Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deel 64

Mijn schoonouders waren hier ook welkom...Als het aan mij lag elke dag, elke seconde....Tuurlijk zijn dat opa en oma!!
Maar het ging wel om "mijn" kind....... En als iemand, wie dan ook dat overstuur maakte dan kwamen ze aan mij...Heel simpel!! Gelukkig zijn het schatten van mensen en heb ik dat soort problemen nu niet gehad....


Maar met mn ex schoonmoeder liep het wel eens minder soepel..... Voorbeeld wat me nu te binnen schiet...Kind was al iets ouder en was gevallen...We zaten in de tuin en kind moest langs oma om naar mij te komen...Oma "gritst" kind voor mn neus weg en probeert het hevig spartelende naar mama willende kind te troosten...Heel lief, maar IK doe dat op zo'n moment...Zeker als kind aangeeft naar mama te willen!!


Zo vind/vond ik het ook prima als mn zus, oma, opa....Familie..... Mn kindj vast houdt....Er rustig wiegend mee rond loopt....Maar als ze daar overstuur van zouden raken en ik krijg een of andere opmerking naar mn hoofd als ik er wat van zeg dan heb je een verkeerde aan me!!

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 20:14 schreef Lois het volgende:
Zal ik dan maar even de andere kant vertellen? Oke, ik snap dat het niet fijn is als ze de baby overstuur maken, maar 3 keer in de week op visite vind ik niet veel hoor. Mijn ouders, en dus Jeroens schoonouders, kwamen dagelijks in de kraamtijd. Hoefden echt niet vooraf te bellen, of een afspraak te maken, maar waren gewoon op alle momenten van de dag welkom. Zij waren nl. opa en oma geworden, en dat is ook heel spannend voor ze. Zo ook mijn schoonouders, van nature wat terughoudender, waren elke dag welkom en vroegen we ook voor de leukere dingen zoals in badje doen enzo.
Het zijn niet alleen (schoon)ouders maar ook opa en oma! Dat is bijzonder vind ik, en dat mag je best wat meer respecteren. Sure, jouw huis, jouw baby, jouw regels, maar vergis je even niet in de liefde die die mensen voelen voor dat kleine babietje wat je vast hebt.

nja, als jij dat niet als vervelend ervaart is dat erg fijn voor jou, ik ervaar hoe dit alles gaat wel als vervelend. en het is niet zo zo dat ze niet welkom zijn, ik vind alleen het gedrag wat ze vertonen vervelend. ga dan gewoon rustig zitten, en knuffel wat met selene. vraag dan gewoon wanneer ze in badje gaat, en kom dan. maar nee: dat willen ze niet, dat komt dan weer niet uit. dan krijg ik te horen dat ze wel genoeg gestimuleerd moet worden (schoonma heeft tenslotte ervaring met hoogbegaafde kinderen) blablabla. ze is net 3 weken oud! seleentje moet gewoon geknuffeld worden, en verzorgd, en niet teveel gedoe eromheen! en ik snap dat ze opa en oma en tante geworden zijn. dat is ook de enige reden waarom ik ze er nog niet uitgezet heb! ik probeer heel hard om dat te snappen, maar dat maakt wangedrag nog altijd niet goed, en als ik ze niet zeg dat het zo niet fijn is, dan weten ze het niet en verandert er helemaal niks. ik vind het erg moeilijk om rustig en redelijk te blijven hoor, liefst zou nik seleentje pakken en weggaan, dat ze leuk elders spelen!

weet je, normaal kan ik niet overweg met mijn moeder, en dat gaat nu juist helemaal goed en fijn! die kan hier een hele dag zijn, en dat gaat onwijs fijn dan! voor seleentje dus ook. dan huilt ze 's avonds niet hoor. maar die blijft rustig. die gaat niet hysterisch 50 foto's maken, en 4 speeltjes voor haar neus wapperen, en hard hard praten en mij negeren als ik zeg dat dat niet fijn is. die geeft een flesje en gaat dan lekker knuffelen.

oh: en het is 3 x in de week *per stuk* (schoonma, schoonpa en schoonzus), ze zijn gescheiden en komen allemaal apart meestal. samen is helemaal een ramp dus. en ze zijn ook onder;ling jaloers! (jazeker: ik kreeg al eens een "de andere opa's en oma's zijn allemaal vaker geweest" om mijn oren!)

ik zweer het je: ik gun het ze echt best! ik wring me in de gekste bochten om het ze maar aan hun verstand te peuteren hoe het allemaal *wel* fijn kan! da's nu juist mijn grote frustratie, en het dilemma: hoe blijf je nu aardig terwijl je eigenlijk best boos bent?

Je hebt wel een gruwelijk vervelend leven als ik het zo lees...

ik word er ook bijna gruwelijk vervelend van

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 21:07 schreef Sjeen het volgende:
Je hebt wel een gruwelijk vervelend leven als ik het zo lees...

dan lees je wellicht niet alles. of misschienh begrijp je niet dat mensen gewoon hun ei kwijt willen en zinvol advies.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 21:12 schreef simmu het volgende:

[..]

dan lees je wellicht niet alles. of misschienh begrijp je niet dat mensen gewoon hun ei kwijt willen en zinvol advies.

