abonnement bol.com Unibet Coolblue
  Admin dinsdag 9 november 1999 @ 04:18:00 #1
1 crew  Danny
Ik mis m'n grote vriend..
pi_217963
Onder het motto "een moderator is ook maar een mens en mag gerust meelullen in topics, OOK in het serieus en aktueel forum" open ik hier het vervolg op hutje op de hei.
Arjuno werd door 'de Stem' (oeeee) de dagboekkamer ingeroepen en zijn laatste reaktie was:

quote:

.... Meneer-de-voice-over, 'k ben er .... eh .... sorry .... 'k bibber nog een beetje .... maar het is ook zo gek allemaal .... d'r gebeurde iets heel raars zo net .... 'k droomde mezelf in een dagboekhutje en er werd tegen me gezegd dat ik best m'n emoties mocht laten gaan .... 'k moest toen op een rare manier een beetje achterover gaan staan .... spanningsboog zei de stem .... enne toen moest ik zo maar aan de terechtwijzingen van Voyeur denken en toen moest ik plotseling heel erg huilen .... en ik hoorde toen weer een stem die zei dat ik naar een ander hutje moest en toen ik om me heen keek was't hutje weg ....
wat-t-is-er toch ....

Ik wacht met spanning op het vervolg, groen van jaloezieä.

- Oh hi Mark!
- Cool... Cool, cool, cool.
Jayden, Ik mis mijn grote vriend...
Zie wat ik kijk: trakt.tv
pi_217964
De volgende middag zag ik mijn broer als een ander mens opstaan. Hij had een vreemde blik in zijn ogen. Ik vroeg hem of hij nog had gedroomd van Voyeur. "Oh dat...", mompelde hij en leek het alweer vergeten te zijn. Ik wilde een jampot koffie voor hem pakken toen mijn blik op zijn half ingepakte koffer viel. Verbaasd keek ik naar hem op. Er lag een vastberaden trek rond zijn mond. En in een flits begreep ik dat hij een definitief en onomkeerbaar besluit had genomen.

Een maand lang was hij als vergroeid geweest met zijn PC. Steeds die streams en dat forum, altijd die ingesprektoon als ik hem probeerde te bellen. Een week geleden had hij na lang aarzelen besloten om naar Drenthe af te reizen en ik was hem enkele dagen later gevolgd.

We waren snel in de groep opgenomen en hij voelde zich er schijnbaar volledig thuis. Zo zeer zelfs, dat hij zich het abrupte vertrek van TanjaLies erg had aangetrokken. En nu, enkele dagen later, stond hij zelf op het punt?!

Ik ging naast hem zitten. "Waarom, Arjuno?" vroeg ik hem. "Ik wil de echte wereld weer in" zei hij zacht. "Naar de mensen van vlees en bloed. In die korte tijd dat ik hier in het hutje zit, en eigenlijk daarvoor al, thuis achter mijn PC, ben ik aan dit plekje verslaafd geraakt. Maar hoe heerlijk het hier ook kan zijn, ergens maakt het me diep ongelukkig. Hier, zo geļsoleerd op de heide, voel ik me als in een cocon. Alsof ik langzaam uitdoof. En dat terwijl ik van elke dag een feest zou willen maken. Ik wil mijn vrienden weer zien. Ik wil mijn leven weer vorm geven...."

Ik hoefde niet na te denken. Even later liepen we samen de toekomst tegemoet. Voor de bewoners die ons zo dierbaar waren geworden, hebben we een briefje achter gelaten: "het allerbeste, en een hele, hele dikke knuffel, Arjuno en Arjuna". Arjuno heeft er nog snel onder gekrabbeld: "geen bloemen en pindakaas graag".


[Dit bericht is gewijzigd door Arjuna (Datum 10 November 1999).]

The trick is to keep feeling
pi_217965
Het is nacht, stikdonkere nacht. Geen maan, geen sterren. Een dichte mist vermengt zich met met de flarden rook die nog steeds hun oorsprong vinden bij het gapende gat op de Westerhei.

Een eenzame gedaante doemt op uit de duisternis. De flap van zijn hoed verbergt zijn gezicht, de zweep aan zijn riem hangt voor het grijpen. Hij draagt een grote rugzak waar onder andere een bezem en een houweel uitsteken. De man is op zijn hoede. In de nevel kunnen alledaagse dingen in spookachtige gedaantes. De boom die hij zojuist passeerde leek voor een moment twee katachtige ogen te openen. Eventjes was ook een mysterieuze zoemtoon te horen. In de verte klinkt het lugubere gejank van een beest in doodsangst. De man rilt, hij herinnert zich de verhalen van de stamgasten van De Laatste Kroeg Aan Dit Eind Van De Wereld die vertelden dat de laatste dagen het 'verschrikkelijke beest van de Westerhei' geregeld was waargenomen. Andere stemmen vertellen echter dat het een waanzinnige kluizenaar betreft, die slechts primale klanken weet voort te brengen.

