(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 11

Oxy, dankjewel voor het noemen van de knuffelmachine en Temple Grandin! Het heeft me verder op het spoor gebracht van de Holding therapie, ook de moeite waard voor me om over te lezen (en misschien te leren wat er niet zou moeten gebeuren).
Wat zou stevig dragen voor jou hebben kunnen doen, denk je?

En ouders van kinderen die problemen hebben met fysiek contact, was dit van het begin af aan al zo voor jullie kind of kwam het later in de ontwikkelng naar voren?

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 23:40 schreef Macka66 het volgende:
Oxy, dankjewel voor het noemen van de knuffelmachine en Temple Grandin! Het heeft me verder op het spoor gebracht van de Holding therapie, ook de moeite waard voor me om over te lezen (en misschien te leren wat er niet zou moeten gebeuren).
Wat zou stevig dragen voor jou hebben kunnen doen, denk je?

En ouders van kinderen die problemen hebben met fysiek contact, was dit van het begin af aan al zo voor jullie kind of kwam het later in de ontwikkelng naar voren?

Macka, ik denk dat je voor die laatste vraag even contact op moeten nemen met bastardhost en Guinevere. Hun Storm heeft ook last (gehad) met fysiek contact en ik weet niet of ze hier nog meelezen.

misschien een handige link

ik kreeg gisteren een brief en ik dacht: Jippie uitslag over het PGB...(oktober 2008ingestuurd) Maar nee hoor, een formulier waarmee mijn zoon zijn favoriete mantelzorger ¤250 kan geven. Hebben jullie dit ook gehad?
Aangezien ik zijn enige verzorger ben, zal ik het mijzelf schenken. Wel raar, want ouder/verzorger moet tekenen en de ontvanger moet tekenen.

quote:

Op woensdag 25 februari 2009 21:53 schreef lady-wrb het volgende:
misschien een handige link

Ik vind deze site het maar wazig... Ik ben het er ook niet helemaal mee eens.

Ik heb laatst vanuit mijn beroep een cursus gevolgd bij een psycholoog die gespecialiseerd is in autisme en hij raadde aan om het kinderen zo snel mogelijk te vertellen. En zo snel mogelijk is dan op aanvoelen van het kind. Hoe beter ze zichzelf kennen, hoe minder valkuilen ze in zullen lopen.
Ik heb het mijn zoon op 5-jarige leeftijd meteen verteld. Hij vroeg waarom hij toch steeds met al die mensen moest werken en spelen. Ik heb hem toen verteld dat in zijn hersenen het een beetje anders is dan bij anderen en dat we daarmee moeten leren omgaan. (hij heeft asperger en kan dus veel info aan) Daarna lag alles aan de asperger: slaat een kind met een schep, "Juf, je weet toch dat ik asperger heb"... weet de weg terug in het bos "dat komt door mijn asperger".
Hij is dus zelf aan het zoeken wat het voor hem is en daarbij leert hij vanzelf. De juf en ik waren beiden boos over het slaan en meldden duidelijk dat dit NIET bij asperger hoort. Dat het gewoon stou was (natuurlijk kwam zijn frustratie wel door de asperger, maar het uiten daarvan was fout). En de positieve dingen houden we erin.

Hoe doen jullie dat? Weten jullie kinderen het?
oxy, wanneer wist jij het?

* Lois komt even trots binnenrollen*

Eva kan kusjes geven
Ze stond af en toe wel genadig toe dat wij haar een kus gaven en soms drukte ze ook wel haar neusje tegen je aan maar een echt kusje deed ze nooit. Tot een paar weken geleden, ineens had ze het door. Nu hoor je haar de hele dag kusgeluidjes maken en kusjes geven tegen alles wat mooi een leuk is; de wasmachine, de 8 op het nummerbord van de auto, haar knuffels, de tv als Diego op tv is, een mooie boom (waar een luiaard in kan hangen) etc. etc.
Het mooiste van alles vind ik wel dat wij bedolven worden onder kusjes. Echt gemeende lieve kusjes, zomaar spontaan uit haarzelf.

quote:

Op dinsdag 3 maart 2009 20:21 schreef Lois het volgende:
* Lois komt even trots binnenrollen*

Eva kan kusjes geven
Ze stond af en toe wel genadig toe dat wij haar een kus gaven en soms drukte ze ook wel haar neusje tegen je aan maar een echt kusje deed ze nooit. Tot een paar weken geleden, ineens had ze het door. Nu hoor je haar de hele dag kusgeluidjes maken en kusjes geven tegen alles wat mooi een leuk is; de wasmachine, de 8 op het nummerbord van de auto, haar knuffels, de tv als Diego op tv is, een mooie boom (waar een luiaard in kan hangen) etc. etc.
Het mooiste van alles vind ik wel dat wij bedolven worden onder kusjes. Echt gemeende lieve kusjes, zomaar spontaan uit haarzelf.

Prachtig he
Ik heb vandaag de 8e verjaardag van mijn superpiraat gevierd. *traantje wegpinkt* Hij is echt zo heerlijk ongecompliceerd blij he met het feit dat ie jarig is

Wat heerlijk, Lois!

