Toffe statistiekjes: Beurscrises vergeleken

Exclusief voor Fok heb ik eens een paar plotjes gemaakt waarbij ik de grootste beurscrises met elkaar vergelijk. Hieronder zie je twee plotjes die de relatie aangeven tussen de diepte van de correctie en het aantal dagen dat het duurt waarop de bodem werd bereikt. Ik doe dat zowel voor de S&P500 als voor de Dow Jones Industrials Index. De S&P500 bestond nog niet ten tijde van The Great Depression. In de plotjes heb ik ook aangegeven waar we ons nu bevinden.

Zoals je kunt zien is de huidige daling de grootste sinds The Great Depression, al is tot nu toe de daling op de S&P500 maar iets groter dan in 1973-1974 en 2000-2002. Wat vooral opvalt is dat als we nu op de bodem zouden zitten, die bodem wel heel erg snel is bereikt. De meeste grote dalingen duurden aanzienlijk langer.





Voor de goede orde hieronder nog even een paar charts van de grootste dalingen van de laatste decennia. Het zijn week charts en ik heb expres de tijdschaal bij alle charts hetzelfde gezet zodat je ze beter kunt vergelijken.

Doe er je voordeel mee indien mogelijk













Hoe lang duurde het voordat de Dow Jones Industrials en de S&P500 hun verlies hadden weggewerkt?
Dus: vanaf de bodem naar een nieuw alltime high (dus weer boven de vorige top).





Nu betekent dit NIET dat je al die tijd op verlies had gezeten. Immers, in de tussentijd ontvang je ook dividend. Om te weten hoelang je echt onder water had gestaan moet je die dividenden natuurlijk meerekenen.

Omdat ik altijd moeite heb met het vinden van up to date grafieken van historische P/E ratio en dergelijke ben ik vanavond maar eens begonnen om mijn eigen grafieken te maken zodat ik ze zelf bij kan houden.

Hieronder zie je de het verloop van de zogenaamde 'Shiller P/E' van de Amerikaanse aandelenmarkt door de jaren heen. De Shiller P/E is prijs gedeeld door het tienjaars gemiddelde van de 1-year trailing reported earnings. Het voordeel hiervan ten opzichte van de gewone P/E is dat je de business cycle min of meer uitfiltert en daardoor een wat minder wild heen en weer springend verloop krijgt.

In onderstaande grafiek is die 'Shiller P/E' dan weer gedeeld door zijn eigen gemiddelde zodat je iets krijgt wat rondom 1.00 fluctueert. Je zou kunnen zeggen dat alles boven de 1.00 is overgewaardeerd en onder de 1.00 ondergewaardeerd.

De bubbels van eind jaren '20 en eind jaren '90 zijn prachtig te zien. Ik heb ook de bodems van de belangrijkste bearmarkets aangegeven met rode markers.



Voor de volledigheid hieronder ook nog even de 'gewone' 1-year trailing P/E. Je ziet ook mooi dat de P/E vaak niet het laagst is op de bodem, omdat de winsten dalen en daardoor de P/E weer stijgt. Vaak zijn de P/E's vrij laag in de herstelfase omdat de koersen dan nog niet zover zijn gestegen terwijl de winsten al verbeteren. Je ziet dat vooral mooi na 1987 en na 2002.



P/E en aandelenmarkt in één plaatje. Daaronder Shiller P/E en aandelenmarkt.





Eén dingetje dat ik nog even wil afdekken: de P/E grafiekjes zijn berekend op de gemiddelde aandelenkoers van elke maand (dus voor elke maand het gemiddelde van de dagelijkse slotkoersen). Echter, tijdens een paniekbodem kan de laagste intraday koers natuurlijk nog flink lager zijn.

Daarom heb ik ook nog een plaatje gemaakt waarbij ik de P/E bereken op de laagste intraday koers van de maand, om te zien of dat nog een groot verschil geeft in het plaatje (gele grafiek met lichtblauwe markers).





Edit: ik heb de posts van zaterdag ook even toegevoegd aan de openingspost zodat alles mooi bij elkaar staat.

[ Bericht 10% gewijzigd door SeLang op 23-11-2008 11:06:47 ]

Hoe lang duurde het voordat de Dow Jones Industrials en de S&P500 hun verlies hadden weggewerkt?
Dus: vanaf de bodem naar een nieuw alltime high (dus weer boven de vorige top).





Nu betekent dit NIET dat je al die tijd op verlies had gezeten. Immers, in de tussentijd ontvang je ook dividend. Om te weten hoelang je echt onder water had gestaan moet je die dividenden natuurlijk meerekenen.

Edit: ik ga dit even toevoegen aan de OP

[ Bericht 3% gewijzigd door SeLang op 23-11-2008 01:42:57 ]

Het bekende -reeds 100x op Fok gepostte- plaatje van de total return op verschillende asset klassen:

Nominaal (dus zonder inflatie correctie)



Real return (dus gecompenseerd voor inflatie)

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 23:13 schreef slap het volgende:
Moet ik het nu zo zien dat die onderste image inhoudt dat aandelen oke zijn?

Yep.
Op lange temijn pwnen aandelen alle andere asset klassen.

Zoals genoemd maakt het herbeleggen van dividend al het verschil.

Je bruto rendement bestaat uit inflatie, dividend en reeele koersstijging. Historisch gezien is dat gemiddeld bijna 10% per jaar geweest, waarvan ruwweg 1/3 inflatie, 1/3 dividend en 1/3 reeele koersstijging. Je reeele rendement was dus iets minder dan 7%, waarvan de helft dividend en de helft reeele waardestijging.

Het klopt dat er in het plaatje geen rekening is gehouden met kosten zoals provisie e.d. De beste indextrackers kosten 0,07-0,4% per jaar. Dividendbelasting is ook nog een factor die er volgens mij nog niet in zit. Maar dat doet niets af aan de conclusie dat aandelen op lange termijn een superieur rendement geven.