W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiėren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Voorbeeld van een beheerste singulariteit, c.q wat ik me afvraag:quote:Op zondag 20 september 2009 11:45 schreef Haushofer het volgende:
Speciale singulariteitseigenschappen? Wat zijn dat?
Het probleem is dat we het hier over punten hebben, 0-dimensionale objecten. Dat levert problemen op, want die hebben maat 0. Dat betekent dat als ik dichtheden wil uitrekenen ik formeel gezien Dirac delta distributies krijgt. Dit zie je bv ook al in de klassieke elektrodynamica als je het over puntladingen hebt.
[..]
"Het uiteinde"? Welk uiteinde?
De dichtheid van de massa neemt minder snel toe naar het denkbeeldige centrum van het zwarte gat dan dat de ruimte kromt; d.w.z. de sterkere kromming van de ruimte t.o.v. de toename in massadichtheid in een zwart gat beperkt de totale massa-hoeveelheid van het zwarte gat. Dus zonder gebruik te maken van delta-distributies.
Met uiteinde van een zwart gat bedoel ik een opening naar een andere tijd-ruimte universum dat verbonden is met het bedoelde zwarte gat; d.w.z. uiteinde van de tunnel doorlopen.
Bij een zwart gat is in de regel alle massa in de singulariteit geconcentreerd, dus de dichtheid is overal 0 binnen de Schwarzschildradius, behalve in de singulariteit. Dit komt omdat massa altijd aantrekkend is, en voorbij een bepaalde kritische massa zal er niks zijn wat een totale instorting naar zo'n singulariteit voorkomt.quote:Op maandag 21 september 2009 12:44 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
Voorbeeld van een beheerste singulariteit, c.q wat ik me afvraag:
De dichtheid van de massa neemt minder snel toe naar het denkbeeldige centrum van het zwarte gat dan dat de ruimte kromt; d.w.z. de sterkere kromming van de ruimte t.o.v. de toename in massadichtheid in een zwart gat beperkt de totale massa-hoeveelheid van het zwarte gat. Dus zonder gebruik te maken van delta-distributies.
Daarbij, de kromming wordt bepaald door de massa en energie; die 2 zaken zijn dus sterk gekoppeld. Als de massa/energie dichtheid divergeert, zal de ruimtetijdkromming ook divergeren.
Dus het wormgatscenario wat ik beschreefquote:Met uiteinde van een zwart gat bedoel ik een opening naar een andere tijd-ruimte universum dat verbonden is met het bedoelde zwarte gat; d.w.z. uiteinde van de tunnel doorlopen.
-
Nee, Hawkingstraling is wat anders; dat komt ook voor bij zwarte gaten zonder materie er om heen. Hawkingstraling is een intrinsieke eigenschap van zwarte gaten.quote:Op maandag 21 september 2009 12:04 schreef beeer het volgende:
[..]
Hawkingstraling toch? Of is dat idee al weer achterhaald?
[..]
-
waaruit bestaat die straling?quote:Op maandag 21 september 2009 13:16 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee, Hawkingstraling is wat anders; dat komt ook voor bij zwarte gaten zonder materie er om heen. Hawkingstraling is een intrinsieke eigenschap van zwarte gaten.
Weet niet veel, maar geef toch kommentaar... hier hoef ik niet te zwijgen.
Fotonen, zover ik weetquote:Op maandag 21 september 2009 20:39 schreef klappernoot2000 het volgende:
[..]
waaruit bestaat die straling?
-
mijn intellectuele bijdrage beperkt zich heden tot het plaatsen van een tvp 
misteriks' contribution is sponsored by Great Attitude Inc.
Vergeef mijn domheid meester Haushofer: waarom noemen ze het dan niet simpelweg "licht" ???quote:
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Omdat met "licht" vaak straling wordt aangegeven die in het zichtbare spectrum valt, en dat hoeft bij deze fotonen zeker niet aan de hand te zijnquote:Op dinsdag 22 september 2009 12:53 schreef KlappernootatWork het volgende:
[..]
Vergeef mijn domheid meester Haushofer: waarom noemen ze het dan niet simpelweg "licht" ???
-
daar gaat het mij nu om, de concentratie die jij bedoelt kan in 1e instantie correct zijn als je puur ruimtelijk kijkt met een vast coordinatenstelsel en het beschrijven van massalocatie, maar als de ruimte (en dus ook het coordinatenstelsel) sneller kromt dan het begrip concentratie massa per ruimte-eenheid, hebben we toch weer over hetzelfde in het centrum-punt van de singulariteit.quote:Op maandag 21 september 2009 13:15 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Bij een zwart gat is in de regel alle massa in de singulariteit geconcentreerd, dus de dichtheid is overal 0 binnen de Schwarzschildradius, behalve in de singulariteit. Dit komt omdat massa altijd aantrekkend is, en voorbij een bepaalde kritische massa zal er niks zijn wat een totale instorting naar zo'n singulariteit voorkomt.