Gefeliciteerd Mwana, 8! Voor Eva is dat de ultieme leeftijd, ze telt nu de dagen al af tot mei wanneer ze ook 8 wordt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lois op 04-03-2009 12:01:49 (spelvaut) ]

Wat fijn voor jullie Lois

Lois, wat heerlijk..

quote:

Op dinsdag 3 maart 2009 20:37 schreef Lois het volgende:
Gefeliciteerd Mwana, 8! Voor Eva is dat de ultieme leeftijd, ze telt nu de dagen al af tot mei wanneer zei ook 8 wordt.

Whaha, wat is er zo bijzonder aan acht?
(niet dat ik het niet meer zou willen zijn, lekker slakken zoeken in de modder )

Wat lief.

Eva's favoriete cijfer is 8, al jaren lang. De klank van het getal, de vorm, alles is prachtig, 8 is het ultieme cijfer volgens Eva. Heb je een shirt aan met een 8 erop dan kleeft Eva de hele dag aan je vast.
Ze vraagt ook aan iedereen "hoe heeft jij? Op welk nummer woon jij? " Heel belangrijk zo'n 8.
Als we praten over jarig zijn knalt ze van blijdschap omdat ze 8 wordt. Ze blijft er dan bijna in, gaat zo hard flapperen met haar handjes dat ze bijna opstijgt

Wat gaaf van die kusjes Lois!

ah vandaar dat ons huis goed is (28)
wat heerlijk lois al die kusjes

mwana, van harte!

Eva

Mwana, gefeliciteerd!

Wat lief Lois!

Ik was toevallig foto's aan het uitzoeken en kwam al die heerlijk blije foto's van Eva tegen op een van de OUD-meets, waardoor ik me net afvroeg hoe het zou gaan. Goed dus zo te horen

Lois wat fantastisch! Ik vind het echt geweldig voor jullie allemaal, dat ze dat nu kan.

Lois wat een heerlijk bericht van je

Hier gaat het allemaal wat minder. J (PDD-NOS en net 15 geworden) begint flink te puberen en zich tegen van alles af te zetten. Dat zorgt voor veel spanningen in huis.

We hebben hier nu een fiks probleem met zijn mobiele telefoon. Een week of twee geleden was hij zijn mobiele telefoon "kwijt". Wij bellen, want soms zit hij in een vergeten kledingstuk, krijgen we een schoolgenootje aan de telefoon. De telefoon zou staan doorgeschakeld naar het nummer van die klasgenoot.

Soms duiken dingen opeens weer op, dus een week gewacht, hem toch een paar keer laten zoeken maar geen resultaat. Uiteindelijk maar een nieuwe gekocht, hij betaalt voor straf 10 euro mee (wat 1/4 van zijn maandgeld is). Hoewel ik niet denk dat dat veel indruk maakt maar ook daar raak je aan gewend als ouder van.

Vandaag toch de oude telefoon gevonden, in een kastje van zijn bureau. Grote vraag is: was het opzet of niet? Ik weet het écht niet. Mijn man denkt van wel. Hij had het al eens over een nieuwe gehad (maar niet echt gezeurd), mijn man mocht niet meezoeken in zijn kamer en deed nogal onverschillig over het kwijt zijn. Dat laatste komt mij - helaas - niet onbekend voor. Ik zit vreselijk in tweestrijd: straffen b.v. door zijn nieuwe telefoon in te nemen?

Willen jullie eens meedenken wat wél indruk kan maken?

Alvast bedankt, Anne

Vond het hele verhaal wat ik hier getikt had toch wat te prive...en misschien hier in dit topic nog niet echt tussen passen dus heb het verwijderd en wacht het onderzoek eerst af !

[ Bericht 47% gewijzigd door Noelle06 op 17-03-2009 23:24:39 (weet eigenlijk niet of het hier wel tussen hoort a) ]

anne_Chris, ik zou ws heel makkelijk doen, (zeker als jullie niet mee mochten kijken en hij op zo'n standaard plek wordt gevonden).

"Wat fijn dat je telefoon terug is! Kunnen we de nieuwe weer wegleggen, want die heb je dan toch niet nodig."

Alleen weet ik niet of je dat tegen jouw kind te kunt zeggen. Dat onverschillige kan natuurlijk ook echt zijn.

Wat een heftig verhaal Noelle. Sta je hier alleen in of samen met een partner/familie/goede vriendin?
Weer nieuwe onderzoeken dan, hopelijk komt er iets uit waar je wat aan hebt.

We hebben gepraat, het was een paniekreactie. Wat ik al een beetje dacht. Een vriendje belde hem om 2200 uur, dan hoort hij al een uur in bed te liggen (om te slapen ). Hij heeft 'm uit gezet en in het kastje gepropt uit angst dat-ie werd afgepakt. Ik zei dat ik die telefoon dan maar zelf ging gebruiken en hij begon helemaal uit te leggen hoe die werkt. Dat was dus niet de reden. Zaak is voor mij afgedaan, wat we met de nieuwe telefoon doen weet ik nog niet. Conclusie: zondag naar de kl*ten door ruzie en verder een onhandige actie