Excelsior Recordings #1

Dus ff een beetje meer uitleg A.U.B.!

Zeker het beste nederlandse label, voor zover ik weet.

quote:

---

Op maandag 25 maart 2002 20:21 schreef dr_diablos het volgende:
Ik denk m'n favoriete Nederlandse label, zitten veel leuke bands bij: Daryll Ann, Bauer en Supersub. De betere Nederlandse pop.

---

quote:

---

Op maandag 25 maart 2002 21:42 schreef Yo-L het volgende:

[..]

en vergeet Johan niet!

---

Wel bij Feyenoord.

Helaas.

( Goeie band trouwens ).

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 17:33 schreef BoerQ het volgende:

[..]

Vergeet Caesar en benjaminB ook niet!!

Ik ben zeer benieuwd naar het nieuwe album van Supersub.

---

quote:

---

Op dinsdag 26 maart 2002 20:50 schreef BoerQ het volgende:

[..]

Volgensmij kwam ik jouw naam ook tegen op het SuSu-msg board.

---

[edit] Bauer heb ik weleens live gezien, is ook wel leuk met al die antieke keyboards.

Maar Nederland heeft toch wel betere bands dan die bij Excelsior... dat label op een cd zien is voor mij al reden om die meteen terug te leggen.

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 13:57 schreef ranja het volgende:
Maar Nederland heeft toch wel betere bands dan die bij Excelsior...

---

quote:

---

Op woensdag 27 maart 2002 13:58 schreef Zander het volgende:

[..]

Jajah... namen willen we horen.

---

quote:

---

Op maandag 25 maart 2002 20:21 schreef FrankyMcG het volgende:
Ik ken alleen voetbalclub Excelsior!

Dus ff een beetje meer uitleg A.U.B.!

---

Maar goed het gaat dus wel echt om de muziek maar ik ken het bandje niet

quote:

---

Op zaterdag 03 augustus 2002 17:22 schreef Riann het volgende:

[..]

daar dacht ik dus ook excelsior in muziek

Maar goed het gaat dus wel echt om de muziek maar ik ken het bandje niet

---

Excelsior is toch wel het vlaggeschip van de Nederlandse muziekscene....

Oh, en wat betreft het nieuwe album van Supersub. Over een goeie week een verhaaltje op de frontpage.

Beloofd

Erg leuk trouwens dat je bij Excelsior ( http://www.exceldior-recordings.com ) het singeltje van Supersub kunt kopen voor € 5, en dan vervolgens hetzelfde bedrag korting krijgt als je het uiteindelijke album ook koopt. Je krijgt het zelfs een week voor de officiële release in huis
Sympathiek toch?

quote:

---

Daryll-Ann vind ik wel een goede band, met die andere Excelsior-bandjes heb ik over het algemeen niet zoveel voor zover ik ze ken, al moet ik Johan ook nog eens een 'tweede kans gunnen'.

---

quote:

---

Op zaterdag 03 augustus 2002 17:16 schreef starshine-girl het volgende:

[..]

Flemming (www.flemming-unofficial.nl)

---

Oja, Excelsior. Leuk label! Daryll-Ann en Johan vind ik beide leuke bandjes. Spinvis vind ik momenteel helemaal geweldig.
Ik kan me de kritiek wel voorstellen dat het een beetje braaf label is, maar dat komt omdat het een label is waar mensen achter zitten met liefde voor de muziek en ze tekenen dus ook echt muziek waar ze zelf volledig achterstaan. En dat zijn vaak bandjes die gewoon degelijke, no-nonsense liedjes kunnen schrijven.

