[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #8

Van welke krant dan, Asanovic? .

Bwegh. Dan raak je je baan kwijt net op een moment dat je al niet lekker in je vel zit. Vervolgens vind je dan ruimschoots op tijd een nieuwe baan, slaag je voor de capaciteitentest en weet je jezelf ook nog door een sollicitatiegesprek te murwen.
Wáárom slaat dan net nu die twijfel toe of ik mij wel fijn ga voelen bij die werkgever, angst of de muren daar na een week werken al op mij af gaan komen. Ik raakte vanmiddag zelfs lichtelijk in paniek, over zoiets als een nieuwe baan?! Echt vervelend, ik hoop dat ik snel cognitieve gedragstherapie krijg want ik lijk nu echt even (tijdelijk) totaal geen controle meer over mijn angst te hebben.

quote:

Op dinsdag 28 oktober 2008 08:16 schreef Burdie het volgende:
Van welke krant dan, Asanovic? .

Was ook deel van de uitzending aan gewijd bij Een Vandaag, volgens mij gisteren. Misschien is het nog wel bij Uitzending Gemist te vinden.

sorrie, van de volkskrant... maar heb er de laatste tijd ook zoveel rotzooi in gelezen dat ik me een beetje schaam om het aan te halen (was gewoon vergeten het erbij te zetten). Een of andere gozer die erop promoveerd.

Ik slik sinds vorige week donderdag fluoxetine en vannacht kon ik bijvoorbeeld niet goed slapen. Ik lag gisteren heel wat vroeger dan anders in bed namelijk kwart voor tien (ik was nogal moe en zat te rillen van de kou) en voor half twaalf werd ik weer wakker en voelde me heel onrustig en had het een beetje benauwd (ik kon niet goed door m'n neus ademen maar dat was alleen toen). Ik weet niet hoe lang ik wakker heb gelegen maar ik werd om half zes weer wakker en heb nog een tijdje geprobeerd in slaap te komen maar het lukte niet meer. Nu heb ik dat wel vaker dat ik wakker word en me onrustig voel maar kan het zijn dat dit door de medicatie komt? Ik heb wel gelezen dat slaapstoornissen een bijwerking kan zijn maar heeft iemand anders die dit ook slikt ook deze bijwerking (en welke bijwerkingen nog meer)?

Ja hoor, sowieso zijn de eerste twee/drie weken na het beginnen met medicatie heel 'raar' voor je lichaam en kan je overal en nergens last van krijgen . Focus je er niet teveel op en geef je er gewoon aan over. Vooral dat slapen... slaap je niet? Nouja, dan even niet! Hoe meer je denkt 'ik moet slapen', hoe minder goed het lukt .

Sinds de fluoxetine slaap ik nooit meer zo goed als ik eerst deed. Zeker in de wenperiode was het best vervelend. Wat Burdie zegt is waar vroeger kon ik in paniek raken als ik neit goed sliep maar nu met de fluoxetine heb ik zoiets who cares .

Ik ben er meer van gaan plassen, heb grotere pupillen gekregen en in het begin had ik aanvallen dat ik het ineens heel heet had

Bedankt voor de berichtjes. Ik ben van het weekend ook weer steeds vroeger wakker geworden maar vanmorgen ben ik ook wel weer even in slaap gevallen daarna. Ik zal in ieder geval proberen om me er niet op te focussen.

Vraagje. Begin volgend jaar mag ik mijn medicatie afbouwen. Nu klonk dat altijd zo heerlijk ver weg, maar over twee maanden is het al 2009! Voor mij tijd om eens goed na te denken over hoe ik het aan wil pakken. Mijn psychiater heeft me precies verteld hoe ik het beste kan afbouwen, en ze heeft erbij gezegd dat ik daar in principe geen begeleiding bij nodig had, tenzij ik dat zelf graag wil.
Nu ben ik intussen verhuist, en is mijn psychiater wat ver reizen... dus ik vraag me af wat slim is. Ik zou het niet helemaal op eigen houtje willen doen, dus in elk geval contact erover hebben met mijn huisarts, maar verder? Wat zouden jullie doen? Toch maar de reistijd voor lief nemen en naar dezelfde psychiater gaan? Of in mijn nieuwe woonplaats een andere psychiater zoeken die me kan begeleiden? Of me door de huisarts laten begeleiden? Ik twijfel er enorm over. Op zich denk ik dat ik het prima zelf kan (ik weet precies waar mijn eigen grenzen liggen en voel zelf het beste hoe het met me gaat) maar ik wil het ook weer niet helemaal alleen doen... lastig.