Maar doe je ook wat met de adviezen dan? Kan me herinneren je meermaals van advies te hebben voorzien, maar heb je er nog niks mee zien doen eigenlijk.

Ik zou gewoon al het speelgoed weghalen Snap toch al niet wat een kindje van een paar weken oud met speelgoed in een box moet? En duidelijk zijn in wat je wel en niet wil hebben. Je kunt het hier ook zehhen, ik wil het niet, ik ben de moeder en het is mijn kind. Dat hoef je niet kwaad te zeggen...dat kun je ook gewoon normaal mededelen, zolang je maar resoluut en consequent daarin bent.
Wat ik hier deed: zodra het teveel was voor een baby gewoon met kind en al naar boven vertrekken. Of haar bij me nemen en duidelijk zelf even een rustmoment creeren.

Volgens mij heb je inmiddels wel heeeeeel veel adviezen gekregen en begint het een beetje op KLB te lijken nu

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 21:12 schreef simmu het volgende:

[..]

dan lees je wellicht niet alles. of misschienh begrijp je niet dat mensen gewoon hun ei kwijt willen en zinvol advies.

Ik lees inderdaad niet alles nee... zou er alleen maar plaatsvervangend depressief van worden.

Zinvol advies is blijkbaar alleen dat advies dat in het straatje past.
Maar zo werkt het natuurlijk niet.

Ok, ik kan me totaal niet in de situatie inleven, ik heb gelukkig geen last gehad van dat probleem aangezien ook bij mij iedereen gewoon welkom was.

Ik vind de opmerking van Tearsong wel een slimme trouwens, wij hadden ook alles zo rustig mogelijk toen Sasha er net was, de box, het wiegje enzo.
Mss is dat een idee Simmu? Gewoon zorgen dat ze zo min mogelijk in handen kunnen pakken?

Oh, en verder lees ik al weken (ook voor de bevalling) dat je, als ze niet zus-of-zo doen, of juist wel, dat jij ze dan wel even...
Doe jezelf _{en ons} een lol en doe het dan eens, want je 'subtiele' hints nu komen blijkbaar niet aan...

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 21:22 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ik lees inderdaad niet alles nee... zou er alleen maar plaatsvervangend depressief van worden.

meld het even als dat gebeurd, anders vergeet ik om het af te maken door hier dan je het jezelf aandoet, je niet zo moet klagen, en zat advies krijgt en niet moet zeiken. pas dan is het af. en vergeet niet om ook even e.e.a. aan fysieke problemen te ontwikkelen zodat je niet meer kan zitten. gotta hit'em when they're down tenslotte!

maar goed: als jij depressief wordt van wonen in een mooie bosrijke omgeving in een leuke eensgezinswoning met leuke (al geregelde nieuwe kindveilige) meubeltjes terwijl de nieuwe werkgever een onkostenvergoeding betaalt en alle kasten enzo al uitgezocht zijn en alles, nou, dan hoef ik niks meer te zeggen je doet het jezelf aan hoor, dat plaatsvervangend depressief zijn.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 21:32 schreef Brighteyes het volgende:
Zinvol advies is blijkbaar alleen dat advies dat in het straatje past.
Maar zo werkt het natuurlijk niet.

Ok, ik kan me totaal niet in de situatie inleven, ik heb gelukkig geen last gehad van dat probleem aangezien ook bij mij iedereen gewoon welkom was.

Ik vind de opmerking van Tearsong wel een slimme trouwens, wij hadden ook alles zo rustig mogelijk toen Sasha er net was, de box, het wiegje enzo.
Mss is dat een idee Simmu? Gewoon zorgen zdat ze zo min mogelijk in handen kunnen pakken?

ik had gisteravond alles al weggehaald van de 4 speeltjes is alleen dino er nog en in het weigje ligt niks (daar vroegen ze daarentegen wel om! want "dat is maar saai voor haar")

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 21:32 schreef simmu het volgende:

[..]

meld het even als dat gebeurd, anders vergeet ik om het af te maken door hier dan je het jezelf aandoet, je niet zo moet klagen, en zat advies krijgt en niet moet zeiken. pas dan is het af. en vergeet niet om ook even e.e.a. aan fysieke problemen te ontwikkelen zodat je niet meer kan zitten. gotta hit'em when they're down tenslotte!

maar goed: als jij depressief wordt van wonen in een mooie bosrijke omgeving in een leuke eensgezinswoning met leuke (al geregelde nieuwe kindveilige) meubeltjes terwijl de nieuwe werkgever een onkostenvergoeding betaalt en alle kasten enzo al uitgezocht zijn en alles, nou, dan hoef ik niks meer te zeggen je doet het jezelf aan hoor, dat plaatsvervangend depressief zijn.

Zoals ik al zei, ik lees niet alles omdat ik weet dat het me gillend gek zou maken. Ik geniet liever van mijn leven

Het is denk ik moeilijk zwart wit te zien. Ik ben het eigenlijk wel eens met Lois en Lishe. Maar ik weet ook dat ik (in de kraamtijd) he-le-maal gek werd van elk bezoek, familie of niet. Dat lag niet aan hen, maar aan mij en mijn gevoel daarbij.
En zeker toen alles nog zo nieuw en inspannend was, kozen we vaak wel voor onszelf. Maar daarbij het geluk dat de familie daar begrip voor heeft.

