Zwanger.... en dan gaat het mis #5

Happy wat ontzettend rot allemaal, ik weet nooit zo goed wat ik bij dit soort dingen moet zeggen, maar ik wens je heel veel sterkte
Dikke knuffel voor jou!

Happy, heel veel sterkte meid.

Happy

happy, wat verdrietig is het toch. En dat geklungel kan je er dan niet bij hebben. Het blijven ook maar mensen, maar toch wil je eigenlijk dat ze dit soort fouten niet maken. Wel fijn dat de gyn nog even belde.

Hier dan een 'successtory' met die pillen. Ik kreeg ze 's ochtends in het ziekenhuis, moest tot het middaguur blijven en kreeg nog meer pillen mee voor thuis. Laat in de middag werden de krampen en het bloedverlies heel erg. Heel veel naar de wc en moeilijk aan te slepen maandverband. Eind van de avond werd het al wat minder. Daarna een paar dagen nog als een flinke menstruatie. Bij mij heeft het destijds geholpen en was alles weg en hoefde een curretage niet meer. Vond ik ook erg fijn, want ik zag daar best tegenop. Ik was overigens officieel tien weken zwanger, maar het vruchtje was gestopt met groeien bij week 6 ofzo.

Nogmaals sterkte. Beleef het bewust en helemaal zoals het voor jou goed voelt. Er is geen beste manier, alleen maar jouw manier.

Happy, nogmaals een dikke
Ik hoop dat de pillen hun werk doen en dat je niet meer gecurreteerd hoeft te worden.

Happy, het zou fijn zijn als het zo met behulp van die pillen afgestoten wordt zodat je niet gecurreteerd hoeft te worden. Sterkte

Ach Happy toch, ik lees je verhaal van vanmiddag nu pas daar zit je toch niet op te wachten op zo'n moment!

Hoe gaat het nu met je? Ik hoop voor je dat een curettage niet nodig zal zijn.


_{Ik heb in okt. een curettage gehad, vruchtje was ook na 6 weken gestopt met groeien. Ik heb er bewust voor gekozen, wilde het liefst niet wachten op een spontane miskraam, volgens de gyn kon dat nog een aantal weken duren. Vreemd genoeg heeft hij het helemaal niet over de mogelijkheid van tabletten gehad, zoals jij die nu hebt. Maar de curettage viel lichamelijk gezien erg mee. Emotioneel was dat wel anders}

happy... sterkte!!

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 20:01 schreef DuchessX het volgende:
Vreemd genoeg heeft hij het helemaal niet over de mogelijkheid van tabletten gehad, zoals jij die nu hebt. Maar de curettage viel lichamelijk gezien erg mee. Emotioneel was dat wel anders
[/sub]

Ze zijn een beetje verdeeld over die pillen. Toen ik er om vroeg (vruchtje 8 weken en bijna 12 weken zwanger) kreeg ik te horen dat ze dat allleen deden bij zwangerschappen waar het vruchtje veel ouder was, denk aan boven de 12-13 weken. Dus ik had geen keuze. Achteraf gezien weet ik ook niet of ik het gewild had die pillen. Lichamelijk viel de curretage zo enorm mee en de mensen in het ziekenhuis waren zo enorm lief en aardig, dat het geen enge ervaring geweest is. Terwijl met die pillen...ik weet niet. Ik hoop nooit meer voor de keuze te komen, maar als het moet, doe ik het zo weer.

Oh Happy, ik lees het nu pas. Wat vreselijk naar, heel veel sterkte.

Happy woorden schieten me te kort maar ik hoop dat je weet dat ook ik met je meeleef.

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 20:01 schreef DuchessX het volgende:
Hoe gaat het nu met je? Ik hoop voor je dat een curettage niet nodig zal zijn.

Het gaat nu weer redelijk met me. Heb het behoorlijk zwaar gehad, maar de pijn was met pijnstillers wel te dragen. Ca. een uur was behoorlijk heftig. Nu wel nog kramp en flink bloedverlies. Ik weet eerlijk gezegd niet of het voldoende is geweest.

