abonnement Unibet Coolblue
pi_57303418
Ik zit met iets, waar ik toch graag vanaf wil.....: telefoonangst. Hopelijk kunnen mensen normaal en serieus reageren, want het is iets waar ik toch wel mee zit..

Probleem: ik vind het extreem moeilijk om naar onbekenden te bellen als ik iets van ze verwacht/(hun tijd)wil vragen etc..

De laatste tijd moet ik ook voor mijn studie steeds meer opdrachten/stages etc. binnenhalen en daarbij moet ik naar bedrijven (personen) bellen en vragen of ze tijd hebben voor bijv. een gesprek. Dit durf ik gewoon niet.... Ik krijg zweethanden, hart begint te kloppen, zit dag van te voren al in de zenuwen

Naar vrienden bellen gaat nog wel, (al vind ik bellen naar mijn vrienden/vriendin ook niet altijd 'prettig' om me er toe te zetten) en naar de dokter/kapper etc een afspraak maken vind ik ook niet zo'n probleem, maar de rest...(bellen voor een date, bellen om te vragen voor een interview, bellen om te vragen voor een stage etc: ramp). Liefst mail ik ook; lekker veilig, maar ik snap dat dit in veel gevallen niet kan/niet praktisch is.

Ik stel het telkens uit, waarna ik er in sommige gevallen echt vanaf zie ook en dus het interview verzin, geen leuke stage heb, en geen date kan krijgen...... Soms probeer ik me er zo toe te zetten dat ik het nummer intoets, op de groene belknop toets, maar uiteindelijk na 1 sec. toch weer 'rood' intoets en ophang, gewoon uit angst oid. ALS ik dan toch doorga, voel ik een opluchting als diegene er niet is, want dan kan het nog ff 'wachten'..... Zelfs zo erg geweest dat ik een date een keer express op een tijd belde dat ik zéker wist dat ze niet opnam (tijdens een lesuur) en hoopte dat ze mij terug zou bellen (wat ze overigens niet deed )

Wie heeft er ervaring mee, en wat kán helpen? Ik vind het namelijk zooo vervelend...

Wat ik al geprobeerd heb:

- zoveel mogelijk bellen; (tja, lukt wel , maar het is niet bij alle soorten telefoontjes)
- gewoon DOEN (tja, wel eens gedaan, maar bij elk volgend telefoontje krijg ik de 'symptonen' gewoon weer)
Love is in the air!
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:05:06 #2
182621 JamesBrownie
Op veler verzoek
pi_57303556
Ik had dat ook (en ik vind bellen nog steeds niet echt leuk moet iik zeggen, maar okee, het moet nu eenmaal soms)

En ik kan je nu wel allemaal tips gaan geven, maar het enige dat volgens mij werkt is het gewoon doen.
En ik herhaalde altijd alles wat ik wilde zeggen een aantal keer, verder kan ik je ook niet helpen.

(De eerste keer dat ik de telefoon op durfde te pakken terwijl ik alleen thuis was, was ik geloof ik 13 ofzo... )
I am wondering today in the sun on a boat to Dover
How it comes that I feel so high
When I ought to feel lower
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:13:45 #3
130233 OssieMan
Winners do it hardcore
pi_57303688
Ik vind het ook nooit leuk om te bellen, maar je moet het inderdaad gewoon doen.
Hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat.

Voor je gaat bellen goed bedenken wat je wil gaan zeggen kan ook wel is helpen
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:14:55 #4
128702 ChantalC
it's a girl!
pi_57303702
Wat JamesBrownie zegt... Gewoon doen! Nee heb je, ja kun je krijgen. Nog een tip: probeer gewoon zeker over te komen. Onbewust merken mensen aan de andere kant van de lijn dat je onzeker bent.

Succes!
Alleen met je hart kun je goed zien; het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar...
chantalcoolsma.nl
pi_57303753
Ik heb dat in het begin ook gehad. En als ik dan iemand aan de lijn kreeg dan kwam er zo'n ongestructureerd gebrabbel . Wat voor mij persoonlijk goed heeft geholpen is op een blaadje wat trefwoorden opschrijven die je dan door het gesprek leiden, bijv:

Goedemiddag u spreekt met .....
Bel ik gelegen?
Ik bel voor....