De man is aan de rand van de krater gearriveerd. Duidelijk is nu te zien dat het zweethutje geheel is verdwenen. Overal liggen half verbrande CD-hoesjes. Hoewel de het dak van de hoofdhut is weggeblazen, staan de muren dįįrvan nog wel overeind. De camera in de tuin draait zich hoopvol zijn kant op.

De man zucht. Toen hij vele dagen na de explosie uiteindelijk de bewoonde wereld had weten te bereiken hadden ze hem al op staan wachten: Don Quichot en Hummie. Ze hadden hem het contract laten zien dat hij met zijn bloed ondertekend had. De kleine lettertjes onder paragraaf 13, sub 21 waren duidelijk: Opgave was niet mogelijk. Het hutje kon alleen verlaten worden na wegstemming of tussen zes planken.

Een aantal dagen hadden ze hem nog gegund om te recupereren van de gruwelijke verwondingen. Maar nu had de redactie zich aan gene zijde weer gemeld: het was tijd om terug te keren.

Op de drempel ligt een grafkrans, de tekst van het bijbehorende briefje is geheel onleesbaar geworden. Hij stapt er overheen en overziet de ravage. Overal zit ongedierte. Spinnen hebben hun webben geweven tussen de microfoon's, ratten hun nest gebouwd in het dubbelbed van de two sisters. Hij zou zweren dat iets dat op een klein draakje leek zojuist schielijk door de achterdeur verdween. Een kaasschaaf bedekt met rode vlekken ligt verlaten op de grond.

Nogmaals een zucht. Na vijf minuten van radeloze lethargie pakt zijn bezem en begint te vegen. Vijftien camerįs volgen elke beweging die hij maakt.

He's Hunter, a Man with a Mission

I am a Watcher, part of a secret society of men and women who observe and record, but never interfere. We know the truth about Immortals. In the end, there can be only one.
pi_217966
Tijdens het vegen met zijn rug naar het gapende gat gekeerd, merkt de man niet op dat twee priemende oogjes hem vanuit de duistere diepte aanstaren: de oogjes van het gevaar.
Het Gevaar dat zojuist ondergronds zijn perfide werk heeft gedaan waar niemand op gerekend had: vooral de redactie niet.
Het gevaar heet paniek, zijn verwekker heet 'hebzucht'. Het doet zijn gruwzame werk altijd van binnenuit. Spiedend observeert het de monotone veeg-bewegingen van de man, als ruitenwissers over een camera...trachtend de vertroebeling, de chaos te verwijderen...maar vergeefs. Het onheil is al geschied....ondergronds...via onmetelijke lengten van kabel...en langs onpeilbare virtuele verbindingen....in talloze mirrors weerspiegeld...heeft 'de twijfel' zich verspreid en doet wenkbrouwen fronsen, roept vraagtekens op...verwoestender dan welke cliffhanger ook ooit kan goedmaken...

Het was bekend: het gevaar zou komen uit nooit verwachtte hoek: niet van buiten, maar van binnenuit.

De oogjes spieden...en zien dat het zo goed was. Het is gezien, lijken zij te fluisteren,
het is gezien, en kan niet meer on-gezien passeren.....

[Dit bericht is gewijzigd door Moor (Datum 17 November 1999).]

pi_217967
Hey, ik heb het roze brilletje van Phileine gevonden! Wat zou er toch met haar gebeurd zijn?

[Dit bericht is gewijzigd door Hunter (Datum 02 December 1999).]

I am a Watcher, part of a secret society of men and women who observe and record, but never interfere. We know the truth about Immortals. In the end, there can be only one.
  vrijdag 3 december 1999 @ 13:10:00 #6
1872 Jumparound
bedankt voor de vis
pi_217968
Nog steeds in het ongewisse verkeerend veegde de man het hutje verder aan, en terwijl hij zo bezig was begon een gevoel te bekruipen. Dit gevoel had hij al eerder in zijn angst dromen gevoeld, maar nu was het terug.... Angstaanjagender dan ooit, het gevoel bezorgde hem een gevoel alsof zijn hersens levend werden afgekoeld tot het duistere getal -237 C. "Oh ik wordt gek " dacht hij dat hij dacht, maar in werkelijkheid had hij het hardopgezegt. Het beest zwaaide tevreden met zijn kabels, en de man merkte dit zwakke geluid op. Hij stond stil met zijn rug naar het gat, en langzaam begon hij zich om te draaien. Het beest keek bezorgd toe, de camaraas zoemde hun eeuwige zoem, en toen gebeurde het.