Geef je top 10 van CD's die bij Excelsior zijn verschenen:

1. Daryll-Ann - Weeps
2. Daryll-Ann - Happy Traum
3. Spinvis - Self Titled
4. Caesar - No Rest For The Alonely
5. Johan - Pergola
6. Daryll-Ann - Trailer Tales
7. Bauer - On The Move
8. Johan - Self Titled
9. Caesar - Self Titled
10. Benjamin B. - Instant Art

quote:

HALLO VENRAY EN POLGATE IN DE SAHARA

De Nederlandse Neil Young en Bob Dylan. Zo werden Henk Koorn van Hallo Venray en Erny Green van Polgate in Bosnië geafficheerd toen zij daar in november 2003 met zijn tweeën toerden. Uit die tournee ontstonden vriendschap en plannen om samen te werken. Op 13 februari komt een nieuwe, door Koorn medegeproduceerde cd van Polgate uit. Even daarvoor ligt Vegetables and Fruit van Hallo Venray in de winkels.

tekst: Ronald Besemer
fotografie: Bart van Vliet

In 1997 trok Green door Bosnië, overal spelend waar men zijn liedjes wilde horen. Green: “Ze vroegen of ik nog eens terug wilde komen en of ik iemand wist die ik mee kon nemen en toen kwam ik op Henk. We hadden elkaar in Deventer ontmoet. Dus ik dacht, ik bel Henk wel even. Hij zei meteen ja.” Nieuwsgierigheid was Koorns motivatie om mee te gaan. Koorn: “En je merkte dat de jongeren eveneens uit nieuwsgierigheid op ons afkwamen. Ik zong voornamelijk nummers van Hallo Venray. Eigen liedjes heb ik wel, maar die heb ik niet gespeeld. Ik heb ook Nederlandstalige nummers maar die zetten daar geen zoden aan de dijk. Covers hebben we niet echt gespeeld hè?” Green: “Jawel. Van Neil Young heb je ‘Cortez the Killer’ gedaan.” Koorn: “Heb ik dat gespeeld, in mijn eentje? Wat weet ik nog van die avonden? Je deed maar wat. We speelden om en om twintig minuten, een paar keer op een avond. We deden nog enkele nummers samen. En dan weer de bus in.”

Sahara
Terug in Nederland vroeg Green aan Koorn of hij de nieuwe plaat van Polgate wilde produceren. “I’m Not a Senseless Person, at Least I Don’t Wanna Be, de laatste plaat van Hallo Venray, vond ik een erg goede productie. Zo’n soort productie kende ik in Nederland niet. Frans Hagenaars heeft natuurlijk een eigenzinnige klank, maar veel meer bijzonders is er eigenlijk niet. Senseless Person staat los van andere producties. De liedjes zijn natuurlijk mooi, maar de productie doet het hem.” Koorn: “Die plaat hebben we hier in de Sahara opgenomen, het was de eerste die we zelf hebben gedaan.” De Sahara, waar dit gesprek plaatsvindt, is Koorns studio in hartje Den Haag. De ruimte is geïsoleerd met zand, licht Koorn de naam van de studio toe. Hij wijst naar enkele gaten waar wat zand uitlekt.

Productie
Eenmaal tegenover elkaar, gescheiden door het ruitje tussen studio en mixruimte, bleken Koorn en Green dezelfde opvattingen over produceren te hebben. Green: “We hebben geen meningsverschillen gehad. Behalve dan dat Henk alle overdubs eruit heeft geknikkerd. Haha.” Koorn: “Die overdubs heeft hij thuis opgenomen. Volgens mij heeft Erny maar drie van de twintig dubs gebruikt. Zo gaat dat vaak. Hier hebben we alleen bas, drums, stem en gitaar gedaan. Het is allemaal heel simpel gehouden”. Green: Als je thuis al die spullen hebt staan, is het fijn om in alle rust wat te klooien. Uiteindelijk valt er tijdens het mixen veel af. Zelfs enkele bijdragen van gastmuzikanten zijn afgevallen.” Het resultaat, Scar Fish Love on Wings of Mojo Wire, mag er wezen. Koorn: “Er zit iets authentieks in. De plaat komt op mij echt over, gemeend. Ik vind het leuk dat Erny zich nog zo ontwikkelt, dat hij niet stilstaat en dat hij druk doende is om zijn ding te zoeken, zijn stem, zijn gitaargeluid. Hij is er heel goed mee bezig.”