Maar dat kan ook prima pm, als je een tenmisnte een open (en goede?) relatie met elkaar hebt. Ik heb me ook weleens geergerd, maar er was echt niemand die er moeite mee had of moeilijk over deed als ik haar dan gauw weer bij me nam. En dingen als: ik doe het liever op mijn manier.

Simmu, misschien kun je, net als bij een klein kind, je schoonmoeder 1 keer waarschuwen. "Laat Selene even rustig liggen." Bij herhaling: " Ik neem Selene nu mee naar boven, het is te druk voor haar en ik ga met haar mee." Bij achtervolging: "Ik verzoek je nu mijn huis te verlaten en op een ander tijdstip terug te komen."
En laaaaaaat het langs je heen gaan. Oke, vervelend als zij je kind anders behandelen dan jij zou willen, doe die zooi uit de box. Opmerkingen over andere opa's en oma's? Niet reageren.
Je mag hier echt wel klagen maar als je zelf niet ook je best doet word iedereen er ook moe van. _{En beterschap voor het zitten!}

Gesprek 2 was ook positief Morgenavond belt meneer van dit gesprek me om te vertellen hoe of wat. De zaterdag is ivm oppas hier bijna onmogelijk om te werken en dat wilde nr 2 wel graag, hij gaat dus kijken of hij het anders in kon plannen en me daar morgenavond over bellen.
Ik zit heel erg te twijfelen wat ik moet doen (ik ga er stiekum vanuit dat ik bij alletwee aangenomen word, wil liever zelf de keus maken dan dat hij voor me gemaakt wordt nl). Het ene team is een net nieuw gevormd team, het andere al een langbestaand team, de reistijd is maar 2 minuten verschil alleen kan ik bij de een met de auto als ik wil én met het OV en de ander alleen OV....
Er zijn dus maar hele kleine verschillen ook in het werk zelf. Ik ga er een nachtje over slapenwakker liggen maar
Het is inderdaad wat er gezegd werd; zo zit je te dubben óf je wel ontslag moet nemen en stop je na veel wikken en wegen met de gedachte om er een paar maanden tussenuit te zijn en zó heb je alweer een nieuwe baan _{nu morgen nog ik zie er best tegenop, maar hé nog maar 2 dagen, dan heb ik het gehad}

Simmu, ik hoop dat het snel zó gaat lopen zodat het voor allemaal 'leuk' is.

Wat goed Saffier Maar heb je niet bij een van de twee een 'beter' gevoel? Nou ja, eerst morgen maar eens afwachten Kan me wel voorstellen dat het weer even een positief gevoel geeft na dat gedoe bij je huidige baas.

saffier, succes met het maken van deze keuze! Ik weet zeker dat je de goeie maakt!

quote:

Op woensdag 27 augustus 2008 22:13 schreef Saffier het volgende:
en zó heb je alweer een nieuwe baan

Of 2

Ik ben blij voor je

Saffier, wat goed joh!

Vandaag gewoon lekker blijven denken aan die 2 bijna-banen en het ge-emmer van je bijna EX-baas lekker van je af laten glijden. Nog 16 uur en dan hoef je daarna nooit meer iets met ze!

Saffier, heb je toch nog wat geslapen? Of heb je de hele nacht liggen nadenken en afwegen over die 2 banen . Wel gaaf zeg dat het zo positief eruit ziet allemaal . Geniet van de voorpret van een nieuwe baan!

Wij zijn gisteren even bij schoonouders geweest, toch wel een hele trip. Maar ze gaan van het weekend voor 3 wkn op vakantie en we wilden toch nog even langs.
Ik moet zeggen dat het me steeds wat beter lukt om daar te zijn en misschien heeft mn opmerking vorige keer wel geholpen. Want ze bleef maar "zeuren" (zo kwam het op mij over) om logeren. En ik heb vorige keer gezegd dat ze daar mee op moest houden, want dat ik nog helemaal zover niet ben. Ze heeft het er niet een keer over gehad en dat maakte het voor mij ook wat ontspannener.
Ik snap hun enthousiasme, maar ze zullen het eerst nog maar even moeten doen met bezoekjes met ons erbij. Dat logeren daar hebben we het nog wel eens over, als die kleine groter is en ik wat meer aan het idee gewend ben (hopelijk ).

Sjeen; ik wissel het erg af met voeden, sochtends op bed zittend of liggend, overdag wisselend; of op bed of beneden, en 's avonds op de bank, tv kijken of gewoon naar amber kijken of achter de computer.
En soms gebeurd het dat ik tussendoor opsta (deur open doen voor papa ofzow) en dan gewoon verder kan voeden al lopende.


simmu; ik zou gewoon duidelijk zijn van wat jezelf wel of niet wil; en het voor jezelf ook duidelijk proberen te krijgen. Want soms krijg ik ook het gevoel als ik je replies lees dat het een soort van machtsstrijd is; dat jij wilt bepalen wat er in jou huis gebeurd. Het kan zijn dat dat terecht is, dat de ouders/schoonouders net even teveel gebied nog innemen in jullie leven doordat ze jullie slecht los kunnen laten of als volwassene kunnen beschouwen. Of dat het een soort van afzetten is, om te waarborgen dat ze niet teveel op jullie terrein komen, zonder dat het echt zo heel erg nodig is.
Ik zou het dus voor jezelf duidelijk proberen te krijgen van wat je wel wil en niet wil; en als je dat voor jezelf duidelijk hebt kun je het denk ook duidelijker overbrengen naar de familie, en zal het ook meer rust geven.