De ene punt concentratie (massa concentratie) kan "minder sterk zijn" dan de andere punt concentratie (Tijd/Ruimte-concentratie)
ja, nog een extra reden om de onderlinge relaties/functies massa, energie en ruimte en massadichtheid/ruimte-eenheid veel beter in kaart te brengen. Vooral hoe de relatieve divergenties zich locaal tot elkaar verhouden in een zwart gat.quote:Daarbij, de kromming wordt bepaald door de massa en energie; die 2 zaken zijn dus sterk gekoppeld. Als de massa/energie dichtheid divergeert, zal de ruimtetijdkromming ook divergeren.
[..]
Wormgat is een mogelijkheid; de-materialisatie/materialisatie in een tijdsbestek van massa kan ook; teleportatie (d.w.z. onmiddellijk) van massa is nog een mogelijkheid.quote:Dus het wormgatscenario wat ik beschreef
Ik heb geen idee wat je nou bedoelt, met namequote:Op dinsdag 22 september 2009 17:42 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
daar gaat het mij nu om, de concentratie die jij bedoelt kan in 1e instantie correct zijn als je puur ruimtelijk kijkt met een vast coordinatenstelsel en het beschrijven van massalocatie, maar als de ruimte (en dus ook het coordinatenstelsel) sneller kromt dan het begrip concentratie massa per ruimte-eenheid, hebben we toch weer over hetzelfde in het centrum-punt van de singulariteit.
Begrijp je dat de Einsteinvergelijkingen covariant (dat wil zeggen: tensorieel) zijn?quote:"als de ruimte (en dus ook het coordinatenstelsel) sneller kromt dan het begrip concentratie massa per ruimte-eenheid".
Wat over het algemeen wordt gedaan om te kijken of je te maken hebt met een fysische singulariteit zoals die in een zwart gat is om krommingsscalairen uit te rekenen. Die hangen niet af van het coordinatensysteem wat je kiest. Zo uit m'n hoofd is dat vaak de Kretschmanscalar (de Ricciscalar zou een natuurlijke gok zijn, maar die is 0 voor conformale (dwz schaal-invariante) velden).
-
quote:Op dinsdag 22 september 2009 18:30 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik heb geen idee wat je nou bedoelt, met name
[..]
Begrijp je dat de Einsteinvergelijkingen covariant (dat wil zeggen: tensorieel) zijn?
Wat over het algemeen wordt gedaan om te kijken of je te maken hebt met een fysische singulariteit zoals die in een zwart gat is om krommingsscalairen uit te rekenen. Die hangen niet af van het coordinatensysteem wat je kiest. Zo uit m'n hoofd is dat vaak de Kretschmanscalar (de Ricciscalar zou een natuurlijke gok zijn, maar die is 0 voor conformale (dwz schaal-invariante) velden).
Niet de schaal van een stelsel is hier denk ik bepalend, maar het asymptotische "gedrag"/"karakter" van te beschrijven relaties of functies.
Massa, energie, tijd en ruimte zijn variabelen die een onderlinge relatie hebben (en er zijn theorien waarbij de bewuste waarnemer er bovendien zelfs invloed op heeft).
Bjv. de vraag werpt zich op: bestaat er zeer dicht in het centrum van een zwart gat nog wel "een 3 dimensionale ruimte"; of is er op een bepaald punt in een zwart, geen sprake meer van een "ruimte/tijd" stelsel maar een overgang naar een ander stelsel waar sprake is van soorten energie en/of andere verschijnselen/uitingen.
Ik vond verder iets over dit onderwerp, maar ik moet zeggen dat het mij veel te moeilijk is om er mij in te verdiepen. Wellicht kan jij er meer mee dan ik:
www.geocities.com/dimitri_terryn/thesis.pdf
[ Bericht 4% gewijzigd door Bankfurt op 22-09-2009 22:01:44 ]
Dat weet ik, en voor zover we nu weten wordt die onderlinge relatie beschreven door de Einsteinvergelijkingen.quote:Op dinsdag 22 september 2009 21:52 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
Niet de schaal van een stelsel is hier denk ik bepalend, maar het asymptotische "gedrag"/"karakter" van te beschrijven relaties of functies.
Massa, energie, tijd en ruimte zijn variabelen die een onderlinge relatie hebben (en er zijn theorien waarbij de bewuste waarnemer er bovendien zelfs invloed op heeft).