Als je 'n beetje met die huisarts overweg kunt dan kun je hem/haar toch vragen om hulp mocht dat nodig zijn?

M.

Mijn huisarts heb ik nog nooit ontmoet (ben pas verhuist ).

Mja tijd voor om eens kennis te maken dan maar!

M.

Hey Burdie!
Ik zou toch proberen het met de psychiater te doen, zij kent jou en kan je helpen als er wat mis gaan. En zoals je zegt kan je het waarschijnlijk toch alleen, en hoef je nooit of bijna nooit die afstand te reizen. En misschien vindt ze het ook goed als je haar belt of mailt als je ergens mee zit.

Wel fijn dat je al bijna kan stoppen. Ik ben 2 weken geleden begonnen met medicatie (citalopram). Bijwerkingen vielen nog redelijk mee (eerste paar dagen beetje misselijk en stoned) maar na een paar dagen ben ik voor een week echt mega depri geweest ervan. Dat is nu gelukkig weer over
Hoop dat het me gaat helpen, heb er ook therapie bij en zou door de medicijnen wat minder chaotisch/emotioneel moeten worden zodat ik meer kan met therapie...ben benieuwd!!

Jij in ieder geval alvast succes met afbouwen!

Dank je, Murmeli . Jij succes met opbouwen . Merk je al wat verbetering?

Dank je! Ik zit al aan de dosis die de psychiater voor me had bedacht dus hoef gelukkig niet meer op te bouwen
Ik weet niet of ik al verbetering merk. Tov vorige week gaat het stukken beter en ik heb de indruk dat het ook beter gaat dan daarvoor, maar vind het moeilijk te beoordelen. Ik voelde me niet elke dag superslecht, het wisselde nogal, gewoon snel verdrietig/boos, opgefokt, als er wat kleins misging het ineens helemaal niet meer zien zitten... Dus ik moet nog even gaan ondervinden of ik wat relaxter ga reageren op negatieve gebeurtenissen. Op zich ook pas 2 weken bezig dus zou ook wel snel zijn toch om positief effect te merken? hoe is dat bij jou verlopen toen je begon?

Hehe, ik ben twee weken doodziek geweest toen ik begon . Heb alleen maar geslapen, dus weet er niet zoveel meer van, alleen dat ik het wel lekker vond om eventjes écht 'lichamelijk' ziek te zijn. Het was rond kerst twee jaar geleden, dus ik werd lekker door mijn familie in de watten gelegd .
Na een paar weken merkte ik ineens het verschil, toen ik me na het opstaan + douchen ineens 'normaal' voelde. Niet goed, niet slecht, gewoon neutraal. Stabiel. Heel raar ineens, als je dat gevoel al acht jaar niet meer hebt gekend .
Heb jij er ook therapie naast?

pfoe 2 weken doodziek is wel heftig. Fijn dat je kon slapen, dan gaat de tijd wat sneller
Dat gevoel dat je je ineens normaal voelt dat had ik afgelopen zaterdag wel ineens. Was vrijdagavond echt vreselijk gaan piekeren en toen naar bed gegaan, en zaterdagochtend werd ik wakker en dacht: nou zo erg is het toch ook allemaal niet. Dat heb ik sindsdien heel de tijd, behalve gisteren, toen had ik ineens weer een dip (waarschijnlijk te lang op mn werk blijven hangen en moest bedenken wat ik voor eten ging maken voor mij en mn vriend en dat was ineens teveel Maar die dip ging ook relatief snel weg, dus misschien is het inderdaad wel de medicijnen die gaan werken.
Maar ben wel nog steeds te lui om wat dan ook te doen (huis is ontplofte bende, en ik blijf lekker veilig met mn laptopje op de bank zitten) Nou ja...t zal wel goedkomen denk ik. Moet mezelf een schop onder mn achterste geven denk ik....
Ja ik heb er groepstherapie bij, een keer in de week. Op zich is dat prettig, maar tot nu toe vind ik dat ik er te weinig aan heb om er daadwerkelijk achter te komen waarom ik steeds weer op mn gezicht ga met alles. Als het goed is zou ik met medicijnen wat rustiger in mn hoofd moeten worden, zodat ik meer uit die therapie kan halen, dus dat moet ik even afwachten. Ik hoop écht dat het werkt, want ik ben het wel echt zat, steeds die dips en niet lekker in mn vel zitten.
En jij, wat voor therapie heb/had jij? Wat heb je daar aan gehad?

