Met mij gaat het redelijk. Lichamelijk heb ik nog wel pijn aan mijn baarmoeder (maar pijnstillers helpen goed) en verlies nog aardig wat bloed. Vrees dat we dinsdag horen dat ik toch nog gecurreteerd wordt. Ik hoop echt dat dat niet hoeft, maar hou er rekening mee.
Emotioneel is het wel lastig. De plannetjes die we onbewust aan het maken waren gaan weer in de ijskast. Mijn moeder was hier vanmiddag met een prachtige bos bloemen en van mijn collega's kreeg ik gister een hele lieve kaart met een dinerbon voor ons tweetjes. Heel lief natuurlijk, maar het maakt we wel weer emotioneel natuurlijk. Ik zwerf hier wat in OUD maar ik hoor nergens meer thuis ofzo
klinkt een beetje vreemd, maar we zitten in een soort niemandsland.
Ik moet woensdag een examen doen (ja ik heb besloten dit toch te doen, want afzeggen kan niet meer en ik moet toch verder) en tot die tijd blijf ik thuis om lichamelijk en emotioneel nog wat bij te komen, dinsdag nog naar de gyn te gaan en wat proberen te leren want daar ben ik de afgelopen weken natuurlijk ook niet aan toe gekomen (eerst door de wetenschap dat ik zwanger was en toen doordat het mis is gegaan).
Ik ben van plan (tenzij ik gecurreteerd moet worden) donderdag weer aan het werk te gaan en rustig te proberen de draad weer op te pakken.
Geen idee hoeveel lichamelijke impact een curretage nog op je heeft? Degenen die gecurreteerd zijn, hoe zwaar is die ingreep?