Soms zijn die relaties gewoon moeilijk; en ook over jaloezie bij opa's en oma's heb ik toevallig van de week een stukje gelezen, vaak ligt daaraan de grondslag dat de relatie tussen ouders en grootouders ook wellicht al wat problematisch is geweest.

Hier mogen opa en oma zo naar binnen lopen, mijn vader is helemaal overdonderd door zijn kleindochter, ik voel dat hij diezelfde liefde heeft voor Amber als dat ie voor mij vroeger had. En nu kan hij genieten zonder de problemen binnen het gezin die er vroeger waren, en dat gun ik hem van harte! Voor m'n stiefmoeder hetzelfde, beide hebben voor moeilijke dingen gestaan als ouder door een problematische relatie met de andere ouders, die nu buiten beeld zijn, en nu samen hebben ze een happy leventje en een goede basis, en nu dus de kans echt te genieten van zo'n opgroeiend klein meisje! Dat vind ik iets heel moois om met ze te kunnen delen!
Andere opa en oma wonen net even te ver helaas, en daar ligt helaas ook een stukje jaloezie (ook omdat ze niet zoveel te besteden hebben als mijn ouders, wat ik stompzinnig vind om jaloers over te worden maargoed, het draait uiteindelijk om liefde en affectie, en de andere jaloezie ook niet nodig, want vooral mijn stiefmoeder is erg begaan met mijn schoonmoeder dat ze amber wat vaker moet zien).

Ik heb zelf ook een slechte relatie met mijn vader en stiefmoeder gehad een tijdje, zelf een tijd geen contact gehad met m'n stiefmoeder tot m'n 18e. Maar door aan beiden zijden zelf verder te leren in het leven zeg maar, en toegevelijk naar elkaar te zijn is het nu uitgegroeid tot een relatie waar ik nooit op had kunnen hopen.

Mijn stiefmoeder denkt ook weleens anders over bijv het voeden of wat; maar dan merk ik dat zij ook een beetje onzeker is; alles is weer nieuw en moet weer wennen; en ik ga dan op mijn gevoel als moeder af en vertrouw daarop en laat me niet afleiden door dat zij van vroeger andere dingen heeft geleerd. Bijv dat ik op behoefte voed ipv op de klok. Dingen waren vroeger ook anders, en ik kan er me aan irriteren dat zij er een vraagteken bij kan zetten; of ik kan uitleggen hoe ik het doe zonder een enkele irritatie maar met begrip dat iemand anders er anders over kan denken of het anders geleerd heeft.
Dat zijn 2 keuzes; die ieder een hele verschillende uitwerking kunnen hebben.

Ik hoop iig dat het bij jullie op den duur net zo zal groeien naar een betere relatie; dat voelt zoveel fijner en is voor alle partijen zoveel fijner; vooral voor jullie kleintje!

quote:

Op donderdag 28 augustus 2008 12:20 schreef Llewella het volgende:

...

Ik heb zelf ook een slechte relatie met mijn vader en stiefmoeder gehad een tijdje, zelf een tijd geen contact gehad met m'n stiefmoeder tot m'n 18e. Maar door aan beiden zijden zelf verder te leren in het leven zeg maar, en toegevelijk naar elkaar te zijn is het nu uitgegroeid tot een relatie waar ik nooit op had kunnen hopen.

...

Wat mooi geschreven en wat fijn voor je/jullie!
Word ik helemaal warm van!

Psjoe, zit een beetje in een emotionele achtbaan nu:
- Vandaag exit-gesprek gehad op werk,
- maandag nieuw werk, heel anders, doodeng hoe dat bevalt, dus. echt terug ricting mn studie, waar ik juist eerder afscheid van had genomen
- morgen is eli jarig,
- net terug uit knokke,
- stress dat psychologie-studie weer begint in september, twee avonden per week, hoe doe ik dat met eli en kdv en alles (kan wel brengen, maar dan ben ik ook weer later op kantoor, en als ik eerder wegmoet van kantoor om naar de uni te gaan is ook zo'n fijn begin van je carriere bij een nieuw bedrijf)
- we hebben nog geen taart
- we hebben nog geen slingers
- ik heb mijn studieboekennog niet gekocht

urg.
ben maar fotootjes van de vakantie gaan uitzoeken en verhaaltjes typen voor mn weblog.
dan komt de was...

Davinia .

