Bevallingsverhalen deel 7

vooruit: ik doe hier en in B&G een (geedit) plaatje van het kaartje, en dan ben ik weg

voorkant:

binnenkant:

en voor de volledigheid achterkant:

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 20:28 schreef Moonah het volgende:
KD, ik lees nu pas je verhaal. Jeetje zeg... Wat lomp van je VK. heb je al een nagesprek gehad inmiddels?
En wat lijkt het me afschuwelijk dat jullie zo lang hebben moeten wachten in het zkh.

volgende week is het gesprek ( ze is momenteel op vakantie), kijk er erg naar uit.

Kan ik me echt wat bij voorstellen KD.

Simmu tjee wat een heftige bevalling, ben blij dat het met jou nu wat beter gaat en met Selene prima.
Poeh dit is er niet een voor in "het boekje"

vandaag is de dag, het gesprek met de verloskundige, ben benieuwd hoe het gaat.
Om 14.45 moet ik er zijn.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 09:41 schreef KD-fotografie het volgende:
vandaag is de dag, het gesprek met de verloskundige, ben benieuwd hoe het gaat.
Om 14.45 moet ik er zijn.

Succes! ik ben stiekem ook wel benieuwd naar wat ze ervan te zeggen heeft. Zettum op meis

simmu, wat een heftige bevalling...
KD, ik ben ook benieuwd naar je gesprek!

Ging zoals verwacht.
Ze heeft haar excusses aangeboden maar niet echt van harte, het liep een beetje over in een ja/nee spelletje dus heb het afgekapt en gezegd dat ik hoop dat ze in de toekomst meer respect zal hebben voor haar patienten.

ja dat wel, heb mijn zegje gedaan en ben daar wel blij om!

op het gevaar af dat ik weer te horen krijg dat ik zo'n zeur ben: mijn bevallingsverhaal is nog niet af. ik heb nu aan de onderkant een in- en uitwendige ontsteking. (de huisarts vroeg stomverbaast of ik geen kraamzorg gehad had, terwijl ikzelf al vanaf dag 7 aangaf aan zowel vlos als kraam als wijkzuster dat het toch wel erg pijn deed daarbeneden en de kraam en vlos zeiden dat ik te weinig bloot lag, de wijkzuster kwam met uitwendig wassen met dactalyt) en nee: ik was niet de hele tijd aan het jammeren, *alleen* over dat het daaronder wel erg zeer deed nog, dat de hechtingen niet verbeterden (zitten er nog in! handig, zelfoplossende hechtingen.....) en dat er rare uitslag zat wat ik kon voelen.

jezus simmu :S dat gaat helemaal niet goed zo!
Neem alsjeblieft je rust meid, leg desnoods de hele opa/oma situatie aan je dokter uit en laat hem je bedrust voorschrijven of iets. Want dit klinkt heel naar en ook wel alsof je er niet vanaf gaat komen als je zo door blijft gaan. Laat Sangdrax je maar lekker vertroetelen en laat je schoonmoeder maar zelf koffie maken... _{de doos}

En voel je niet bezwaard om hier iets te plaatsen omdat men vindt dat je wel of niet zeurt; ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen maar het lijkt mij voor je sociale omgeving en met name voor sangdrax dus beter als je hier af en toe je gal spuwt en het dan kwijt bent dan dat je het continu tegen hem doet; want dat zal voor hem ook niet leuk zijn uiteindelijk. En dan zijn er vast mensen die vinden dat het te vaak gebeurd etc. nouja ach, je hoeft de berichten niet te lezen toch?

Heel erg veel succes. Wat heeft je dokter je nou voorgeschreven? Of ben je doorverwezen nu ofzo?

*/uit lurkstand*
Gedver simmu wat onwijs verveledn dat naast niet luisterende familie, je ook nog eens de zware gevolgen moet ondervinden van niet luisterende verloskundigen en kraamzorgenden Ik hoop dat je alsnog gauw hersteld van je ontsteking(en) en misschien nog wel het belangrijkste, er niets aan overhoud
Verder aan alle dames hier, jullie hebben stuk voor stuk een geweldige prestatie geleverd!
*terug in lurkstand*

ik heb nu weer antibiotica (gelukkig had ik de laatste 10 jaar nooit nodig gehad) en een zalf voor de uitwendige ontsteking, over een week moet ik terugkomen.

simmu, wat vervelend voor je. ik vind helemaal niet dat je zeurt. maar misschien is dit meer iets voor
dit topic

quote:

Op woensdag 20 augustus 2008 13:01 schreef Paradijsvogeltje het volgende:
simmu, wat vervelend voor je. ik vind helemaal niet dat je zeurt. maar misschien is dit meer iets voor
dit topic

done

nog wel een vraagje die ik denk ik beter hier kan stellen: heeft het nog zin om die verlospraktijk te bellen die de ontsteking niet herkende? ik moet er niet aan denken dat ze iemand anders ermee door laten lopen, want zo'n ontsteking kan nog best heel akelig worden en ze herkenden het (blijkbaar) gewoon niet. ik heb het nog opgezocht in het kraamzorgboekje, maar daar staat 2 x genoteerd dat ik aangaf veel pijn te hebben, en dat de verloskundige ernaar moest kijken.