In een flits vloog de hand van de man naar zijn rugzak, pakte de houweel en smeet het in de richting van het geluid.

Een angstwekkend geluid vulde de van angst doordrenkte nacht, en stierf langzaam weg....
Een van de camera`s knipperde even met zijn lens, de man zonk op zijn knieen en begon onbedaarlijk te snikken.

Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
  vrijdag 3 december 1999 @ 14:38:00 #7
653 [eNeRGy]
Ever tried to live without it?
pi_217969
Terwijl de man op zijn knieėn zat en zich hier ergens ver vandaan wenste was er in een van de kelders van het hutje het geluid van een opengaande deur te horen...

... Kriiiiiiiiiep ...

De infrarood camera's zien meteen wat er aan de hand is, er komt een nieuwe bewoner aan !

Greetinx [eNeRGy]

Oxytocine, imagine a world without!
  vrijdag 3 december 1999 @ 14:49:00 #8
1133 Doorsneu Opdroef
Kind van de gePeperde rekening
pi_217970
De man heeft echter nog niets in de gaten. De gure wind overstemt het geluid van krakende zolen die langzaam naderbij komen. Even glijdt een zool uit over een lap verkoold vlees, en een snel inademen doet de man omkijken. Daar staat een man die kijkt of hij ver van huis is maar zich niet snel verbaast.
"Wie ben jij?" stamelt de man. "Waar kom je vandaan?"

De ander kijkt neer op het vormeloze hoopje mens, biedt hem een handdoek aan en zegt:"Mijn naam is Ford Prefect, en ik kom net van de late lunch in 'Het Restaurant aan het einde van het Universum'...

...got so distracted he forgot to fall, so he didn't...

  vrijdag 3 december 1999 @ 14:57:00 #9
1872 Jumparound
bedankt voor de vis
pi_217971
En ik weet al hoe het hier gaat aflopen, komt er zonder vraag achteraan. De eenzame wordt steeds banger." wie is deze vreemde man regie" En hij kijkt nogmaals op naar het siloet van die vreemde. Hij stond daar zoals ceasar op de Berg van rome had gestaan, Met een blik van Trots, onverzettelijk en voor niets of niemand bang, de eenzame begon steeds meer te twijfelen of hij het Eind zou halen. Flarden van De MArrathon spookte door zijn hoofd, " gaat u me neer schieten" vroeg hij met een angstig stemmetje aan de Onverzettelijke. Die daar op antwoorde " Nee, dat is de moeite niet. Er is nl nog een weg"
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
  vrijdag 3 december 1999 @ 15:23:00 #10
1133 Doorsneu Opdroef
Kind van de gePeperde rekening
pi_217972
"Nog een weg?"
De man keek hoopvol op, als W. Coyote die naar boven kijkt om te zien of er geen aambeeld boven hem naar beneden valt.
"Inderdaad. De weg naar ontsnapping ligt niet bij het hek. U moet naar het midden, helemaal naar het middelpunt van deze Hel. De weg naar de vrijheid leidt langs gevangenschap..."

Wat een bullshit, dacht de man. Hij pakte een doosje rozijnen dat toevallig naast hem lag en...

...got so distracted he forgot to fall, so he didn't...

  vrijdag 3 december 1999 @ 17:56:00 #11
1872 Jumparound
bedankt voor de vis
pi_217973
Ging kijken na hoeveel worpen de vogels zo tam waren geworden dat ze de rozijnen uit de lucht kwamen plukken. Maar dat mocht niet baten, het monster was weer grotendeels genezen van zijn verwondingen en het ging weer op rooftocht. De eenzame overdacht toch maar weer eens de woorden van de vreemde. En nam toen een besluit, gewapend met zijn rugzak en.....
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
  vrijdag 3 december 1999 @ 18:43:00 #12
1414 Kangaroo
the Kangaroo hopper
pi_217974
gewapend met een rugzak en een zakje gedroogde appeltjes besloot ik dan maar het monster tot vriend te maken. If you can't beat them, join them. "Stom om die rozijnen aan die vogels te voeren", dacht de man.
In de verte zag hij het monster liggen, een groot ding met een geel, groen oog en een duistere blik. De man benaderde het monster voorzichtig en sloop naderbij. "Wat moet dat daar?!", zei een stem in de verte.. "Oeps, wat nou.. en waar komt dat rare stem geluid vandaan?", vroeg de man zich af. Het lijkt wel of het uit de buik van het monster komt.. wie zou het zijn? Zou het.. zou het??
I am a lonesome Kangaroo, so far from hooooooooome
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')