Dit zorgt ervoor dat je vantevoren over het gesprek hebt nagedacht en minimaliseert de kans dat je iets bent vergeten waardoor je dus ook gestructureerder, duidelijker en zeker overkomt.

Dit heeft mij uiteindelijk goed geholpen en in combinatie met veel doen heeft er toe geleid dat ik het nu minder vaak hoef op te schrijven en dat het er vanzelf goed uitkomt.

Probeer het eens en laat weten hoe het ging!
a dirty mind is a joy forever
Forum admin Jump: webicon weggehaald wegens veiligheidswaarschuwing.
pi_57303810
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:17 schreef stribe het volgende:
Wat voor mij persoonlijk goed heeft geholpen is op een blaadje wat trefwoorden opschrijven die je dan door het gesprek leiden, bijv:

Goedemiddag u spreekt met .....
Bel ik gelegen?
Ik bel voor....
dit doe ik altijd al maar toch, helpt het niet.... zit ik met zo'n blaadje voor mijn neus, telefoon in de hand, en door pure angst kap ik het af, stel ik het uit, en voel ik een grote opluchting
Love is in the air!
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:21:34 #7
56176 Catch22-
Ben je Blind?!
pi_57303823
plusside: Lage telefoonrekening
Heel veel groetjes, Catch22
En zoals mijn opa zei: "Al is het meisje nog zo mooi, haar poep stinkt ook". Rust Zacht opa..
Met GHB nooit meer nee
Storneren een optie?
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:22:17 #8
208586 Amandaa
Sneeky Italiana
pi_57303835
Kan me wel voorstellen dat het heel erg vervelend is om naar klanten te bellen voor bepaalde vragen. Als ik gebeld wordt (voor hypotheken of verzekeringen) vindt ik het ook grote zeurders en kap ze ook meteen af met stomme smoesjes. Het is eigenlijk allemaal standaard praat en zal net als STRIBE gewoon dingen op papier zetten dat je de vragen alleen maar voor hoeft te lezen. De eerste paar keer zal een beetje onwennig zijn maar weet zeker dat het gaat lukken!!

Succes!!
pi_57303888
Tja, zit toch weinig anders op dan gewoon doen denk ik.
Je kan er natuurlijk alleleid therapieen voor gaan bedenken, maar uiteindelijk komt het erop neer gewoon de eerste stap te moeten zetten.
Zoals al gezegd, schrijf wat zaken op, denk van te voren na over je gesprek en probeer rustig te blijven.

Heb een baan gehad waar ik dagleijks diverse klanten moest bellen dat hun bestelling er was, dan ben je er vrij snel overheen hoor.

Heeft TS trouwens dezelfde angsten bij het opnemen van de telefoon? Ik weet van mezelf dat dat laatste makkelijker is omdat het initiatief dan bij de ander ligt.
Het lijkt mij dan ook dat het nie zozeer aan te telefoon ligt, maar dat je gewoon al moeite hebt met op mensen afstappen om ze wat te vragen.
"We are all atheists about most of the gods that humanity has ever believed in. Some of us just go one god further." - Richard Dawkins
pi_57303913
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:20 schreef Landgeld het volgende:

[..]