Nijna ik heb wonderwel kunnen slapen afgelopen nacht, hopelijk vannacht ook weer Wonen je schoonouders ver weg?
Ik neig naar gesprek 1.... geloof ik..... Morgen bel ik even naar nr 1 om te horen hoe of wat, zij kan mij nl helemaal niet bereiken morgen Ik moest ook wat opsturen, kan ik meteen vragen of het is aangekomen
Oeh, Davinia wat veel! Alles in hapklare brokken opdelen dankan je het beter overzien, voor alles komt een oplossing, succes

Saffier, het is 2 uur rijden naar mn schoonouders. Niet heel dichtbij, maar ook niet onoverkomelijk ver weg.
Wat fijn dat je lekker hebt geslapen, afgelopen nacht ook? Spannend allemaal hoor .

Davinia, van harte met je grote vent!!!

oeh freecell..dat zijn héérlijke ochtenden he ?!
lekker joh !

hee Freecel, wat lekker, je klinkt wel alsof je op een babyblauwe wolk zit

Freecell, dat klinkt goed!! Nu hopen dat die hielprik vals alarm is!

Nijna, dank Hoe bevalt het thuismoederen je eigenlijk?

Verjaardag is leuk (so far, iig) toen we vanochtend binnenkwamen, zingend, heb ik ff hard gejankt, maar daarna was t prima
Leuke kadootjes en zo, semi-vrolijk kind (halve gebit komt door zo ongeveer ), prima

Davinia, het thuismoederen bevalt wel tot nu toe .
Ach, Eli toch, halve gebit wat doorkomt op je verjaardag, wat een timing. Hopelijk heb je wel een leuke verjaardag verder!

quote:

Op maandag 1 september 2008 12:39 schreef freecell het volgende:
Uitslag hielprik in orde

Papa en mama van Leander blij

Fijn!!

Echt fijn.

Wat fijn

O dat zal een hele opluchting zijn in huize Freecell!

Geniet maar lekker verder dan van je kleine krummeltje

Wat fijn freecell Nu kan je weer onbezorgd verder genieten

Yeah goed nieuws! Fijn Freecell

Freecell, het is goed hoor dat je voor je kindje kiest
Ze kunnen hem nog lang genoeg even vasthouden
en als ze naar hem willen kijken kan dat ook als Leander bij
papa of mama op de arm is, of lekker in zijn wieg ligt.

Andere kant snap ik je wel, de visite komt nou eenmaal voor Leander, maar zijn welzijn gaat voor alles.

Freecell, je hoeft je geen bitch te voelen. De visite vind het misschien niet leuk, maar ze kunnen hem ook bekijken als hij bij jullie zit of in zn wieg ligt.
Als je bij iedereen die zegt: "jamaar ìk...." en uitzondering maakt blijf je alsnog met je kleine man omzeulen. Jullie kind, jullie keuze en daar moeten ze het maar mee doen! Het gaat om je kleine man hoor!

Voor Leander

Voor het bezoek

[ Bericht 2% gewijzigd door PM-girl op 01-09-2008 22:37:35 (verkeerde smiley) ]

Freecell wat fijn dat de hielprik goed was! Poeh dat moet een zucht van opluchting hebben gegeven bij jullie.

en dat van het warm houden en bezoek die dat niet begrijpt, herkenbaar hoor zeker het gevoel erbij.
Maar houd je pootje stijf, over een tijdje kan er nog genoeg gehaffelt worden.

Freecell, misschien helpt het als je Leander in de doek doet tijdens het bezoek? Het valt mij op dat ik, wanneer ik Marlien in de doek heb, hooguit een opmerking krijg van dat ze het jammer vinden dat ze Marlien niet even kunnen vasthouden. Maar verder geen gevraag dus. Ik vind zo'n opmerking negeren gemakkelijker dan 'nee' zeggen op een vraag. En uitleg geven kan natuurlijk in beide gevallen.

Wat 'stom' zeg... dat ze dat niet begrijpen...
Sasha heeft 2 weken lang alleen maar bij mij of F. op schoot gezeten, vanwege het gebroken sleutelbeentje en iedereen begreep dat volkomen. Je wil toch gewoon het beste voor zo'n kleintje!

De tip van Grijs vind ik wel een slimme, in een doek.

Freecell, wat fijn dat de hielprik nu goed was!!
Maar wel vervelend van het bezoek.. Maar kies vooral voor je kleintje, je hoeft je echt niet naar te voelen, omdat jij het beste doet voor Leander..

Freecell, fijn te horen dat de hielprik oke was! Je zit wel even goed in de rats als ze dat opnieuw moeten doen zeg...

Ik was er even weinig: mijn beide ouders zijn afgelopen week geopereerd. Mijn vader zit al een jaar in ziekenhuis/revalidatiecentrum na een arbeidsongeval en mijn moeder had afgelopen week een schouderoperatie en mag die nu 6 weken niet belasten. In zulke gevallen ben ik de mantelzorger en ze wonen nou niet bepaald om de doek.

* moe is *

Webkim, dat lijkt me inderdaad zwaar! Je hebt geen broer of zus die ook bijspringt?
Jouw vader had toch al eerder hartklachten? Is het daar nu goed mee?

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 09:38 schreef PM-girl het volgende:
Webkim, dat lijkt me inderdaad zwaar! Je hebt geen broer of zus die ook bijspringt?
Jouw vader had toch al eerder hartklachten? Is het daar nu goed mee?