Zal morgenochtend de gyn toch nog bellen. Misschien kan ze toch nog een echo doen om te zien of de 2e hoeveelheid cytotec nog nodig is. Ik vrees van wel, maar mocht het nodig zijn, dan kan ik dat ook nog wel trekken. Maar is het niet nodig, dan zou ik wel opgelucht zijn natuurlijk.

Nu proberen nog een beetje nachtrust te krijgen na deze heftige dag.

Ik hoop dat je een beetje de slaap kan vatten Happy, al denk ik dat je vast wel een tijdje wakker zult liggen na zo'n heftige en emotionele dag

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 23:25 schreef happyme28 het volgende:

[..]

Het gaat nu weer redelijk met me. Heb het behoorlijk zwaar gehad, maar de pijn was met pijnstillers wel te dragen. Ca. een uur was behoorlijk heftig. Nu wel nog kramp en flink bloedverlies. Ik weet eerlijk gezegd niet of het voldoende is geweest.

Zal morgenochtend de gyn toch nog bellen. Misschien kan ze toch nog een echo doen om te zien of de 2e hoeveelheid cytotec nog nodig is. Ik vrees van wel, maar mocht het nodig zijn, dan kan ik dat ook nog wel trekken. Maar is het niet nodig, dan zou ik wel opgelucht zijn natuurlijk.

Nu proberen nog een beetje nachtrust te krijgen na deze heftige dag.

Ach lief meiske toch Ik zit met de tranen in mijn ogen, vind het zó kl#te voor je Ik hoop dat je ondanks alles toch een goede nachtrust hebt en neem vooral de tijd voor de verwerking van dit verlies.

Happyme

Helaas... vanmorgen de gyn gesproken en vandaag toch nogmaals een dosis van die pillen. Ik weet nu wat (ongeveer) komen gaat en heb gister iets minder pijnstillers genomen dan mag omdat ik niet wist hoe lang het zou duren, dus vandaag de volledige dosis. Hopenlijk dat vandaag het zakje er echt helemaal uitkomt.

Ik ben hoopvol en voel me nu naar omstandigheden goed. Heb goed geslapen, duurde even voordat we in slaap vielen, moest er nog wel een keer uit, maar gelukkig een redelijke nacht gemaakt.

happy, sterkte vandaag weer. Ik hoop voor je dat vandaag alles inderdaad eruitkomt en je verder kunt met de emotionele verwerking

*maffe stil is*
Sterkte happy
En Rottdog ook natuurlijk

[ Bericht 32% gewijzigd door maffemuts op 06-02-2009 15:37:40 ]

Happy

Happy en Rottdog, heel veel sterkte. Wat is het toch onwijs klote....

Happy

Nou, deze 2e dag heeft niet veel gegeven. Op een klein krampje her en der verder geen reactie op de cytotec. Ik weet niet of dat ook kan betekenen dat het al verdwenen is of dat het helaas niet komt

Ik hoop dat het misschien nog komt de komende dagen en anders afwachten wat er dinsdag op de echo te zien is. Waarschijnlijk blijft ook een curretage ons niet bespaard.

Oh meis hopelijk komt het nog, heeft het gewoon even wat tijd nodig...?

Hoe voel je je verder?

Tja, wat zal ik zeggen. Ik voel me leeg. Wil het zo snel mogelijk afsluiten zodat we weer verder kunnen, vooruit kijken, weer hopen enzo. Ik neem de tijd en kan er gelukkig goed over praten met mijn man. Onze beide ouders hebben het meerdere keren meegemaakt dus dat helpt ook omdat ze weten wat we doormaken.

Ik vrees dat dinsdag nog wel een klap komt als blijkt dat het nog niet voorbij is. We houden er op dit moment wel degelijk rekening mee dat we er nog niet klaar mee zijn.