dit doe ik altijd al maar toch, helpt het niet.... zit ik met zo'n blaadje voor mijn neus, telefoon in de hand, en door pure angst kap ik het af, stel ik het uit, en voel ik een grote opluchting
Dan wordt het nu gewoon belangrijk om het gewoon te doen. Fuck het dan gaat het maar fout, weet je iig wat je de volgende keer niet moet doen... Voel je trouwens geen grotere opluchting als het wel goed is gegaan?
a dirty mind is a joy forever
Forum admin Jump: webicon weggehaald wegens veiligheidswaarschuwing.
pi_57304037
TS, heb je ook een idee waar dit vandaan kan komen? Als je er achter bent wat dit veroorzaakt, kun je misschien daar eerst mee aan de slag en los je langzaam het probleem ook op.
Er hoeft trouwens niet per se iets achter te zitten; ik had dit vroeger ook wel (en liet toen vaak mijn ouders bellen ), maar dat kwam omdat ik toen erg verlegen was
Gelukkig ben ik er ondertussen overheen, al moet ik wel zeggen dat toen ik voor het eerst ouders van leerlingen moest bellen ik ook nog wel een beetje zweethandjes en hartkloppingen kreeg
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:36:57 #12
32346 Xebrozius
tactloze lul
pi_57304083
In een callcenter gaan werken, kende er genoeg mensen die daar zaten met een of andere communicatie angst, na een half jaar lulden ze praktisch elke klant onder de tafel .
pi_57304115
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:25 schreef DroogDok het volgende:
Tja, zit toch weinig anders op dan gewoon doen denk ik.
Je kan er natuurlijk alleleid therapieen voor gaan bedenken, maar uiteindelijk komt het erop neer gewoon de eerste stap te moeten zetten.
Zoals al gezegd, schrijf wat zaken op, denk van te voren na over je gesprek en probeer rustig te blijven.

Heb een baan gehad waar ik dagleijks diverse klanten moest bellen dat hun bestelling er was, dan ben je er vrij snel overheen hoor.
valt mee, want met klanten bellen etc. vind ik ook niet moeilijk. Dan bel ik ten 1e om iets 'leuks' mee te delen, ten 2e bel ik in een 'functie' en namens het bedrijf, dus niet persoonlijk belang o.i.d, dan is het al makkelijker
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:25 schreef DroogDok het volgende:
Heeft TS trouwens dezelfde angsten bij het opnemen van de telefoon? Ik weet van mezelf dat dat laatste makkelijker is omdat het initiatief dan bij de ander ligt.
Het lijkt mij dan ook dat het nie zozeer aan te telefoon ligt, maar dat je gewoon al moeite hebt met op mensen afstappen om ze wat te vragen.
Ik heb minder moeite mee als ik gebeld wordt, dat schrijf ik ook in de OP.... (zie situatie met die date)...
Love is in the air!
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:40:43 #14
32346 Xebrozius
tactloze lul
pi_57304148
Vreemd trouwens dat je minder moeite hebt met gebeld worden aangezien mensen dan iets van jou willen, jij dus niet weet wie of wat er spreekt en je het gesprek nauwelijks kunt sturen
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:46:55 #15
262 Re
Kiss & Swallow
pi_57304271
oefenen met een bekende, bel een goede vriend op en doe een gesprek na...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_57304272
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:34 schreef Locusta het volgende:
TS, heb je ook een idee waar dit vandaan kan komen? Als je er achter bent wat dit veroorzaakt, kun je misschien daar eerst mee aan de slag en los je langzaam het probleem ook op.
mha.. ik ben niet verlegen. Het is meer dat ik iets van iemand 'verwacht', en 'bang' ben dat diegene daar niet op zit te wachten of dat ik een negatief antwoord krijg. Als ik bel heb ik het namelijk niet onder controle, ik weet niet wat er gaat komen en ik heb het niet in de hand. Ik moet daarnaast natuurlijk vaak direct antwoord geven en dat is ook lastig.... (ik kan niet alles uitstippelen/plannen). Ik denk dat het daar mee te maken heeft. Ik ga ook liever bij iemand langs/mail dan dat ik bel.... gewoon omdat ik dat makkelijker vind en denk ik meer tijd heb om iets te 'bedenken' en te verwoorden.....
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:40 schreef Xebrozius het volgende:
Vreemd trouwens dat je minder moeite hebt met gebeld worden aangezien mensen dan iets van jou willen, jij dus niet weet wie of wat er spreekt en je het gesprek nauwelijks kunt sturen
1. niet iedereen hoeft iets van mij te hebben..... en dat vind ik idd minder vervelend.....
2. die ander stuurt het gesprek en ik hoef alleen te antwoorden...., dat is makkelijker idd!
Love is in the air!
  FOK!fotograaf dinsdag 11 maart 2008 @ 12:47:01 #17
151126 angel008
pi_57304273
gewoon doen herken dit eigenlijk wel en nu na een paar maanden werken bij een helpdesk ben ik hier veel kundiger in geworden en is het nu ook gewoon normaal..