wat voor medicijnen heb je trouwens en waarvoor?

Fijn dat je in elk geval al wat verschil merkt... dat is volgens mij een goed teken. Ik ben zelf meer dan een jaar aan het klooien geweest tot ik de juiste dosering had gevonden . En nu het weer goed gaat, ben ik nog steeds te lui om wat te doen .
Waarom heb je btw groepstherapie en niet individuele therapie? Ik heb zelf individuele therapie gehad in de vorm van gesprekken met een psychologe, en ik ben nog bezig met een boek over borderline (zelfhulpboek).
Ik gebruik trouwens seroxat, 60mg per dag, tegen depressie, angststoornis en persoonlijkheidsstoornis nos. Klinkt heftig, zo op een rijtje .

Ja, op zich wel fijn dat ik wel iets merk net zelfs door de regen gefietst en ik werd er een stuk minder opgefokt van als normaal, in het begin vond ik het zelfs wel lekker (toen regende het nog niet zo erg als op t laatst )
Hmmm...te lui om wat te doen zit misschien in ons karakter Ik heb sowieso heel erg de neiging om dingen te ontwijken, dus daar zal het ook wel van komen, hoop daar nog wel een keer wat aan te kunnen doen ofzo in mn therapie
Ik kreeg het advies groepstherapie van het riagg en daarvoor ook van een andere psychologe. Eerst wel individuele therapie gehad, maar groep leek ze beter, ik geloof omdat je daarbij de problemen die je in je dagelijkse leven tegenkomt ook weer gaat tegenkomen (en dat klopt ook wel). Paar maanden geleden had ik ernaast ook individueel gesprekken omdat het heel slecht ging, maar nu weer niet omdat ze willen kijken of ik genoeg heb aan die medicijnen naast de groepstherapie.
Oja, seroxat heb ik wel vaker van gehoord, ken meer mensen die dat hebben gebruikt. Fijn dat het je goed helpt. Ik hoop dat het goed gaat bij je, straks zonder...
hmmm ja zo'n rijtje "ellende" klinkt misschien wel heftig, maar het is maar net hoe je ermee omgaat. Als ik zo lees wat je schrijft doe je het heel goed nu het laatste wat ik heb gehoord van de psycholoog over waar ik last van heb is depressies (terugkerend), en persoonlijkheidsproblemen (stoornis vindt hij te extreem klinken of zoiets zei hij) nao (nao dat houdt in dat het niet echt in 1 hokje past maar het heeft kenmerken van borderline, vermijdende persoonlijkheid en afhankelijke persoonlijkheid) bedoel jij hetzelfde (dat het niet in 1 hokje past) met persoonlijkheidsstoornis nos?
Een zelfhulpboek over borderline heb ik inderdaad ook. Is leerzaam vond ik. Helpt het jou goed?

nos is de engelse term voor nao ja .

OK! weer wat geleerd vandaag
ik zal verder nog wel een x posten hoe het met de medicijnen gaat, of ik er nog meer van ga merken
groetjes!

Heeft je psych een indicatie gegeven hoe lang je de medicijnen moet gebruiken? En hoe lang had je al last van je klachten voor je eraan begon?
Het zelfhulpboek ligt alweer een paar weken stof te verzamelen . Ik behandel het hoofdstuk voor hoofdstuk samen met m'n vriend en we willen niet teveel info tegelijk. Toch maar weer eens oppakken, ik vind het heel leerzaam .
Is bij jou borderline ook een deel van je persoonlijkheidsstoornis?