Nee, dat was m'n moeder. Maar dat is onder controle allemaal, gelukkig.
Eigenlijk kom ik er pas nu m'n ouders wat ouder worden achter hoe vervelend het kan zijn om enig kind te zijn.

Tjee Webkim, dat is idd even aanpoten dan voor jou...

Webkim, heftig allebei tegelijk in de lappenmand

LL, heb je ook concreet iets op het oog? Ik zit er wel eens over te denken, maar ik weet niet of ik eraan durf te beginnen. Ik ben ook wel iemand die volkomen in de stress kan schieten als ik het idee heb dat het moeilijk of lastig wordt en dan het liefst wil stoppen... haha. Werkt ook niet echt .

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 09:59 schreef Webkim het volgende:

[..]

Nee, dat was m'n moeder. Maar dat is onder controle allemaal, gelukkig.
Eigenlijk kom ik er pas nu m'n ouders wat ouder worden achter hoe vervelend het kan zijn om enig kind te zijn.

Dan komt inderdaad alles bij jou te liggen. Praktisch, maar ook het emotionele deel.
Sterkte en succes in elk geval!

Sterkte webkim, lijkt me heel zwaar!

Wij zijn gisteren op het KDV wezen kijken, leuk, vreemd en aan de andere kant helemaal niet fijn
We hebben afgesproken dat Lotte over 2 weken een ochtendje gaat komen. Zelf ga ik pas over ongeveer 6 weken aan het werk...verleng het verlof nog wat langer.
De bedoeling is dat Lotte dan tot die tijd al wel naar het KDV gaat zodat ik die 2 dagen ook even echt kan bijkomen, opruimen en andere dingen kan doen..
Maar nu kijk ik er echt nog heel erg tegen op
Zal vast wel beter worden!

Webkim heel veel sterkte...

LL, moeilijke keuze. Ik denk dat ik zelf voor de LOI-versie zou gaan, omdat je dan je tijd meer zelf kunt indelen. Weet niet of jouw gastouderbureau ook samenwerkt met het KDV (zoals hier), maar dan zou je ook al zo een stageplek kunnen regelen. En de behoefte aan opvang is alleen maar groeiend dus zeker een goede optie qua opleiding, lijkt me.

Mrien, het blijft moeilijk om je kleintje weg te brengen omdat je gaat werken. Ik vond het ook niet fijn (en vind het zelfs na 5 jaar nog steeds niet leuk), maar ja....het went.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 09:59 schreef Webkim het volgende:

[..]

Nee, dat was m'n moeder. Maar dat is onder controle allemaal, gelukkig.
Eigenlijk kom ik er pas nu m'n ouders wat ouder worden achter hoe vervelend het kan zijn om enig kind te zijn.

Ik begrijp precies wat je bedoelt

LL, ik heb SPW kinderopvang gedaan via het LOI. Ik vond het niet moeilijk, maar miste wel de stok achter de deur die je op school wat meer hebt. Een stageplek was zo geregeld en als je mazzel hebt kan je misschien wel betaald stage lopen en blijven werken (heb ik om me heen ook al gehoord, ging dan wel om een KDV). Ik ben uiteindelijk via vrijwilligerswerk aan een betaalde baan op de psz gekomen. Helaas dus nu ff werkloos, maar goed.

Mrien, ik zag er heel erg tegenop om Mirte naar het KDV te brengen en het is me erg meegevallen. Het voelde wel raar, vooral toen ik zelf nog even thuis was. Maar het hielp wel dat ik merkte dat ze het er goed naar haar zin had. Ik had verwacht dat ik er veel moeite mee zou hebben, maar omdat het gewoon wel goed voelde daar op de groep ging ik zelf niet met een naar gevoel weg. Spannend hoor!

Mrien ik heb donderdag intake op het KDV en ze gaat vanaf 19 september 1 dag per week om te oefenen. Ik zie er ook erg tegenop, hoop dat t uiteindelijk meevalt.

Ik ga dit jaar ook weer een opleiding doen Heb 2 jaar geleden een management opleiding gedaan en ga nu basisopleiding coachen doen.

Jeetje, Webkim, das ook niet mis.....gaat alles wel goed met je ouders ? Operaties allemaal goed gegaan ?

En je kind ophalen van het KDV is het allerleukste dat bestaat ! Misschien verzacht dat de pijn ivm het brengen...

Webkim: dat lijkt me erg zwaar, vooral aangezien je zelf ook een kleintje hebt...sterkte!
Overigens heb je dat niet alleen als je enig kind bent hoor. Ik ken veel gevallen van mensen met meerdere kinderen waarbij de zorg toch altijd op 1 en hetzelfde kind terecht komt.

Toen lief van de week durfde te zeggen "als ze straks naar het KDV gaat" sprongen bij mij de tranen al in mijn ogen haha.... terwijl ik echt gek van op mijn baan, ik heb er ook alle vertrouwen in dat ik er straks weer met plezier naar toe ga. Als het goed is gaat Jasja vanaf 3 november, ik moet ze morgen maar eens bellen hoe het staat met de beschikbaarheid want voorlopig is de status voor alle dagen (aangevraagd van ma t/m do) 'wachtlijst'. Ze staat bij 2 KDV's ingeschreven maar 1 heeft toch wel onze duidelijke voorkeur.