eerst was ik ook echt de laatste die '''ff'' ging bellen..
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:49:32 #18
171357 Rikketik
Dorothy was right, though
pi_57304319
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:38 schreef Landgeld het volgende:

[..]

valt mee, want met klanten bellen etc. vind ik ook niet moeilijk. Dan bel ik ten 1e om iets 'leuks' mee te delen, ten 2e bel ik in een 'functie' en namens het bedrijf, dus niet persoonlijk belang o.i.d, dan is het al makkelijker
Misschien is er een bepaalde onzekerheid die je tegenhoudt mensen uit persoonlijk belang te bellen? Bijvoorbeeld dat je onderbewust denkt dat ze je het niet gunnen of dat ze denken dat je raar bent...

Maar de enige tip die ik je kan geven is om het toch gewoon steeds weer te doen. Oefening baart kunst. Om een voorbeeld uit eigen ervaring te geven: Ik klapte vroeger altijd dicht als een vreemde me wat vroeg. Door een baantje bij de AH te nemen als vakkenvuller heb ik geleerd om daarmee om te gaan en nu heb ik er totaal geen last meer van.
Charlie, listen to me. Kill the kid, torch the house, we gotta get out of here.
  dinsdag 11 maart 2008 @ 12:50:49 #19
32346 Xebrozius
tactloze lul
pi_57304350
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 12:46 schreef Landgeld het volgende:
1. niet iedereen hoeft iets van mij te hebben..... en dat vind ik idd minder vervelend.....
2. die ander stuurt het gesprek en ik hoef alleen te antwoorden...., dat is makkelijker idd!
1. Je weet bij God niet of iemand iets van je wil hebben of niet als jij gebeld wordt, daar kom je pas tijdens het gesprek achter
2. Alleen antwoorden dus Brainstormen, discussieren, ageren, en woordenwisselingen vallen niet in de categorie "conversatie"?


Goed, lekker makkelijk dus. Zodra je zelf iets moet ondernemen en blijk moet geven van inventiviteit haak je af. (Chronisch onzeker) Dat verklaart je telefoonangst...
pi_57305009
Ik heb het ook heel erg gehad, maar door gewoon te bellen gaat het idd grotendeels over.
Maar vroeger mocht ik de telefoon niet opnemen omdat m'n ouders een winkel hadden en we maar één nummer hadden (van de winkel dus). Pas toen ik een jaar of 14 was, kregen we een privénummer en zelfs toen kregen we op zondag klanten aan de telefoon die een bestelling wilden plaatsen en dan begonnen te zeiken als ik de bestelling niet aan kon nemen. Misschien dat het zo begonnen is, maar nu bel ik gewoon, omdat het moet. Soms gaat een gesprek goed (vooral het begin is lastig), en soms klap ik dicht en stotter ik alleen maar en zodra ik ophang, kan ik m'n hoofd wel tegen de muur knallen van schaamte. Maar goed, die mensen zie ik waarschijnlijk toch nooit in het echt en er zijn altijd mensen die nog erger zijn aan de telefoon en niet eens fatsoenlijk NL kunnen, dus dan val ik vast nog reuze mee.
Tap tap tap
  dinsdag 11 maart 2008 @ 17:04:59 #21
72691 T3rr0r
Technoofsow!
pi_57309022
Onbewust (of misschien zelfs bewust) focus je je teveel op je angst. En omdat je angst voelt knalt je lichaam in z'n vecht-of-vlucht modus, dus je hartslag gaat sneller, meer energie naar je spieren, je gedachten gaan sneller, droge mond etc. En omdat je dat voelt voel je je alleen maar nog zenuwachtiger waardoor je dus in een neerwaarste spiraal komt te zitten.

