Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CXXIII

I Now Pronounce You Chuck and Larry


Een aardige komedie met Adam Sandler en Kevin James in de hoofdrollen. De film op zich is niet zo heel bijzonder. Verwacht de grappen die je van een gemiddelde Adam Sandler film kunt verwachten. Ik vind hem altijd wel grappig dus ik heb me wel vemaakt met de film.

Echter is er wat mij betreft 1 scene die de film helemaal geweldig maakt. Na een uurtje ongeveer krijg je een gratis striptease van Jessica Biel. Wat een fantastisch lichaam!




Ik vond het shirt op rechts hier wel grappig in een film met Biel:


Cijfer: 7
Scene met Biel: 10

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street



Leuke filmversie van de musical Sweeney Todd, gemaakt door Tim Burton, met Johnny Depp in de hoofdrol.
Een leuke mix tussen humor, aandoenlijkheid en vloeiend bloed, in een voor Tim Burton zo kenmerkende donkere atmosfeer.

Cijfer: 8.5

Die Fälscher (2007)
Tijdens WO2 is er in een concentratiekamp een groep Joden aan het werk gezet als vervalsers van geld (pond en dollar) en andere waardedocumenten.

Heeft de oscar gewonnen voor buitenlandse film.

cijfer 8.5 / imdb 7.7

The Mist (2007)
Vond redelijk tegen vallen.
Excuusneger en bijbelhoer waren ernstig irritant. Dat zij werd neer geknald door winkelklerk dat was de enige juiste oplossing. Oprotten met dat bijbelgelul. Ook had de klerk nog een paar rake oneliners richting de deniers.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 6 / imdb 7.6

The Nines (2007)
Het verhaal is in drieen verdeeld. Ryan Reynolds speelt in deel 1 een bekendacteur die doordraait en huisarest heeft. Deel 2 is hij de schrijver van een TV-serie en deel 3 is hij onderdeel van zijn eigen serie.
Melissa McCarthy en Hope Davis hebben een belangerijke rol in de 3 delen samen. Het is wel enigzins apart. Maar ik had het idee dat het om een "game" ging.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 6 / imdb 6.8

[ Bericht 26% gewijzigd door Lambiekje op 17-03-2008 10:06:14 ]

Babel 2006

Wat een ongelukkige en trieste levens hebben deze mensen toch weer, ik heb zulke films nou wel een keer gezien, Amores Perros was goed te doen en 21 Grams ging wel maar dit is nog weer een graadje erger, er gebeurt werkelijk niks positiefs in de levens van deze mensen.
Je moet er wel tegen kunnen zoveel drama , er zat wel een lichtpuntje in deze film en dat was het verhaal van het Japanse meisje wat nog wel interessant was.
Omdat het camerawerk, de mooie shots en goede muziek de film beter maken geen onvoldoende.
6,5/10

Ilsa, She Wolf of the SS


Hele eigenaardige film dit... Het is een combinatie van horror (tegen gore aan), naakt en dat dan in een nazi-setting: een Duitse kampcommandante wil testen of vrouwen meer pijn kunnen ondergaan dan mannen en voert vervolgens diverse bizar pijnlijke experimenten uit. Tsja, het is vrij raar, soms ongemakkelijk, en soms ook weer lachwekkend. Qua horror is het bijzonder geslaagd, naakt ook zeker wel (stukken beter dan een Deep Throat bijv.), alleen de nazi-setting verpest het toch behoorlijk. Die shockerende factor is uiteindelijk ook de grote reden waarom deze film zo'n cultstatus heeft gekregen. De insteek komt natuurlijk niet oprecht over en daarom heeft dit toch iets smakeloos en walgelijks. Aan de andere kant, het aparte is dat ik toch wel een paar keer hard heb kunnen lachen om al die bizarriteiten, sommige scenes waren ook te fout voor woorden natuurlijk. Aanradertje voor mensen die eens iets anders willen. Cijfer: 4,5

De Aanslag
Zeer sterke (post-)WOII-film van eigen bodem, het won de Oscar voor beste buitenlandse film. Het boek van Mulisch is behoorlijk letterlijk gevolgd, wat vooral opvalt bij de soms hoogdravende voice-over, maar verder is het erg indrukwekkend met een aantal knappe scenes. Erg intrigrerende puzzel ook, waarmee Anton Steenwijk (Derek de Lint) ruim dertig jaar lang na de oorlog worstelt. Cijfer: 8,5