Daarvoor zou je je naar de algemene relativiteitstheorie kunnen wenden; ik denk dat dat op heden het beste antwoord geeftquote:Bjv. de vraag werpt zich op: bestaat er zeer dicht in het centrum van een zwart gat nog wel "een 3 dimensionale ruimte"; of is er op een bepaald punt in een zwart, geen sprake meer van een "ruimte/tijd" stelsel maar een overgang naar een ander stelsel waar sprake is van soorten energie en/of andere verschijnselen/uitingen.
Deze scriptie gaat volgens mij niet echt over zwarte gaten, maar over zogenaamde deformaties die de snaartheorie aan ijktheorieėn kan geven. Kortgezegd betekent dit dat de snaartheorie correcties voorspelt in het standaardmodel (wat een ijktheorie is) en de algemene relativiteitstheorie (wat in zekere zin ook een ijktheorie is).quote:Ik vond verder iets over dit onderwerp, maar ik moet zeggen dat het mij veel te moeilijk is om er mij in te verdiepen. Wellicht kan jij er meer mee dan ik:
www.geocities.com/dimitri_terryn/thesis.pdf
-
Ik lees in dit topic niets over de kritische (minimale) massa die een ster moet hebben om te imploderen tot een zwart gat.
Volgens mij was het zo dat een ster die -middels verbranding cq fusie- niet meer genoeg uitwaartse druk kan opbouwen om zwaartekracht te balanceren zal imploderen. Dit is omdat de brandstoftoevoer stagneert of op is.
Sterren met een relatief kleine massa zullen imploderen tot een neutronenster. Pas vanaf een bepaalde massa zal de implosie zo heftig zijn dat een zwart gat ontstaat.
Daarom zou een zwart gat altijd een minimale grootte / massa moeten hebben, afgezien van verdamping.
Volgens mij was het zo dat een ster die -middels verbranding cq fusie- niet meer genoeg uitwaartse druk kan opbouwen om zwaartekracht te balanceren zal imploderen. Dit is omdat de brandstoftoevoer stagneert of op is.
Sterren met een relatief kleine massa zullen imploderen tot een neutronenster. Pas vanaf een bepaalde massa zal de implosie zo heftig zijn dat een zwart gat ontstaat.
Daarom zou een zwart gat altijd een minimale grootte / massa moeten hebben, afgezien van verdamping.
en hoe worden die zgn "mini zwarte gaten" die in de hadron collider mogelijk kunnen ontstaan dan verklaard?quote:Op woensdag 23 september 2009 10:25 schreef DumDaDum het volgende:
Ik lees in dit topic niets over de kritische (minimale) massa die een ster moet hebben om te imploderen tot een zwart gat.
Volgens mij was het zo dat een ster die -middels verbranding cq fusie- niet meer genoeg uitwaartse druk kan opbouwen om zwaartekracht te balanceren zal imploderen. Dit is omdat de brandstoftoevoer stagneert of op is.
Sterren met een relatief kleine massa zullen imploderen tot een neutronenster. Pas vanaf een bepaalde massa zal de implosie zo heftig zijn dat een zwart gat ontstaat.
Daarom zou een zwart gat altijd een minimale grootte / massa moeten hebben, afgezien van verdamping.
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Dat zijn toch speculaties? Maar volgens mij doordat hele kleine vacuum ruimtes zouden ontstaan bij deeltjesbotsingen die vervolgens imploderen.quote:Op woensdag 23 september 2009 11:13 schreef KlappernootatWork het volgende:
[..]
en hoe worden die zgn "mini zwarte gaten" die in de hadron collider mogelijk kunnen ontstaan dan verklaard?
Dit staat in de OP:quote:Op woensdag 23 september 2009 10:25 schreef DumDaDum het volgende:
Ik lees in dit topic niets over de kritische (minimale) massa die een ster moet hebben om te imploderen tot een zwart gat.
quote:Zwarte gaten zijn overblijfselen van sterren. Sterren ondervinden gedurende hun hele leven een constante strijd tussen de zwaartekracht die haar in wil drukken, en de druk tengevolge van de hitte die haar uit wil laten zetten. Op een gegeven moment, na heel wat stadia, kun je uitrekenen dat voor voldoende massa de zwaartekracht deze strijd zal winnen, en wel op een bijzonder spectaculaire wijze: de ster sterft via een supernova en de resterende massa weet zich in 1 punt samen te drukken tot een zogenaamde singulariteit. Dit zorgt voor een oneindige massadichtheid.
-
Ja maar je geeft geen exacte minimale massa die een ster nodig heeft om een zwart gat te vormen, en dat bedoelt hij denk ik.quote:
Ah, ok. Die wordt gegeven door de Chandrasekhar limietquote:Op woensdag 23 september 2009 13:08 schreef Diabox het volgende:
[..]