Het beste zou zijn als je je gedachten gewoon op iets anders richt en dan gewoon dat nummer intypt en je dan tijdens het gesprek volledig op de ander te focussen zodat je je minder bewust wordt van jezelf en minder op je eigen reactie. Maar dat kan dus alleen door daarmee te oefenen en daar begint het dus toch mee
It's about being boss, not being the boss...
pi_57311805
quote:
Op dinsdag 11 maart 2008 17:04 schreef T3rr0r het volgende:
Het beste zou zijn als je je gedachten gewoon op iets anders richt en dan gewoon dat nummer intypt en je dan tijdens het gesprek volledig op de ander te focussen zodat je je minder bewust wordt van jezelf en minder op je eigen reactie. Maar dat kan dus alleen door daarmee te oefenen en daar begint het dus toch mee
maar ik moet me concenteren zodat ik een goede begin/openingszin heb, zodat ik precies zeg wat ik MOET zeggen, anders wordt het een warrig gesprek... Bij vrienden kan ik mijn gedachten verzette op het moment dat ik bel, want dan maakt het niet uit dat ik er ff niet uitkom, maar bij belangrijke gesprekken naar 'hoge' functies waar ik iets van moet hebben, kan ik het gewoon niet... grrr
Love is in the air!
pi_57312575
TVP. Same shit here. Ik stel bellen altijd zo lang mogelijk uit. De enige die ik graag bel is mn vriend, maar verder haat ik bellen en zie ik er altijd tegenop; zelfs bellen naar mijn bloedeigen ouders of andere familie en vrienden vind ik vreselijk. Gebeld worden vind ik trouwens ook helemaal niks, niet eng, maar ik kap het wel altijd zo snel mogelijk af. (Op een gesprek met mijn vriend na dan)
pi_57314966
Zelf ben ik compleet verslaafd aan bellen. Maar ik kan me enigzins voorstellen wat het probleem is, zelfde probleem als veel mensen in real life hebben. Vreemde mensen aanspreken, het gevoel hebben dat je hun tijd verspilt of dat ze heel boos worden of iets dergelijks.

Allemaal hartstikke normaal om te hebben maar wel vervelend. De dingen die al genoemd zijn kloppen, het ENIGE wat werkt is veel doen. Maar dan ook BLIJVEN doen, dat is met alle socialen dingen zo.

Nu heb je daar natuurlijk niks aan, want het is wel handig om dan ook daadwerkelijk te weten wat je moet doen.

Wat ik je aanraad, zoek een vriend die je wil helpen die er zelf niet zoveel last van heeft. Pak het telefoonboek, kies daar willekeurig een aantal nummers uit. Bel willekeurig mensen op en zeg gewoon dat je verkeerd verbonden bent, niks aan de hand. Doe dat 10 keer achter elkaar.

Nog leuker, wat je ook kan doen is het volgende:

* Belt willekeurig nummer
"Met Jansen"
"Ja hey met MGREEN! Ik sta hier in de videotheek met een paar vrienden, maar we kunnen geen leuke film vinden. Weet jij nog een leuke film?"

"Uhm je spreekt met Jansen, ik denk dat je verkeerd verbonden bent"
"Nee joh, ik heb gewoon een willekeurig nummer gedraaid. Ik wil namelijk een heel speciale film snap je".

"Uh wat een vraag, nou ik zou die en die film is kijken" "Ok, tof he bedankt he!" "Doei"

OF "nee ik weet geen film, doei"


Als je dit een aantal keren doet dan voel je je veel zekerder, het werkt echt!
pi_57323050
@Mgreen; het is wel een goede oefentip...

ik ga nu maar eens kijken waar die angst vandaan komt en of het op te lossen is. Ik merk wel dat het makkelijker gaat als ik in een bepaalde 'mood' (adrenaline oid) zit.... dan lijkt het minder zwaar...
Love is in the air!
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')