Het heeft altijd zin om het aan te kaarten, Simmu. Al was het alleen maar voor je eigen gevoel

KD, fijn dat je het voor jezelf hebt kunnen afronden nu. Al blijft de houding van de vk natuurlijk vreemd.

Zo, nou mijn verhaal maar eens...

Ik heb het maar gewoon met tijdstippen gedaan en tik gewoon wat er in mij opkomt.
Ik doe het even in 2 delen, omdat voor mijn gevoel de bevalling echt in 2 delen ging.

Deel 1:

16 augustus 23:00 : Lekker samen de maansverduistering kijken vanaf ons bed, met een dikke buik en heel mooi siervuurwerk van iemand in de straat achter ons. Perfect uitzicht op de maan en op het vuurwerk.

17 augustus Op de kop af 37 weken zwanger.

0:00: We gaan lekker slapen

2:00: Ik word wakker met een vreemd gevoel in mijn buik. Onaangenaam. Ik denk bij mezelf “was dat een wee?” Het voelde raar. Het kriebelt een beetje in mijn buik bij het idee dat het wel eens een wee kan zijn. Spannend!
Ik ben in ieder geval klaarwakker en het gevoel herhaalt zich om kwart over 2, half 2 en kwart voor 2.

3:00: Ik besluit maar even te gaan plassen en ga op de rand van het bed zitten. Op dat moment voel ik ineens wat nats tussen mijn benen.
Ik rammel aan TARA en vraag om een handdoek.
TARA kijkt erg verbaasd, geeft me een handdoek aan en vraagt wat er is. "weet ik niet precies, ga ik nu bekijken" zeg ik terwijl ik met de handdoek tussen mijn benen via de keuken (om een glas te pakken) naar de wc loop. Ik ga op de wc zitten en vang wat op in het glas.
Roze, met witte vlokjes en het stinkt, een goor weeïg luchtje.

TARA roept me intussen en vraagt wat er nou aan de hand is. Ik zeg dat ik het niet weet, maar dat ik denk dat mijn vliezen gebroken zijn. TARA vraagt heel droog wat het anders kan zijn en dat maakt behoorlijk duidelijk aan ons allebei dat we nu écht bezig zijn om een kindje te gaan krijgen.
Ik ben kláárwakker en ga maar uit bed en zeg tegen TARA dat hij nog maar even moet gaan proberen te slapen, omdat het wel eens een kort nachtje kon worden.


4:00 ik heb af en toe een wee en surf achter mijn pc wat op internet rond. TARA komt aangekleed uit de slaapkamer, die kon dus ook niet meer slapen.

4:45: De weeën worden wat regelmatiger en TARA gaat maar eens aan het timen, intussen voeren we de adressen waar de geboortekaartjes heen moeten op internet in, zodat we die straks met één druk op de knop kunnen verzenden. Adressen invoeren hadden we ergens in de komende week willen doen, maar het is wel duidelijk dat we die tijd niet meer gaan hebben en we moeten toch wát doen.
TARA leest voor, ik voer ze in. Regelmatig met een pauze om een wee op te vangen (al hangend over de strijkplank )

6:15: De weeën komen nu een uur lang om de 4-5 minuten en duren bijna een minuut, TARA belt de verloskundige maar eens op.

6:30: De verloskundige arriveert. Het is een invalster, dus ik ken haar niet, maar ik mag haar eigenlijk meteen wel. Terwijl zij er is, zakken de weeën wat af en komen er flinke pauzes tussen. Ze voelt even en zegt dat ik 1-2 CM ontsluiting heb, maar dat de baarmoedermond nog wel heel ver naar achteren zit en dat het allemaal nog behoorlijk dik is en niet zo heel week.
Ik ben vol goede moed. Net begonnen en nu al 2 CM ontsluiting en als die weeën zo blijven, teken ik er voor De verloskundige gaat weer en zegt dat ze er aan het einde van de morgen weer zal zijn.

11:10: De verloskundige is er weer. In de tussentijd zijn de weeën regelmatig om de 5 minuten blijven komen. Weer zakken ze af zodra de verloskundige er is. Ze toucheert me weer en zegt dat de baarmoedermond wat weker is, maar nog steeds 2 CM ontsluiting. Lichtelijk ontmoedigend vind ik dat, maar ze zegt dat het, ondanks de CM's die niet verder zijn toch wel écht vooruitgang is.
We spreken af dat ze ergens 's middags weer terugkomt.
Ik tel de uren af tot ze er is. Elk uur is er één naar het volgende punt om naar toe te leven.