[ Bericht 1% gewijzigd door Falco op 18-03-2008 10:38:07 ]

Dear Wendy (Thomas Vinterberg, 2005) 7-
Hoewel ik echt geen nieuwe Festen had verwacht, stelde deze film toch een klein beetje teleur. Het uitgangspunt is leuk, maar de gehele allegorie is soms een beetje flauw en de scènes zelf zijn niet super. Af en toe deed de film zelfs iets te veel aan Dogville denken - deze film is dan ook door Von Trier geschreven - zoals met de voice-over en bij de geanimeerde plattegrondjes.

Best in Show (Christopher Guest, 2000) 7-
De film bevat genoeg hele aardige grappen, maar een film waarin een hondenshow centraal staat vervalt onvermijdelijk zo nu en dan in flauwe, onnodige grappen. Het acteerwerk gaat er mee door.

Kingdom of Heaven (Ridley Scott, 2005) 5+
Precies waar ik al bang voor was. Orlando Bloom is lang geen Russell Crowe en een religieus onderwerp is nu eenmaal delicater en moeilijker te tacklen dan een film over gladiatoren. Bovendien wordt het inmiddels een beetje vermoeiend om Brendan Gleeson wéér in een epische historische film terug te zien. Ook de actie deed me weinig. Scott's slechtste film.

I'm Not There (Todd Haynes, 2007) 8.5
Het positiefste van deze film? Zonder meer de beleving. Op bepaalde momenten had ik kippenvel op mijn armen staan en gedurende een flinke tijd van de film een grote glimlach op mijn gezicht. Misschien is Haynes aanpak soms nét iets te radicaal. Dan doel ik niet op het feit dat Dylan door zes totaal verschillende karakters op een totaal verschillende wijze wordt ingevuld, maar eerder op enkele scènes en soms moeilijk te volgen verwijzingen. Verwijzingen, daar draait de film natuurlijk om. Ik beschouw mezelf zonder meer een Dylan-liefhebber, maar niet zozeer een heel groot kenner. Zo kreeg ik een aantal verwijzingen perfect mee, terwijl andere me enigszins vragend achterlieten. Maar wat een originaliteit, wat een beleving. Ik vond enkele scènes al Felliniaans aandoen, maar de twijfel daarover verdween als sneeuw voor de zon toen een theme uit Casanova te horen was tijdens een bizarre scène. En dan nog de heerlijke cinematografie.

You,Me and Dupree

Best leuke film weinig verhaal typische film om lekker te kijken zonder na te denken

Lord of War

Goede film is alleen beetje standaard verhaal alleen ipv van drugs zijn het nu wapens.

Italianetz is gesitueerd in het grauwe Rusland, dat zich uit in de vervallen gebouwen, het vieze weer en de kenmerkende armoede waar de bevolking eeuwig tot gedoemd lijkt te zijn. De kleuren, landschappen en gezichten, alles drukt misère uit. Het lijkt wel alsof de zon nooit schijnt in zowel het land als het leven van de meeste mensen. Iedereen moet zijn eigen boontjes doppen, hetzij door te stelen of anders met de fles. Treurig genoeg zijn sommige moeders genoodzaakt hun kind te vondeling te leggen, waarna dat terecht komt in een van de vele weeshuizen. Vanwege het weinige geld is het er geen pretje. De film begint bij een jongen die eindelijk weg kan uit zo'n weeshuis, omdat hij een nieuwe familie heeft gevonden.

Zijn kersverse ouders wachten hem op in het kantoor van de directeur. Ze komen uit Italië en lijken aardige mensen, ondanks dat Vanya hen niet kan verstaan. Het lijkt een lot uit de loterij, maar Vanya heeft zijn twijfels: wat als zijn echte moeder nog ergens rondloopt? Terwijl de andere kinderen niet eens durven te dromen van zo'n buitenkans, kan Vanya zijn moeder niet uit zijn hoofd zetten. Hij tuimelt in allerlei situaties bij het zoeken naar de waarheid over haar, waarbij hij niets of niemand schuwt. Als hij uiteindelijk een aanknopingspunt heeft gevonden, laat hij het weeshuis achter zich en begint zijn queeste. Wat volgt is een hals-over-de-kop-klopjacht naar het jongetje, want het adoptiebureau kan de familie niet zomaar met lege handen naar huis sturen.

