nee hoor, je bent zeker niet de enige, Basboussa. Ik heb me ook niet echt aan het schema van Kleintjes gehouden. Wij zijn met zes maanden begonnen en we hebben al redelijk vlot van alles door elkaar gegeven.
Dingen als honing en noten en zout enzo natuurlijk niet, maar ik heb me niet zo strak aan leeftijdseisen gehouden verder.
Ik probeer ook altijd een beetje te waken voor het gebruik van het woord 'methode', of het werkwoord 'rapleyen'.
Zeker niet als er alleen de nadruk wordt gelegd op het geven van stukjes inplaats van prakjes want dat is in mijn ogen niet wat het meest belangrijk is.
Het meest belangrijk voor mij is het volgen van je kind, in die zin dat het zelf prima aan kan geven of, wat en hoeveel het wil en kan eten.
Of dat dan met volledig oog voor het kind met een lepeltje wordt gegeven (en dus desnoods maar een half theelepeltje) of dat het kind alles zelf van de stronk moet eten maakt dan denk ik niet zo heel veel uit.
Althans, het is niet zo belangrijk als sommige mensen het maken, denk ik
En verder ben ik gewoon een luie moeder die liever heeft dat haar kind zelf zes kruimels broccoli eet en dan de honger verder stilt met BV (terwijl ik apathisch op de bank lig te voeden
) dan dat ik moeite moet doen om potjes te warmen en te lepelen.
Maar ja, soms heb je dan ineens een kind zoals mijn oudste, die nu met 13 maanden toch wel erg behoefte heeft aan vast voedsel maar net nog niet handig genoeg is om dat allemaal zelf te eten. Nu zit ik dus alsnog geprakt avondeten te voeren