15:00: Daar is ze weer En daar gaan de weeën weer Mijn weeën houden niet van de verloskundige, dat is wel duidelijk. Intussen zijn de weeën om de 5 minuten blijven komen, maar ze worden wel steeds pijnlijker.
15:30 Ze toucheert maar weer eens: resultaat: 2 CM. Nu staat het huilen me wel nader dan het lachen, want de weeën doen goed pijn en zijn heel vermoeiend en in deze 9 uur regelmatige weeën dus geen centimetertje opgeschoten Wel is de baarmoedermond inmiddels volledig verstreken en een stuk dunner geworden. Dat werkt bij mij niet opbeurend. Ik wil centimeters
De verloskundige stelt voor om me naar het ziekenhuis te sturen voor een infuus. Bijstimulatie om het verder op gang te brengen. Volgens haar zijn het goede, krachtige weeën, maar zouden ze om de 2 minuten moeten komen ipv om de 4 à 5 minuten. Ik vind het prima en ze belt het ziekenhuis dat we eraan komen. TARA pakt intussen de laatste dingen in de vluchttas.
TIjdens het inpakken komen de weeën opeens om de 3 minuten en worden ze nog net een tikkeltje heftiger. De verloskundige zegt dat we het nog wel iets van een uurtje kunnen aanzien en dat ze wel hoop heeft dat het nu op gaat schieten. Ze legt mij de keuze voor: naar het ziekenhuis of nog een uurtje aankijken en als het dan nog niet opschiet alsnog naar het ziekenhuis. Ik twijfel... dit duurt namelijk al wel erg lang. TARA zegt tegen me dat ik érg graag thuis wilde bevallen en dat ik dan lekker mijn gang kan gaan. Dat is ook zo. Ik besluit naar TARA te luisteren en het nog een uurtje aan te zien. Zo lang is een uur tenslotte niet. De verloskundige gaat nog even bij iemand anders kijken en belooft snel terug te zijn.

16:30 ze is terug Dat duurde inderdaad niet lang. De weeën zijn regelmatig om de drie minuten blijven komen! Ze zijn nog prima op te vangen al kan ik ze niet altijd weg puffen en heb ik nogal neiging tot gewoon snel ademen tijdens een wee. Gelukkig helpen tara of de vlos me dan snel weer in het ritme.

17:00: toucheren, spannend... 3 CM! hoi, een CM erbij! Ik had op iets meer gehoopt, maar toch, er zit vooruitgang in. Ik reken stiekem uit dat in dit tempo de beeb er toch in ieder geval morgenochtend wel moet zijn. Dat duurt nog lang, maar het ís te overzien!

17:30: De verloskundige gaat weg en geeft aan dat ze de dienst zal overdragen aan één van de andere verloskundigen. Dat vind ik wel fijn, want het is de vlos die bijna al mijn controles gedaan heeft! Er wordt afgesproken dat de nieuwe vlos om 20:00 even zal komen kijken hoe het gaat.

Deel 2....

De weeën worden nu toch wel heel erg heftig...
Ik stap nog maar weer eens onder de douche. De warme straal op mijn buik heeft al eerder heerlijk gevoeld en de weeën zijn daar veel makkelijker op te vangen. Lekker op een krukje onder de douche. Ik sta nog maar een minuut onder de douche als ik er weer onder vandaan stap. Niet meer lekker! Helemáál niet meer lekker. Ik ga naar de bank en hang daar wat rond. De weeën vang ik met vrij veel moeite op, het lukt allemaal maar net en tussen de weeën ben ik helemaal in mezelf gekeerd en onbereikbaar.

18:20: Ik voel een licht drukgevoel tijdens de wee, ik vertel het aan TARA. TARA kijkt mij wat verbaasd aan, drukgevoel? Is dat niet een beetje onhandig met nu wrs iets van 4 CM ontsluiting? Ik zeg dat hij maar wel de vlos moet bellen. Hij zegt het nog héél even aan te zien, misschien was het tijdelijk?