Dat Italianetz een kinderfilm is, kun je merken aan de keuzes die het script maakt. De wendingen zijn iets te toevallig ten gunste van het einde, dat als een natte kus naplakt. Diepte hebben de karakters niet: de achtervolgers van Vanya gaan over lijken om hun geldpot terug te vinden. Italianetz is meer een lieve dan een sterke film, en heeft mijns inziens net iets te weinig te bieden voor een volwassene om echt interessant te zijn.

The Kingdom
Wisten jullie dat Arabieren foutjes maken als ze Amerikaans spreken? Dan zeggen ze woordjes verkeerd enzo haha. En ze zijn best een beetje dom, als er een bomaanslag is gepleegd weten ze niet hoe ze het op moeten lossen! Maar gelukkig zijn er stoere Amerikanen, die lossen het wel even op. En wat zijn ze cool, grappig, menselijk, aardig en slim. En dan die Arabieren weer, het zijn allemaal terroristen in spè, behalve wat excuusmoslims en vrouwen en kinderen. Ohnee, kinderen niet, want die spelen allemaal computerspelletjes waarin ze andere mensen neerschieten! Oh! Gelukkig zijn Amerikanen niet zo, al is het natuurlijk wel nodig om een halve stad op te blazen op de klopjacht naar de badguy. Het patriotisme en militarisme druipt werkelijk van het scherm af in deze actiefilm, die overigens filmisch dik in orde is.

quote:

Op maandag 17 maart 2008 02:29 schreef scanman01 het volgende:
[ afbeelding ]

Heigl is prachtig

Maar dat is dan weer niets nieuws

De Zeemeerman (1996)
Dit is heel ernstig.

Tony (Daniel Boissevain) is een product van experiment van een gekke professor. Hij stinkt naar rotte vis. Iedereen walgt van hem en werkt dan ook bij een visbedrijf. Hij probeert van zijn stank af te komen. Hij komt dan weer terecht bij de professor die hem heeft gemaakt 20 jaar terug. Hij geeft hem korrels die hij in bad moet stoppen. Het spul werkt alleen hij wordt er ook onzichtbaar van. Hij gaat dan grapjes uithalen.

Die condoomscene wanneer hij onzichtbaar is is heel heel heel héél héél fout. Je ziet gewoon een condoom slap in de lucht zweven en floep in erectie-stand. Mèn, hoe kan je dit produceren. Of de scene hoe Timo Babel (Huub Stapel) uit zijn strandhut verjaagd wordt.
Geen wonder dat de filmfonds niet zo scheutig is !?!

Tot het onzichtbaar worden was de film nog enigzins kijkbaar. Maar daarna, Jongens jongens de man van de debiele en infantiele geluidjes kon z'n hart op halen.

En het vloeken in de film, dat klink wel zo nepper de nep en ingesproken.

En het ergst is nog wel, het is een uber banale film en dan ook nog eens geen enkele tiet of sex-scene.

cijfer 4 / imdb 3.6

... En voor diegene die niet willen geloven hoe ernstig sommige scenes zijn. De film is onlangs gepost in de nieuwsgroepen dus be my guest.

quote:

Op maandag 17 maart 2008 22:27 schreef Lambiekje het volgende:
De Zeemeerman (1996)

cijfer 4 / imdb 3.6

... En voor diegene die niet willen geloven hoe ernstig sommige scenes zijn. De film is onlangs gepost in de nieuwsgroepen dus be my guest.

Ik heb hem op DVD en ik vind dat je nòg coulant bent

quote:

Op maandag 17 maart 2008 23:10 schreef Falco het volgende:

[..]