Schrappen
Maar wat, vraag je je af, heeft Koorn zelf gedaan in de vier jaar tussen Senseless Person en de nieuwe Hallo Venray, afgezien van de tournee door Bosnië? Heel veel slijpen aan het materiaal, zegt hij. Koorn: “Tijdens het opnameproces schrap je een aantal songs en dan blijk je ineens tekort te hebben. We hadden te weinig nummers die bij elkaar pasten. Op het laatst hebben we er nog eentje opgenomen. Het is niet zo dat wij er vier jaar continu aan gewerkt hebben. Omdat we allemaal onze eigen bezigheden hebben, is dat steeds mondjesmaat geweest. Ik heb twee keer mijn been gebroken, dat nam ook tijd in beslag.” Vegetables and Fruit klinkt tegelijkertijd als iets nieuws en als verlengstuk van Senseless Person. Zeker is dat die heel wat potten gaat breken, deze nieuwe release van Excelsior. De plaat is wellicht het beste wat dit kwaliteitslabel tot nu toe heeft uitgebracht, met Weeps van Darryll-Ann. Green: “Een gouden greep om die plaat bij Excelsior uit te brengen. Senseless Person is door te weinig mensen gehoord. Koorn: “Onze vorige platenbaas had een geniaal idee, vond ie. ‘We gaan er niks aan doen,’ zei hij, ‘de plaat is zo goed die komt vanzelf wel bovendrijven.’ Dat werkt niet in popland, hebben we gemerkt.”

Ontwikkeling
Ontwikkeling is een sleutelwoord in het gesprek. Koorn sprak al over de ontwikkeling die de met één van de fraaiste stemmen van Nederland gezegende songschrijver Green doormaakt. Hallo Venray klinkt ook niet meer als de band die in 1987 begon. En tegelijkertijd, peinst Koorn hardop, keert de groep weer enigszins terug naar haar begintijd. Koorn: “Vier jaren geleden is die ontwikkeling ingezet, toen we nog maar met zijn drieën waren. We vroegen ons af hoe dat zou zijn. Toon [jarenlang sologitarist van Hallo Venray – KM] was een ambachtelijke rockgitarist. Solo’s waren altijd zijn afdeling. Toon had de gave om meezingbare solo’s te spelen. Ik doe nu zelf de solo’s, maar die komen niet altijd op een voorspelbaar moment. Ik weet nooit precies wat ik ga doen als ik een solo inga. Ik laat het van het moment afhangen, van hoe ik uit een coupletje kom en hoe anderen op me reageren. Dat is de luxe van drie man en dat houdt iedereen scherp. Ik heb het gevoel dat Hallo Venray in dit opzicht vergelijkbaar is met die beginperiode toen we een soort chaotische gekte hadden, die toch op de een of andere manier gestructureerd was. Dat hebben we nu weer terug.”

Weggooien
Wat verandert er in het leven van songschrijvers met het klimmen der jaren? Green: “Voor mij is het verschil dat ik veel meer liedjes heb om uit te kiezen. Je optredens worden solide als je uit een grotere voorraad kunt putten. Laatst hebben we een nummer opgenomen dat helemaal uit mijn beginperiode stamt. Die tekst, daar was ik toen eigenlijk veel te jong voor om die te kunnen zingen. Als tekstschrijver ben ik ook veranderd. Vroeger had ik meer engagement. Ik ben als punkzanger begonnen. Wie we allemaal dood wensten, dat wil je niet weten. Anderzijds zit er in mijn verhaaltjes altijd een zelfde soort dilemma. Maar ik durf niet meer zoveel op te schrijven. Vroeger maakte ik een liedje en dan zong ik het de volgende dag op het podium, terwijl ik tegenwoordig tien liedjes weggooi en er maar één overhoud. Maar als zo’n liedje dan overeind blijft, zitten er toch vaak dezelfde dingen in. Zonder de veranderingen in je leven te ontkennen. Blijkbaar heb ik nog steeds dezelfde grondhouding.”