18:30 Vanaf hier mis ik een stukje info Voor mijn idee opeens was TARA aan het bellen met de vlos. TARA zegt dat hij bij de volgende 2 á 3 weeën echt aan me kon merken dat ik een drukgevoel had en dat ik onwillekeurig wat meeperste. Dus toen heeft hij toch maar snel gebeld

19:00 De verloskundige komt binnen, vraagt hoe het gaat, kijkt het eens wat aan en geeft aan dat ik wrs al wel op een CM of 8 zal zitten, maar dat ze even gaat toucheren. Ze geeft ook aan dat ik nog niet mag persen (dat mislukt een paar keer ) en de weeën goed moet wegzuchten.
Ik denk: wow 8 CM, dat schiet op!
De vlos trekt een handschoen aan, wil me toucheren, zit er met een halve vinger in en komt een hoofje tegen. Volledige onsluiting en baby al meer dan halverwege in het geboortekanaal dus, logisch dat ik het persen niet op kon houden
Ik had het lollige genoegen om op dat moment naar haar gezicht te kijken en ze keer ongeveer zo:
De verloskundige probeert intussen kraamzorg te regelen, maar die kunnen ons niet vinden in het systeem. TARA gooit de kat de slaapkamer uit en de verloskundige zegt tegen de kraamzorg dat ze maar iemand moeten sturen, dat we wél ingeschreven staan en dat we het later wel uitzoeken (bij later uitzoeken bleken we onder de letter O te staan, niet dat één van onze namen begint met een O, maargoed )

19:10: Ik mag actief gaan persen! Ik vraag nog aan de vlos of ze een baarkruk mee heeft. Ze zegt dat ze dat wel heeft, maar dat ze, als ze naar beneden loopt om hem te halen en hem dan in elkaar zet, dat de baby er dan al wel zal zijn, dus dat dat geen goed plan is. Ik wéét dat ze niet tegen me liegt, maar geloof er in mijn hart geen bal van (volgens de veroskundige was dat erg goed aan me te zien, haha)

Voor mij begint hier het prettige gedeelte van de bevalling. persen doet pijn, maar het is een heel plezierig soort pijn en ik kan zélf wat doen
Tussen de persweeën door ben ik weer helemaal helder en vrolijk en kan ik overleggen met de verloskundige. TARA zit bij mijn hoofd en houdt mijn schouders vast, hij kijkt heerlijk rustig mee en zegt af en toe iets bemoedigends.

19:25: Leander ligt op mijn buik! Na 4 persweeën! Een klein, bloot schreeuwend wezentje! TARA en ik zijn hem verwonderd aan het bekijken. Na 10 minuten volgt de placenta en daarna vraagt de vlos of we al weten wat het is. Nee dus Nog niet naar gekeken We waren nog veel te verwonderd dat het een échte baby was, haha.

Ondanks het enorm snelle einde van de bevalling ben ik niet geknipt of gehecht
Als ik erop terugkijk vond ik het eerste deel ronduit slopend, 14 uur weeën met nauwelijks resultaat.... en het tweede deel bijna prettig, omdat ik zelf wat kon doen!
Maar het was dan ook in 2 uur van 3 CM ontsluiting naar geboorte!

Een half uurtje na de geboorte is de kraamverzorgster er ook

En dat was een heel verhaal

[ Bericht 0% gewijzigd door freecell op 22-08-2008 19:01:00 ]

Ik vind het een mooi verhaal, Freecell! Vooral van het halverwege tegenkomende babyhoofdje !

Het is ook een opbeurend verhaal tussen alle horrorverhalen die ik soms hoor

quote:

Op vrijdag 22 augustus 2008 18:50 schreef juttertje het volgende:
Ik vind het een mooi verhaal, Freecell! Vooral van het halverwege tegenkomende babyhoofdje !

Het is ook een opbeurend verhaal tussen alle horrorverhalen die ik soms hoor

De vlos was ook echt heel verbaasd, haha. Wij ook wel trouwens!

Of ik aanvullingen had werd er gevraagd. Nou, die ochtend moest ik achter de geluidstafel staan bij ons in de kerk. Ik heb om 8:15 maar even een goede vriend van ons gebeld die vroeger achter de knoppen stond, hem het uitgelegd. Ik hoor gemopper op de achtergrond van zijn vrouw, totdat hij iets tegen haar zegt over weeën, dan draait ze helemaal bij

Verder heb ik tussen de weeën door zo'n 500 personen aan mijn stamboom toegevoegd. Ik zat op ongeveer 49.500 personen, en ik wilde Leander graag als nr. 50.000 invoeren
Freecell vond het heerlijk. Tussen de weeën door had ik mijn hoofd bij iets anders, maar zodra een wee begon kon ik namen invoeren direct laten voor wat het is en freecell bijstaan/te hulp schieten.
Het is trouwens gelukt. Leander is nr. 50.000 in mijn bestand.

Tenslotte de tijd, de vlos heeft 19:25 staan. Echter had ik mijn horloge nog ergens tussendoor gelijk gezet met de atoomklok. Het was dus werkelijk 19:24 dat Leander is geboren

Ik vind het altijd zo mooi om te lezen die bevallings verhalen

mooi bevallingsverhaal, fijn dat je toch nog thuis bent bevallen!