Ik heb hem op DVD en ik vind dat je nòg coulant bent

origineel .. het is zeker het pronkstuk van je collectie

I'm not There



Ja, mooi hoor. Poëtische en filmische pracht en praal. Maar er gingen toch talloze dingen aan mij voorbij. Ik vind 6 karakters wat overdreven. Wishaw en met name Gere konden me gestolen worden. De scènes met Blanchett waren dan wel weer weergaloos goed, wat een kippenvel! Jammer dat de film te lang doorgaat en het speciale gevoel wat ik ondanks al die vraagtekens had, een beetje vertroebeld. De laatste 20 minuten zeiden me werkelijk helemaal niets. Dat zal misschien te maken hebben met mijn gebrekkige Dylan-kennis (Ik luister alleen naar de muziek van de man, vindt ie zelf gelukkig ook veel beter heb ik geleerd) maar het zorgde wel voor een paar diepe zuchten. Helaas.

[ Bericht 6% gewijzigd door cwk op 18-03-2008 18:18:34 (hehe) ]

Antonio Gaudí ('84 - Hiroshi Teshigahara) In 1959 ging Hiroshi samen met vader Sofu naar Barcelona voor de werken van Gaudí. Een korte film was het resultaat. 25 jaar later werd de interesse voor Gaudí opnieuw aangewakkerd, en Teshigahara ging terug om het eens wat nieuw materiaal te schieten. Met deze film als resultaat. Een unieke ervaring, mag ik wel zeggen. Ik kon mijn ogen af en toe niet geloven. Het leek wel alsof deze bouwwerken er altijd al geweest zijn, een onderdeel van de natuur ipv. iets door de mens bedacht. En man oh man, wat is die Cripta Colònia Güell mooi, daar doe je mij een groter plezier mee dan die grote kerk in Barcelona. Dat zou ik nog wel eens een keer in het echt willen zien! Alles ook zéér fraai in beeld gebracht door Teshigahara (hiroshi) en begeleid door een prachtige Takemitsu soundtrack, die vooral 'indoor' enorm imponeerde. We mogen spreken van een meesterwerk.

quote:

Op dinsdag 18 maart 2008 11:11 schreef cwk het volgende:
(Ik luister alleen naar de muziek van de man, vindt ie zelf gelukkig ook veel beter heb ik geleerd)

Dit lijkt me een beetje een onnodige steek onder water, bovendien is het ook niet helemaal correct als je het mij vraagt. Niet dat ik me aangesproken voel, het is tenslotte geen obsessie. Maar het is toch niet zo dat het opeens verkeerd is als je interesse toont in iemand die dingen maakt die je raken.

Afgelopen weekend en gisteravond gezien:

Jean-Luc Godard - Four Short Films
De titel zegt `t al: 4 korte films van Godard over vrijheid, onderdrukking en het leven in z`n geheel. 4 zeer verschillende en aparte shorts, varierend in lengte tussen de 2 en de 46 minuten. Het geheel liet een zeer aparte indruk die nog steeds even moet inzinken. Aan de ene kant is het prachtig en aangrijpend, aan de andere kant is het nogal zware kost die zeker meerdere kijkbeurten heeft om volledig tot z`n recht te komen en gewaardeerd te kunnen worden.
Voorals nog:

7,5/10

Angst essen Seele auf (Ali: Fear Eats The Soul)
Prachtige, briljante karakterstudie van een onmogelijke en bestudering van een maatschappij hoe die daar mee omgaat.
De hele film lang zit je gefascineerd te kijken naar de 2 karakters die (wellicht tegen beter weten in) verliefd zijn en daar raar op aan gekeken worden door "vrienden", collega`s en familie. Ze worden prachtig neergezet Brigitte Mira en El Hedi ben Salem.Gedurende de film ga je steeds meer met ze meeleven, wat met name komt door de manier waarop ze door iedereen behandeld en benaderd worden.
Het camerawerk en de framing van de shots geven een extra dimensie aan de film.Een prachtig schrijnend drama dat me nieuwsgierig maakt naar meer werk van Fassbinder.

8,5/10

quote:

Op dinsdag 18 maart 2008 20:28 schreef RuneRose het volgende:

[..]

Dit lijkt me een beetje een onnodige steek onder water, bovendien is het ook niet helemaal correct als je het mij vraagt. Niet dat ik me aangesproken voel, het is tenslotte geen obsessie. Maar het is toch niet zo dat het opeens verkeerd is als je interesse toont in iemand die dingen maakt die je raken.