Over studies: in september ben ik begonnen met Nima Marketingcommunicatie B maar al die maanden veel te weinig aan gedaan (achtereenvolgens last van extreme vermoeidheid tijdens ICSI-poging, vermoeidheid tijdens zwangerschap en algehele zwangerschapsdementie) en dus ook geen examen gedaan in mei. Idee is nu om dat in januari te doen. Iedereen riep: dat gaat je niet lukken en ik begin zelf ook een beetje te twijfelen . Vooralsnog komt er gewoon niks van en juist als ik net weer begonnen ben met werken lijkt het me ook lastig, dan ben je zo bezig een nieuw ritme te pakken. We moeten maar even zien, wil het op zich wel graag doen. Het kan ook weer in juni maar ben bang dat van uitstel afstel gaat komen, de stof (heb de afgelopen maanden wel alle bijeenkomsten gevolgd) zakt ook steeds verder weg,

O ja, de kwestie kindje wel/niet bij een ander: ik geloof dat ik voorlopig zo min mogelijk anderen een flesje laat geven. Mijn ouders en tante waren er vandaag en mijn tante heeft een fles gegeven en mijn vader in. Jasja heeft wel een beetje een gebruiksaanwijzing, je moet echt zorgen dat ze goed haar mond open heeft als de speen erin gaat, anders zit haar tong dubbel en drinkt ze niet goed. Ik hoorde bij allebei dat ze meer lucht meezoog dan normaal. weer niet zo goed hoe dat kwam. Het lukt mijn vader ook niet om haar goed te laten boeren. Nadat ze wegwaren allebei een paar uurtjes geslapen en daarna ging ik haar verschonen. Ineens heeft ze allemaal slijm in haar mond, is echt in ademnood en vergeet ook adem te halen, echt een beetje beangstigend. Met overeind houden, kloppen en nagel in haar voetje (tip die ik in het ziekenhuis krijg als ze ergens 'in blijven hangen') kwam het weer goed. Daarna aangekleed en vervolgens hoor ik persgeluiden gggrrr... even gewacht en dus weer verschoond en toe gebeurde hetzelfde. Zorgen dat mijn kind niet stikt leek me urgenter dan zorgen dat er geen poep overal terecht komt dus nadat ze weer rustig adem haalde zaten wel haar kleren + mijn kleren + aankleedkussen onder de poep maar goed...
Ik weet natuurlijk niet of ze dat slijm niet had gehad als ik zelf de fles had gegeven maar mijn gevoel zegt dat ik het beter even zelf kan doen.

Opa & oma zijn de komende weken op vakantie (hoewel met tranen in mijn moeders ogen bij het weggaan) dus het probleem lost zichzelf op, ik hoef ze het niet te verbieden want dan breek ik waarschijnlijk acuut hun hart.
Ik heb trouwens wel tegen mijn vader gezegd dat hij echt wat rustiger met haar moet doen, hij heeft haar op schoot en wisselt haar dan elke minuut van houding, trekt haar omhoog aan haar handjes, is vreselijk druk aan het praten.. ik geloof dat hij denkt dat ze 2 jaar is ipv nog geen 4 weken .
Ik vind het lastig, ze vinden het helemaal fantastisch maar ik merk dat ik er echt als een kloek bij staan en bij veel dingen toch denk 'dat doe ik zelf anders'. Het is even zoeken naar de balans tussen er niets van zeggen omdat het niet slechter is wat zij doen, maar gewoon anders, en er wel wat van zeggen omdat het me gewoon echt niet bevalt.

Oeps wat een lap tekst!

Webkim, vergeet ik jou sterkte te wensen en een te geven, het lijkt me inderdaad zwaar als je de taken met niemand kan delen. Dat ze niet om de hoek wonen en jij Thomas hebt maakt het allemaal niet makkelijker...

Madelieve, ik heb in het begin echt bijna alles zelf gedaan. Ook gezegd dat ik er nog niet aan toe was om het uit handen te geven (het geven van een fles bijvoorbeeld), ik had er al moeite mee als ze bij iemand anders op schoot "moest".
Wat zal je geschrokken zijn met dat slijm...

Oeh Madelieve, wat een nare toestand vanmiddag zeg! Heel eng lijkt me!
En qua kloeken, je bent écht niet de enige hoor! Als je je er niet lekker bij voelt, gewoon zeggen (maar dat deed je eigenlijk al he?!).

Webkim, succes met mantelzorgen. Hopelijk gaat het snel beter met je ouders.

Tjee webkim dat lijkt me heftig. Ten eerste de zorg maar daarnaast de omschakeling dat jij voor je ouders moet zorgen ipv andersom. Sterkte!

Madelieve, lekker kloeken hoor, nu kan je nog.