Ja maar je geeft geen exacte minimale massa die een ster nodig heeft om een zwart gat te vormen, en dat bedoelt hij denk ik.
-
Maar hoezo is de dichtheid dan oneindig? Die zou in principe gewoon te berekenen moeten zijn toch?quote:Op zondag 7 september 2008 14:25 schreef Haushofer het volgende:Het zwaartekrachtsveld is zo sterk door de grote dichtheid, niet door de grote massa! Een zwart gat kan bijvoorbeeld al gevormd worden met de massa van de aarde. Als je deze massa in 1 punt zou stoppen, zou je een zwart gat ter grootte van een knikker krijgen. De grootte wordt dan bepaald door de ligging van de waarnemershorizon.
Oh really?
Idd, het ging mij om de bepaling vd massa. Ik zie dat Haushofer al een wiki heeft gelinkedquote:Op woensdag 23 september 2009 13:08 schreef Diabox het volgende:
[..]
Ja maar je geeft geen exacte minimale massa die een ster nodig heeft om een zwart gat te vormen, en dat bedoelt hij denk ik.
Voorzover ik weet wordt er met 'oneindig', 'vrijwel oneindig' bedoeld. De dichtheid is inderdaad (bij benadering) te berekenen volgens mij.quote:Op woensdag 23 september 2009 18:01 schreef Matthijs- het volgende:
[..]
Maar hoezo is de dichtheid dan oneindig? Die zou in principe gewoon te berekenen moeten zijn toch?
Hoe zit het dan met temperatuur? Ik heb begrepen dat zwarte gaten behoorlijk heet zijn, dus die atomen (als die er nog toe in staat zijn om atomen te vormen) of deeltjes zijn dan in heftige beweging en kolkt en kookt zo'n zwart gat of is het een soort van quantum-materie die zo dicht is dat die deeltjes zo opeengepakt zijn dat ze niet meer kunnen bewegen? en als dit zo is, is de kern van een zwart gat kouder dan de omgeving?quote:
Weet niet veel, maar geef toch kommentaar... hier hoef ik niet te zwijgen.
Ik heb juist begrepen dat een zwart gat zeer koud was en dat zelfs de kosmische achtergrondstraling (~3K) hoger is dan de temperatuur van een zwart gat, verder is de temperatuur van een zwart gat omgekeerd evenredig met de massa, dus, des te groter een zwart gat is, des te kouder hij is. Of ik maak nu een denkfout.quote:Op woensdag 23 september 2009 22:15 schreef klappernoot2000 het volgende:
[..]
Hoe zit het dan met temperatuur? Ik heb begrepen dat zwarte gaten behoorlijk heet zijn, dus die atomen (als die er nog toe in staat zijn om atomen te vormen) of deeltjes zijn dan in heftige beweging en kolkt en kookt zo'n zwart gat of is het een soort van quantum-materie die zo dicht is dat die deeltjes zo opeengepakt zijn dat ze niet meer kunnen bewegen? en als dit zo is, is de kern van een zwart gat kouder dan de omgeving?
Haushofer verbetert mij vast wel 
Een zwart gat heeft tenslotte immens veel zwaartekracht en fotonen ontsnappen dus niet, voorzover ik weet is warmte energie infraroodstraling --> fotonen. Dus verliest een zwart gat zo goed als geen energie en des te groter hij is, des te groter zijn zwaartekracht, des te minder energieverlies. God wat ben ik slim
Al zal straks Haushofer langskomen om te vertellen dat ik BS vertel.
Met andere woorden: je beweert dat de temperatuur van een zwart gat dicht bij het absolute nulpunt (-273oC) zit?quote:Op woensdag 23 september 2009 22:20 schreef Diabox het volgende:
[..]
Ik heb juist begrepen dat een zwart gat zeer koud was en dat zelfs de kosmische achtergrondstraling (~3K) hoger is dan de temperatuur van een zwart gat, verder is de temperatuur van een zwart gat omgekeerd evenredig met de massa, dus, des te groter een zwart gat is, des te kouder hij is. Of ik maak nu een denkfout.
Een zwart gat heeft tenslotte immens veel zwaartekracht en fotonen ontsnappen dus niet, voorzover ik weet is warmte energie infraroodstraling --> fotonen. Dus verliest een zwart gat zo goed als geen energie en des te groter hij is, des te groter zijn zwaartekracht, des te minder energieverlies. God wat ben ik slim
Al zal straks Haushofer langskomen om te vertellen dat ik BS vertel.
Weet niet veel, maar geef toch kommentaar... hier hoef ik niet te zwijgen.