Je begrijpt me verkeerd. Ik heb me niet bewust niet geïnteresseerd in de man zelf, ik ken toevallig alleen zijn muziek. Daar voeg ik aan toe dat ik uit deze film leer dat ie dat zelf ook graag zou zien. Dat dat sarcastisch klinkt kan je aan de film wijten. Of aan Dylan zelf.

Ik denk dat ik 'm maar oversla. De muziek vind ik niets en de paradox dat zijn persoon een eigen leven is gaan leiden dat z'n eigen overstijgt - vat je 'm nog? - trekt me totaal niet. De aandacht gefixeerd op de persoon zelf in plaats van hetgeen hij heeft geproduceerd is iets dat je steeds vaker terugziet. Denk aan alle randjournalistiek, roddelbladen die het alleen hebben over acteurs en celebrities, en niet over waar ze in eerste instantie bekend om zijn geworden. Denk aan het subforum SHO, dat groter is geworden dan waar het allemaal om is begonnen. En dan schijnt ook nog I'm not there niet rekening houdt met leken. Ik laat lekker anderen ervan genieten.

52. The Rocky Horror Picture Show (1975) Deze geweldige musical over een vers verloofd koppeltje wat strand in het vreemde kasteel van Dr. Frank-N-Furter is verplichte kost voor iedereen. Hilarisch, geweldige muziek, een cultklassieker en bovendien een beetje campy. Het is een ode aan (soms perverse) seksualiteit en rock 'n' roll. Het begin is wat sterker dan het einde, want daar zit meer verhaal in dan het nogal einde wat op een vervelende trip lijkt. Een musical waarin een rock-nummer zit als The Time Warp met super choreografie mag je natuurlijk niet missen. (8.0)

53. In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale (2007) Enkele conclusies die je uit deze film kunt trekken:

Uwe Boll is een kutregisseur met geen enkel oog voor film.

De persoon die de casting heeft gedaan moeten ze ontslaan of ritueel verbranden.

Jason Statham moet het houden bij actiefilms over drugs en adrenaline.

Burt Reynolds zuigt als koning.

Het grootste en wellicht enige plusplunt is dat er Blind Guardian en Hammerfall tijdens de credits te horen is. (3.0)

54. Shock Waves (1977) Wanneer het op zombies aankomt, is er naar mijn idee niets spannenders dan dat het Nazi SS Zombies zijn, en daar draait deze film dan ook om. Zieke experimenten tijdens WOII hebben een superleger geproduceerd wat verloren was geraakt op de bodem van de zee en daar jaren sluimerend heeft geleefd tot er zich een nieuwe prooi aan zou dienen. Een geweldig idee, maar het is hopeloos mislukt. Natuurlijk ligt dat wel een beetje aan de tijd waarin de film is gemaakt. Traag, weinig spanning, en de nazi zombies doen weinig meer dan lopen en een beetje onzedig betasten. (4.0)

Run Fatboy Run (2007)
Dennis (Simon Pegg) is een sukkel die op zijn trouwdag weg rent, terwijl zijn aanstaande zwanger is. 5 jaar laar verneemt hij dat zijn ex een nieuwe vriend Whit (Hank Azaria) heeft. Z'n gast die overig ijverig is in de sportschool. Dennis is z'n sul die te lamlendig is voor enig beweging. Uit baldadigheid daagt hij die Whit uit voor de de marathon. Die binnen 3 weken is. De comedy werkt maar dat is denk ik voornamelijk door Simon Pegg (Shawn of Dead en Hot Fuzz).

cijfer 7.5 / imdb 7

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 10:06 schreef Seborik het volgende:)

53. In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale (2007) Enkele conclusies die je uit deze film kunt trekken:

Uwe Boll is een kutregisseur met geen enkel oog voor film.

De persoon die de casting heeft gedaan moeten ze ontslaan of ritueel verbranden.

Jason Statham moet het houden bij actiefilms over drugs en adrenaline.

Burt Reynolds zuigt als koning.

Oh noes!! heeft Jason Statham zich voor een Uwe Böll laten lenen???