Romantiek
Koorn luistert instemmend naar Green. Vijftien jaar bestaat Hallo Venray, een periode waarin veel routine is opgebouwd. Toch herkent hij zich in wat Green zei. Koorn: “Je durft steeds minder te doen. Ondanks het gemis van een sologitarist, speel ik nu eigenlijk het minst dat ik in al die jaren gedaan heb.Vroeger schreef ik meer songs met een kop en een staart en een leuk refreintje erin. Nu lukt me dat niet meer of gooi ik die dingen weg. Met Hallo Venray ben ik altijd bezig geweest om een grens op te zoeken en mezelf naar een onveilige plek te brengen. Wij kwamen voort uit de kraakscène, maar daar pasten we niet goed in. Al was ik het wel eens met veel van de opvattingen uit die tijd en de activiteiten die men ondernam. Vergeleken met andere bandjes van toen klonken wij Amerikaans en waren we romantisch. Het kenmerk van al onze platen is de romantiek, die zit overal in. Dat zal tot in lengte der dagen zo blijven. Omdat ik dat zelf mooi vind en omdat ik zo schrijf. Ik luister naar platen van Bonnie ‘Prince’ Billy en Sparklehorse. Je gaat je beter voelen van andermans leed. Een pamflettenman die liedjes schrijft ben ik nooit geweest, ik heb het altijd dicht bij huis gehouden.

Vegetables and Fruit van Hallo Venray verschijnt op 5 februari bij Excelsior. Scar Fish Love on Wings of Mojo Wire van Polgate verschijnt op 13 februari bij Arising Artist.

De presentatie van de cd van Polgate is op 13 februari in dB’s Utrecht (16.00 uur).
Hallo Venray en Polgate spelen op 14 april samen in Ekko Utrecht Voor meer data: zie de websites van de bands.

quote:

Op zaterdag 8 september 2007 20:10 schreef methodmich het volgende:
Dat labelen doet Jeroen toch helemaal niet? Dat doet Ferry volgens mij. Jeroen werkt alleen op de merchandising bij mijn weten.

quote:

Op maandag 5 januari 2009 00:35 schreef reem het volgende:
Is De Staat ook niet getekend door dit label?

quote:

Op maandag 5 januari 2009 09:58 schreef pfaf het volgende:
Ik wordt eerlijk gezegd erg nerveus van De Staat.

quote:

Op maandag 5 januari 2009 00:44 schreef ranja het volgende:
Het beste Nederlandse label is natuurlijk Transformed Dreams. Al zijn die een beetje rustig de laatste tijd. Maar hun 90s albums van oa Seedling, Seesaw, Zoppo en meer, daar kan Excelsior nooit tegen aan.
Een ander goed label is My First Sonny Weismuller met oa The Riplets, Drive by Wire, Lawn...

quote:

Op maandag 5 januari 2009 00:33 schreef ranja het volgende:
Ik heb nog steeds weinig met Excelsior maar heb inmiddels toch al 4 albums van ze

quote:

Op maandag 5 januari 2009 17:59 schreef conobram het volgende:
Spinvis

Goed topic, uit 2002 alweer

quote:

Op maandag 5 januari 2009 10:53 schreef sezten het volgende:
Mijn muziekvereniging heet Excelsior

quote:

Op maandag 5 oktober 2009 16:53 schreef methodmich het volgende:
Geef nou maar toe dat je fan begint te worden.

quote:

Op maandag 5 oktober 2009 19:21 schreef ranja het volgende:

[..]

Nee, maar het is wel opvallend dat alles wat ik van ze heb van de laatste ca. 5 jaar is. Blijkbaar is er wel iets veranderd.
Maar qua genre kunnen ze nog niet op tegen Transformed Dreams en Tocado.