Eerst dikke
voor Lishe en Kersjes en alle anderen!
Ik had het er wel eens over dat ik moe was.
Week geleden ineens het gevoel nog slechter te voelen en bijna flauwvallen en ook nog eens heel vergeet achtig te zijn geworden toch bloed laten prikken omdat ik het te eng begon te vinden.
Blijkt dat ik een ijzer te kort heb en vandaar moe en vitamine B12 tekort en dus vandaar vergeetachtig
Ben zo blij dat ik iets heb.
Dacht echt haast dat het aan mijzelf lag en dat ik gek werd. Voelde mij ook haast een zeikmoeder omdat ik steeds zo moe was en hoe kan ik ooit moe worden van zo'n makkelijk ventje als Maarten.
Heb nu dus eindelijk de oplossing.
Ik moet 2x per week een B12 prik halen bij de huisarts voor ong 5 weken en daarna kijken we verder.
En 3x daags een ijzerpil slikken voor 6 week en daarna naar de huiarts en dan krijg ik weer voor 6 week als ik het goed heb.
Ik heb sowieso al een hekel aan prikken maar kolere wat een nare dingen zijn die spuiten. Het moet echt in je spier en dat doet pijn
Kan haast wel janken van opluchting omdat er iets gevonden is en dat er een oplossing is.
Niemand had echt door hoe ik mij elke dag voelde en dat al zo lang.
Zelf had ik steeds het idee dat komt door zwanger zijn en later de bevalling maar Maarten is nu al 8 maand en dat duurde toch te lang vond ik en het werd steeds erger.
Nadeel was aan de ene kant ook dat niemand het zag aan mij omdat ik toch steeds vrolijk was en blijkbaar zag ik er niet moe uit maarja...
Ook nog een fijn iets is dat bijna onze bovenverdieping in de fik was gegaan
Was in de droger gedaan en na een tijdje rook ik wat raars. Blijkbaar draaide de droger niet meer en ik haalde de stekker eruit en die was bruin aan het worden
Alles gelukkig goed afgelopen maar het blijft eng.
Droger staat helemaal bovenin en wat als ik toch naar beneden was gegaan...wat dan?!
Meteen nieuwe droger gekocht en ook gelijk een nieuwe wasmaschine want die was ook aan vernieuwing toe.
Maar al met al gaat het de goeie kant op met mij
Ijzerpillen beginnen nu al wat te werken en mijn moeheid is anders. Ik ben er nog lang niet maar als ik nu een nacht goed slaap merk ik het meteen en ik heb niet bij elk tukkie van Maarten ook op bed te gaan liggen wat ik normaal wel had.
Vergeetachtigheid heb ik nog steeds en dat zal wat langer duren....ach zolang ik Maarten en de katten niet vergeet
Heb nog wel de dag na de uitslag een giga koppijn aanval gehad (denk door alle spanning enz) en daarna snotverkouden maar heb er weer zin in
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-09-2008 12:58:34 ]