Met deze moeder gaat het bergopwaarts. Ik zit lekker in mijn vel. De pijn wordt steeds minder en ik word niet meer zo moe wakker. Dat is zo'n fijn gevoel. Ik ben nu langzaam mijn conditie aan het opbouwen. Vanavond zelfs voor het eerst gesport Sinds vorige week ben ik ook weer wat aan het werken. Dat is nog wel pittig hoor, ik kan me nog maar slecht concentreren. Wat maakt het me blij dat het zo gaat.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 21:23 schreef sjak het volgende:
Tjee webkim dat lijkt me heftig. Ten eerste de zorg maar daarnaast de omschakeling dat jij voor je ouders moet zorgen ipv andersom. Sterkte!

Madelieve, lekker kloeken hoor, nu kan je nog.

Met deze moeder gaat het bergopwaarts. Ik zit lekker in mijn vel. De pijn wordt steeds minder en ik word niet meer zo moe wakker. Dat is zo'n fijn gevoel. Ik ben nu langzaam mijn conditie aan het opbouwen. Vanavond zelfs voor het eerst gesport Sinds vorige week ben ik ook weer wat aan het werken. Dat is nog wel pittig hoor, ik kan me nog maar slecht concentreren. Wat maakt het me blij dat het zo gaat.

Sjak

Nou hehe Sjak! Dát is fijn zeg!
Wat moet dat heerlijk zijn na zo'n kwakkelperiode.

Wat fijn Sjak!

Madelieve, Meike heeft dat in het begin ook een paar keer gehad, dat ze leek te stikken. Dat begon dan vaak tijdens het verschonen (als ze op haar rug lag) Wij draaiden haar dan op haar zij, zodat ze het slijm kwijt kon. Of oppakken, en dan op haar buikje op je arm leggen. (dat je je hand op haar borstkas hebt snap je)
Probeer zelf rustig te blijven, en op rustige toon tegen Jasja te praten. Maar dat is moeilijk hoor....
Het is vreselijk beangstigend als je kindje het zo benauwd heeft. Ik zie me nog zo samen met mijn vriend huilen omdat we het allebei zo eng vonden.
Toen ze na 2 weken (dacht ik) niet meer op haar zij maar op haar rug moest liggen vond ik dat ook heel eng. Gelukkig ging het toen goed.

LL, ik werk op een KDV, en begeleid op het moment een stagiaire van 38 jaar. En bij ons is het verplicht om de stagiaires een vergoeding te betalen (100 euro per maand)

Sjak, wat fijn zeg!

Heel erg fijn nieuws, Sjak. Ben er blij om!

Webkim.... Zwaar hoor...het "alleen" moeten doen, maar ook geen broer/zus om even mee te overleggen, janken, hetzelfde voelen!

Madelieve.... Inderdaad, wat hier boven al gezegd is...jouw hand onder haar buikje en op je arm laten rustenn hoofdje iets opzij gedraaid.... Hou je dr helemaal rechtop "zakt" het slijm weer naar beneden....

Sjak, wat heerlijk dat je je steeds beter aan het voelen bent!

Voor degene die ik vergeten ben....Dikke kus!

Sjak wat een heerlijk bericht van jou! Fijn dat je je steeds beter voelt!!
Madelieve wat eng, bah zeg. Als je er nog niet aan toe bent om haar uit handen te geven, gewoon niet doen dus, ik heb het ook wel eens gezegd dat ik het zelf gewoon nog veel te leuk vond om te doen, dat 'X' een andere keer nog wel mocht, kwam prima aan toen!
Kim sterkte met het mantelzorgen, het is zwaar
Freecell wat heerlijk dat Leander helemaal gezond is en laat de visite maar kletsen, je doet gewoon wat goed is voor je prulletje! (En wat een leuke naam is dat ik kende hem alleen in de vrouwelijke variant)

Sjak, goed om te horen dat het steeds beter gaat!

Sjak wat fijn zeg!

Madelieve wat een schrik zeg. Kan me voorstellen dat je t nu al helemaal liever allemaal zelf doet hoor.

Webkim het lijkt me niet niks om ineens voor je ouders te moeten zorgen, zeker als je dan ook nog enigs kind bent. Sterkte!

Ik breek hier in, geen idee waar ik anders moet zijjn.
Ten eerste heel hartelijk deank voor de meelevende woorden en de pmmetjes. Lief en fijn.
Ik ben ondertussen thuis. Geen idee hoe ik me voel. Moe, vanwege het bloedverlies, maar de pijn valt eigenlijk mee. Het is allemaal zo snel gegaan, er is zoveel gebeurd, maar het enige wat ik wilde was van die gruwelijke pijn af. De lege baarmoeder deed me niks, ik wilde alleen maar onder narcose, zodat ik maar niks meer zou voelen. Lief vond het erg heftig, ik viel steeds flauw en uiteindelijk was ik op de OK in shock.
Ik (wij) zijn de verloskundige van zondagnacht zo dankbaar, zij heeft er echt op een echo aan moeten dringen, het ziekenhuis vond het niet nodig omdat ik al een echo had gehad. Uiteindelijk met de ambulance naar hiet ziekenhuis, en zo blij dat we er op tijd bij waren.

Het herstel zal wel een tijd nodig hebben. Ik heb veel bloed verloren en voordat dat weer een beetje op peil is duurt wel 2 weken. We zullen zien. Aan geestelijk herstel denk ik nog niet, eerst maar eens mijn lijf op laten knappen.