Klein jaaroverzichtje:
quote:
Tennisjaar 2008: Het einde van het tijdperk Federer
Het tennisjaar 2008 is eentje voor de geschiedenis. De onbetwiste koning en koningin van 2007, Roger Federer en Justine Henin, moesten elk hun kroon afstaan. De eerste omdat hij bezweek onder de spierbundels van Rafael 'Rafa' Nadal, de tweede omdat ze van de ene dag op de andere een punt zette achter haar carrière. Zo is het bij de mannen verlopen:
Voorjaar
Op de Australian Open 2008 krijgt Roger Federer een eerste tik. Novak Djokovic, de jonge Serviër die in de finale van de US Open 2007 nog in vier sets de duimen moest leggen voor de Zwitser, geraakt nu in de halve finales wel voorbij de nummer één, in drie sets nog wel. In de finale rekent Djoko af met revelatie Jo-Wilfried Tsonga, de Fransman die een ronde eerder Rafael Nadal vernederde (6-2, 6-3 en 6-2). Het is de eerste van ongetwijfeld meer grandslamtitelstitels voor Djokovic.
In februari wint Steve Darcis het ATP-toernooi van Memphis. Het zou zowat het enige wapenfeit zijn van de Belgische mannen dit jaar. Die maand steekt Roger Federer zich volledig weg, hij speelt geen enkele wedstrijd. In maart legt hij uit waarom: hij zou zes weken aan klierkoorts geleden hebben. Het nummer één is alleszins nog niet de oude, in Indian Wells en Miami haalt hij de finale niet. Toernooiwinst in het erg bescheiden toernooi van Estoril is een magere troost voor de trotse Zwitser. Nummer drie Djokovic, die wint in Indian Wells, wordt hier en daar voorzichtig opgeworpen als troonpretendent, want nummer twee Rafael Nadal kan in de eerste drie maanden van het jaar geen enkel toernooi winnen.
Maar daar komt verandering in wanneer het gravelseizoen aanbreekt. De onbetwiste koning van de gemalen baksteen haalt meteen verwoestend uit: in Monte Carlo en Hamburg is Federer het slachtoffer in de finale en ook in Barcelona is de zege voor Nadal. Tussendoor verliest de Spanjaard wel zijn eerste wedstrijd in Rome, maar dat wijt hij aan hardnekkige blaren op de voet. In Roland Garros gaat Rafa voor een vierde titel op rij, een evenaring van het record van Björn Borg. Voor de derde opeenvolgende keer staan nummers één en twee Federer en Nadal tegenover elkaar in Parijs. De derde keer wordt geen goede keer: Nadal is bijna gegeneerd en weinig tevreden wanneer hij Federer vernedert met 6-1, 6-3 en 6-0.
Zomer
Al wie twijfelt aan de vorm van Federer, heeft hetzelfde voornemen: afwachten wat het nummer één op het gras van Wimbledon laat zien, want daar is hij al vijf jaar ongeslagen. Björn Borg, die ook vijf keer won en een record bedreigd ziet, voorspelt alvast dat Federer het deze keer niet zal halen. Wat twee weken later te zien is op Centre Court blijft iedere tennisfan voor altijd bij: de finale, ook hier voor de derde keer tussen Federer en Nadal, is een van de beste tenniswedstrijden uit de geschiedenis en de langste ooit gespeeld op Wimbledon. Na vier uur en 48 minuten, tweemaal onderbroken door de regen, zijgt Rafael Nadal in het schemerdonker neer als de overwinnaar, eindstand: 6-4, 6-4, 6-7(5), 6-7(8) en 9-7. Federer, die met een kleine voorsprong eerste blijft op de rankings, zit tijdens de prijsceremonie in zak en as.
In augustus is de machtswissel een feit: Nadal wint het toernooi van Canada en is al mathematisch zeker van de nummer één-plaats wanneer hij naar de Olympische Spelen trekt. Federer zegt luidop dat hij daar zijn seizoen zal redden, maar de Zwitser haalt uiteindelijk 'slechts' goud in het dubbelspel. Nadal wint het enkeltoernooi na winst tegen Fernando Gonzalez; Roger Federer had dan al in de kwartfinales verloren van James Blake. Op 18 augustus, de dag na het einde van de Spelen, staat er voor het eerst in 237 weken een nieuwe nummer één op de wereldranglijst bij de mannen.
Toch is het rijk van Federer niet helemaal uit: op de US Open wint hij dan toch zijn 13de grandslamtoenooi. In de eindstrijd deze keer geen Rafa, maar wel de Schot Andy Murray, die zijn eerste finaleplaats op een dergelijk toernooi afdwingt na winst van Nadal in de halve finales. Een dolgelukkige Federer haalt het makkelijk in drie sets en moet nog één keer winnen om met 14 grandslamzeges op gelijke hoogte te staan als recordhouder Pete Sampras.
Najaar
In het najaar moeten zowel Nadal als Federer de rol lossen: de Zwitser wint nog wel een toernooi in zijn geboortestad Basel, maar de belangrijke titels gaan naar andere toppers. Murray trekt de goede lijn door en wint in Madrid, Jo-Wilfried Tsonga wint het toernooi van Parijs. In de Franse hoofdstad moet Nadal - die met zekerheid voor de rest van het jaar nummer één blijft - met een blessure aan de knie een punt zetten achter zijn fenomenaal seizoen. De laatste klinkende hoofdprijs van het jaar, de Masters-titel, komt in handen van de eerste grote winnaar van 2008: Novak Djokovic is in de finale niet te stuiten tegen Nikolay Davydenko. Roger Federer ziet zijn slechtste jaar sinds 2002 in mineur eindigen: voor het eerst in zijn carrière geraakt hij niet door de groepsfase van het officieuze wereldkampioenschap.
De geblesseerde Nadal mag bij het afsluiten van het seizoen toch nog onrechtstreeks een feestje bouwen. Het Spaanse Davis Cup team, dat mede dankzij Nadal zover is geraakt, wint in Argentinië de finale van de competitie voor landenteams.
sportwereld