Wiske. Mijn trouwe vrouw.

vrijdag 11 juli 2008 @ 19:53:36 #1

Barabas

Professor Barabas dus.

Goedenavond, beste vrinden,
Ik heb FOK! weer kunnen vinden!
Eerder vertelde ik hier al een boel
Over Wiske en het daarbij behorend gevoel
Jullie moeten weten, ik ben nog steeds waarachtig blij
met de innige liefdesrelatie tussen Wiske en mij
Aan kinderen zijn we nog steeds niet begonnen
Maar haar hart heb ik reeds jarenlang gewonnen
Nu was er toch iets en ik wil het kwijt
Het gaat over m'n liefde voor die blonde meid
Mijn Wiske is mijn alles, mijn reden tot bestaan
En daarom, beste vrinden, wilde ik haar nimmer laten gaan

Ik las een tijdje terug, vaak met enige ontroering,
het zoveelste verhaal over gevangenschap of ontvoering
(Je kent het wel: Fritzl, de kannibalenmoeder en nu die oude ma
die haar kind gevangen hield voor vijfendertig jaar)
Toen bedacht ik me - ik was op dat moment vrij helder -
"Waarom bouw ik zelf niet een soortgelijke kelder?"
Dan leef ik voor de rest van mijn leven alleen
Met enkel mijn lieve Wiske om me heen!
Geen jaloerse Suske of een zeurende Lambik
Maar wél dampende seks en oprechte romantiek

Ik ben gelijk begonnen met ontwerpen van het vertrek
Het moest wel mooi worden, echt dé perfecte plek
Weinig ramen, een dikke deur met daarop een stevig slot
En voor de grap doopte ik de kelder heel flauw 'Jort'

Toen Wiske jarig was, deed ik haar een blinddoek om
"Het is toch geen nieuwe auto, hè, want ik vind ze maar wat stom!"
"Welnee, mijn lieve Wis, ik bind je om een hele andere reden vast"
"Maar mijn cadeau ligt in de nieuwe kelder, 't was te klein voor in de kast"
Zo gezegd, zo gedaan, we zijn gelijk naar beneden toe gegaan
Toen ik de blinddoek afdeed, stond ze werkelijk paf
"Waar is mijn cadeau, Bar, je gedrag is uiterst maf!"
"Maar Wis", mompelde ik, "Dít is je cadeau! De kelder met alles erin
Jij blijft voor de rest van je leven hier en blijft voor altijd mijn vriendin!"

Mijn lief wist niet wat ze zag, haar leven leek voorbij
Ze keek me woedend aan en ontstak in wilde razernij
Ik pakte m'n doek met chloroform en duwde het in haar gezicht
Ze spartelde nog even, maar was gelukkig snel gezwicht
Ze verloor haar bewustzijn en viel langzaam op de grond
Ik deed haar jurkje uit en streelde over d'r kont
Het gevoel van blanke, zachte meisjesvlees onder mijn oude hand
Deed mij sidderen van genot, mijn god, wat was dit toch pikant
Ik heb verder niks gedaan, daarvoor heb ik haar toch echt te lief
Maar dankzij mijn trouwe linkerhand kwam ik zo toch aan mijn gerief

Toen Wiske wakker werd, was het eerste wat ze zei:
"Waar ben ik? En waarom voel ik in mijn haar een plakkerige brij?!"
"Oeps, ik was vergeten naderhand mijn zaakje op te ruimen
En sperma in je haar vind je blijkbaar dus niet te pruimen"
Ik veegde het af met de blinddoek die ik vasthad in mijn hand
Ging naast haar op de grond zitten en pakte van tafel de oude krant
"Kijk, liefje!" en ik wees naar een artikel over die Oostenrijkse gek
"Dit is wat ik uiteindelijk met je wil, vandaar ook dit vertrek!"
Mijn vrouw staarde rond en keek me daarna merkwaardig aan:
"Is dit werkelijk de reden waarom je dit alles hebt gedaan?"
"Ja", gaf ik toe, "ik wil je ontvoeren, voor eeuwig en altijd!"
"Dat vind ik erg lief", zei ze, "Maar mij raak je echt nooit kwijt!"
"Mij ontvoeren heeft geen zin, want ik blijf toch wel je vriendin!
"Doe toch niet zo gek en sloop onmiddellijk dit vertrek"
"En kom naar boven, kom naar bed, ik heb genoeg van dit gesprek!"
En zo gebeurde het dat ik weer naar boven ging met mijn trouwe Wis
(De kelder heb ik nu zo ingericht dat het een opslagplaats voor dranken is)

Uiteindelijk heb ik toch iets moois overgehouden aan al dit geks
Mijn lieve Wiske is nu eindelijk in voor rollenspel en bondageseks!

Zie voor eerdere, spannende avonturen: