Gastgezin of logeeropvang voor gehandicapt kindje

ik weet in iedergeval dat het kind het veel beter heeft in een gezin dan in een kindertehuis, wat goed dat jullie dit misschien doen ^{Zelf ben ik begeleider geweest in een kindertehuis vandaar}

Supertof dat jullie dit overwegen!
Wij doen dit zelf overigens niet.. dus daar kan ik je helaas niet mee helpen!

Ik werk met meervoudig gehandicapten, visueel en verstandelijk gehandicapt. jongeren van 16 tot 24 jaar. erg leuk werk
daarnaast zorg ik 4 keer per jaar een weekendje voor de kinderen van anderen. Het gaat dan om autististiche kindjes. De ouders kunnen zo wat voor zichzelf doen. De site van de organisatie waar ik dit voor doe is: www.autstede.nl

[ Bericht 19% gewijzigd door kaatjejannie op 10-03-2008 21:06:58 ]

quote:

Op maandag 10 maart 2008 20:51 schreef F-liss het volgende:
Wie van jullie zorgt voor het gehandicapte kindje van een ander?

Als logeergezin of als opvanggezin, pleeggezin oid?

Wij denken eraan om dit te gaan doen.

Graag jullie ervaringen, ben benieuwd!

Ik weet niet hoe je het precies bedoeld, bedoel je mensen die zo'n kindje in huis hebben genomen?
Ik zorg namelijk wel 2 dagen per week voor het gehandicapte kindje van iemand anders maar dan als bijbaan...

Ik werk met verstandelijk gehandicapten en pas elke week een aantal dagen op een kindje van 4 dat gehandicapt is. Een kindje in huis nemen is wel iets heel anders.

Wat goed dat jullie dit overwegen, ik ben het echter niet eens met murp. Niet alle "kindertehuizen" zijn hetzelfde. En ook niet alle gezinnen. Ik hou trouwens niet van de term kindertehuis...

quote:

Op maandag 10 maart 2008 21:03 schreef Suuz_ het volgende:
Ik werk met verstandelijk gehandicapten en pas elke week een aantal dagen op een kindje van 4 dat gehandicapt is. Een kindje in huis nemen is wel iets heel anders.

Wat goed dat jullie dit overwegen, ik ben het echter niet eens met murp. Niet alle "kindertehuizen" zijn hetzelfde. En ook niet alle gezinnen. Ik hou trouwens niet van de term kindertehuis...

ja ach, ik begrijp je ook wel, ik had bijvoorbeeld in mijn groep 5 pubers en 1 kind van 4 jaar.. dat werkt niet en het kind komt zo veelste kort aandacht ^{( ik heb het ook over mijn ervaringen)}
ik hou trouwens niet over de term verstandelijk gehandicapte....
verstandelijk beperkt

(topictitel iets aangepast zodat het de lading beter dekt)

Een topic wat ik met interesse ga volgen, ik heb zelf een dochter (6 jaar) met verstandelijke beperking en autisme.

quote:

Op maandag 10 maart 2008 21:11 schreef murp het volgende:

[..]

ja ach, ik begrijp je ook wel, ik had bijvoorbeeld in mijn groep 5 pubers en 1 kind van 4 jaar.. dat werkt niet en het kind komt zo veelste kort aandacht ^{( ik heb het ook over mijn ervaringen)}
ik hou trouwens niet over de term verstandelijk gehandicapte....
verstandelijk beperkt

Wat jij zegt daar kan ik ook zeker wel inkomen, het is vaak toch moeilijk om de juiste groepsamenstelling te krijgen. En 5 pubers en een kind van 4 is idd niet echt de goeie optie denk ik. Je zette het alleen neer alsof je alle tehuizen bedoelde en daar ben ik het dus niet mee eens.

En verstandeijk gehandicapt is geen mooi woord nee, beperkt daarintegen ook niet. Ik vind er niet echt mooie woorden voor bestaan het benadrukt altijd het negatieve, dus dat ze iets niet kunnen terwijl we van het andere uiterste uit moeten gaan!

