je teveel alleen gelaten werd. Ongeacht wat er precies gebeurde, heb je als kind zelfbeschermingsmechanismen toegepast. Als kind is zo'n situatie namelijk veel bedreigender dan als volwassene, omdat je zelf niets aan de situatie kan veranderen en je besef van tijd heel anders is dan als volwassene, waardoor je situatie uitzichtsloos lijkt. Deze zelfbescherming blijft bestaan, ook als je al lang geen kind meer bent en er dus niet echt meer reden voor is.
De zelfbeschermingsmechanismen worden afweer genoemd en worden onderverdeelt in:
- valse hoop: ik kan wel krijgen wat ik nodig heb, als ik maar (lief genoeg ben, sterk genoeg ben, etc.)
- ontkenning van behoeften: er is geen probleem, ik heb niemand nodig, het is niet anders
- valse macht: ik kan wel krijgen wat ik nodig heb, als jij maar (niet zo zou zeuren, mij zou steunen, etc.)
- primaire afweer: het ligt aan mij, het is mijn schuld
- angst (suggereert een mogelijkheid te ontsnappen)
Volgens PRI kom je in je volwassen leven symbolen tegen, dit zijn gebeurtenissen, personen of situaties die voor jou symbool staan voor iets van vroeger (dit is onbewust). Als je zo'n symbool tegenkomt, reageer je met afweer, ook al is de situatie nu je volwassen bent niet meer bedreigend (wat het wel was toen je kind was). Bijvoorbeeld: je wordt kwaad als je partner je niet steunt in een discussie, omdat je vroeger thuis belachelijk gemaakt werd als je een andere mening had dan de rest. Dit kwaad worden is geen volwassen reactie, maar kan volkomen legitiem voelen omdat je onbewust de situatie van nu vermengt met de situatie van vroeger.
PRI helpt je om vroeger en nu te scheiden, zodat je de volwassen reactie gaat vertonen in plaats van de 'kinderlijke' reactie. De eerste stap is om bij jezelf te erkennen wanneer je afweer gebruikt. Het boek wat ik gebruik (er zijn verschillende boeken over en je kunt dit ook in therapie doen, dan werkt het misschien anders) laat je 2 weken lang je afweer bijhouden. Hierna moet je de omgekeerde reactie opschrijven van wat je hebt gedaan: bijvoorbeeld als je niet hebt gezegd wat je voelde, het juist wel zeggen. Als je bang was en bent weggelopen, juist blijven. Vervolgens ga je in nieuwe situaties proberen dit tegenovergestelde gedrag uit te voeren, en het gevoel wat dit met zich meebrengt volledig te ervaren (dus je te richten op het voelen ervan, en niet het weg te duwen). Als je zo iemand bent die altijd met haar rug naar de muur of naar een hoek wil zitten, ga je nu met je rug naar de open ruimte zitten en voelen wat dit met je doet (bijvoorbeeld een gevoel van onveiligheid). Dit gevoel laat je doorgaan en je ervaart dat het na een tijdje vanzelf wegzakt. In zulke situaties kunnen ook regressies optreden, waarbij je weer reageert alsof je een kind bent. Volgens PRI moet je deze doormaken en zul je hierna minder op je kindmanier reageren in je dagelijks leven. Je ervaart dat ondanks dat die dingen je gebeurd zijn als kind, je nu veilig bent. Dat je wel deze gevoelens hebt, maar dat datgene waardoor je je zo voelt nu niet meer gebeurd, en dat de gevoelens geen gevaar voor je zijn. Hierdoor leer je die gevoelens bij vroeger te laten en ontstaat er een duidelijk onderscheid tussen vroeger en nu.
Ik kan het allemaal lang niet zo goed uitleggen als in de boeken natuurlijk
hier is in ieder geval ook nog een site er over:
http://www.prionline.nlZelf ben ik hieraan begonnen omdat ik merkte dat ik rationeel gezien wel afstand heb genomen van de verwaarlozing in mijn jeugd, maar emotioneel vaak onredelijk of te heftig reageer. Dit laat ik vaak niet eens merken, ik reageer juist vaak heel rationeel, terwijl ik van binnen wel kan schreeuwen. Die tweedeling voelt erg rot en ik zie het als een teken dat ik iets verdring. Ik heb nooit therapie gevolgd voor wat er gebeurd is omdat ik tot nu toe eigenlijk alleen maar bezig ben geweest een leven op te bouwen, weg van vroeger te raken in materiele zin. Hoewel ik nu wel een veilig huis heb en er altijd eten in huis is, voel ik me vaak nog onveilig en verdrietig. Dit is (in het kort) waarom ik met PRI bezig ben gegaan. Ik zit nu in de fase van het opschrijven van je afweer.
Ik hoop anderen te vinden die deze methode gebruiken
verder mag dit uiteraard gewoon een discussietopic over deze methode zijn.