Het grote 'rammelaars'topic, deel 18

Gefeliciteerd cattie

Superleuk Cattie, heel veel succes en dat je maar gauw met goed nieuws mag komen

Wat leuk Cattie! !

Leonieke ik hoop zo dat jij snel naar het tweede streepjes topic mag!

wat goed Cattie!

Leuk Cattie!

quote:

Op maandag 28 april 2008 22:45 schreef miss_sly het volgende:
Leuk Cattie

leonieke, ook al zou ik zelf misschien andere keuzes maken, toch snap ik best dat het soms allemaal niet meevalt. En ik vind dat je dan zeker uitgerekend hier daar best wat over kwijt moet kunnen. Dat heeft imo niets met egoisme te maken, hoor. Ik hoop iig voor je dat de bouw niet meer oponthoud zal krijgen en jullie mooi voor kerst in je nieuwe, eigen huisje zit!

Dat is ook ons doel voor dit jaar idd En soms wordt het me allemaal gewoon eens te veel. Net zoals ik dat ook merk bij andere mensen hier op het forum En gisteren was zo'n dag. Dat krijg je als je een hele nacht hebt liggen woelen over de tijd die we nog te gaan hebben.
De volgende dag zie ik het meestal wel al rooskleuriger in.

En aan dat rammelen mag gewoon heel vlug iets gedaan worden _{(het feit dat de gyn mij zei dat ik de eerste 6 maanden nergens moet op rekenen helpt natuurlijk niet om alles uit te stellen )}

Ik ben vanmorgen weer bij de dokter geweest en moest weer bloed laten prikken, en volgende week bellen om een afspraak te maken voor een echo zodat ze mijn eierstokken kunnen gaan bekijken. Wel fijn dat er nu tenminste serieus naar gekeken wordt, maar vind het wel errug eng

Hoe eng het ook is, tessie, het is toch beter dat ze er effectief naar kijken. En die echo om de eierstokken te bekijken, valt heel goed mee hoor (of is het een gewone echo? Want dat kietelt alleen maar )

Ja ik ben wel blij dat ze er naar gaan kijken , maar ben er gewoon heel zenuwachtig voor.
Het is een inwendige echo, dus hoop dat het meevalt idd.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 18:43 schreef tessie het volgende:
Ja ik ben wel blij dat ze er naar gaan kijken , maar ben er gewoon heel zenuwachtig voor.
Het is een inwendige echo, dus hoop dat het meevalt idd.

Ik moet tegenwoordig al lachen als ik die stok, de vloeistof (glijmiddel?) en de handschoen zie afkomen. De eerste paar keren voelde het raar aan, maar tegenwoordig ga ik er al direct van uit dat het een inwendige echo wordt. En die zenuwen? Volkomen normaal toch! Het is niet iets wat je elke dag doet hé

Heb je al een afspraak gekregen of moet je maar morgen ofzo bellen?

quote:

Op maandag 5 mei 2008 18:43 schreef tessie het volgende:
Ja ik ben wel blij dat ze er naar gaan kijken , maar ben er gewoon heel zenuwachtig voor.
Het is een inwendige echo, dus hoop dat het meevalt idd.

Ik hoop dat het je wat geruststelt, maar het doet echt geen pijn zo'n inwendige echo. Toch is het wel wat ongemakkelijk, je ligt daar tenslotte wel... nou ja nogal open en bloot. Dus wat dat betreft is het niet gek dat je er zenuwachtig voor bent hoor. Maar het doet absoluut geen pijn, het voelt een beetje koud aan in het begin enzo en je voelt wat gedruk her en der. That's it!

Succes!

Tessie, een inwendige echo valt echt reuze mee hoor! Maar ik kan me voorstellen dat het allemaal eng is als je niet weet wat je te gebeuren staat. Achteraf 'lach' je erom waarschijnlijk (zo van heb ik me daar nou zo druk om gemaakt). Veel succes in elk geval!