Ik heb heel lang met heel laag niveau gewerkt en werk nu een jaar met jong volwassenen en pubers die een stoornis hebben in het autistisch spectrum. Zij hebben allemaal ook een lichte verstandelijke beperking maar het is voornamelijk het autisme wat het hen soms zo moeilijk maakt. Het oppassen op een kindje van 4 doe ik erbij omdat ik dat gewoon erg leuk vind. Het is soms wel erg zwaar omdat ze niet aan kan geven wat er soms dwars zit en je dan alles uit de kast zoekt om het haar naar de zin te maken. Erg veel respect voor mensen die een gehandicapt kindje in huis nemen.

Hebben jullie al veel dingen uitgezocht over hoe je dit aan moet pakken en waar je moet zijn etc?

quote:

Op maandag 10 maart 2008 21:21 schreef F-liss het volgende:
Wat ik bedoel is dat een kindje met een handicap of beperking bij zijn ouders woont en in een "pleeg/gastgezin" omdat de ouders het niet de hele week trekken om voor hun kindje te zorgen om wat voor een reden dan ook, en dat een ander gezin dan meehelpt door de overige tijd het kidn in huis te nemen. Soms alleen de weekenden, soms langer (soms altijd, dan gaat het kindje bv om het weekend naar zijn ouders) soort co ouderschaps idee.

Oke, wat ik doe is wel vanuit hetzelfde idee maar in plaats van in mijn huis doe ik het gewoon in hun eigen huis zodat de ouders ontlast worden en die dag aan evt andere kinderen of zichzelf kunnen besteden enz

Respect dat je overweegt om zoiets te gaan doen

Vrienden van mij zijn jarenlang weekend pleegouders geweest. Jarenlang overigens voor dezelfde jongen, die wij dus ook een beetje mee hebben zien opgroeien van een jongen van een jaar of 8 naar een grote puber van 16 jaar. Het werkte heel goed. Het gezin van die jongen kreeg de kans in het weekend een beetje bij te tanken en die jongen draaide in het weekend gewoon mee in het leven van mijn vrienden.

quote:

Op maandag 10 maart 2008 22:09 schreef Trusten het volgende:

[..]

Oke, wat ik doe is wel vanuit hetzelfde idee maar in plaats van in mijn huis doe ik het gewoon in hun eigen huis zodat de ouders ontlast worden en die dag aan evt andere kinderen of zichzelf kunnen besteden enz

Respect dat je overweegt om zoiets te gaan doen

Ik doe precies hetzelfde, leuk zeg!

Erg interessant

Ik heb respect voor ouders die hun eigen kind opvoeden

quote:

Op maandag 10 maart 2008 21:23 schreef F-liss het volgende:
Lois, stel je voor dat de zorg voor je dochter je -ooit- te zwaar zou worden, zou dit dan een oplossing zijn die fijn is? Als je hiervoor zou kunnen kiezen? Of bij voorbaat al niet? En zo ja/nee waarom?

Deze oplossing zou zeker mijn voorkeur hebben boven een logeerhuis, of andere grootschalige instelling.
Wij hebben op dit moment 2 uurtjes per week iemand die met Eva komt spelen/fietsen etc. en dat bevalt enorm goed. Het duurt echter wel maanden voor Eva aan iemand gewend is, dus zoiets moet erg langzaam worden opgebouwd.
Op deze manier hebben wij meer tijd voor onze jongste (gezonde) dochter.

Als de zorg ooit te zwaar wordt... moeilijk vind ik dat. Het is nu al zo vaak zo enorm zwaar, en toch moet je door.
Waar wij meer mee zitten is de zorg voor onze jongste. Door Eva, de oudste, zijn wij best beperkt in de dingen die we kunnen doen, zoals bijv. ergens op visite spontaan.
Dat vind ik voor de jongste weer erg moeilijk, die heeft ook recht op doodgewone dingen zoals een dagje pretpark etc.
Dus, als ik een goed pleeggezin zou weten, waar Eva zich ook fijn voelt, dan zou ik het zeker overwegen.

lois, via welke organisatie is dat dat die iemand voor eva komt? Het lijkt me erg interesant om ook te doen namelijk

Het is een regionale organisatie en ik heb het aangevraagd via het MEE.

TS ik heb de site van MEE voor je opgezocht, hier de link http://www.mee.nl/

Daar is vast info voor je te vinden.

Het lijkt me idd soms erg lastig Lois. Zeker als je ook nog een gezonde dochter hebt. Het lijkt me zo ontzettend moeilijk om de zorg voor je kind uit handen te geven.