Over het rammelen zat zijn: ik ben het soms ook zat. Dan heb ik ook tegenover zoiets van 'ik wil NU een kind'.
Maar ik ben net terug van vakantie uit Oostenrijk en als je dan dat gehannes ziet met die kleine kinderen (en het geschreeuw van een 2-jarige in een troonzaal waar een gids bij staat te vertellen)
Op dat moment vraag je je echt af wat ouders bezielt om met zo'n klein kotertje zo'n kasteel te bezoeken (en krijg je bijna een hekel aan kinderen).
_{maar dan zie je bij datzelfde kasteel bij dezelfde rondleiding een mama met een piepklein babietje in een draagdoek!!!}

Mijn zus was in dezelfde week ook in Oostenrijk op vakantie (zo'n 40 km bij ons vandaan). Die hebben dus ook nauwelijks iets gedaan buiten en beetje rondgehangen in het dorpje, een dierentuin bezocht en wat kleine wandelingen gemaakt. De kinderen hebben die week nauwelijks geslapen of gegeten en zij hebben alleen maar gemopperd (naar eigen zeggen).

Op zo'n moment ben ik echt blij dat wij geen kinderen hebben...
_{maar er komen toch weer andere momenten waarop je wel graag wil...}

Ik heb vandaag een afspraak gemaakt voor volgende week donderdag. Dus wel lekker snel. Maar ben ook niet alleen zenuwachtig voor het onderzoek zelf, maar ook voor de uitslag...

Klinkt wel bekend Asyniur. Ik probeer dat mezelf vaak voor te houden als ik heel hard rammel, dat kids ook gewoon heel lastig zijn enzo haha Maar ja... meestal helpt het niet zo lang

succes Tessie, dat zou me best even spannend lijken (heb zelf nog nooit iets van een inwendig onderzoek gehad) en ik hoop op een meevaller!

Ik heb juist door vandaag NOG meer zin (kon dat eigenlijk nog wel?!) gekregen in een kindje, hier is een heel groots bevrijdingsfestival aan de gang met 17 verschillende podia en dus ook van alles te doen in parkjes enzo, dus echt heerlijk van de zon genoten in het gras met colaatjes en kijken naar allemaal kleine hummeltjes en ook stoere kids met oorkleppen op bij de harde rock muziek.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:18 schreef Asyniur het volgende:
Op zo'n moment ben ik echt blij dat wij geen kinderen hebben...

Een groot deel heb je echt zelf in de hand hoor
Als je niet consequent bent, geen grenzen stelt, etc, ja dan krijg je 'vervelende' kinderen die de grenzen blijven verleggen en alles blijven proberen.

Als je ze gewoon een beetje netjes opvoed hebben ze uiteraard ook weleens hun buien maar heb je gewoon leuke kinderen hoor Van Noah zou de grootste kinder'hater' nog gaan rammelen _{serieus, ik heb meerdere mensen die een hekel aan kinderen hebben, horen zeggen dat ze Noah dé uitzondering vonden op andere, vervelende, kinderen}

tessie ik duim alleszins mee voor een vlot onderzoek en positieve resultaten Nog een geluk dat je er niet te lang meer moet op wachten.

En nog minder dan 2 maanden en ik ben 27 jaar. En ik vroeger maar denken dat ik op mijn 25e moeder ging zijn. Ik vind het persoonlijk nogal confronterend eigenlijk _{(en nee, ik heb geen zin in mensen die nog maar eens komen zeuren over het feit dat het toch gewoon mijn beslissing is. Die mensen kunnen zich wat mij betreft gewoon onthouden)}. Binnen 3.5 maand is het weer feest- en avondmarkt in het dorp. Ik herinner mij dat ik me vorig jaar heilig heb voorgenomen dat ik in 2008 zwanger ging zijn op de avondmarkt. Ik weet al niet meer wat mijn volgende streefdatum zal worden, maar 15 augustus zal het niet zijn, vrees ik

huilie.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:18 schreef Asyniur het volgende:

Op zo'n moment ben ik echt blij dat wij geen kinderen hebben...
_{maar er komen toch weer andere momenten waarop je wel graag wil...}

Dat gevoel ken ik ook wel eens. Hoe graag ik ze zou willen, af en toe ben ik nog blij dat het niet zo is.
En dan vraag ik me af hoe wij dat allemaal ooit in de toekomst gaan aanpakken...

Leonieke, ik zou er gewoon voor gaan als ik jou was!

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 10:47 schreef Koningin het volgende:

[..]

Dat gevoel ken ik ook wel eens. Hoe graag ik ze zou willen, af en toe ben ik nog blij dat het niet zo is.
En dan vraag ik me af hoe wij dat allemaal ooit in de toekomst gaan aanpakken...

Leonieke, ik zou er gewoon voor gaan als ik jou was!

Dat laatste heb ik ook soms. Maar ik denk dat iedereen zich die vraag wel stelt. Hoe gaan we het allemaal geregeld krijgen met het werk en de huishoudelijke taken die moeten gebeuren? Maar anderzijds denk ik dan ook dat we niet de eerste zijn die het moeten geregeld hebben en dat we ook zeker niet de laatste zullen zijn En dus zal het wel allemaal loslopen mits een aantal aanpassingen. Het loopt bij mijn zus ook vlot en zij werken ook met twee, dus waarom zou het bij ons niet gaan?

Afgelopen woensdag zijn we totaal ongepland met de collega's weggegaan om iets te eten. En dan zei ik in de auto tegen mijn man dat dat later moeilijker zal zijn om zo'n dingen te doen. Reactie van mijn man? "Ah, de ene keer ga jij mee met de collega's en de andere keer ga ik of we nodigen ze gewoon bij ons thuis uit. Aan alles valt wel een mouw te passen "

Op het werk zullen nog de meeste aanpassingen moeten gebeuren. Nu maak ik er nooit problemen van om even over te werken, maar dat zal later toch wel veranderen Of ik regel het gewoon dat ik mijn werk meeneem naar huis. Opnieuw: aan alles valt wel een mouw te passen _{(en ook wel handig dat ik een makkelijke baas heb )}

En we hebben gisteren beslist dat ik binnenkort nog eens naar de gyn ga

Kijk Leonieke, alles komt dan echt wel op zn pootjes terecht!
Helemaal omdat je weet dat er bij jou een kans in zit dat zwanger worden wat langer gaat duren zou ik er ook echt voor gaan!

Owow! Ik heb nog geen afspraak hoor Ik moet eerst nog eens bellen Alhoewel ik meer en meer zit te twijfelen of het wel nog nodig is om een afspraak te maken. Ik heb al alle voorschriften in huis (of beter gezegd in mijn portefeuille zitten, je weet maar nooit dat mijn man opeens een rare ingeving krijgt in de auto. Dan kan ik direct binnenspringen bij een apotheek )

_{Maar ik twijfel nog steeds om het te doen, hoor. Ik reageer gewoon helemaal niet goed op hormonen en heb er écht een hemelse schrik voor om dit te doorstaan bij mijn schoonouders (ik ben ook niet van plan om het hen te zeggen, dus dat is geen optie) Het is dat gewoon zo proberen eigenlijk geen zin heeft voor mij anders waren we daar al mee begonnen.}

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 11:19 schreef miss_sly het volgende:
Ach leonieke, dan beginnen jullie toch gewoon wel zonder iets te proberen. Je weet maar nooit wat je lichaam je nog voor aangename verrassingen kan stellen.

En clomid is kut, ik kan er niets anders van maken, maar je weet waar je het voor doet, toch?

Dat is ook de reden waarom ik de hormonen wel ga slikken Omdat ik weet waarvoor ik het doe

quote:

En openheid kan dan juist wel veel verschil maken, zeker tov huisgenoten. die kunnen dan ook eens proberen hun mond te houden of niet te reageren ofzo.

Het probleem is gewoon dat ik geen zin heb in vragen in de aard van "is het al zo ver?" Ik ken mijn schoonmoeder, die zou constant zitten te vissen. En daar wringt dus het schoentje: ik heb nu geen zin meer in medeleven of begrip. Als het vorig jaar niet kon, dan hoeft het dit jaar ook niet meer.

Het is zo'n tweestrijd momenteel in mijn hoofd. Ik wil o zo graag, maar heb er tegelijkertijd schrik van. Met duphaston was ik een echt monster (en voelde ik zo'n innerlijke woede (ik weet niet hoe ik het moet omschrijven)) en dat was de normale dosis. Met Clomid kijk ik onmiddellijk tegen een dubbele dosis aan.
Misschien dat ik mijn naaste collega's wel ga verwittigen want die moeten constant met mij omgaan. Mijn schoonfamilie zie ik nog steeds maar een paar uurtjes per dag.

Vanavond nog eens een goed gesprek aangaan met mijn man. Die kan alles beter relativeren dan ik en zal wel weer een uitkomst weten

Kun je ook rammelen om te trouwen denk je? Ik droom al 2 nachten over trouwen Waarvan één keer met de ex van een vriendin die ik (ook in mijn droom) helemaal niet leuk vind, maar hij vond mij wel leuk dus dacht ik dan kan ik wel hem hem trouwen, maar dat wilde hij niet... Dan moet mijn onderbewuste wel héééél erg desperate zijn!